Γιώργος Μαρίνος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: Πολύ σημαντική, σ’ αυτές τις συνθήκες, η συμπόρευση πλατιών εργατικών-λαϊκών δυνάμεων με το ΚΚΕ

Συνέ­ντευ­ξη στο Αθη­ναϊ­κό Πρα­κτο­ρείο και το δημο­σιο­γρά­φο Γιώρ­γο Μηλιώνη, έδω­σε ο Γιώρ­γος Μαρί­νος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βου­λευ­τής. — Ακο­λου­θεί το κεί­με­νο της συνέντευξης:

🔳 Τη χρο­νι­κή αυτή περί­ο­δο πραγ­μα­το­ποιού­νται κινή­σεις στην παγκό­σμια σκα­κιέ­ρα μεγά­λου στρα­τη­γι­κού βάθους, όπως η Συμ­φω­νία AUKUS μετα­ξύ Αυστρα­λί­ας, Ηνω­μέ­νου Βασι­λεί­ου και ΗΠΑ, η οποία προ­κά­λε­σε αλυ­σι­δω­τές αντιδράσεις.

Πραγ­μα­τι­κά, σε όλες τις γεω­γρα­φι­κές περιο­χές υπάρ­χουν «θερ­μές εστί­ες», στον Ινδοει­ρη­νι­κό, τη Μέση Ανα­το­λή, την Αφρι­κή, τον Περ­σι­κό Κόλ­πο, την Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο, τα Βαλ­κά­νια, τον Καύ­κα­σο και τη Μαύ­ρη Θάλασ­σα. Η κούρ­σα των αντα­γω­νι­σμών ανά­με­σα στις ΗΠΑ, την ΕΕ, την Κίνα και τη Ρωσία, και των συμ­μα­χιών τους, είναι σε εξέ­λι­ξη. Η κινη­τι­κό­τη­τα είναι έντο­νη και συμ­με­τέ­χουν δεκά­δες κρά­τη. Ξεχω­ρί­ζει ο αντα­γω­νι­σμός μετα­ξύ ΗΠΑ-Κίνας για το ποιο από τα δύο αυτά ισχυ­ρά καπι­τα­λι­στι­κά κρά­τη θα απο­κτή­σει οικο­νο­μι­κή υπε­ρο­χή προς όφε­λος των δικών του επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Η ανα­μέ­τρη­ση αυτή περι­λαμ­βά­νει πολ­λά πεδία και σήμε­ρα είναι σφο­δρή η ανα­μέ­τρη­ση για την Ενέρ­γεια, τη λεγό­με­νη «πρά­σι­νη» και «ψηφια­κή οικο­νο­μία», την τεχνη­τή νοη­μο­σύ­νη, σύγ­χρο­να πολε­μι­κά συστή­μα­τα, με ταυ­τό­χρο­νη ανα­ζή­τη­ση τομέ­ων συνερ­γα­σί­ας. Η Κίνα, που ανα­πτύσ­σε­ται οικο­νο­μι­κά με υψη­λό­τε­ρους ρυθ­μούς, αμφι­σβη­τεί την αμε­ρι­κά­νι­κη πρω­το­κα­θε­δρία, επε­κτεί­νε­ται, προ­ω­θεί το «νέο δρό­μο του Μετα­ξιού», επι­χει­ρη­μα­τι­κές αρτη­ρί­ες σε όλες τις ηπεί­ρους, ελέγ­χει στρα­τη­γι­κές υπο­δο­μές σε πολ­λά κράτη.

Η συγκέ­ντρω­ση της προ­σο­χής στον Ινδοει­ρη­νι­κό δεν είναι τυχαία. Στην περιο­χή αυτή παρά­γε­ται το 60% του παγκό­σμιου ΑΕΠ και εκτι­μά­ται ότι θα αντι­προ­σω­πεύ­ει το 70% της ζήτη­σης Ενέρ­γειας τα επό­με­να χρό­νια, υπάρ­χουν στρα­τη­γι­κής σημα­σί­ας δρό­μοι μετα­φο­ράς εμπο­ρευ­μά­των, Ενέρ­γειας. Στη βάση αυτή, επί προ­ε­δρί­ας Ομπά­μα, επι­τα­χύν­θη­κε η μετα­φο­ρά ναυ­τι­κών και αερο­πο­ρι­κών στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων στον Ειρη­νι­κό και συνε­χί­στη­κε επί Τράμπ και Μπάι­ντεν. Πρό­σφα­τα, οι στρα­τιω­τι­κές δυνά­μεις των ΗΠΑ απο­χώ­ρη­σαν από το Αφγα­νι­στάν, μετά από τον κατα­στρο­φι­κό 20ετή πόλε­μο και ανα­δια­τά­χθη­καν στον Ινδοει­ρη­νι­κό. Αμε­ρι­κά­νι­κες, βρε­τα­νι­κές και κινέ­ζι­κες δυνά­μεις «δια­σταυ­ρώ­νο­νται» στο στε­νό της Ταϊ­βάν. Η στρα­τη­γι­κή ΝΑΤΟ 2030 ενι­σχύ­ει τον προ­σα­να­το­λι­σμό προς την Κίνα και σε αυτή την κατεύ­θυν­ση προ­ε­τοι­μά­ζε­ται η νέα «στρα­τη­γι­κή αντί­λη­ψη» του ΝΑΤΟ τον επό­με­νο χρό­νο. Είναι σε εξέ­λι­ξη αντι­πα­ρα­θέ­σεις για τις θαλάσ­σιες ζώνες στη Νότια, αλλά και την Ανα­το­λι­κή Κινέ­ζι­κη Θάλασ­σα, η κορε­α­τι­κή χερ­σό­νη­σος είναι, επί­σης, περιο­χή που θα εκπλη­ρώ­σει σημα­ντι­κό ρόλο στις εξε­λί­ξεις το επό­με­νο διά­στη­μα. Τα τελευ­ταία χρό­νια ενι­σχύ­ε­ται η συνερ­γα­σία ανά­με­σα στις ΗΠΑ, Ινδία, Ιαπω­νία και Αυστρα­λία με τη μορ­φή του «Τετρα­με­ρούς Δια­λό­γου για την Ασφά­λεια» (Quad) και σ’ αυτό το έδα­φος συγκρο­τή­θη­κε η συμ­φω­νία «AUKUS» ανά­με­σα στην Αυστρα­λία, το Ηνω­μέ­νο Βασί­λειο και τις ΗΠΑ, που προ­βλέ­πει την οικο­νο­μι­κή, τεχνο­λο­γι­κή, πολι­τι­κή και στρα­τιω­τι­κή συνερ­γα­σία αυτών των κρα­τών στον αντα­γω­νι­σμό με την Κίνα, με δυνα­τό­τη­τα συμ­με­το­χής και άλλων κρα­τών. Ποιο­τι­κό στοι­χείο της συμ­φω­νί­ας AUKUS είναι ο εξο­πλι­σμός της Αυστρα­λί­ας με αμε­ρι­κά­νι­κα πυρη­νο­κί­νη­τα υποβρύχια.

🔳 Η εξέ­λι­ξη αυτή προ­κά­λε­σε την αντί­δρα­ση της Γαλ­λί­ας…

Πράγ­μα­τι, για­τί η Γαλ­λία έχει συμ­φέ­ρο­ντα στην περιο­χή και απώ­λε­σε μεγά­λο συμ­βό­λαιο δεκά­δων δισ. δολα­ρί­ων με την Αυστρα­λία για την προ­μή­θεια 12 συμ­βα­τι­κών υπο­βρυ­χί­ων. Ενώ, η ΕΕ, που δια­τη­ρεί ισχυ­ρές οικο­νο­μι­κές σχέ­σεις με την Κίνα και είναι ο μεγα­λύ­τε­ρος επεν­δυ­τής στην περιο­χή του Ινδοει­ρη­νι­κού, εξέ­φρα­σε δυσα­ρέ­σκεια για τις αμε­ρι­κά­νι­κες κινή­σεις, εμμέ­νει στην ανά­πτυ­ξη των οικο­νο­μι­κών σχέ­σε­ων με την Κίνα και αυτό επι­δρά στις σχέ­σεις με τις ΗΠΑ και στην πορεία της λεγό­με­νης «δια­τλα­ντι­κής συνερ­γα­σί­ας». Είναι ανα­με­νό­με­νο ότι η συμ­φω­νία AUKUS θα προ­κα­λέ­σει πιο στο­χευ­μέ­νες κινή­σεις της Κίνας και της Ρωσί­ας, στη διμε­ρή συνερ­γα­σία και τις συμ­μα­χί­ες τους. Θα οδη­γή­σει σε κλι­μά­κω­ση του ιμπε­ρια­λι­στι­κού αντα­γω­νι­σμού με διε­θνείς επι­δρά­σεις και σ’ αυτό το «φαύ­λο κύκλο» έχει εμπλα­κεί η Ελλά­δα, που συμ­με­τέ­χει στο ΝΑΤΟι­κό σχε­δια­σμό. Συμπε­ρα­σμα­τι­κά, μπο­ρού­με να πού­με πως τα μονο­πώ­λια, που βρί­σκο­νται στον πυρή­να του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, εκμε­ταλ­λεύ­ο­νται την εργα­τι­κή τάξη και συσ­σω­ρεύ­ουν κεφά­λαια, κυνη­γούν νέα πεδία επέ­κτα­σης, αύξη­σης της κερ­δο­φο­ρί­ας τους, τον έλεγ­χο των πλου­το­πα­ρα­γω­γι­κών πηγών, των αγο­ρών, στρα­τη­γι­κής σημα­σί­ας περιο­χών. Αυτά τα συμ­φέ­ρο­ντα εκπρο­σω­πούν τα αστι­κά κρά­τη και ο αντα­γω­νι­σμός αυτός είναι επι­κίν­δυ­νος για τους λαούς, δια­μορ­φώ­νει τους όρους ακό­μα και για γενι­κευ­μέ­νους πολέμους.

🔳  Στην ίδια ακρι­βώς χρο­νι­κή συγκυ­ρία έρχε­ται η σύνα­ψη συμ­φω­νί­ας στρα­τη­γι­κής εται­ρι­κής σχέ­σης Ελλά­δας-Γαλ­λί­ας που, όπως και ο πρω­θυ­πουρ­γός της χώρας επι­σή­μα­νε είναι μια συμ­φω­νία μεγα­λύ­τε­ρου βάθους από την ενί­σχυ­ση του Πολε­μι­κού Ναυτικού.

Ακρι­βώς. Η Συμ­φω­νία AUKUS επι­τά­χυ­νε τις εξε­λί­ξεις και επέ­δρα­σε στην υπο­γρα­φή της Ελλη­νο­γαλ­λι­κής Συμ­φω­νί­ας, την οποία προ­βάλ­λει η κυβέρ­νη­ση, προ­σπα­θώ­ντας να κρύ­ψει την ουσία της και τις συνέ­πειές της. Για­τί, η συμ­φω­νία αυτή δεν υπη­ρε­τεί τα λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα και τις αμυ­ντι­κές ανά­γκες της χώρας, αλλά επι­διώ­ξεις της γαλ­λι­κής και ελλη­νι­κής αστι­κής τάξης στο γενι­κό­τε­ρο αντα­γω­νι­σμό στην περιο­χή της Αν. Μεσο­γεί­ου και ευρύτερα.

Ανα­γνω­ρί­ζει το ρόλο και στη­ρί­ζει το σχε­δια­σμό του ΝΑΤΟ για την ενδυ­νά­μω­ση της πολι­τι­κο-στρα­τιω­τι­κής του παρου­σί­ας στην Αν. Μεσό­γειο και σε όλα τα σημεία του ορί­ζο­ντα. Στη­ρί­ζει τις επι­διώ­ξεις της ΕΕ να προ­ω­θή­σει τη λεγό­με­νη «στρα­τιω­τι­κή αυτο­νο­μία» ‑σε συνερ­γα­σία με το ΝΑΤΟ- για να ανα­βαθ­μί­σει το ρόλο της στον αντα­γω­νι­σμό με τη Ρωσία και την Κίνα, αλλά και τις ΗΠΑ, με τη δημιουρ­γία Ευρω­στρα­τού. Προ­βλέ­πει την εγκα­τά­στα­ση γαλ­λι­κών στρα­τιω­τι­κών βάσε­ων στην Ελλά­δα, υιο­θε­τεί τα ΝΑΤΟι­κά προ­σχή­μα­τα που χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­καν στους πολέ­μους στη Γιου­γκο­σλα­βία, το Αφγα­νι­στάν, το Ιράκ, τη Συρία και τη Λιβύη, που ρημά­ξα­νε τους λαούς. Προ­ε­τοι­μά­ζει την απο­στο­λή ελλη­νι­κών στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων στο Σαχέλ της Αφρι­κής, για να συν­δρά­μουν τα γαλ­λι­κά εκστρα­τευ­τι­κά σώμα­τα, που πολε­μούν ήδη εκεί.

Την προ­σο­χή της πολι­τι­κής αντι­πα­ρά­θε­σης συγκέ­ντρω­σε το άρθρο που προ­βλέ­πει τη λεγό­με­νη «συν­δρο­μή και βοή­θεια», σε περί­πτω­ση που εξε­λι­χθεί στρα­τιω­τι­κή επί­θε­ση στην επι­κρά­τεια των δύο κρα­τών, της Ελλά­δας και της Γαλ­λί­ας. Καλ­λιερ­γού­νται σκο­πί­μως συγ­χύ­σεις για γαλ­λι­κή παρέμ­βα­ση σε περί­πτω­ση ελλη­νο­τουρ­κι­κής σύρ­ρα­ξης, δια­μορ­φώ­νε­ται επι­κίν­δυ­νο κλί­μα πολε­μι­κής υστε­ρί­ας. Είναι έτσι όμως τα πράγ­μα­τα; Μπο­ρεί ο λαός να προσ­δο­κά στη γαλ­λι­κή βοή­θεια για την εξα­σφά­λι­ση της εδα­φι­κής ακε­ραιό­τη­τας της χώρας; Αυτό έχει δια­ψευ­στεί με πλή­θος ιστο­ρι­κών στοι­χεί­ων. Αυτό που καθο­ρί­ζει τη στά­ση των απο­κα­λού­με­νων «προ­στα­τών» είναι τα συμ­φέ­ρο­ντά τους. Η Γαλ­λία, ως ισχυ­ρή ιμπε­ρια­λι­στι­κή δύνα­μη, δια­τη­ρεί στρα­τιω­τι­κές βάσεις στο εξω­τε­ρι­κό, ευθύ­νε­ται για δεκά­δες πολέ­μους, πρω­το­στά­τη­σε στη ΝΑΤΟι­κή επέμ­βα­ση για τη διά­λυ­ση της Λιβύ­ης, επι­χει­ρεί στις μέρες μας στο Μάλι, σε πολ­λές περιο­χές της Αφρι­κής. Όπως και άλλα ισχυ­ρά ιμπε­ρια­λι­στι­κά κρά­τη αντι­πα­ρα­τί­θε­ται και συνερ­γά­ζε­ται με την Τουρ­κία, ανα­πτύσ­σει οικο­νο­μι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες, παζα­ρεύ­ει και ο λαός μας δεν μπο­ρεί να τη χρή­σει φύλα­κα της κυριαρ­χί­ας και των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των της χώρας. Οι παρεμ­βά­σεις αυτές περι­πλέ­κουν τα προ­βλή­μα­τα και οξύ­νουν τις αντι­θέ­σεις στην περιο­χή. Η πεί­ρα για το ρόλο των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ είναι οδυ­νη­ρή. Απο­σκο­πούν να κρα­τή­σουν την Τουρ­κία στο «δυτι­κό στρα­τό­πε­δο», να απο­δυ­να­μώ­σουν τις σχέ­σεις που ανα­πτύσ­σει με τη Ρωσία ή ακό­μα να αξιο­ποι­η­θεί ο τουρ­κι­κός στρα­τός σε ΝΑΤΟι­κές απο­στο­λές, να που­λά­νε οπλι­κά συστή­μα­τα. Αυτά τρο­φο­δο­τούν την επι­θε­τι­κό­τη­τα της κυρί­αρ­χης τάξης της Τουρ­κί­ας και είναι γνω­στό ότι όλα τα χρό­νια οι δυνά­μεις του ευρω­α­τλα­ντι­σμού ανέ­χο­νται την αμφι­σβή­τη­ση της κυριαρ­χί­ας των ελλη­νι­κών νησιών, την κατο­χή στην Κύπρο και δου­λεύ­ουν για τη διχο­τό­μη­ση του νησιού. Αυτό που θα μεί­νει από τη συμ­φω­νία «αμυ­ντι­κής συν­δρο­μής» Ελλά­δας — Γαλ­λί­ας είναι η απο­στο­λή ελλη­νι­κών στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων στο Μάλι της Αφρι­κής, γενι­κό­τε­ρα στην περιο­χή του Σαχέλ, που κρί­νο­νται γαλ­λι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και ο λαός επι­βάλ­λε­ται να αντι­δρά­σει αποφασιστικά.

🔳  Η συμ­φω­νία περι­λαμ­βά­νει και την αγο­ρά γαλ­λι­κών φρε­γα­τών. Δεν είναι ανα­γκαία για την άμυ­να της χώρας;

Η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ και άλλες πολι­τι­κές δυνά­μεις προ­βάλ­λουν ως «πανά­κεια» την αγο­ρά των φρε­γα­τών Μπε­λα­ρά και των μαχη­τι­κών Ραφάλ και θέτουν ένα ψεύ­τι­κο δίλημ­μα. Λένε: «στρα­τιω­τι­κοί εξο­πλι­σμοί ή θα μεί­νει απρο­στά­τευ­τη η χώρα;». Σκια­μα­χούν, για­τί το βασι­κό ερώ­τη­μα είναι τι υπη­ρε­τούν οι εξο­πλι­σμοί, το λαό και την άμυ­να της χώρας ή τους σχε­δια­σμούς του ΝΑΤΟ, όπως γίνε­ται όλα τα χρό­νια; Η εργα­τι­κή τάξη, οι βιο­πα­λαι­στές αγρό­τες και επαγ­γελ­μα­τί­ες, οι συντα­ξιού­χοι αντι­με­τω­πί­ζουν πολύ οξυ­μέ­να προ­βλή­μα­τα, υπο­φέ­ρουν, σηκώ­νουν αβά­στα­χτα φορο­λο­γι­κά βάρη, πλη­ρώ­νουν 4 και πάνω δισ. ευρώ το χρό­νο για ΝΑΤΟι­κές ανά­γκες. Όμως, ελλη­νι­κά πολε­μι­κά πλοία είναι ενταγ­μέ­να στον ευρω­α­τλα­ντι­κό σχε­δια­σμό και περι­πο­λούν μακριά από τα ελλη­νι­κά σύνο­ρα, μέχρι και τα στε­νά του Ορμούζ στον Περ­σι­κό Κόλ­πο. Πυρο­βο­λαρ­χία πυραύ­λων Πάτριοτ στάλ­θη­κε στη Σαου­δι­κή Αρα­βία κατά του Ιράν, για να καλύ­ψει το κενό αμε­ρι­κα­νι­κών Πάτριοτ, που ανα­δια­τά­χθη­καν στον Ινδοει­ρη­νι­κό. Μαχη­τι­κά F‑16 σε ΝΑΤΟι­κή απο­στο­λή περι­πο­λούν για τη «φύλα­ξη» του ενα­έ­ριου χώρου της Αλβα­νί­ας, της Β. Μακε­δο­νί­ας, του Μαυ­ρο­βου­νί­ου από τη Ρωσία. Ξοδεύ­τη­καν 100ντάδες εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ, χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε στρα­τιω­τι­κός εξο­πλι­σμός και τέθη­κε σε κίν­δυ­νο η ζωή Ελλή­νων στρα­τιω­τι­κών, στον πόλε­μο του Αφγα­νι­στάν, στο πλευ­ρό των ΗΠΑ, αλλά και σε άλλες ευρω­α­τλα­ντι­κές απο­στο­λές, με ευθύ­νη όλων των κυβερνήσεων.

Το ΚΚΕ κατέ­θε­σε καθα­ρά και τεκ­μη­ριω­μέ­να τις θέσεις του και κατα­ψή­φι­σε την ελλη­νο­γαλ­λι­κή συμ­φω­νία στη Βου­λή. Το ΚΙΝΑΛ ψήφι­σε υπέρ, μαζί με τη ΝΔ. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπο­στή­ρι­ξε ότι η ελλη­νο­γαλ­λι­κή συμ­φω­νία είναι «στρα­τη­γι­κά ορθή», ξέπλυ­νε τις κυβερ­νη­τι­κές ευθύ­νες. Η κατα­ψή­φι­σή του στη Βου­λή δεν εκφρά­ζει όλη την αλή­θεια. Οι ενστά­σεις που κατέ­θε­σε για την απο­στο­λή ελλη­νι­κών στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων στο Σαχέλ της Αφρι­κή είναι παρα­πλα­νη­τι­κές, για­τί ταυ­τό­χρο­να υπο­στή­ρι­ξε προ­κλη­τι­κά ότι συμ­φω­νεί με αυτή την απο­στο­λή, με την «ομπρέ­λα» της ΕΕ.

🔳 Παράλ­λη­λα, υπε­γρά­φη και η επέ­κτα­ση της Συμ­φω­νί­ας Ελλά­δας-ΗΠΑ…

Πρό­κει­ται για πολύ αρνη­τι­κή και επι­κίν­δυ­νη εξέ­λι­ξη. Η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ συνε­χί­ζο­ντας το «στρα­τη­γι­κό διά­λο­γο» με τις ΗΠΑ που εγκαι­νί­α­σε ο ΣΥΡΙΖΑ, ανα­βάθ­μι­σε τη βάση της Σού­δας και εγκα­τέ­στη­σε αμε­ρι­κά­νι­κες βάσεις στη Λάρι­σα, το Στε­φα­νο­βί­κειο, την Αλε­ξαν­δρού­πο­λη που εκπλη­ρώ­νουν ιδιαί­τε­ρο ρόλο στα ΝΑΤΟι­κά σχέ­δια για την περι­κύ­κλω­ση της Ρωσί­ας και άλλες επι­κίν­δυ­νες απο­στο­λές. Σήμε­ρα, ανα­νε­ώ­νει τη συμ­φω­νία, με ισχύ 5ετίας και τη μετα­τρο­πή της σε αορί­στου διαρ­κεί­ας, αλλά και την εγκα­τά­στα­ση κι άλλων στρα­τιω­τι­κών βάσε­ων και υπο­δο­μών, όπως το Λιτό­χω­ρο, τη στάθ­μευ­ση αμε­ρι­κά­νι­κων στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων σε ελλη­νι­κές μονά­δες κ.α. Η χώρα είναι ορμη­τή­ριο ιμπε­ρια­λι­στι­κών πολέ­μων και στό­χος αντι­ποί­νων, όπως έχει προει­δο­ποι­ή­σει η Ρωσία και το Ιράν. Αυτό είναι κρί­σι­μο ζήτημα.

Ο ισχυ­ρι­σμός ότι με τη συμ­φω­νία αυτή «θωρα­κί­ζε­ται η ασφά­λεια της χώρας ένα­ντι της τουρ­κι­κής επι­θε­τι­κό­τη­τας» δεν έχει καμία βάση. Οι ελλη­νο­α­με­ρι­κά­νι­κες σχέ­σεις δεν ξεκι­νούν σήμε­ρα, οι βάσεις των ΗΠΑ μετρούν πολ­λά χρό­νια στην Ελλά­δα, η συμ­φω­νία που ανα­νε­ώ­θη­κε προ­χθές, υπο­γρά­φη­κε το 1990 αλλά όλη αυτή την περί­ο­δο οι ελλη­νο­τουρ­κι­κές σχέ­σεις οξύν­θη­καν, ζήσα­με κρί­σεις, όπως αυτή των Ιμί­ων, το 1996. Το ΝΑΤΟ, τα σχέ­δια του οποί­ου υπη­ρε­τεί η συμ­φω­νία δεν ανα­γνω­ρί­ζει τα σύνο­ρα και κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα στο Αιγαίο. Η κυβέρ­νη­ση κρύ­βει αυτά τα γεγο­νό­τα και προ­σπα­θεί να παρα­πλα­νή­σει το λαό. Κι αυτό ισχύ­ει και με τη δήλω­ση του αμε­ρι­κά­νου υπουρ­γού εξω­τε­ρι­κών Τ. Μπλίν­κεν. Παρό­μοια τοπο­θέ­τη­ση έκα­νε και ο πρώ­ην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ , Πομπέο το 2019 , αλλά πχ τα επι­κίν­δυ­να γεγο­νό­τα στις ελλη­νο­τουρ­κι­κές σχέ­σεις, το 2020, καταρ­ρί­πτουν τους μύθους των υπο­στη­ρι­χτών των αμε­ρι­κά­νι­κων βάσε­ων στην Ελλάδα.

Η περι­βό­η­τη «γεω­στρα­τη­γι­κή ανα­βάθ­μι­ση» των συμ­φε­ρό­ντων των ελλη­νι­κών οικο­νο­μι­κών ομί­λων και η διεκ­δί­κη­ση μερι­δί­ου της λεί­ας από επεμ­βά­σεις κατά άλλων λαών, προ­κα­λεί τερά­στιους κιν­δύ­νους για το λαό μας. Σ’ αυτές τις συν­θή­κες έχει μεγά­λη σημα­σία η ενί­σχυ­ση της πάλης ενά­ντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για την απε­μπλο­κή της Ελλά­δας από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς, την επι­στρο­φή ελλη­νι­κών στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων από το εξω­τε­ρι­κό, το ξήλω­μα των αμε­ρι­κά­νι­κων βάσε­ων. Οι ελλη­νι­κές ένο­πλες δυνά­μεις δεν έχουν καμία δου­λειά στον Περ­σι­κό Κόλ­πο, την Αφρι­κή, σε καμία απο­στο­λή εκτός συνόρων.

🔳  Η Τουρ­κία χωρίς να αφή­νει ούτε στιγ­μή από τα μάτια της Αιγαίο, Κύπρο και ευρύ­τε­ρη περιο­χή Ανα­το­λι­κής Μεσο­γεί­ου, υπο­γρά­φει παράλ­λη­λα συμ­φω­νί­ες με την Ουκρα­νία και την ίδια στιγ­μή εξε­τά­ζει περισ­σό­τε­ρα «κοι­νά βήμα­τα» με τη Ρωσία.

Η Τουρ­κία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, δια­τη­ρεί στρα­τη­γι­κές σχέ­σεις με τις ΗΠΑ και την ΕΕ και παζα­ρεύ­ει, αξιο­ποιώ­ντας την οικο­νο­μι­κή-στρα­τιω­τι­κή της δύνα­μη, τη γεω­γρα­φι­κή της θέση, τη δια­τή­ρη­ση στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων στη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, την κατο­χή στην Κύπρο. Προ­σπα­θεί να δημιουρ­γή­σει τετε­λε­σμέ­να στο Αιγαίο και την Αν. Μεσό­γειο. Η αστι­κή τάξη της Τουρ­κί­ας παί­ζει σε πολ­λά «ταμπλό», δια­τη­ρεί ισχυ­ρές σχέ­σεις με τη Ρωσία, εφο­διά­ζε­ται με σύγ­χρο­νο οπλι­σμό, όπως το πυραυ­λι­κό σύστη­μα S‑400, χτί­ζει πυρη­νι­κή μονά­δα στο Ακού­γιου, ετοι­μά­ζει νέες παραγ­γε­λί­ες σύγ­χρο­νων ρωσι­κών όπλων. Και ταυ­τό­χρο­να αντι­πα­ρα­τί­θε­ται με τη Ρωσία στην Ουκρα­νία, τη Συρία και σε άλλες περιο­χές, πράγ­μα που επι­χει­ρούν να αξιο­ποι­ή­σουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ, να δημιουρ­γή­σουν ρήγ­μα στις ρωσο­τουρ­κι­κές σχέ­σεις. Έτσι λει­τουρ­γεί το ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστη­μα με λυκο­συμ­μα­χί­ες, συμ­βι­βα­σμούς, ανα­διά­τα­ξη των αξό­νων και αντιαξόνων.

🔳  Πως επι­δρά αυτή η κατά­στα­ση στις ελλη­νο­του­ρι­κές σχέ­σεις, σε σύν­δε­ση με το νέο γύρο διε­ρευ­νη­τι­κών επαφών;

Από όλα αυτά μπο­ρούν να βγουν σημα­ντι­κά συμπε­ρά­σμα­τα. Η χρό­νια εμπλο­κή της χώρας στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες και σχε­δια­σμούς, η παρου­σία ξένων στρα­τιω­τι­κών βάσε­ων, όχι μόνο δεν προ­στα­τεύ­ουν τη χώρα και το λαό, όπως ισχυ­ρί­ζο­νται οι ελλη­νι­κές κυβερ­νή­σεις, αλλά προ­σθέ­τουν νέα στοι­χεία και κάνουν πιο επι­κίν­δυ­νη την κατά­στα­ση στην περιο­χή. Οι ελλη­νο­τουρ­κι­κές σχέ­σεις είναι σε πορεία χει­ρο­τέ­ρευ­σης. Ο αντα­γω­νι­σμός της ελλη­νι­κής και της τουρ­κι­κής αστι­κής τάξης εκδη­λώ­νε­ται με πολ­λές μορ­φές. Ενι­σχύ­ο­νται οι τουρ­κι­κές διεκ­δι­κή­σεις με αμφι­σβή­τη­ση της κυριαρ­χί­ας ελλη­νι­κών νησιών και των δικαιω­μά­των τους σε υφα­λο­κρη­πί­δα και Απο­κλει­στι­κή Οικο­νο­μι­κή ζώνη (ΑΟΖ), την απο­στρα­τι­κο­ποί­η­σή τους, τις παρεμ­βά­σεις στη Θρά­κη κα. Η κατά­στα­ση περι­κλεί­ει κιν­δύ­νους. Το ίδιο ισχύ­ει και στο Κυπρια­κό. Η τουρ­κι­κή κυβέρ­νη­ση και η τουρ­κο­κυ­πρια­κή πλευ­ρά προ­χώ­ρη­σαν σε μερι­κό άνοιγ­μα της περί­κλει­στης πόλης της Αμμο­χώ­στου (Βαρώ­σια) και μέσα από πολ­λά κανά­λια ανα­ζη­τεί­ται συμ­βι­βα­σμός ανά­με­σα στη Διζω­νι­κή Δικοι­νο­τι­κή Ομο­σπον­δία (δύο συνι­στώ­ντων κρα­τών), που είναι μορ­φή συνο­μο­σπον­δί­ας και σε κάθε­τη διχο­τό­μη­ση δύο κρατών.

Σ’ αυτό το περι­βάλ­λον πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε ο 63ος γύρος των διε­ρευ­νη­τι­κών συνο­μι­λιών Ελλά­δας-Τουρ­κί­ας, στις οποί­ες πρέ­πει να σημειώ­σου­με ότι η τουρ­κι­κή πλευ­ρά θέτει το σύνο­λο των διεκ­δι­κή­σε­ών της και είναι μετέ­ω­ρη η θέση της ελλη­νι­κής κυβέρ­νη­σης ότι εκεί συζη­τιού­νται μόνο το θέμα της υφα­λο­κρη­πί­δας και της ΑΟΖ. Την προη­γού­με­νη περί­ο­δο είχε τεθεί σε συζή­τη­ση ακό­μα και το θέμα των χωρι­κών υδά­των, δηλα­δή κυριαρ­χί­ας. Εκτι­μού­με πως μέσα από αυτή τη δια­δι­κα­σία, τις παρεμ­βά­σεις του ΝΑΤΟ στο όνο­μα της απο­φυ­γής κρί­σε­ων και τις γενι­κό­τε­ρες βλέ­ψεις των ΗΠΑ και της ΕΕ δια­μορ­φώ­νε­ται το έδα­φος για «κεντρι­κό συμ­βι­βα­σμό», για τη συνεκ­με­τάλ­λευ­ση στο Αιγαίο και την Αν. Μεσό­γειο, προς όφε­λος μεγά­λων μονο­πω­λια­κών ομί­λων, που δρα­στη­ριο­ποιού­νται στο χώρο της Ενέρ­γειας, πυρο­δο­τώ­ντας νέο κύκλο ανα­με­τρή­σε­ων. Η θέση του ΚΚΕ για καμία αλλα­γή των συνό­ρων και των συν­θη­κών που τα καθο­ρί­ζουν απο­κτά μεγά­λη σημασία.

🔳  Παρα­μέ­νο­ντας πάντα στην περιο­χή μας, υπάρ­χει έντα­ση μετα­ξύ Σερ­βί­ας και Κοσ­σό­βου, σχε­τι­κά με την ελεύ­θε­ρη κυκλο­φο­ρία όλων των ανθρώ­πων μετα­ξύ Σερ­βί­ας και Κοσ­σό­βου, ενώ παρά τον προ­σω­ρι­νό συμ­βι­βα­σμό που επι­τεύ­χθη­κε, φαί­νε­ται ότι οι αντι­θέ­σεις στην περιο­χή παραμένουν.

Η ευρω­α­τλα­ντι­κή επέμ­βα­ση τη δεκα­ε­τία του ’90, με προ­ε­ξάρ­χο­ντα το ρόλο της Γερ­μα­νί­ας, ο Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κός πόλε­μος το 1999 και η διά­λυ­ση της Γιου­γκο­σλα­βί­ας, άνοι­ξαν το ασκό του Αιό­λου και φαί­νε­ται η ότι η αλλα­γή συνό­ρων δεν έχει τελειώ­σει. Οι σχέ­σεις ανά­με­σα στο προ­τε­κτο­ρά­το του Κοσ­σό­βου και τη Σερ­βία περ­νούν επι­κίν­δυ­νες φάσεις όξυν­σης και πυρο­δο­τού­νται από την επι­δί­ω­ξη των ΗΠΑ και της ΕΕ για ανταλ­λα­γή εδα­φών στο πλαί­σιο της «ευρω­α­τλα­ντι­κής ολο­κλή­ρω­σης των Δυτι­κών Βαλ­κα­νί­ων», που ‑εν μέσω αντι­θέ­σε­ων- απο­σκο­πεί στην έντα­ξη του συνό­λου των κρα­τών της περιο­χής στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ για τον έλεγ­χο της περιο­χής. Ήδη, στο Κόσ­σο­βο, την Αλβα­νία, γενι­κό­τε­ρα στα Βαλ­κά­νια ‑Δυτι­κά και Ανα­το­λι­κά- έχουν εγκα­τα­στα­θεί μεγά­λες Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κές βάσεις, στα «πλευ­ρά» της Ρωσί­ας, υπη­ρε­τώ­ντας ευρύ­τε­ρο σχε­δια­σμό, που αφο­ρά τις εξε­λί­ξεις στη Μαύ­ρη Θάλασ­σα στην οποία μαί­νε­ται η σύγκρου­ση Ουκρα­νί­ας-Ρωσί­ας. Στην πρά­ξη απο­δεί­χθη­κε ότι η Συμ­φω­νία των Πρε­σπών, που υπέ­γρα­ψε ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπη­ρε­τού­σε την ασφά­λεια και την ειρή­νη στον περιο­χή, αλλά στην έντα­ξη της Β. Μακε­δο­νί­ας στο ΝΑΤΟ. Παρα­μέ­νει ο στό­χος της «Μεγά­λης Αλβα­νί­ας». Η κατά­στα­ση στη Βοσ­νία Ερζε­γο­βί­νη κινεί­ται πάνω σε τεντω­μέ­νο σχοι­νί, έχει τεθεί θέμα από­σχι­σης της Σερ­βι­κής δημο­κρα­τί­ας (Ρεπού­μπλι­κα Σρπ­σκα). Με δύο λόγια, η περιο­χή αυτή είναι σταυ­ρο­δρό­μι συνά­ντη­σης ισχυ­ρών γεω­στρα­τη­γι­κών συμ­φε­ρό­ντων, παρεμ­βαί­νουν τόσο η Ρωσία, όσο και η Κίνα, σε αντι­πα­ρά­θε­ση με τα σχέ­δια των ΗΠΑ και της ΕΕ. Το κου­βά­ρι των αντι­θέ­σε­ων περι­πλέ­κε­ται και όλες οι ελλη­νι­κές κυβερ­νή­σεις αντι­με­τω­πί­ζουν τα Βαλ­κά­νια ως πεδίο επεν­δύ­σε­ων και κερ­δο­φο­ρί­ας των οικο­νο­μι­κών ομί­λων, έχουν χωθεί μέχρι το λαι­μό στους ευρω­α­τλα­ντι­κούς σχεδιασμούς.

🔳  Το ΚΚΕ σε όλα τα συνέ­δριά του, φυσι­κά και στο 21^ο που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε τον Ιού­νη, έρι­χνε πολύ μεγά­λο βάρος στη διαρ­κή μελέ­τη των διε­θνών εξε­λί­ξε­ων, τις οποί­ες ουδέ­πο­τε δια­χώ­ρι­σε με «τεί­χη» από τις εσω­τε­ρι­κές εξε­λί­ξεις. Μέσα από αυτές τις πυκνές εξε­λί­ξεις ποιο είναι το κύριο, κατά την άπο­ψή σας, που ανα­δει­κνύ­ε­ται; Τι προ­τεί­νει το ΚΚΕ στον ελλη­νι­κό λαό ως κατεύ­θυν­ση για την πορεία της χώρας;

Είναι γνω­στό πως η εσω­τε­ρι­κή και η εξω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή είναι «νύχι κρέ­ας». Η στρα­τη­γι­κή, που υπη­ρε­τεί τα συμ­φέ­ρο­ντα των μονο­πω­λί­ων κι επι­βάλ­λει συνε­χώς πιο σκλη­ρή εκμε­τάλ­λευ­ση της εργα­τι­κής τάξης, είναι επό­με­νο ότι δεν μπο­ρεί να σεβα­στεί τα δικαιώ­μα­τα άλλων λαών. Η «γεω­στρα­τη­γι­κή ανα­βάθ­μι­ση» των συμ­φε­ρό­ντων της αστι­κής τάξης αφο­ρά τόσο το εθνι­κό, όσο και το διε­θνές πεδίο. Παντού προ­βάλ­λει ο βάρ­βα­ρος χαρα­κτή­ρας του συστή­μα­τος που ζού­με, τα ξεπε­ρα­σμέ­να ιστο­ρι­κά όρια του καπι­τα­λι­σμού. Ο λαός πλη­ρώ­νει ακρι­βά τις καπι­τα­λι­στι­κές κρί­σεις και την ανά­πτυ­ξη που έχει κρι­τή­ριο το κέρ­δος. Τον καλούν να απο­δε­χθεί ως μοι­ραίο να ζει με την υψη­λή ανερ­γία, την υπο­α­πα­χό­λη­ση και τη φτώ­χεια, με υπο­βαθ­μι­σμέ­νη Παι­δεία για τα παι­διά του, με τρα­γι­κές ελλεί­ψεις στο εμπο­ρευ­μα­το­ποι­η­μέ­νο δημό­σιο σύστη­μα Υγεί­ας — Πρό­νοιας, με χαμη­λούς μισθούς και συντά­ξεις, με την απει­λή του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέμου.

Σ’ αυτές τις συν­θή­κες είναι πολύ σημα­ντι­κή η συμπό­ρευ­ση πλα­τιών εργα­τι­κών-λαϊ­κών δυνά­με­ων με το ΚΚΕ, που παλεύ­ει μπρο­στά στους εργα­τι­κούς-λαϊ­κούς αγώ­νες, υπε­ρα­σπί­ζε­ται τα δικαιώ­μα­τα της εργα­τι­κής τάξης, των βιο­πα­λαι­στών αγρο­τών και επαγ­γελ­μα­τιών, της νεο­λαί­ας, συγκρού­ε­ται με την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης και όλων των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων και κομ­μά­των, με το κεφά­λαιο και την εξου­σία του, με τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις. Μέσα σ’ αυτόν τον αγώ­να θα χτί­ζε­ται και θα δυνα­μώ­νει μια μεγά­λη κοι­νω­νι­κή συμ­μα­χία, που θα δώσει ώθη­ση στην υπό­θε­ση της ανα­τρο­πής της καπι­τα­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας, με φάρο την πραγ­μα­τι­κή διέ­ξο­δο για την εργα­τι­κή τάξη, τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα, την οικο­δό­μη­ση της νέας σοσια­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας. Με γερές βάσεις. Η εξου­σία στα χέρια του λαού, κοι­νω­νι­κή ιδιο­κτη­σία στα μέσα παρα­γω­γής, τα οικο­νο­μι­κά εργα­λεία, με κεντρι­κό επι­στη­μο­νι­κό σχε­δια­σμό, με κρι­τή­ριο την ικα­νο­ποί­η­ση των λαϊ­κών ανα­γκών. Σ’ αυτές τις συν­θή­κες με απο­δέ­σμευ­ση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, μπο­ρούν να ικα­νο­ποι­η­θούν οι λαϊ­κές ανά­γκες, να εξα­σφα­λι­στεί η ειρη­νι­κή πορεία της χώρας, να ανα­πτύ­ξει αμοι­βαία επω­φε­λείς σχέ­σεις με άλλα κρά­τη και λαούς.