Η συνεχής και ακάματη προσπάθεια ανάδειξης των καθοριστικών παραγόντων αναβάθμισης της ικανότητας της επαναστατικής πρωτοπορίας ‑δηλ. του Κομμουνιστικού Κόμματος, να καθοδηγεί την επαναστατική πάλη σε όλες τις συνθήκες, επικαιροποιείται το τελευταίο διάστημα σε συνθήκες «κινούμενης άμμου».
Θα κάνουμε μια σύντομη αναφορά ‑προς αυτή την κατεύθυνση στο τελευταίο τεύχος της ΚΟΜΕΠ, (βλ και -«Ατέχνως» Νέα ανανεωμένη ιστοσελίδα της ΚΟΜΕΠ) που σε συνέχεια και του προηγούμενου, αποσκοπεί στο να συμβάλει στην προσπάθεια ενίσχυσης της ιδεολογικής και πολιτικής παρέμβασης του ΚΚΕ στις συνθήκες που διαμορφώνονται στη χώρα μας αλλά και γενικότερα της σχέσης επαναστατικής θεωρίας και επαναστατικής δράσης.
Στα κείμενα της ενότητας Ιδεολογία-Πολιτική αναδεικνύονται πλευρές που αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες αναβάθμισης της ικανότητας της επαναστατικής πρωτοπορίας, του Κομμουνιστικού Κόμματος, να καθοδηγεί την επαναστατική πάλη σε όλες τις συνθήκες.
Σε αυτά αποτυπώνονται ζητήματα διαμόρφωσης της επαναστατικής στρατηγικής, της σχέσης επαναστατικής θεωρίας και επαναστατικής δράσης, της παρέμβασης στο εργατικό κίνημα και της αντιπαράθεσης με τη σοσιαλδημοκρατία, που μπορούν να αποτελέσουν σημαντικά όπλα στις ιδεολογικές και πολιτικές μάχες του επόμενου διαστήματος.
Στο άρθρο της Αλέκας Παπαρήγα «Η στρατηγική σημασία της άρνησης συμμετοχής του ΚΚΕ σε αστική κυβέρνηση (2012–2015)» συμπυκνώνονται βασικά συμπεράσματα από την πείρα της πολιτικής πάλης και στάσης του ΚΚΕ την περίοδο των διπλών εκλογών του Μάη και Ιούνη του 2012 έως και το δημοψήφισμα τον Ιούλη του 2015 και γίνεται αναφορά σε σημαντικά στοιχεία της εμβάθυνσης της στρατηγικής επεξεργασίας του Κόμματος που κατέστησαν δυνατό, στην εξεταζόμενη περίοδο, να διαμορφωθεί αποτελεσματική γραμμή σύγκρουσης με τον κεντρικό άξονα των αστικών επιδιώξεων.
▪️ Ένα βασικό συμπέρασμα, που έχει αξία όχι μόνο για τα πολιτικά γεγονότα στα οποία αναφέρεται το άρθρο, αλλά και για τη σημερινή πολιτική πάλη, αποτελεί η άνοδος της ικανότητας του Κομμουνιστικού Κόμματος να διαμορφώνει επαναστατική στρατηγική που θα του επιτρέπει καθημερινή πολιτική δράση και παρέμβαση ενάντια στους αστικούς σχεδιασμούς. Ταυτόχρονα φωτίζεται ότι αυτή η διαδικασία διαμόρφωσης της επαναστατικής στρατηγικής απαιτεί τη διαρκή αφομοίωση της επαναστατικής κοσμοθεωρίας σε κάθε κρίκο του Κόμματος, ώστε να αυξάνεται η ικανότητα επεξεργασίας της πολιτικής και ιδεολογικής παρέμβασης σε κάθε χώρο και τομέα ευθύνης.
Στόχος του είναι να σημειωθεί η σχέση του στρατηγικού ζητήματος της εξουσίας, δηλ. της μη συμμετοχής του Κόμματος σε κυβερνήσεις συνεργασίας και σε πολιτικά μέτωπα αστικής διαχείρισης, με τη σχέση θεωρίας και πράξης, στην προκειμένη περίπτωση πολιτικής και οικονομίας. Να αποτελέσει ερέθισμα πιο συστηματικού προβληματισμού για τη σχέση που έχει η μελέτη και δημιουργική αφομοίωση της θεωρίας μας, των επεξεργασιών και μελετών του Κόμματος με το καθήκον της εύστοχης καθημερινής δράσης, της κομματικής οικοδόμησης στην εργατική τάξη, της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος και της Κοινωνικής Συμμαχίας.
✔️ Επίσης υπάρχει το άρθρο με τίτλο: «Σοσιαλδημοκρατία: Διαχρονικά επικίνδυνος εχθρός του εργατικού κινήματος» (2ο μέρος, που αποτελεί συνέχεια του ομότιτλου στο προηγούμενο τεύχος).
Από την πορεία ανάπτυξης του συγκεκριμένου πολιτικού ρεύματος σε διεθνές επίπεδο, με επίκεντρο τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, σε συνδυασμό με την πορεία ανάπτυξης του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, των επεξεργασιών και της δράσης του, την προσπάθεια διαμόρφωσης επαναστατικής στρατηγικής, στην πορεία της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα από τη συγκρότηση του ΠΑΣΟΚ έως τη μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ από οπορτουνιστική δύναμη σε καθαρά σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, αποτελώντας πλέον το βασικό πόλο αυτού του χώρου. Σε όλο το άρθρο παρουσιάζεται η στάση του ΚΚΕ και η αντιπαράθεση απέναντι σε αυτές δυνάμεις, αναδεικνύοντας τον καθοριστικό ρόλο που έχει η διαμόρφωση των προγραμματικών και στρατηγικών επεξεργασιών του στην αποτελεσματική διεξαγωγή αυτής της πάλης.
ΣΣ |> Πολύ επίκαιρα σήμερα τα διδάγματα από τη Λατινική Αμερική, Βραζιλία, Αργεντινή και Χιλή που «καίγεται»… με ένα εκατομμύριο διαδηλωτές να ζητούν στο Σαντιάγο την παραίτηση του δισεκατομμυριούχου Σεμπάστιαν Πινιέρα, σε μια μάχη ευνουχισμένη αφού το ΚΚ σε μια χώρα όπου το αστικό κράτος λύνει και δένει ανήμερα στα 45 χρόνια από τη μέρα που ξεκίνησε το λουτρό αίματος για τον Χιλιανό λαό επισημοποιεί το τελευταίο (χρονικά) οπορτουνιστικό φρούτο ‑επί λέξει «τις μέγιστες προσπάθειες κομμουνιστών και προοδευτικών για την οικοδόμηση του νέου μεγάλου σπιτιού της αριστεράς» …όπου «μοιραζόμαστε έναν ορίζοντα μέσα από μια ιστορία που μας ενώνει, αντικατοπτρίζοντας την επιθυμία, δημιουργίας γεφυρών στην αντιπολίτευση»… όπου η ταξική συνεργασία δίνει και παίρνει …«η διαίρεση και ο σεχταρισμός δεν μπορεί να μπαίνουν πάνω από την ενότητα και τη γενναιοδωρία» (!!), ενώ «υπάρχει δυνατότητα συγκλίσεων και η πρόσκλησή μας είναι σε όλη την αντιπολίτευση, από τους χριστιανοδημοκράτες (DC) με εξαίρεση την αντιδραστική δεξιά (FA), σε μια κοινή ατζέντα αλλαγής, της αποτυχημένης κυβέρνησης Sebastian» … όσο για την Κομμουνιστική Νεολαία; (Juventudes Comunistas de Chile) … αυτή «ζητάει δικαιοσύνη» (sic !!!)
Η περίπτωση της Χιλής, τόσο η περίοδος κυβέρνησης της Λαϊκής Ενότητας (1970–1973) υπό τον Σαλβαντόρ Αγιέντε, με τη συμμετοχή του ΚΚ καθώς και το τραγικό τέλος της (στρατιωτική χούντα Πινοσέτ), αλλά και αργότερα, η «νομιμότητα» αποτελούν πηγή επίκαιρων από τότε και μέχρι σήμερα Μέσα από το πρίσμα και των πρόσφατων εξελίξεων) συμπερασμάτων και διδαγμάτων για το διεθνές επαναστατικό κίνημα.
Στο επίσημο site του ΚΚ Χιλής, κυριαρχεί ένα «Bajo el lema “Unidad Para Cambiar Chile” nace bancada PC – Progresistas» — «Ενότητα για την αλλαγή της Χιλής”, γεννιέται το ανάχωμα ΚΚ & Προοδευτικών δυνάμεων … ενώ η Κομμουνιστική Νεολαία ‑με ανάρτηση στο tweeter «A 45 años del golpe de estado, no olvidamos y exigimos justicia ¡No a la impunidad!» …στα 45 χρόνια μετά το πραξικόπημα, δεν ξεχνάμε και ζητάμε δικαιοσύνη. Όχι στην ατιμωρησία!
Στο μεταξύ ‑από την άλλη μπάντα, η «ερευνήτρια» της Διεθνούς Αμνηστίας, Πιλάρ Σαν Μαρτίν αφού «εξέτασε» την κατάσταση στη Χιλή ανακοίνωσε ‑επί λέξει «είναι μία αρνητική έκπληξη για όλους μας διότι πιστεύαμε ότι αυτού του τύπου τα γεγονότα συμβαίνουν μόνο στη Βενεζουέλα, στην Ονδούρα και στη Νικαράγουα των οποίων οι κυβερνήσεις κατηγορούνται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας»…
🔻 Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΝΗΣΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΕ ΑΣΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ (της Αλέκας Παπαρήγα) 🔻
✔️ Στόχος του άρθρου ‑πέρα από τη σχέση του στρατηγικού ζητήματος της εξουσίας (με μη συμμετοχή του ΚΚ σε κυβερνήσεις συνεργασίας και σε πολιτικά μέτωπα αστικής διαχείρισης) είναι να κατανοηθεί ο ρόλος της επαναστατικής θεωρίας στην ανάπτυξη της ικανότητας εντοπισμού των υπόγειων διεργασιών και δυσδιάκριτων ‑προς στιγμή-τάσεων, ώστε το ΚΚΕ (και τα ΚΚ γενικά) με ανανεωμένους, συνεχώς, δεσμούς με την εργατική τάξη και τις λαϊκές μάζες να έχουν την ετοιμότητα σε στροφές και καμπές να βγαίνουν πιο μπροστά από αυτό που συνήθως αναφέρεται ως «καθημερινότητα».
✔️ Η πορεία του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος και η ίδια η σοσιαλιστική οικοδόμηση απέδειξαν ότι λάθη θεωρητικού, ιδεολογικού χαρακτήρα, θεωρητικά και ιδεολογικά κενά, δυσκολίες γενίκευσης κι έγκαιρης κριτικής εξέτασης της πείρας από τη σκοπιά των επιβεβαιωμένων αρχών του επιστημονικού σοσιαλισμού-κομμουνισμού οδήγησαν σε ιδεολογικές παρεκκλίσεις θεμελιακού χαρακτήρα και τελικά στην ανακοπή και ανατροπή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, στην κρίση και τον εκφυλισμό κομμουνιστικών κομμάτων, ακόμη και εκείνων που είχαν μεγάλες και σημαντικές αγωνιστικές ταξικές παραδόσεις.
🔻🔻
Οι εξελίξεις, αυτές όσο κι αν εξηγούνται από το γεγονός ότι επρόκειτο για την πρώτη απόπειρα σοσιαλιστικής οικοδόμησης, χωρίς προηγούμενη σχετική πείρα, δεν ήταν αναπόφευκτες.
Ακόμη και η πείρα από την κυριαρχία του οπορτουνισμού και του εκφυλισμού ΚΚ, μπορεί και πρέπει σήμερα να γίνει πολύτιμο εφόδιο προς τη διαλεκτική ενότητα θεωρίας και πράξης στην ισχυροποίηση του ΚΚΕ στον καθημερινό αγώνα με προοπτική την εργατική εξουσία.
Σε αυτές τις συνθήκες το άμεσα ζητούμενο είναι η αντεπίθεση ως πορεία συνειδητοποίησης της ασυμφιλίωτης διαπάλης μεταξύ της αστικής και της εργατικής τάξης, του αστικού κράτους και του πολιτικού κομματικού του συστήματος.
Αυτή η αντίφαση κάνει ακόμα πιο αναγκαία και επιτακτική την αναγκαιότητα της αφομοίωσης της θεωρίας του επιστημονικού σοσιαλισμού-κομμουνισμού, των επιβεβαιωμένων θεμελιακών αρχών της, αλλά και τη συνεχή ανάπτυξη κι εμπλουτισμό τους στις εξελισσόμενες συνθήκες, τη σημασία της ενότητας του ιδεολογικού, πολιτικού και μαζικού αγώνα.
Το ΚΚΕ, σήμερα, βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση κι ετοιμότητα, σε σύγκριση με την τελευταία 10ετία του 20ού αιώνα και τα πρώτα χρόνια του 21ου ‑με σύνθημα «Κόμμα παντός καιρού» και το γεγονός ότι έχει περάσει σε γραμμή θεωρητικής, ιδεολογικής και πολιτικής αντεπίθεσης τα τελευταία χρόνια έχει προβληματίσει σοβαρά την αστική τάξη και τα επιστημονικά και πολιτικά της επιτελεία.
Επιμέλεια Ομάδα ¡H.lV.S!
Επικοινωνία — [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] — Blog
- Σκοπός μας είναι η προώθηση της διαλεκτικής – υλιστικής σκέψης στη βάση του Μαρξισμού – Λενινισμού του Επιστημονικού Σοσιαλισμού και του Προλεταριακού Διεθνισμού, ανταλλάσσοντας γνώσεις, υλικό, σκέψεις κι απόψεις πάνω στην κοσμοθεωρία μας, τη στρατηγική και την ιστορική αλήθεια, που όπως είπε ο Λένιν κι επανέλαβε ο Γκράμσι, είναι επαναστατική – αντικειμενική
- Θεωρούμε τον Σοσιαλισμό–Κομμουνισμό αναγκαίο και επίκαιρο όσο ποτέ, βάζοντας στο μικροσκόπιο και τη συσσωρευμένη πείρα στις χώρες που οικοδομήθηκε ο Σοσιαλισμός, όπου έγινε και η πρώτη έφοδος στον ουρανό
- |> Επικοινωνία – [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] – Blog