Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Γιορτάζοντας – χωρίς λαϊκή συμμετοχή- «τη συντριβή του συμμοριτισμού εις Γράμμον-Βίτσι» (ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ)

Γρά­φει ο Αλέ­κος Χατζη­κώ­στας //

Ο «εορ­τα­σμός» από μέρους του αστι­κού κρά­τους και των κυβερ­νή­σε­ων του, για τις «επε­τεί­ους νικών» σε βάρος του λαϊ­κού κινή­μα­τος, μετεμ­φυ­λια­κά απο­κτά θεσμι­κό χαρα­κτή­ρα. Ξεχω­ρί­ζουν οι επέ­τειοι των «Δεκεμ­βρια­νών» και της λήξης του εμφυ­λί­ου. Πρό­κει­ται για τις γνω­στές «γιορ­τές του μίσους» που σε θεσμι­κό επί­πε­δο (χωρίς να παύ­ει η πραγ­μα­το­ποί­η­ση τους) στα­μα­τούν με την ανα­γνώ­ρι­ση της Εθνι­κής Αντίστασης.

Όλα τα προη­γού­με­να χρό­νια χαρα­κτη­ρι­στι­κό στοι­χείο του γιορ­τα­σμού τους ήταν η υπο­χρε­ω­τι­κή συμ­με­το­χή σχο­λεί­ων, αλλά και δημο­σί­ων και δημο­τι­κών υπαλλήλων.

Φυσι­κά πάντα η κατά­στα­ση δεν ήταν «ρόδι­νη», όπως στο ντο­κου­μέ­ντο που παρου­σιά­ζου­με , όπου λίγους μήνες μετά την ανά­δει­ξη της ΕΔΑ σε αξιω­μα­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση, δημό­σιοι υπάλ­λη­λοι στην Ημα­θία «τολ­μούν» να μην πάρουν μέρος σ’αυτές….

Το Ντο­κου­μέ­ντο

Στο σχε­τι­κό ντο­κου­μέ­ντο (ΓΑΚ Ν.Ημαθίας- Αρχείο Νομαρ­χί­ας) εκφρά­ζε­ται το «παρά­πο­νο» για τη μη συμ­με­το­χή των υπαλ­λή­λων στην «εορ­τή» και μάλι­στα η συμ­με­το­χή σ’αυτή χαρα­κτη­ρί­ζε­ται ως «αντι­πει­θαρ­χι­κό και αντε­θνι­κόν κρού­σμα» για το οποίο πρέ­πει να υπο­βλη­θούν «αυστη­ρό­τα­ται παρα­δειγ­μα­τι­καί κηρώσεις»

«ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΤΗΕ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΗΜΑΘΙΑΣ

ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΗ

Εν Βεροία τη 3.9.1958

ΠΡΟΣ

Τους κ.κ,. Προϊ­στα­μέ­νους των Δημο­σί­ων Υπη­ρε­σιών του Νομού

documendoΚατά την τελε­σθεί­σαν την 31 ε.ε εορ­τήν επί τη επε­τείω της συντρι­βής του συμ­μο­ρι­τι­σμού εις Γράμ­μον – Βίτσι διε­πι­στώ­σα­μεν ότι δεν παρέ­στη­σαν πλεί­στοι εξ’υμών μετά των υπαλ­λή­λων , παρα­βά­ντες ούτω την ιεράν υπο­χρέ­ω­σιν , όπως απο­τί­σω­σι φόρον τιμής και ευγνω­μο­σύ­νης προς τους Σωτή­ρας της Πατρί­δος μας Ηρω­ι­κούς Νεκρούς και ζώντας μαχητ­τάς. Το γεγο­νός τού­το , απο­κά­λε­σαν απο­γοη­τευ­τι­κήν απή­χη­σιν , μαρ­τυ­ρεί , ότι , παρά τας επι­τα­γάς τής κυβερ­νή­σε­ως , δεν έχει κατα­νοη­θεί πλή­ρως το Εθνι­κόν καθή­κον και ή υπο­χρέ­ω­σις παρ’ ενί­ων Δημο­σί­ων υπαλ­λή­λων , ότι δέον να ώσι πρω­το­πό­ροι εις τας πάσης Εθνι­κής φύσε­ως εκδη­λώ­σεις, συντε­λού­σας εις την τόνω­σιν και εξύ­ψω­σιν του Εθνι­κού φρο­νή­μα­τος του Λαού.

Παρα­κα­λού­μεν, όπως του λοι­πού παρί­στα­σθε άπα­ντες μετά των υμάς υπαλ­λή­λων εις τας τελου­μέ­νας Εθνιάς Εορ­τάς, έχο­ντες υπ’όψιν , ότι εν ή περι­πτώ­σει ήθε­λε σημειω­θή παρό­μοιον οικτρόν αντι­πει­θαρ­χι­κόν και αντε­θνι­κόν κρού­σμα , μετά την εξά­ντλη­σιν του νομί­μου παρ’ ημων ελέγ­χου, θα προ­κα­λέ­σω­μεν και την παρά των αρμο­δί­ων Υπουρ­γεί­ων επι­βο­λήν αυστη­ρο­τά­των υπο­δειγ­μα­τι­κών κυρώ­σε­ων , επί παρα­βά­σει υπη­ρε­σια­κού και Εθνι­κού καθήκοντος.

Επί­σης διε­πι­στώ­σα­μεν , ότι ένιοι των προϊ­στα­μέ­νων και υπαλ­λή­λων , κατά παρά­βα­σιν των νομί­μων υπο­χρε­ώ­σε­ων των, δέν τηρού­σιν επα­κρι­βώς ωρά­ριον εργα­σί­ας, προ­σερ­χό­με­νοι βρα­δέ­ως εις το Γρα­φεί­ον ή απο­χω­ρούν ενω­ρί­τε­ρων , γεγο­νός προ­κα­λουν την εξάρ­θρω­σιν των υπη­ρε­σιών καί τά παρά­πο­να των πολιτών.

Του λοι­πού θά ελέγ­ξω­μεν πει­θαρ­χι­κώς πάσαν τοιαύ­την παρά­βα­σιν , προ­χω­ρού­ντες , μετά την εξά­ντλη­σιν της δικαιο­δο­σί­ας ημων , την μεί­ζο­να πει­θαρ­χι­κήν δίω­ξιν παρά του αρμο­δί­ου Υπουργείου.

Ο Νομαρ­χων Δ/ντής

Ι. ΑΝΑΠΛΙΩΤΗΣ

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο