Γράφει η Φαίδρα Ζαμπαθά — Παγουλάτου //
Μια γλυκιά, ευγενική μορφή της Ποίησης και της Μουσικής, του Ραδιοφώνου και της TV, του Καναβάτσου και της Αγάπης, της συντροφικότητας και του έρωτα o Γιώργος Κάρτερ έφυγε και σίγησε μια φωνή επιβλητική με εκπληκτικό ηχόχρωμα.
Έφυγε αλλά μας άφησε μέσα από ένα πλούσιο και άξιο έργο την πνευματική του ταυτότητα. Ενώ στην αγαπημένη του Ισμήνη άφησε ζωντανά τα ποιητικά του μηνύματα που εκπέμπουν αγάπη, τρυφερότητα κι ευαισθησία. Η Επτανησιακή του κουλτούρα και καλλιέπεια, η ιστορία της ιδιαίτερης Πατρίδας του Κέρκυρας η οποία ανέπτυξε μια πλήρη και πλούσια πνευματική ζωή είναι φανερό ότι κυλούσε στις φλέβες του και κατ επέκταση διοχετεύονταν στην Παιδεία του. Γόνος λογίων, Εικαστικών και Μουσικών Καλλιτεχνών φοίτησε στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στη Σχολή Καλών Τεχνών και στη Βιέννη σπούδασε Ραδιόφωνο και ΤV. H Ποίηση του γενικά πνέει ένα άρωμα αισιοδοξίας για τη ζωή και βλέπει τον κόσμο γύρω του με καθαρή ματιά. Ποιητής της πίστης και της ελπίδας στα ανθρώπινα τονίζει ένα είδος αλτρουισμού για τον Άνθρωπο όπου κι αν ανήκει , όπου κι αν ζει, ό,τι κι αν πιστεύει. Ο αναγνώστης ξεχωρίζει την υπευθυνότητα του μέσα από τη θεματική του. Μια θεματική που συγκροτείται από μεστή σκέψη και βαθύ στοχασμό. Ο στίχος του έχει νόημα, έχει ψυχή και καρδιά, έχει λυρικές αποχρώσεις ώστε να βοηθήσουν την αλήθεια να λάμψει. Και θεωρώ σημαντικό στοιχείο ο Ποιητής να κινείται μέσα στα πλαίσια της αλήθειας. Έτσι διαπιστώνουμε ότι βρίσκεται σε όλη του τη διαδρομή κοντά μας, δίπλα μας. Η ανάσα του μας συντροφεύει και μας απαλύνει τη σκληρότητα της εποχής είτε εκείνης στο παρελθόν, είτε αυτής στο σήμερα.
Ο αγαπητός σε όλους μας συνάδελφος και πολύτιμος Φίλος για μερικούς από εμάς, ένας σωστός ευπατρίδης, χρημάτισε Πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και εκείνη την εποχή της θητείας του μας έκανε περήφανους.
Ο Ποιητής Γ.Κ. στην ποίηση του γενικά παρουσιάζει μια ποιητική φόρμα μέσα από ιδιαίτερες ευαίσθητες πλευρές όπου τονίζεται η αγάπη του για τον Άνθρωπο με κεφαλαίο το Α και στέκεται συνοδοιπόρος στον αγώνα του. Είναι ο Ποιητής που συμπάσχει και μοιράζεται τις αγωνίες του συναθλητή του στη ζωή. Μας χάρισε μια Ποίηση οικουμενική με όμορφο, λαγαρό κι ευρηματικό λόγο. Διαχρονικός δεν χάνει το βηματισμό του. Είναι σαφής με ποιητική διαύγεια και προχωρεί σ” ευαίσθητους χρωματισμούς που διανθίζουν τους στίχους του.
Στο Βιβλίο του με τίτλο «Της Ισμήνης» διαπιστώνουμε τη μεγάλη Αγάπη του για τη σύντροφό του Ισμήνη Χρυσοχόου, εξαίρετη Βιολονίστρια, σολίστ για χρόνια και πρώτο Βιολί στο Κουαρτέτο της Βιέννης.
Οι ευαισθησίες δύο υπέροχων ανθρώπων της Τέχνης, μιας Μουσικού και ενός Ποιητή και όχι μόνο μας χαρίζουν ένα δίδυμο ξεχωριστό στην πολιτισμική Ιστορία της Πατρίδας μας.
Η Ισμήνη και ο Γιώργος συναντήθηκαν στη ζωή έναν γλυκό, μελαγχολικό Σεπτέμβρη και η μοίρα τους ένωσε με γλυκές νότες μέσα από τη Μουσική και με αρμονικούς στίχους μέσα από την Ποίηση .[Ποίημα σελ. 43]
Χείμαρρος ξεχύνεται η αγάπη και ο έρωτας στα μονοπάτια της ζωής τους, στις κοιλάδες της επιθυμίας τους, στη φλόγα της αφής τους, και στον καμβά του νου και της καρδιάς ζωγραφίζονται στίχοι και πεντάγραμμα από λουλούδια.
H Ποίηση του σ’ αυτή τη συλλογή είναι γεμάτη χυμούς ζωής κι έρωτα για μια μονάκριβη σύντροφο για την οποία προσπαθεί να υπογραμμίσει την ομορφιά της αγάπης του γι’ αυτήν. Eυαγγελίζεται έναν αγνό έρωτα και αυτόν τραγουδά στην Ποίηση του. Αγιοποιεί την αγάπη και την ανεβάζει στα ουράνια ώστε να μην την αγγίξει κανείς και την μολύνει. Για τον Ποιητή είναι ό,τι πιο ακριβό και πολύτιμο έχει μέσα στην καρδιά του.
Τεχνίτης του λόγου λαξεύει τη λέξη και της δίνει το πραγματικό νόημα του στοχασμού. Δεν πλατειάζει η γλώσσα, συχνά χρησιμοποιεί την αφαιρετική μορφή κρατάει την ουσία μαζί με τη μουσικότητα του στίχου.
Η δεξιοτεχνία του Ποιητή χτίζει μια Ποίηση με γερά θεμέλια και με σεβασμό στον αναγνώστη του που τον κάνει κοινωνό μιας ερωτικής Ποίησης που λάμπει από ευγένεια, στοργή και αγιότητα. Και σε όλο το εύρος της συλλογής από την αρχή ως το τέλος, πρωταγωνιστεί ο Σεπτέμβρης. Ένας μήνας γκρίζος, σκεφτικός, λιγόλογος, φιλτράρει το φως, όπου κι αν βρίσκεται, στα μάτια, στις λέξεις, στις σκέψεις, στο τοπίο, ακόμα και στην καρδιά της ίδιας της Ποίησης. Ο Σεπτέμβρης που ξεγυμνώνει όλη τη Φύση μ’ ένα ντροπαλό αεράκι και αντίθετα ντύνει τους άδειους δρόμους με καφεκίτρινα φύλλα έτσι ώστε ο έρωτας να νιώθει ελεύθερος σαν μια σταγόνα βροχής που ταξιδεύει από φύλλο σε φύλλο .
Αγαπητή μου Ισμήνη δεν έμεινες μόνη, δεν μπορούσε ο Γιώργος που αγάπησες και σε αγάπησε να σε αφήσει μόνη με τη Μουσική, σου άφησε τα Ποιητικά του τετράδια με την ανάσα του να σου χαρίζουν έστω ένα πικρό χαμόγελο κι ένα γλυκό δάκρυ να σε συντροφεύουν. Εμείς σ’ ευχαριστούμε από καρδιάς για τη ευγενική προσφορά σου, γιατί χάρη στην ευαισθησία σου και την αγάπη σου τύπωσες το περιεχόμενο αυτών των τετραδίων σε μια κομψή Ποιητική Συλλογή με τα κοσμήματα που φιλοτέχνησε με το χέρι του ο καλαίσθητος Ποιητής με καταπληκτικά σχέδια σε μινιατούρες έτσι ώστε σήμερα να τα χαιρόμαστε κι εμείς οι Φίλοι του. Πριν κλείσω θα μου επιτρέψετε να διαβάσω λίγους στίχους μου που του αφιέρωσα.
Μη φοβάσαι το Μάρτη
Σαν την Άνοιξη
Που τρέμει μες τα φύλλα
Δώσε μας το χέρι σου και
μη φοβάσαι Γιώργο Κάρτερ
Ζεις στη σκέψη μας πάντα!!!