Γ. Πρωτούλης: Η «πρωτόγνωρη, πολυεπίπεδη πολιτιστική παρέμβαση» της κας Δούρου και άλλες περιπέτειες…

Τα πέντε χρό­νια που πέρα­σαν είχα­με τη διοί­κη­ση της μεγα­λύ­τε­ρης Περι­φέ­ρειας της χώρας από την παρά­τα­ξη του ΣΥΡΙΖΑ, της Ρένας Δού­ρου με τον εμβλη­μα­τι­κό τίτλο «Δύνα­μη Ζωής». Ο τίτλος δυστυ­χώς δεν κατά­φε­ρε να προ­στα­τέ­ψει τη ζωή πολ­λών συναν­θρώ­πων μας από την εγκλη­μα­τι­κή έλλει­ψη βασι­κών υπο­δο­μών και την άγρια πολι­τι­κή των ματω­μέ­νων υπερ­πλε­ο­να­σμά­των, την προ­κλη­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων και την αδια­φο­ρία για τις λαϊ­κές ανά­γκες. Αυτό και μόνο επι­βάλ­λει μεγα­λύ­τε­ρη σεμνότητα.
Αντ’ αυτού είχα­με ακό­μα μία παρέμ­βα­ση με το γνω­στό στυλ της περι­φε­ρειάρ­χη, που βλέ­πει «πρω­τό­γνω­ρο έργο» και στον τομέα του Πολι­τι­σμού. Ιδιαί­τε­ρα γι’ αυτό το θέμα υπήρ­ξε μεγά­λη απο­γο­ή­τευ­ση και σήμε­ρα αμη­χα­νία από τη διά­ψευ­ση ψεύ­τι­κων ελπίδων.

Στις προη­γού­με­νες εκλο­γές πολ­λοί άνθρω­ποι της Τέχνης και του Πολι­τι­σμού είχαν το δίλημ­μα για το ποιος καλύ­τε­ρα ή έστω από πιο κοντά μπο­ρεί να στη­ρί­ξει ουσια­στι­κά τον Πολι­τι­σμό, βάζο­ντας ένα φρέ­νο στην υπο­βάθ­μι­ση και στην απα­ξί­ω­ση, δίνο­ντας μια ανά­σα σε δημιουρ­γούς. Ποιος θα στα­θεί έστω δίπλα στα δίκαια αιτή­μα­τά τους; Με τη λογι­κή του «μικρό­τε­ρου κακού», αρκε­τοί στή­ρι­ξαν ΣΥΡΙΖΑ.

Τι μεσο­λά­βη­σε τα πέντε αυτά χρό­νια; Σαν να μην πέρα­σε μια μέρα, με τη δια­φο­ρά ότι επι­χεί­ρη­σαν να συκο­φα­ντή­σουν ιδέ­ες και αρχές, εμφα­νί­ζο­ντας ως αρι­στε­ρό και ριζο­σπα­στι­κό την πιο επι­θε­τι­κή προ­ώ­θη­ση της αντί­λη­ψης ότι ο Πολι­τι­σμός είναι εμπό­ρευ­μα, ότι ο Πολι­τι­σμός είναι μόνο ένα εργα­λείο για την άνο­δο και στή­ρι­ξη του Του­ρι­σμού, ότι είναι βιο­μη­χα­νία κερ­δών για λίγους. Και αυτή η αντί­λη­ψη προ­ω­θή­θη­κε στην πιο άγρια και ωμή μορ­φή της, που έχει κάνει ακό­μα και υπε­ρα­σπι­στές του πιο άγριου καπι­τα­λι­σμού να μένουν άφωνοι.

«Πολιτισμός» στα μέτρα των επιχειρηματικών σχεδιασμών

Δύο μόνο εμβλη­μα­τι­κά παραδείγματα:

Αμέ­σως μετά τις φονι­κές πλημ­μύ­ρες στη Μάν­δρα, στο Περι­φε­ρεια­κό Συμ­βού­λιο ήρθε για συζή­τη­ση το πρό­γραμ­μα «Ελευ­σί­να πολι­τι­στι­κή πρω­τεύ­ου­σα της Ευρώ­πης». Πρώ­τος προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός 8.667.000 ευρώ. Σε άρθρο της στην «Αυγή», η περι­φε­ρειάρ­χης μιλά για πάνω από 20 εκα­τομ­μύ­ρια! Συγκε­κρι­μέ­να, ας δού­με αυτο­λε­ξεί πώς εννο­ούν τον Πολι­τι­σμό οι της δήθεν «πρώ­τη φορά αρι­στε­ράς», στην έκθε­ση που ήρθε στο Περι­φε­ρεια­κό Συμ­βού­λιο: «Η ενί­σχυ­ση της συμ­βο­λής του Πολι­τι­σμού στην έξυ­πνη βιώ­σι­μη ανά­πτυ­ξη», «η σύν­δε­ση Πολι­τι­σμού — Του­ρι­σμού», «η ενί­σχυ­ση της πολι­τι­στι­κής ολο­κλή­ρω­σης και η αύξη­ση του συνο­λι­κού εισο­δή­μα­τος», «η θεσμο­θέ­τη­ση και η υλο­ποί­η­ση του δικτύ­ου πολι­τι­στι­κών πρω­τευου­σών για ανταλ­λα­γή πεί­ρας και τεχνο­γνω­σί­ας, ώστε να απο­δί­δουν καλύ­τε­ρα και σε οικο­νο­μι­κό και σε ιδε­ο­λο­γι­κό επί­πε­δο». Τι δια­φο­ρε­τι­κό θα μπο­ρού­σε να έχει γρά­ψει και να έχει εγκρί­νει ο εκλε­κτός της ΝΔ και μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων για την Περι­φέ­ρεια Αττι­κής, Πατού­λης, ή ο «μνη­μο­νια­κός» Σγουρός;

Στα φόρουμ που προη­γή­θη­καν, συζή­τη­σαν για «νέα επι­χει­ρη­μα­τι­κά μοντέ­λα», για χρη­μα­το­δό­τη­ση από την Ευρω­παϊ­κή Ενω­ση, για τις «προ­σεγ­γί­σεις» δια­φό­ρων φεστι­βάλ, για την «ανά­πτυ­ξη» των ακρο­α­τη­ρί­ων των καλλιτεχνών.

Μετα­ξύ των διε­θνών ομι­λη­τών ήταν τεχνο­κρά­τες, managers, εξει­δι­κευ­μέ­νοι στη σχέ­ση μετα­ξύ Τεχνών — Πολι­τι­σμού και «ανά­πτυ­ξης πόλης — Περι­φέ­ρειας», σύμ­βου­λοι ειδι­κοί στη συγκέ­ντρω­ση κεφα­λαί­ων κ.λπ. Ολοι δηλα­δή οι «ριζο­σπά­στες αριστεροί»!

Και μέσα σε πολ­λά κού­φια λόγια, όπως η «οικο­λο­γι­κή κουλ­τού­ρα και ευθύ­νη για το περι­βάλ­λον», στην πρά­ξη η Δημο­τι­κή Ανώ­νυ­μη Εται­ρεία — η οποία προ­φα­νώς λει­τουρ­γεί με ιδιω­τι­κο­οι­κο­νο­μι­κά κρι­τή­ρια και με στό­χο κερ­δο­φο­ρί­ας — θα δια­χει­ρι­στεί με άλλες επι­χει­ρή­σεις την υλο­ποί­η­ση του σχε­δί­ου «Ελευ­σί­να πολι­τι­στι­κή πρω­τεύ­ου­σα της Ευρώ­πης», θα μοι­ρά­σει δηλα­δή το μεγά­λο φαγο­πό­τι. Εχου­με εξάλ­λου και την αντί­στοι­χη πεί­ρα από τις προη­γού­με­νες πολι­τι­στι­κές πρω­τεύ­ου­σες, τι άφη­σαν στον Πολι­τι­σμό και στις υπο­δο­μές στις πόλεις.

Το δεύ­τε­ρο παρά­δειγ­μα, το καμά­ρι της διοί­κη­σης ΣΥΡΙΖΑ, είναι η δημιουρ­γία του «Film Office», ενός γρα­φεί­ου διευ­κό­λυν­σης οπτι­κο­α­κου­στι­κών παρα­γω­γών της Περι­φέ­ρειας Αττικής.

Στις 24 Αυγού­στου 2018, ακό­μα δεν είχαν θαφτεί οι νεκροί από τη φονι­κή πυρ­κα­γιά, ακό­μα δεν είχε γίνει Περι­φε­ρεια­κό Συμ­βού­λιο για να ληφθούν μέτρα απο­κα­τά­στα­σης ανα­κού­φι­σης των πλη­γέ­ντων, και η περι­φε­ρειάρ­χης Ρένα Δού­ρου είχε συνά­ντη­ση με τον Αμε­ρι­κα­νό πρέ­σβη, διάρ­κειας μιά­μι­σης ώρας κατά τα λεγό­με­νά τους!

Αντι­κεί­με­νο της συζή­τη­σης και η οπτι­κο­α­κου­στι­κή βιο­μη­χα­νία! Ποιος είπε ότι δεν μπο­ρούν να γίνουν μπίζ­νες στα καμένα;

Δια­βά­ζου­με από τα δελ­τία Τύπου:

«Οι υπη­ρε­σί­ες της Περι­φέ­ρειας είναι επι­χει­ρη­σια­κά έτοι­μες να αντα­πο­κρι­θούν στις απαι­τή­σεις λει­τουρ­γί­ας του Film Office, στο πλαί­σιο υπο­δο­χής μιας σύγ­χρο­νης μεγά­λης κινη­μα­το­γρα­φι­κής παρα­γω­γής (…) Εκ των πραγ­μά­των, η Αττι­κή δια­θέ­τει του­λά­χι­στον τρία κρί­σι­μα αντα­γω­νι­στι­κά πλε­ο­νε­κτή­μα­τα ως κέντρο διε­θνών οπτι­κο­α­κου­στι­κών παρα­γω­γών και ξεχω­ρι­στό κεφά­λαιο για τη διε­θνή αγο­ρά της κινη­μα­το­γρα­φι­κής βιο­μη­χα­νί­ας: Την εγγύ­τη­τα με τον διε­θνή αερο­λι­μέ­να, τον απα­ρά­μιλ­λο αρχαιο­λο­γι­κό της πλού­το και το ιδιαί­τε­ρο φυσι­κό της περι­βάλ­λον με το μονα­δι­κό αττι­κό φως». Και συμπλη­ρώ­νου­με εμείς, νέους ανθρώ­πους με γνώ­σεις, ταλέ­ντο, φαντα­σία, ευρη­μα­τι­κό­τη­τα και ευφυ­ΐα, καλ­λι­τέ­χνες — δημιουρ­γούς και άλλους εργα­ζό­με­νους στον Πολι­τι­σμό χωρίς Συλ­λο­γι­κές Συμ­βά­σεις, χωρίς δικαιώ­μα­τα προη­γού­με­νων γενιών, με χαμη­λές απαι­τή­σεις, πάμ­φθη­νους. Περά­στε κόσμε!

Οι στό­χοι του «πρω­τό­γνω­ρου έργου»:

«Η χώρα μας θα μπει, έστω και με μεγά­λη καθυ­στέ­ρη­ση, στην κατη­γο­ρία χωρών όπως η Τουρ­κία, η Μάλ­τα, η Ουγ­γα­ρία και εσχά­τως η Βουλ­γα­ρία. Χωρών που παρέ­χουν τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις της προ­σέλ­κυ­σης ξένων κεφα­λαί­ων για οπτι­κο­α­κου­στι­κές παρα­γω­γές. Προ­σφέ­ρουν δηλα­δή ποι­κί­λα οικο­νο­μι­κά κίνη­τρα (φορο­λο­γι­κές απαλ­λα­γές, επι­στρο­φή ΦΠΑ, επι­δο­τή­σεις κ.ά.) που προ­σελ­κύ­ουν οπτι­κο­α­κου­στι­κές παραγωγές».

«Αυτού του είδους οι επεν­δύ­σεις μπο­ρούν να κατα­στούν game changers, να λει­τουρ­γή­σουν, μέσα από αλλη­λε­πι­δρά­σεις, κατα­λυ­τι­κά, αλλά­ζο­ντας τα δεδο­μέ­να και την εικό­να μίας χώρας ουρα­γού, “loser”, σε χώρα “winner”!».

Ηρθε η ώρα να κάνουν τη διαφορά οι άνθρωποι του Πολιτισμού

Δεν μπο­ρού­με να παρα­βλέ­ψου­με τη χρο­νι­κή περί­ο­δο που λέγο­νταν όλα αυτά.

Για τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους που δρα­στη­ριο­ποιού­νται στο χώρο του θεά­μα­τος — ακρο­ά­μα­τος είναι γαλα­ντό­μοι. Για τα αιτή­μα­τα των καλ­λι­τε­χνών υπάρ­χει η χαρα­κτη­ρι­στι­κή περί­πτω­ση του δια­χρο­νι­κού αιτή­μα­τος των εικαστικών.

Στις 26/6/2017, το ΔΣ του Επι­με­λη­τη­ρί­ου Εικα­στι­κών Τεχνών Ελλά­δας (ΕΕΤΕ) κατέ­θε­σε προς την περι­φε­ρειάρ­χη Αττι­κής σχέ­διο αξιο­ποί­η­σης συγκε­κρι­μέ­νων συγκε­ντρω­μέ­νων δια­τη­ρη­τέ­ων κτι­ρια­κών εγκα­τα­στά­σε­ων στο κέντρο της Αθή­νας (Ιερά Οδός, πρώ­ην Απο­λυ­μα­ντή­ριο), με στό­χο τη δημιουρ­γία μιας «Πολι­τεί­ας Εικα­στι­κών Τεχνών», όπου θα στε­γά­ζο­νται το Ελλη­νι­κό Μου­σείο Χαρα­κτι­κής που δημιουρ­γεί το ΕΕΤΕ, εκθε­σια­κός χώρος για περιο­δι­κές εκθέ­σεις, ανοι­χτά εργα­στή­ρια Χαρα­κτι­κής, Κερα­μι­κής, Γλυ­πτι­κής, για τους καλ­λι­τέ­χνες, χώρος συνε­δρί­ων και συμπο­σί­ων, καθώς και χώρος για πρό­σβα­ση στα αρχεία του ΕΕΤΕ και τη βιβλιο­θή­κη του.

Το θέμα είναι ακό­μα σε δια­πραγ­μά­τευ­ση… Η κα Δού­ρου ούτε δελ­τίο Τύπου δεν έβγαλε.

Τελευ­ταίο δείγ­μα «προ­σφο­ράς στον Πολι­τι­σμό» είναι το νέο soundtrack της προ­ε­κλο­γι­κής εκστρα­τεί­ας του ΣΥΡΙΖΑ στην Περι­φέ­ρεια Αττι­κής. Θα έχει, μάθα­με, το «Bella Ciao», επει­δή έγι­νε γνω­στό μέσω της σει­ράς «La casa de papel». «Τώρα ήρθε η ώρα να χορέ­ψου­με», ανα­κοί­νω­σε μάλι­στα η Ρ. Δού­ρου! Πιθα­νά θα το βάλουν κι αυτό ως του­ρι­στι­κό προ­ϊ­όν με ρυθ­μι­κούς ήχους για τα καλο­και­ρι­νά μπαράκια.

Ενα είναι βέβαιο: Ιδέ­ες, τρα­γού­δια, συν­θή­μα­τα που ποτί­στη­καν με αίμα δεν μπο­ρούν να τα λερώσουν!

Εχει έρθει η ώρα οι άνθρω­ποι του Πολι­τι­σμού να κάνουν τη δια­φο­ρά, με πολύ πιο ισχυ­ρό ΚΚΕ!

Γιάν­νης ΠΡΩΤΟΥΛΗΣ, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, περι­φε­ρεια­κός σύμ­βου­λος Αττι­κής και υπο­ψή­φιος περι­φε­ρειάρ­χης με τη «Λαϊ­κή Συσπείρωση»

Πηγή: Ριζο­σπά­στης