Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Γουίλιαμ Σόμερσετ Μομ, πολυδιαβασμένος Άγγλος συγγραφέας

Στις 26 Ιανουα­ρί­ου 1874 γεν­νή­θη­κε ο Γουί­λιαμ Σόμερ­σετ Μομ, Άγγλος συγ­γρα­φέ­ας από τους δημο­φι­λέ­στε­ρους και πιο καλο­πλη­ρω­μέ­νους της δεκα­ε­τί­ας του 1930, γνώ­ρι­σε μεγά­λη επι­τυ­χία με τα θεα­τρι­κά του έργα και έγι­νε πασί­γνω­στος για τα διη­γή­μα­τά του.

Γεν­νή­θη­κε στο Παρί­σι. Έχα­σε τους γονείς του σε ηλι­κία δέκα ετών και μεγά­λω­σε με έναν συναι­σθη­μα­τι­κά από­μα­κρο θείο.  Σπού­δα­σε για­τρός και άσκη­σε το επάγ­γελ­μα σε μια φτω­χή συνοι­κία του Λον­δί­νου. Από την εμπει­ρία του αυτή, συγκέ­ντρω­σε το υλι­κό για το πρώ­το μυθι­στό­ρη­μά του «Η Λίζα από το Λέμπεθ».  Η εμπο­ρι­κή επι­τυ­χία αυτής της πρώ­της του νου­βέ­λας, που εκδό­θη­κε το 1897, τον ώθη­σε να ασχο­λη­θεί απο­κλει­στι­κά με τη συγγραφή.

Πολέ­μη­σε στον Α‘ Παγκό­σμιο Πόλε­μο,  ως πρά­κτο­ρας της αγγλι­κής μυστι­κής υπη­ρε­σί­ας. Ταξί­δε­ψε πολύ, μετα­ξύ άλλων στην Ινδία και στη Νοτιο­α­να­το­λι­κή Ασία. Τα ταξί­δια του εμπλού­τι­σαν τα διη­γή­μα­τά του και τα μυθι­στο­ρή­μα­τά του, αλλά και τα καθα­ρά ταξι­διω­τι­κά του έργα.

Από τα μυθι­στο­ρή­μα­τα, τα σημα­ντι­κό­τε­ρα είναι η “Ανθρώ­πι­νη δου­λεία” (1945), το “Φεγ­γά­ρι και οι έξι πένες” (1919) και η “Κόψη του ξυρα­φιού” (1945). Από τα διη­γή­μα­τά του ξεχω­ρί­ζουν αυτά που ανα­φέ­ρο­νται στη ζωή των Δυτι­κών, κυρί­ως Βρε­τα­νών, αποι­κιο­κρα­τών στην Άπω Ανα­το­λή. Η “Βρο­χή”, τα “Χνά­ρια στη ζού­γκλα”, ο “Απο­μα­κρυ­σμέ­νος σταθ­μός”, από τα καλύ­τε­ρα του είδους τους, εκφρά­ζουν το συναι­σθη­μα­τι­κό φορ­τίο των ηρώ­ων τους εξαι­τί­ας της απο­μό­νω­σής τους.

Στο μυθι­στό­ρη­μά του «Στην κόψη του ξυρα­φιού», απο­τυ­πώ­νο­νται οι προ­σπά­θειες να απε­λευ­θε­ρω­θεί από την ποτα­πό­τη­τα των αστι­κών κανό­νων ζωής. Ενα από τα πιο γνω­στά έργα του είναι το «Φορ­τίο των ανθρώ­πι­νων παθών», όπου επι­χει­ρεί μια εις βάθος ψυχο­λο­γι­κή διείσ­δυ­ση στον ήρωά του.

Το έργο του Μομ ανα­πτύ­χθη­κε στην κατεύ­θυν­ση του κρι­τι­κού ρεα­λι­σμού, ενώ τα βιβλία του είναι γεμά­τα με ενδια­φέ­ρου­σες παρα­τη­ρή­σεις πάνω στη δημιουρ­γι­κή πορεία και περιέ­χουν μια σει­ρά διο­ρα­τι­κές λογο­τε­χνι­κές εκτιμήσεις.

Πέθα­νε στη Νίκαια της Νότιας Γαλ­λί­ας το 1965.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο