Κράτα λαέ μου ζωντανή τη φλόγα του αγώνα
και πιες από το πιο γλυκό κρασί,
το κοκκινέλι εκείνο που μέθυσε
το Γέρο Θοδωράκη.
Βάστα λαέ, βάστα γερά
βάστα και συ ρε Γέρο του Μωριά
που σα τον Άρη πολεμάς
από Ραμοβούνι έως Βελούχι.
Κι όσο πατάνε πιο πολύ
εμείς με μέτωπο εσέ
θα πολεμούμε
με κόκκινη καρδιά, και γαλανή σημαία.
Κόκκινος ο αγώνας σου
κόκκινος και ο εδικός μας
με μια κόκκινη μιλιά
δώσε μας την ευκή σου.