Για τα πνευματικά δικαιώματα Συνθετών και Στιχουργών

Πέρα­σαν 60 και πάνω χρό­νια, από τον και­ρό που ξεκί­νη­σαν οι πρώ­τοι αγώ­νες για τα πνευ­μα­τι­κά δικαιώ­μα­τα στη χώρα μας ‑τότε που δημιουρ­γοί σαν την Ευτυ­χία Παπα­γιαν­νο­πού­λου με αντί­τι­μο ένα ξερο­κόμ­μα­το (και συχνά ούτε αυτό) πλού­τι­ζαν τις δισκο­γρα­φι­κές εται­ρεί­ες που που­λού­σαν 10άδες χιλιά­δες 45άρια (το «Δύο πόρ­τες έχει η ζωή» με τον Καζαν­τζί­δη κυκλο­φό­ρη­σε σε πάνω από 100.000 βινύ­λια και δεν ανα­φε­ρό­ταν καν η Ευτυ­χία σαν δημιουργός).

Από τότε κύλι­σε πολύ νερό στ’ αυλά­κι και ‑μετα­ξύ άλλων, το δια­δί­κτυο και η καπι­τα­λι­στι­κή ολο­κλή­ρω­ση της Ευρώ­πης άλλα­ξε άρδην τα πράγματα.

Διαχρονικός ο στόχος των αστικών κυβερνήσεων και της ΕΕ η θέσπιση κανόνων και μηχανισμών ώστε το κεφάλαιο να εκμεταλλευτεί πιο αποδοτικά τον πολιτισμό.

Οι οδη­γί­ες στο Πρά­σι­νο Βιβλίο «για τη δια­δι­κτυα­κή δια­νο­μή οπτι­κο­α­κου­στι­κών έργων, ευκαι­ρί­ες και προ­βλή­μα­τα στην ενιαία ψηφια­κή αγο­ρά» (2011) στο­χεύ­ουν σε έναν ενιαίο οργα­νι­σμό δια­χεί­ρι­σής τους, που θα έχει ως απο­τέ­λε­σμα την κατάρ­γη­ση της όποιας ελευ­θε­ρί­ας στη δια­κί­νη­ση οπτι­κο­α­κου­στι­κού υλι­κού και κινη­μα­το­γρα­φι­κών ται­νιών στο δια­δί­κτυο με πρό­σχη­μα την “πάτα­ξη της πει­ρα­τεί­ας”, ώστε να αυξη­θεί η κερ­δο­φο­ρία των μονο­πω­λί­ων παρα­γω­γής οπτι­κο­α­κου­στι­κών έργων.

Πίσω δηλα­δή από όλη αυτή την πίε­ση για ενιαία πανευ­ρω­παϊ­κή ρύθ­μι­ση των πνευ­μα­τι­κών δικαιω­μά­των, βρί­σκο­νται τα συμ­φέ­ρο­ντα των εται­ρειών του οπτι­κο­α­κου­στι­κού τομέα, που έχο­ντας κατα­γρά­ψει τερά­στιες απώ­λειες κερ­δών από το δια­δί­κτυο την τελευ­ταία δεκα­ε­τία και δια­πι­στώ­νο­ντας σήμε­ρα — μπρο­στά στις αυξα­νό­με­νες δυσκο­λί­ες ανα­πα­ρα­γω­γής του κεφα­λαί­ου τους — ότι δεν έχουν άλλα περι­θώ­ρια ανα­μο­νής, απαι­τούν δικαιώ­μα­τα ιδιο­κτη­σί­ας στα έργα που δια­τί­θε­νται online — επι­γραμ­μι­κά — μέσα απ’ αυτό.

Αποπνικτική ατμόσφαιρα για τους αληθινούς δημιουργούς καλλιτέχνες

Οι προ­σκλή­σεις των ευρω­ε­νω­σια­κών ντο­κου­μέ­ντων για συμπα­ρά­τα­ξη των δημιουρ­γών — καλ­λι­τε­χνών με τις νέες ευρω­παϊ­κές διευ­θε­τή­σεις, καθώς τάχα θα επω­φε­λη­θούν εξί­σου με τις εται­ρεί­ες, αφού στις εισπρά­ξεις τους θα προ­στε­θούν και αυτές του δια­δι­κτύ­ου, δεν πρέ­πει να βρουν κανέ­ναν αποδέκτη.
Παρό­τι η προ­σχώ­ρη­ση των δημιουρ­γών στον ενιαίο οργα­νι­σμό θα είναι σε πρώ­τη φάση εθε­λο­ντι­κή, κανείς δεν πρέ­πει να έχει αμφι­βο­λία ότι η θέσπι­ση ενιαί­ων ευρω­παϊ­κών κανό­νων για τα δικαιώ­μα­τα στον οπτι­κο­α­κου­στι­κό τομέα σημαί­νει μονο­πώ­λη­ση της αγο­ράς του από τους κολοσ­σούς που τον λυμαί­νο­νται και συντρι­βή όλων των δικαιω­μά­των των δημιουργών.
Οχι μόνον των οικο­νο­μι­κών, αλλά προ­πα­ντός των «πνευ­μα­τι­κών». Για­τί μέσα στην απο­πνι­κτι­κή ατμό­σφαι­ρα μιας ασφυ­κτι­κά ελεγ­χό­με­νης από τους μεγα­λο­κα­να­λάρ­χες και τους μεγα­λο­πα­ρα­γω­γούς αγο­ράς, καμία γνή­σια καλ­λι­τε­χνι­κή αξία δεν μπο­ρεί να ευδοκιμήσει.
Αυτούς — τους ιδιο­κτή­τες των μέσων παρα­γω­γής και δια­νο­μής του καλ­λι­τε­χνι­κού έργου — το σημε­ρι­νό σύστη­μα των πνευ­μα­τι­κών δικαιω­μά­των θεω­ρεί «δημιουρ­γούς». Και δεν είναι μακριά από την αλή­θεια, αφού το δικό τους γού­στο, οι δικές τους ανα­λύ­σεις για το τι ζητά­ει η αγο­ρά, για το τι μπο­ρεί να φέρει εισπρα­κτι­κές επι­τυ­χί­ες σφρα­γί­ζει γενι­κά — και με τις νέες ρυθ­μί­σεις επι­διώ­κουν να σφρα­γί­ζει ολο­κλη­ρω­τι­κά — το απο­τέ­λε­σμα της πολι­τι­στι­κής — καλ­λι­τε­χνι­κής παραγωγής.
Από τους αλη­θι­νούς δημιουρ­γούς οι απο­κα­λού­με­νες πολι­τι­στι­κές ή δημιουρ­γι­κές βιο­μη­χα­νί­ες δεν ζητούν το έργο τους, τη δημιουρ­γία τους, αλλά τις εργα­σια­κές τους ιδιό­τη­τες, υλι­κο­τε­χνι­κές, καλ­λι­τε­χνι­κές, δια­νοη­τι­κές, με λίγα λόγια την εργα­τι­κή τους δύναμη.

Ετσι δικαιώ­νε­ται ο Μπρεχτ που από το 1942 — από­βλη­τος ο ίδιος, όπως και άλλοι κορυ­φαί­οι δημιουρ­γοί από το Χόλι­γουντ, που τη δόξα του ζηλεύ­ουν οι Ευρω­παί­οι καπι­τα­λι­στές — απο­κά­λυ­πτε την ουσία των σχέ­σε­ων του δημιουρ­γού με τους εκπρο­σώ­πους της καπι­τα­λι­στι­κής πολι­τι­στι­κής βιο­μη­χα­νί­ας στον παρα­κά­τω στίχο :

«Να ξέρεις πως οι δικοί μας μεγά­λοι άνθρω­ποι του θεάματος,
είναι αυτοί που παρου­σιά­ζουν αυτό που εμείς θέλου­με να παρου­σια­στεί».

Επο­μέ­νως η λύση βρί­σκε­ται εκτός των ορί­ων του σημε­ρι­νού συστή­μα­τος, στην πάλη για να βγού­με από αυτά, στην πάλη για την κατά­χτη­ση της εργα­τι­κής λαϊ­κής εξου­σί­ας. Για­τί μόνο μια εξου­σία που θέτει ως σκο­πό της να δημιουρ­γή­σει ανώ­τε­ρες, απαλ­λαγ­μέ­νες από την εκμε­τάλ­λευ­ση και στην πορεία από κάθε κατα­να­γκα­σμό, μορ­φές κοι­νω­νι­κής ζωής έχει πραγ­μα­τι­κή ανά­γκη και από τις ανώ­τε­ρες μορ­φές της ανθρώ­πι­νης δρα­στη­ριό­τη­τας, τέτοιες όπως η αλη­θι­νή τέχνη.

Πιο συγκε­κρι­μέ­να η λαϊ­κή εξου­σία — που για το ΚΚΕ είναι η σοσια­λι­στι­κή — έχει ως στό­χο να καταρ­γή­σει όχι μόνο αυτή τη βαθιά αντι­πο­λι­τι­στι­κή πολι­τι­κή, αλλά και την οικο­νο­μι­κή της βάση, την καπι­τα­λι­στι­κή ιδιο­κτη­σία στα μέσα παρα­γω­γής και διά­δο­σης της τέχνης, εξα­σφα­λί­ζο­ντας έτσι τη θεμε­λια­κή προ­ϋ­πό­θε­ση για να μπο­ρεί ο καλ­λι­τέ­χνης να δημιουρ­γεί πραγ­μα­τι­κά ελεύ­θε­ρα χωρίς τις μεσο­λα­βή­σεις των κάθε είδους «παρα­γω­γών» και «προ­α­γω­γών». Ελεύ­θε­ρα υπό έναν και μόνον περιο­ρι­σμό: το έργο του να εξυ­ψώ­νει το δια­νοη­τι­κό, συναι­σθη­μα­τι­κό, αισθη­τι­κό κόσμο των ανθρώ­πων, αντί ευχά­ρι­στα να τους απο­κοι­μί­ζει και να τους χειραγωγεί.

ℹ️ Είναι φυσι­κό τα αντι­κρουό­με­να συμ­φέ­ρο­ντα ‑οικο­νο­μι­κά και άλλα, τα επί μέρους «συντε­χνια­κά», οι ιδε­ο­λο­γι­κές αφε­τη­ρί­ες κλπ. να εμπο­δί­ζουν την ενιαία εκπρο­σώ­πη­ση του καλ­λι­τε­χνι­κού χώρου. Για να δοθεί μια εικό­να ανα­φέ­ρου­με ενδει­κτι­κά τους παρα­κά­τω φορείς, ΟΣΔ, σωμα­τεία, ΜηΚεΟ κλπ (πολ­λά έχουν αυτο­δια­λυ­θεί και σε όλα έχουν ανα­κλη­θεί οι «επί­ση­μες» άδειες)

• Οργα­νι­σμός Συλ­λο­γι­κής Δια­χεί­ρι­σης (ΟΣΔ) Έργων Λόγου
• ΕΥΕΔ (Πνευ­μα­τι­κά δικαιώ­μα­τα συν­θε­τών και στι­χουρ­γών και δια­χεί­ρι­ση) Η Ειδι­κή Υπη­ρε­σία Έκτα­κτης Δια­χεί­ρι­σης Δικαιω­μά­των ΕΥΕΔ ιδρύ­θη­κε και λει­τουρ­γεί με βάση την υπ΄αριθμ. 262844/18408/13772/689/04.06.2018 (ΦΕΚ Β΄ 2085/07.06.2018) υπουρ­γι­κή από­φα­ση και έχει ανα­λά­βει την εκπρο­σώ­πη­ση των πνευ­μα­τι­κών δικαιω­μά­των της συντρι­πτι­κής πλειο­ψη­φί­ας των μελών της ΑΕΠΙ ΑΕ, της οποί­ας η άδεια ανα­κλή­θη­κε με την υπ΄αριθμ. 224747/4952/15.05.2018 (ΦΕΚ Β΄ 1767/17.5.2018) υπουρ­γι­κή από­φα­ση (λει­τουρ­γεί ως Μη Κερ­δο­σκο­πι­κός Οργα­νι­σμός ‑ΜηΚεΟ)
• AEΠI-Ελλη­νι­κή Εται­ρεία Προ­στα­σί­ας Πνευ­μα­τι­κής Ιδιο­κτη­σί­ας (Πνευ­μα­τι­κά δικαιώ­μα­τα συν­θε­τών και στι­χουρ­γών και δια­χεί­ρι­ση) — η άδεια ανα­κλή­θη­κε με την υπ΄αριθμ. 224747/4952/15.05.2018 (ΦΕΚ Β΄ 1767/17.5.2018) υπουρ­γι­κή απόφαση.
• ΕΜΣΕ (Ένω­ση Μου­σι­κο­συν­θε­τών & Στι­χουρ­γών Ελλά­δας + ΕΜΣΕ — Πολι­τι­στι­κή Δρά­ση) «σωμα­τείο που δημιουρ­γή­θη­κε το 1971 με πρω­το­βου­λία των Ελλή­νων συν­θε­τών και στι­χουρ­γών, από την ανά­γκη τους να αμυν­θούν στην επί­θε­ση που δέχο­νταν το πνευ­μα­τι­κό τους προ­ϊ­όν από τους λογής λογής προ­στά­τες, εκμε­ταλ­λευ­τές, πει­ρα­τές κά»
• Αυτο­δια­χεί­ρι­ση-Autodia ΟΣΔ Πνευ­μα­τι­κών Δικαιω­μά­των μου­σι­κών έργων, ως συνέ­χεια και διά­δο­χος της ΕΜΣΕ (ΜηΚεΟ με τη νομι­κή μορ­φή Αστι­κού Συνε­ται­ρι­σμού Περιο­ρι­σμέ­νης Ευθύνης
• GEA-Grammo, Ερα­τώ, Απόλ­λων (Νέος Ενιαί­ος ΜηΚεΟ «Συλ­λο­γι­κής Δια­χεί­ρι­σης & Είσπρα­ξης Συγ­γε­νι­κών Δικαιω­μά­των των Παρα­γω­γών, Τρα­γου­δι­στών Μουσικών)
• Σωμα­τεία ελλη­νι­κού τρα­γου­διού («ΑΣΜΑ 450+», «ΜΕΤΡΟΝ», «ΣΩΜΣΕ», «ΥΠΕΡΒΑΣΗ»)
• ΔΙΟΝΥΣΟΣ (ΟΣΔ Δικαιω­μά­των Ελλή­νων Ηθοποιών)
• International Federation of Phonographic Industry (IFPI) (Παράρ­τη­μα Ελλάδας)
• Grammo (ΟΣΔ & Προ­στα­σί­ας Παρα­γω­γών Υλι­κών Φορέ­ων Ήχου / Εικόνας-Ήχου)
• Ερα­τώ (ΟΣΔ.Δ Τρα­γου­δι­στών — Ερμη­νευ­τών Συν.Π.Ε.)
• Απόλ­λων (ΟΣΔ.Δ Ελλή­νων Μου­σι­κών Συν.Π.Ε.)
• Φοί­βος (ΟΣΔ.Δ Φωτο­γρά­φων) κλπ κλπ

Επί­και­ρη Ερώ­τη­ση σχε­τι­κά με τις εξε­λί­ξεις γύρω από τα πνευ­μα­τι­κά δικαιώ­μα­τα Συν­θε­τών και Στι­χουρ­γών κατέ­θε­σε ο βου­λευ­τής του ΚΚΕ Δελής Γιάν­νης προς την υπουρ­γό Πολι­τι­σμού και Αθλητισμού.

Ανα­λυ­τι­κά αναφέρει:

«Οι δημιουρ­γοί στο χώρο της μου­σι­κής βρί­σκο­νται σε ανα­βρα­σμό μετά τις τελευ­ταί­ες εξε­λί­ξεις σχε­τι­κά με την ίδρυ­ση και αδειο­δό­τη­ση από το ΥΠΠΟΑ Ανε­ξάρ­τη­της Οντό­τη­τας Δια­χεί­ρι­σης (ΑΟΔ), δηλα­δή μιας νέας ΑΕΠΙ, η οποία θα κερ­δο­σκο­πεί από τη δια­χεί­ρι­ση των πνευ­μα­τι­κών δικαιω­μά­των των δημιουρ­γών, την ίδια στιγ­μή που το υπουρ­γείο, μέσω του Οργα­νι­σμού Πνευ­μα­τι­κής Ιδιο­κτη­σί­ας (ΟΠΙ), δε διευ­κο­λύ­νει την αδειο­δό­τη­ση του Οργα­νι­σμού Συλ­λο­γι­κής Δια­χεί­ρι­σης (ΟΣΔ) με την επω­νυ­μία “Ένω­ση Δικαιού­χων Έργων Μου­σι­κής” (ΕΔΕΜ), που οι ίδιοι οι δημιουρ­γοί έχουν συστή­σει. Η κωλυ­σιερ­γία από την πλευ­ρά του ΥΠΠΟΑ για την αδειο­δό­τη­ση της ΕΔΕΜ αφε­νός παρα­τεί­νει τη λει­τουρ­γία της μετα­βα­τι­κής Ειδι­κής Υπη­ρε­σί­ας Έκτα­κτης Δια­χεί­ρι­σης (ΕΥΕΔ) η οποία είναι το διά­δο­χο σχή­μα της ΑΕΠΙ, αφε­τέ­ρου άφη­σε ελεύ­θε­ρο έδα­φος ώστε να λει­τουρ­γή­σει μια νέα κερ­δο­σκο­πι­κή εται­ρεία που επι­χει­ρεί να καλύ­ψει το κενό.

Το κόμ­μα μας ανέ­κα­θεν ήταν αντί­θε­το στην ύπαρ­ξη κερ­δο­σκο­πι­κών φορέ­ων δια­χεί­ρι­σης των πνευ­μα­τι­κών δικαιω­μά­των, όπως η ΑΕΠΙ. Τόσο πριν την ψήφι­ση του νόμου 4481 του 2017, που έφε­ρε στην Βου­λή η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ, όσο και κατά τη συζή­τη­ση για την ψήφι­σή του, είχα­με εκφρά­σει τη δια­φω­νία μας με την οδη­γία 2014/26 και την ενσω­μά­τω­σή της στο ελλη­νι­κό δίκαιο και είχα­με απο­κα­λύ­ψει ότι η οδη­γία αυτή δεν εκδό­θη­κε από την Ευρω­παϊ­κή Ένω­ση για να προ­στα­τέ­ψει τα πνευ­μα­τι­κά και συγ­γε­νι­κά δικαιώ­μα­τα των δημιουρ­γών και των ερμη­νευ­τών, αλλά για να δια­μορ­φώ­σει ‑με πρό­σχη­μα αυτήν την προ­στα­σία- νομι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις για την ανά­πτυ­ξη επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας στο πεδίο των δικαιω­μά­των αυτών.

Ήμα­σταν αντί­θε­τοι με τη θεσμο­θέ­τη­ση της λει­τουρ­γί­ας των ΑΟΔ, όπως επί­σης είχα­με δια­φω­νή­σει και με την τρο­πο­λο­γία που έφε­ρε πάλι η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ το Μάρ­τιο του 2018, με την οποία συστά­θη­κε η ΕΥΕΔ και απαι­τού­σα­με την άμε­ση παρά­δο­ση της ΑΕΠΙ στους δικαιού­χους δημιουργούς.

Πέρα από αυτά, η τότε Κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ είχε υπο­σχε­θεί στους δημιουρ­γούς ότι θα έπαιρ­νε κάθε μέτρο για να δια­σφα­λί­σει τη λει­τουρ­γία του ΟΣΔ που θα είχαν συστή­σει οι δημιουρ­γοί. Φυσι­κά, όπως έκα­νε και σε άλλες περι­πτώ­σεις, άφη­νε εντυ­πώ­σεις ότι έλυ­σε το θέμα, χωρίς όμως να θεσμο­θε­τή­σει την κατο­χύ­ρω­ση της λύσης, με απο­τέ­λε­σμα η σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση της ΝΔ να απο­ποιεί­ται την ευθύ­νη και ως συνε­πής διά­δο­χος των προη­γου­μέ­νων κυβερ­νή­σε­ων να συνε­χί­ζει στο ίδιο μήκος κύμα­τος, αφή­νο­ντας μετέ­ω­ρους τους δημιουργούς.

Ταυ­τό­χρο­να μια σει­ρά γρα­φειο­κρα­τι­κών δια­δι­κα­σιών μπλο­κά­ρουν τη δια­δι­κα­σία αδειο­δό­τη­σης της ΕΔΕΜ, αφού δεν μπο­ρούν να εκτα­μιευ­τούν τα ανα­γκαία χρή­μα­τα για τη σύντα­ξη της μελέ­της βιω­σι­μό­τη­τας που ζητά­ει το ΥΠΠΟΑ από αυτήν.

Μέχρι την ψήφι­ση του νόμου 4481/2017 είχα­με μια μόνο κερ­δο­σκο­πι­κή εται­ρεία, την ΑΕΠΙ, που δια­χει­ρι­ζό­ταν πνευ­μα­τι­κά δικαιώ­μα­τα, με τις γνω­στές βαριές συνέ­πειες για τους δημιουρ­γούς. Σήμε­ρα που η ίδρυ­ση κερ­δο­σκο­πι­κών ΑΟΔ ευνο­εί­ται και από τη νομο­θε­σία, τα πράγ­μα­τα θα είναι πολύ χει­ρό­τε­ρα. Ανοί­γει ο δρό­μος για να ιδρυ­θούν κερ­δο­σκο­πι­κές εται­ρί­ες σε όλους τους κλά­δους δικαιω­μά­των, ενώ ο αντα­γω­νι­σμός ανά­με­σα σε αυτές και τους συλ­λο­γι­κούς φορείς των δημιουρ­γών θα είναι κατα­στρο­φι­κός για τους δεύ­τε­ρους, καθώς η νομο­θε­σία τούς αντι­με­τω­πί­ζει μερο­λη­πτι­κά και ανι­σό­τι­μα σε σχέ­ση με τις ιδιω­τι­κές ΑΟΔ.

Ερω­τά­ται η κ. υπουρ­γός τι μέτρα σκο­πεύ­ει να πάρει, για να μπο­ρέ­σουν οι ίδιοι οι δημιουρ­γοί να δια­χει­ρι­στούν και να προ­στα­τέ­ψουν τα πνευ­μα­τι­κά δικαιώ­μα­τά τους και, συγκε­κρι­μέ­να, αν θα μερι­μνή­σει για να διευ­κο­λυν­θεί η ίδρυ­ση και να στη­ρι­χτεί η λει­τουρ­γία του Οργα­νι­σμού Συλ­λο­γι­κής Δια­χεί­ρι­σης (ΟΣΔ) των δημιουρ­γών (Ένω­ση Δικαιού­χων Έργων Μου­σι­κής — ΕΔΕΜ), όπως και αν θα φρο­ντί­σει για να περά­σει η δια­χεί­ρι­ση των πνευ­μα­τι­κών δικαιω­μά­των των συν­θε­τών και στι­χουρ­γών από την ΕΥΕΔ στην ΕΔΕΜ, μαζί με όλη την υπο­δο­μή σε αρχεία και πελα­το­λό­γιο της ΑΕΠΙ, που περι­ήλ­θαν στην ΕΥΕΔ».

Δελής Γιάν­νης
Καρα­θα­να­σό­που­λος Νίκος
Κατσώ­της Χρήστος

Λύση “βασι­σμέ­νη στη νομι­μό­τη­τα, τους κανό­νες και το βιώ­σι­μο πλά­νο” προ­κρί­νει το υπουρ­γείο Πολι­τι­σμού: Συγκε­κρι­μέ­να σε ερώ­τη­ση δημο­σιο­γρά­φων για το θέμα, η υπουρ­γός Λίνα Μεν­δώ­νη αφού έκα­νε μια ανα­δρο­μή των μέχρι τώρα βημά­των ξεκα­θα­ρί­ζει ότι κάνει και θα κάνει ό,τι χρεια­στεί, για να οδη­γη­θού­με σε ένα καθε­στώς δια­φά­νειας, που θα εξα­σφα­λί­ζει το μέλ­λον των καλ­λι­τε­χνών, τονί­ζο­ντας ότι “οι ανε­ξάρ­τη­τες οντό­τη­τες δια­χεί­ρι­σης (ΑΟΔ) γνω­στο­ποιού­νται σύμ­φω­να με τα προ­βλε­πό­με­να, αλλά και στη βάση των αυστη­ρών προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων που θέτει για τη σύστα­σή τους ο ελλη­νι­κός νόμος. Η σύστα­σή τους δεν ενα­πό­κει­ται στη δια­κρι­τι­κή ευχέ­ρεια του υπουρ­γού ή της διοί­κη­σης. Η ύπαρ­ξη ΑΟΔ ‑οι οποί­ες λει­τουρ­γούν σε πολ­λές χώρες της Ευρώ­πης- προ­βλέ­πε­ται από το ενω­σια­κό δίκαιο και από την Οδη­γία για τη συλ­λο­γι­κή διαχείριση”.

• Το Υπουρ­γείο Πολι­τι­σμού, κατό­πιν εισή­γη­σης του ΟΠΙ, εξέ­δω­σε δια­πι­στω­τι­κή πρά­ξη σε ιδιω­τι­κή εται­ρεία, η οποία είναι ΑΟΔ, καθό­τι πλη­ροί όλες τις κατά νόμον προϋποθέσεις.
• Το Υπουρ­γείο απα­ντά και στα περί καθυ­στε­ρή­σε­ων ή μη ξεκά­θα­ρης τοπο­θέ­τη­σης για το ζήτη­μα, σημειώ­νο­ντας ότι “στό­χος είναι η εναρ­μό­νι­ση με την ισχύ­ου­σα ευρω­παϊ­κή νομοθεσία.
• Τού­το σημαί­νει ότι οι δημιουρ­γοί πρέ­πει να δια­χει­ρί­ζο­νται οι ίδιοι το θέμα των πνευ­μα­τι­κών τους δικαιωμάτων.

Όπως ανα­φέ­ρει το ΥΠΠΟ, έχει μεί­νει πιστό στα βήμα­τα που τέθη­καν από κοι­νού με τους δημιουρ­γούς. Ειδικότερα:

• Το Υπουρ­γείο έχει ανα­θέ­σει στον ΟΠΙ τη διε­νέρ­γεια ελέγ­χου στην ΕΥΕΔ μέσω ανε­ξάρ­τη­της εται­ρεί­ας. Η δια­δι­κα­σία είναι σε εξέ­λι­ξη. Η διε­νέρ­γεια ελέγ­χου συμ­φω­νή­θη­κε με τους δημιουρ­γούς στις 14 Οκτω­βρί­ου 2019, προ­κει­μέ­νου να γνω­ρί­ζουν και οι ίδιοι τι θα παρα­λά­βει ο νέος οργανισμός.
• Στην ίδια συνά­ντη­ση συμ­φω­νή­θη­κε, ο νέος οργα­νι­σμός να συντά­ξει έκθε­ση βιω­σι­μό­τη­τας. Το ΥΠΠΟΑ επι­ση­μαί­νει ότι ο νέος οργα­νι­σμός πρέ­πει να είναι κατά νόμο (4481/2017) βιώ­σι­μος, άλλως τίθε­νται σε κίν­δυ­νο τα δικαιώ­μα­τα των δημιουρ­γών. Επι­ση­μαί­νε­ται ότι, σύμ­φω­να με τα στοι­χεία του ΟΠΙ, η πλειο­ψη­φία των ΟΣΔ προ­κει­μέ­νου να αδειο­δο­τη­θεί, έχει προ­σκο­μί­σει στοι­χεία που απο­δει­κνύ­ουν τη βιω­σι­μό­τη­τά τους, όπως άλλω­στε συμ­βαί­νει σε όλες τις ευρω­παϊ­κές χώρες.
• Με την προ­σκό­μι­ση της έκθε­σης, η οποία θα απο­δει­κνύ­ει τη βιω­σι­μό­τη­τα, θα ακο­λου­θη­θεί η κατά νόμον δια­δι­κα­σία αδειοδότησης.
• Οι ανα­φο­ρές του Υπουρ­γεί­ου Πολι­τι­σμού στο ζήτη­μα της βιω­σι­μό­τη­τας, είναι κρί­σι­μη, καθώς οι καλ­λι­τέ­χνες έχουν βιώ­σει τι σημαί­νει να μην υπάρ­χει πλά­νο, δια­φά­νεια και χρη­μα­το­δό­τη­σει και έχουν ταλαι­πω­ρη­θεί πολύ από ιστο­ρί­ες κακο­δια­χεί­ρι­σης ή πρό­χει­ρης αντι­με­τώ­πι­σης μιας πολύ σημα­ντι­κής υπόθεσης.
• Έχει τέλος σημα­σία, η δέσμευ­ση του υπουρ­γεί­ου για την προ­στα­σία των δημιουρ­γών και των δικαιού­χων συγ­γε­νι­κών δικαιω­μά­των, αλλά και η επε­ξερ­γα­σία σει­ράς μέτρων προς αυτή την κατεύθυνση

Στο μετα­ξύ η ομά­δα «Αυτο­δια­χεί­ρι­ση» (Αυτο­δια­χεί­ρι­ση-Autodia) των δημιουρ­γών σε δελ­τίο τύπου με τίτλο «ΕΔΕΜ: ΜΗ ΒΙΩΣΙΜΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΜΕ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ» αναφέρει:

Οι δημιουρ­γοί μέλη της ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ θέτουν τα παρα­κά­τω εύλο­γα ερω­τή­μα­τα σε σχέ­ση με τις τοπο­θε­τή­σεις συνα­δέλ­φων τους δημιουρ­γών, οι οποί­οι επι­θυ­μούν τη δημιουρ­γία νέου ΟΣΔ:

1. Πόσα είναι σήμε­ρα τα μέλη της ΕΥΕΔ και πόσα από αυτά απο­τε­λούν εγγε­γραμ­μέ­να μέλη του αστι­κού συνε­ται­ρι­σμού ΕΔΕΜ;
2. Πώς ένας Οργα­νι­σμός είναι βιώ­σι­μος, όταν δεν δια­θέ­τει καν τα χρή­μα­τα για την εκπό­νη­ση της μελέ­της βιω­σι­μό­τη­τας που ρητά προ­βλέ­πει ο Νόμος;
3. Εάν λάβει άδεια η ΕΔΕΜ, με τι κεφά­λαια θα ξεκι­νή­σει τη λει­τουρ­γία της, ώστε να ασκεί απο­τε­λε­σμα­τι­κή συλ­λο­γι­κή δια­χεί­ρι­ση; Με χρή­μα­τα των δημιουρ­γών ή πάλι με χρή­μα­τα του ελλη­νι­κού λαού?
4. Για­τί η ΕΔΕΜ δεν απο­δέ­χτη­κε την πρό­τα­ση της ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ για την ένω­ση όλου του ελλη­νι­κού και ξένου ρεπερ­το­ρί­ου κάτω από την ίδια στέ­γη και προ­τι­μά διπλά δια­χει­ρι­στι­κά έξο­δα, διπλές δαπά­νες, διπλά αμοι­βο­λό­για, κλπ., συρ­ρι­κνώ­νο­ντας έτσι βάναυ­σα τα έσο­δα όλων μας και δια­σπώ­ντας την αγορά;
5. Δεν είναι παρά­λο­γο το αίτη­μα για τη δημιουρ­γία νέου ΟΣΔ, όταν υπάρ­χει ήδη στην Ελλά­δα μη κερ­δο­σκο­πι­κός και αυτο­δια­χει­ρι­ζό­με­νος ΟΣΔ που λει­τουρ­γεί με ευρω­παϊ­κά και διε­θνή πρό­τυ­πα και στε­γά­ζει σημα­ντι­κό μέρος του ελλη­νι­κού ρεπερ­το­ρί­ου και σχε­δόν ολό­κλη­ρο το ξένο ρεπερ­τό­ριο; Για­τί η Ελλά­δα πρέ­πει να πρω­το­τυ­πή­σει πανευ­ρω­παϊ­κά δημιουρ­γώ­ντας ΔΥΟ ΟΣΔ για το μου­σι­κό πνευ­μα­τι­κό δικαί­ω­μα, ιδί­ως όταν ο ένας εξ αυτών βρί­σκε­ται ήδη σε λει­τουρ­γία, αδειο­δο­τεί κανο­νι­κά μεγά­λους και μικρούς χρή­στες και είναι μέλος των πιο έγκρι­των ευρω­παϊ­κών και διε­θνών ενώσεων;
6. Για­τί ανα­φέ­ρε­τε ότι το ελλη­νι­κό τρα­γού­δι είναι ενω­μέ­νο, όταν σημα­ντι­κό μέρος του ελλη­νι­κού τρα­γου­διού ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙ με τις επι­λο­γές σας; Συνά­δελ­φοι, έχου­με όλοι ευθύ­νη για την επό­με­νη μέρα. Σας καλού­με να μην τρο­φο­δο­τεί­τε τον διχα­σμό και την εμπά­θεια, αλλά τη σύμπνοια και την ομό­νοια, ώστε να απα­ντή­σου­με ενω­μέ­νοι στην ανά­πτυ­ξη ιδιω­τι­κών κερ­δο­σκο­πι­κών εται­ριών. Σας καλού­με να δώσου­με όλοι μαζί μια ορι­στι­κή λύση στην κρί­ση του κλά­δου πριν είναι πολύ αργά για το πνευ­μα­τι­κό δικαίωμα.