Φιλοξενούμενος ο Γεώργιος Λιανός //
Τώρα λέγεται πως αλλάζουμε σελίδα
πως περνάμε σε ένα νέο κεφάλαιο.
Που είναι πιο ενδιαφέρον,
πιο συναρπαστικό.
Προπάντων πιο ελπιδοφόρο από ποτέ.
Αυτό είναι τώρα το σλόγκαν.
Που αναμασιόταν χτες και αναμασιέται και σήμερα.
Που πιθανώς θα αναμασιέται και αύριο.
Όμως καθώς διαβάζουμε το νέο κεφάλαιο νιώθουμε
το ίδιο συναίσθημα που νιώθαμε και τότε.
Μα γιατί; Το νέο κεφάλαιο δε λέχθηκε πως
θα ναι καλύτερο;
Γεννιέται το ερώτημα.
Και το τώρα εγώ θα δώσω την αναμενόμενη απάντηση/
Το νέο κεφάλαιο είναι το ίδιο.
Που διάβαζες χθες και διαβάζεις και σήμερα.
Μόνο που άλλαξες σελίδα στο βιβλίο.
Μα βλέπεις πάλι το ίδιο έργο
την ίδια πλοκή.
Αντεγραμμένη!
Δε βαρέθηκες να διαβάζεις τα ίδια ξανά;
21/4/2014