Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Γκιλοτίνα

Στή­σαν όλοι γκιλοτίνα
Για το Μήτσο Κουφοντίνα.

Είναι λέει όλο καμάρι
Για το σαρανταπεντάρι.

Έχουν πλέ­ρια την μήνιν
Κι επι­λε­κτι­κή την μνήμην.

Όταν όλοι οι χουνταίοι
Είν’ αποφυλακιστέοι.

Το φονιά  του Τεμπονέρα
Τον λογί­ζουν ως αστέρα.

Κι όταν το ‘σκα­γε ο Ξηρός
Έφται­γε ο ‘’ κακός καιρός’’.

Άλλοι είναι Τσιπρολάτρες
Κι άλλοι Μητσοτακοκλάστες.

Για μας πρώ­τοι  τρομοκράτες
Είν’  οι κεφαλαιοκράτες.

Που το αίμα μας ρουφάνε
Κι όλο πιο πολ­λά ζητάνε.

Ποιος τρο­φο­δο­τεί τη βία,
Έγκλη­μα, τρομοκρατία;

Κάθε ένα χτύ­πη­μα τους
Βγαί­νει από το σύστη­μα τους.

Τρό­μος ‚φόβος, ψέμα, βία
Συγκοι­νω­νού­ντα δοχεία.

Τις ζωές μας αφανίζουν
Κι αποπροσανατολίζουν.

Είσαι απερ­γός εργάτης;
Γι αυτούς είσαι τρομοκράτης.

Είμαστ’ όλοι λέει ίσοι
Ίσοι απέ­να­ντι στο νόμο

Που εφαρ­μό­ζουν παρά φύση
Με τα ΜΑΤ και τρομονόμο.

Πότε με τον Κουφοντίνα
Ή πυρή­νες της φωτιάς

Στή­νου­νε στη γκιλοτίνα
Το λαι­μό της εργατιάς !

D.ARMODOROS

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο