Γ. Μαρίνος: Διαμορφώνουν το έδαφος για συνεκμετάλλευση σε Αιγαίο — Αν. Μεσόγειο, προς όφελος μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων

Την σημα­σία της «ενί­σχυ­σης της πάλης ενά­ντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για την απε­μπλο­κή της Ελλά­δας από τους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς, την επι­στρο­φή ελλη­νι­κών στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων από το εξω­τε­ρι­κό, το ξήλω­μα των αμε­ρι­κά­νι­κων βάσε­ων» υπο­γραμ­μί­ζει σε συνέ­ντευ­ξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γιώρ­γος Μαρί­νος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής.

Τονί­ζει ότι «με την εξου­σία στα χέρια του λαού, κοι­νω­νι­κή ιδιο­κτη­σία στα μέσα παρα­γω­γής, κεντρι­κό επι­στη­μο­νι­κό σχε­δια­σμό με κρι­τή­ριο την ικα­νο­ποί­η­ση των λαϊ­κών ανα­γκών, απο­δέ­σμευ­ση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, μπο­ρούν να ικα­νο­ποι­η­θούν οι λαϊ­κές ανά­γκες, να εξα­σφα­λι­στεί η ειρη­νι­κή πορεία της χώρας, να ανα­πτύ­ξει αμοι­βαία επω­φε­λείς σχέ­σεις με άλλα κρά­τη και λαούς».

Ο Γ. Μαρί­νος μιλά για τις μεγά­λου στρα­τη­γι­κού βάθους κινή­σεις στην παγκό­σμια σκα­κιέ­ρα, την συμ­φω­νία AUKUS και τις αντι­δρά­σεις της Γαλ­λί­ας. «Πράγ­μα­τι, για­τί η Γαλ­λία έχει συμ­φέ­ρο­ντα στην περιο­χή και απώ­λε­σε μεγά­λο συμ­βό­λαιο δεκά­δων δισ. δολα­ρί­ων με την Αυστρα­λία για την προ­μή­θεια 12 συμ­βα­τι­κών υπο­βρυ­χί­ων. Ενώ, η ΕΕ, που δια­τη­ρεί ισχυ­ρές οικο­νο­μι­κές σχέ­σεις με την Κίνα και είναι ο μεγα­λύ­τε­ρος επεν­δυ­τής στην περιο­χή του Ινδοει­ρη­νι­κού, εξέ­φρα­σε δυσα­ρέ­σκεια για τις αμε­ρι­κά­νι­κες κινή­σεις, εμμέ­νει στην ανά­πτυ­ξη των οικο­νο­μι­κών σχέ­σε­ων με την Κίνα και αυτό επι­δρά στις σχέ­σεις με τις ΗΠΑ και στην πορεία της λεγό­με­νης «δια­τλα­ντι­κής συνερ­γα­σί­ας». Είναι ανα­με­νό­με­νο ότι η συμ­φω­νία AUKUS θα προ­κα­λέ­σει πιο στο­χευ­μέ­νες κινή­σεις της Κίνας και της Ρωσί­ας, στη διμε­ρή συνερ­γα­σία και τις συμ­μα­χί­ες τους. Θα οδη­γή­σει σε κλι­μά­κω­ση του ιμπε­ρια­λι­στι­κού αντα­γω­νι­σμού με διε­θνείς επι­δρά­σεις και σ’ αυτό το «φαύ­λο κύκλο» έχει εμπλα­κεί η Ελλά­δα, που συμ­με­τέ­χει στο ΝΑΤΟϊ­κό σχεδιασμό».

Σημειώ­νει ότι «η Ελλη­νο­γαλ­λι­κή Συμ­φω­νία δεν υπη­ρε­τεί τα λαϊ­κά συμ­φέ­ρο­ντα και τις αμυ­ντι­κές ανά­γκες της χώρας, αλλά επι­διώ­ξεις της γαλ­λι­κής και ελλη­νι­κής αστι­κής τάξης στον γενι­κό­τε­ρο αντα­γω­νι­σμό στην περιο­χή της Αν. Μεσο­γεί­ου και ευρύτερα».

Κάνει λόγο για «καλ­λιέρ­γεια σκο­πί­μως συγ­χύ­σε­ων για γαλ­λι­κή παρέμ­βα­ση σε περί­πτω­ση ελλη­νο­τουρ­κι­κής σύρ­ρα­ξης», και προ­σθέ­τει, μετα­ξύ άλλων, πως «ο λαός δεν μπο­ρεί να χρή­σει την Γαλ­λία φύλα­κα της κυριαρ­χί­ας και των κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των της χώρας».

«Αυτό που θα μεί­νει από τη συμ­φω­νία «αμυ­ντι­κής συν­δρο­μής» Ελλά­δας-Γαλ­λί­ας είναι η απο­στο­λή ελλη­νι­κών στρα­τιω­τι­κών δυνά­με­ων στο Μάλι της Αφρι­κής, γενι­κό­τε­ρα στην περιο­χή του Σαχέλ, που κρί­νο­νται γαλ­λι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και ο λαός επι­βάλ­λε­ται να αντι­δρά­σει απο­φα­σι­στι­κά» προσθέτει.

Ως προς την ανα­γκαιό­τη­τα της αγο­ράς των γαλ­λι­κών φρε­γα­τών για την άμυ­να της χώρας, ανα­φέ­ρει ότι «το βασι­κό ερώ­τη­μα είναι τι υπη­ρε­τούν οι εξο­πλι­σμοί, το λαό και την άμυ­να της χώρας ή τους σχε­δια­σμούς του ΝΑΤΟ, όπως γίνε­ται όλα τα χρόνια;»

τονί­ζει ότι η ανα­νέ­ω­ση της Συμ­φω­νί­ας Ελλά­δας-ΗΠΑ είναι «πολύ αρνη­τι­κή και επι­κίν­δυ­νη εξέ­λι­ξη», σημειώ­νο­ντας μετα­ξύ άλλων ότι «η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ συνε­χί­ζο­ντας το «στρα­τη­γι­κό διά­λο­γο» με τις ΗΠΑ που εγκαι­νί­α­σε ο ΣΥΡΙΖΑ» ανα­νε­ώ­νει την συμ­φω­νία «με ισχύ 5ετίας και τη μετα­τρο­πή της σε αορί­στου διαρ­κεί­ας, αλλά και την εγκα­τά­στα­ση κι άλλων στρα­τιω­τι­κών βάσε­ων και υπο­δο­μών. Η χώρα είναι ορμη­τή­ριο ιμπε­ρια­λι­στι­κών πολέ­μων και στό­χος αντι­ποί­νων, όπως έχει προει­δο­ποι­ή­σει η Ρωσία και το Ιράν. Αυτό είναι κρί­σι­μο ζήτημα».

Προ­σθέ­τει, ακό­μα, ότι «ο ισχυ­ρι­σμός ότι με τη συμ­φω­νία αυτή «θωρα­κί­ζε­ται η ασφά­λεια της χώρας ένα­ντι της τουρ­κι­κής επι­θε­τι­κό­τη­τας» δεν έχει καμία βάση» και επι­ση­μαί­νει ότι «το ΝΑΤΟ, τα σχέ­δια του οποί­ου υπη­ρε­τεί η συμ­φω­νία δεν ανα­γνω­ρί­ζει τα σύνο­ρα και κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα στο Αιγαίο».

Ο Γ. Μαρί­νος ανα­φέ­ρε­ται στις κινή­σεις της Τουρ­κί­ας στην ευρύ­τε­ρη περιο­χή, στις ελλη­νο­τουρ­κι­κές σχέ­σεις και στον 63ο γύρο διε­ρευ­νη­τι­κών επα­φών, επι­ση­μαί­νο­ντας «εκτι­μού­με πως μέσα από αυτή τη δια­δι­κα­σία, τις παρεμ­βά­σεις του ΝΑΤΟ στο όνο­μα της απο­φυ­γής κρί­σε­ων και τις γενι­κό­τε­ρες βλέ­ψεις των ΗΠΑ και της ΕΕ δια­μορ­φώ­νε­ται το έδα­φος για «κεντρι­κό συμ­βι­βα­σμό», για τη συνεκ­με­τάλ­λευ­ση στο Αιγαίο και την Αν. Μεσό­γειο, προς όφε­λος μεγά­λων μονο­πω­λια­κών ομί­λων, που δρα­στη­ριο­ποιού­νται στο χώρο της ενέρ­γειας, πυρο­δο­τώ­ντας νέο κύκλο αναμετρήσεων».

Η Τουρ­κία «Προ­σπα­θεί να δημιουρ­γή­σει τετε­λε­σμέ­να στο Αιγαίο και την Αν. Μεσό­γειο. Η αστι­κή τάξη της Τουρ­κί­ας παί­ζει σε πολ­λά «ταμπλό», δια­τη­ρεί ισχυ­ρές σχέ­σεις με τη Ρωσία, εφο­διά­ζε­ται με σύγ­χρο­νο οπλι­σμό, όπως το πυραυ­λι­κό σύστη­μα S‑400, χτί­ζει πυρη­νι­κή μονά­δα στο Ακού­γιου, ετοι­μά­ζει νέες παραγ­γε­λί­ες σύγ­χρο­νων ρωσι­κών όπλων. Και ταυ­τό­χρο­να αντι­πα­ρα­τί­θε­ται με τη Ρωσία στην Ουκρα­νία, τη Συρία και σε άλλες περιο­χές, πράγ­μα που επι­χει­ρούν να αξιο­ποι­ή­σουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ, να δημιουρ­γή­σουν ρήγ­μα στις ρωσο­τουρ­κι­κές σχέ­σεις. Έτσι λει­τουρ­γεί το ιμπε­ρια­λι­στι­κό σύστη­μα με λυκο­συμ­μα­χί­ες, συμ­βι­βα­σμούς, ανα­διά­τα­ξη των αξό­νων και αντιαξόνων».

Στην συνέ­ντευ­ξή του μιλά ακό­μα για τις εξε­λί­ξεις στα Βαλ­κά­νια όπου «φαί­νε­ται ότι η αλλα­γή συνό­ρων δεν έχει τελειώ­σει». «Οι σχέ­σεις ανά­με­σα στο προ­τε­κτο­ρά­το του Κοσ­σό­βου και τη Σερ­βία περ­νούν επι­κίν­δυ­νες φάσεις όξυν­σης και πυρο­δο­τού­νται από την επι­δί­ω­ξη των ΗΠΑ και της ΕΕ για ανταλ­λα­γή εδα­φών στα πλαί­σια της «ευρω­α­τλα­ντι­κής ολο­κλή­ρω­σης των Δυτι­κών Βαλ­κα­νί­ων», που ‑εν μέσω αντι­θέ­σε­ων- απο­σκο­πεί στην έντα­ξη του συνό­λου των κρα­τών της περιο­χής στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ για τον έλεγ­χο της περιο­χής. Ήδη, στο Κόσ­σο­βο, την Αλβα­νία, γενι­κό­τε­ρα στα Βαλ­κά­νια ‑Δυτι­κά και Ανα­το­λι­κά- έχουν εγκα­τα­στα­θεί μεγά­λες Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟϊ­κές βάσεις, στα «πλευ­ρά» της Ρωσί­ας, υπη­ρε­τώ­ντας ευρύ­τε­ρο σχε­δια­σμό, που αφο­ρά τις εξε­λί­ξεις στη Μαύ­ρη Θάλασ­σα στην οποία μαί­νε­ται η σύγκρου­ση Ουκρα­νί­ας-Ρωσί­ας. Στην πρά­ξη απο­δεί­χθη­κε ότι η Συμ­φω­νία των Πρε­σπών, που υπέ­γρα­ψε ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπη­ρε­τού­σε την ασφά­λεια και την ειρή­νη στον περιο­χή, αλλά στην έντα­ξη της Β. Μακε­δο­νί­ας στο ΝΑΤΟ. Παρα­μέ­νει ο στό­χος της «Μεγά­λης Αλβα­νί­ας». Η κατά­στα­ση στη Βοσ­νία Ερζε­γο­βί­νη κινεί­ται πάνω σε τεντω­μέ­νο σχοι­νί, έχει τεθεί θέμα από­σχι­σης της Σερ­βι­κής δημο­κρα­τί­ας (Ρεπού­μπλι­κα Σρπ­σκα). Με δύο λόγια, η περιο­χή αυτή είναι σταυ­ρο­δρό­μι συνά­ντη­σης ισχυ­ρών γεω­στρα­τη­γι­κών συμ­φε­ρό­ντων, παρεμ­βαί­νουν τόσο η Ρωσία, όσο και η Κίνα, σε αντι­πα­ρά­θε­ση με τα σχέ­δια των ΗΠΑ και της ΕΕ. Το κου­βά­ρι των αντι­θέ­σε­ων περι­πλέ­κε­ται και όλες οι ελλη­νι­κές κυβερ­νή­σεις αντι­με­τω­πί­ζουν τα Βαλ­κά­νια ως πεδίο επεν­δύ­σε­ων και κερ­δο­φο­ρί­ας των οικο­νο­μι­κών ομί­λων, έχουν χωθεί μέχρι το λαι­μό στους ευρω­α­τλα­ντι­κούς σχεδιασμούς .

Ως προς την πρό­τα­ση του ΚΚΕ για την κατεύ­θυν­ση της χώρας, σημειώ­νει ότι «η «γεω­στρα­τη­γι­κή ανα­βάθ­μι­ση» των συμ­φε­ρό­ντων της αστι­κής τάξης αφο­ρά τόσο το εθνι­κό, όσο και το διε­θνές πεδίο» ενώ και στην καπι­τα­λι­στι­κή κρί­ση και στην ανά­πτυ­ξη με κρι­τή­ριο το κέρ­δος «καλούν τον λαό να απο­δε­χθεί ως μοι­ραίο να ζει με την υψη­λή ανερ­γία, την υπο­α­πα­σχό­λη­ση και τη φτώ­χεια, με υπο­βαθ­μι­σμέ­νη παι­δεία για τα παι­διά του, με τρα­γι­κές ελλεί­ψεις στο εμπο­ρευ­μα­το­ποι­η­μέ­νο δημό­σιο σύστη­μα υγεί­ας-πρό­νοιας, με χαμη­λούς μισθούς και συντά­ξεις, με την απει­λή του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέμου».

Ο Γ.Μαρίνος υπο­γραμ­μί­ζει την σημα­σία της «συμπό­ρευ­σης πλα­τιών εργα­τι­κών-λαϊ­κών δυνά­με­ων με το ΚΚΕ, που υπε­ρα­σπί­ζε­ται τα δικαιώ­μα­τα της εργα­τι­κής τάξης, των βιο­πα­λαι­στών αγρο­τών και επαγ­γελ­μα­τιών, της νεο­λαί­ας, συγκρού­ε­ται με την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης και όλων των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων και κομ­μά­των, με το κεφά­λαιο και την εξου­σία του, με τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώσεις».

«Μέσα σ’ αυτόν τον αγώ­να θα χτί­ζε­ται και θα δυνα­μώ­νει μια μεγά­λη κοι­νω­νι­κή συμ­μα­χία, που θα δώσει ώθη­ση στην υπό­θε­ση της ανα­τρο­πής της καπι­τα­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας, με φάρο την πραγ­μα­τι­κή διέ­ξο­δο για την εργα­τι­κή τάξη, τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα, την οικο­δό­μη­ση της νέας σοσια­λι­στι­κής κοι­νω­νί­ας» υπο­γραμ­μί­ζει, ο Γ. Μαρί­νος στην συνέ­ντευ­ξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ (Ολό­κλη­ρη μπο­ρεί­τε να τη δια­βά­σε­τε ΕΔΩ).