Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης //
215.000 νοικοκυριά στην Σουηδία ζουν από τα επιδόματα της κοινωνικής πρόνοιας με στοιχεία της Διεύθυνσης Κοινωνικών Υποθέσεων για το 2017 (socialstyrelsen)
Πρόκειται για 408.000 άνθρωποι, εκ των οποίων 144.000 παιδιά, που ζουν αποκλειστικά με το κοινωνικό επίδομα.
Η στατιστική προσθέτει άλλους 360.000 που παίρνουν επιμέρους επιδόματα ενοικίου, διαβίωσης, ηλεκτρικού κ.α.
Συνολικά 768.000 το 13% του ενεργού πληθυσμού 18 με 65 χρονών παίρνει κάποιου είδους κοινωνικού επιδόματος για να επιβιώσει.
Το 22% από αυτούς είναι νέοι μεταξύ 18 και 24 χρονών.
Απευθύνονται όλοι αυτοί στην Κοινωνική πρόνοια των Δήμων για να πάρουν είτε το 100% του επιδόματος είτε ένα μέρος αν έχουν κάποιο μικρό εισόδημα.
Κάθε μήνα ελέγχονται αν το δικαιούνται.
Σε 1 δισεκατομμύριο ευρώ το χρόνο ανέρχεται η δαπάνη όλων των Δήμων.
Ποιοι είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι;
Είναι οι άνεργοι μακράς διαρκείας συνήθως νέοι 18–24, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι μακροχρόνια άρρωστοι, οι άστεγοι, άτομα με ειδικές ανάγκες, οι άνθρωποι του περιθωρίου ναρκομανείς, αλκοολικοί, ανήμποροι για δουλειά.
Τα μεγαλύτερα ποσοστά 60% βρίσκονται σε πολιτογραφημένους Σουηδούς με ξένη καταγωγή.
Δεν είναι όμως παράξενο αφού η ανεργία σε αυτούς είναι της τάξης του 24,5% ενώ στους γηγενείς είναι μόλις 4%.
Δεν αφορά αυτή η δαπάνη τους πρόσφυγες που συνήθως είναι στο επίκεντρο των επιθέσεων ή των δικαιολογιών για την πολιτική λιτότητας.
Η παροχή των επιδομάτων μειώνεται με ρυθμό 2,5–3% το χρόνο.
Παρόλα αυτά οι άνθρωποι που θα έχουν ανάγκη το επίδομα θα φτάσουν το 1.300.000 μέχρι το 2025 προβλέπουν οι υπηρεσίες.
Αυτή θάναι η πορεία της Σουηδίας.
Άγρια φορολογία για τους εργαζόμενους για να συντηρηθεί η υποτιθέμενη ευημερία , φοροαπαλλαγές για τα μονοπώλια.
Το κοινωνικό κράτος κατεδαφίζεται χωρίς να υπάρχουν μνημόνια, χωρίς το νόμισμα να είναι το ευρώ και οι κοινωνικές αντιθέσεις φέρνουν την φτώχεια και την ανέχεια.
Εργάστηκε σαν γεωλόγος, περιβαλλοντολόγος και χωροτάκτης στην Ελλάδα και στην Σουηδία. Δημοτικός σύμβουλος Πυλαίας Θεσσαλονίκης 87/90 και 99/2002. Αντιδήμαρχος Πυλαίας από το 1987 έως και το 1990 και από το 1999 έως και το 2000.
