Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δέκα χρόνια από τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν από χρυσαυγίτες στα Πετράλωνα

Δέκα χρό­νια συμπλη­ρώ­θη­καν σήμε­ρα 17 Γενά­ρη από τη ρατσι­στι­κή εν ψυχρώ δολο­φο­νία του 27χρονου Πακι­στα­νού εργά­τη Σαχ­ζάτ Λουκ­μάν στα Πετρά­λω­να από τους χρυ­σαυ­γί­τες Διο­νύ­ση Λια­κό­που­λο και Χρή­στο Στερ­γιό­που­λο, που έχουν κατα­δι­κα­στεί πρω­τό­δι­κα σε ισό­βια κάθειρ­ξη χωρίς να τους ανα­γνω­ρι­στεί κανέ­να ελα­φρυ­ντι­κό, αλλά σε δεύ­τε­ρο βαθ­μό η τελι­κή ποι­νή ήταν 21 χρό­νια κάθειρ­ξη και 5 μήνες φυλά­κι­ση, «σπά­ζο­ντας» τα ισό­βια της πρω­τό­δι­κης κατα­δί­κης. Οι δύο τους ήταν κατη­γο­ρού­με­νοι και στη δίκη της Χρυ­σής Αυγής ως μέλη εγκλη­μα­τι­κής οργάνωσης.

Ο Σαχ­ζάτ Λουκ­μάν δολο­φο­νή­θη­κε εν ψυχρώ με ένα «επαγ­γελ­μα­τι­κό χτύ­πη­μα», παρό­μοιο με αυτό του Ρου­πα­κιά στον Παύ­λο Φύσ­σα. Με επτά μαχαι­ριές και δύο στιλέτα-«πεταλούδα» οι δύο χρυ­σαυ­γί­τες τον άφη­σαν στον τόπο, τα χαρά­μα­τα της 17ης Γενά­ρη του 2013 στα Πετρά­λω­να. Στο σπί­τι του Λια­κό­που­λου βρέ­θη­καν τρία ακό­μα στιλέτα-«πεταλούδα», μια σιδε­ρο­γρο­θιά, ένας σου­γιάς, ένα ξύλι­νο ρόπα­λο, μια κυνη­γε­τι­κή σφε­ντό­να, φυσίγ­για, 117 προ­ε­κλο­γι­κά φυλ­λά­δια της Χρυ­σής Αυγής, αυτο­κόλ­λη­τα και άλλα υλι­κά της ναζι­στι­κής εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης, ενώ στο σπί­τι του Στερ­γιό­που­λου βρέ­θη­καν ένα ξύλι­νο ρόπα­λο, κάλυ­κες και μια μαύ­ρη λεπίδα.

Μεγά­λη συγκέ­ντρω­ση πραγ­μα­το­ποί­η­σε το ΚΚΕ την επό­με­νη μέρα της δολο­φο­νί­ας του Σαχ­ζάτ. Πολύ θετι­κή ήταν αντα­πό­κρι­ση από τους κατοί­κους των Πετραλώνων.

Με προ­με­τω­πί­δα το πανό που έγρα­φε «‘Εξω οι φασί­στες από τις γει­το­νιές μας», μέλη, φίλοι και οπα­δοί του ΚΚΕ και της ΚΝΕ καλού­σαν την εργα­τι­κή τάξη, το λαό, τη νεο­λαία να απο­μο­νώ­σουν τη δρά­ση των φασι­στών στις γει­το­νιές, να μην ανε­χθούν τα φασι­στι­κά τάγ­μα­τα εφό­δου που σήμε­ρα δολο­φο­νούν μετα­νά­στες, αύριο τον αγω­νι­ζό­με­νο λαό.

Στο Μει­κτό Ορκω­τό Εφε­τείο είχε κατα­θέ­σει και ο πατέ­ρας του Σαχ­ζάτ, Καντίμ Χου­σε­ΐν, που ταξί­δε­ψε από το Πακι­στάν για να είναι στο δικα­στή­ριο. Απέ­δω­σε τη δολο­φο­νία του γιου του, Σαχ­ζάτ, σε ρατσι­στι­κά κίνη­τρα, λέγο­ντας ότι τον σκό­τω­σαν για­τί ήταν ξένος και ανα­φέρ­θη­κε σε τηλε­φω­νι­κές τους συνο­μι­λί­ες και σε ανα­φο­ρές του σε άλλες ρατσι­στι­κές επι­θέ­σεις στην Ελλά­δα εκεί­νο το διάστημα.

Σημα­ντι­κή ήταν επί­σης και η μαρ­τυ­ρία ενός από τους αστυ­νο­μι­κούς που συνέ­λα­βε τους δύο χρυ­σαυ­γί­τες δολο­φό­νους για συνο­μι­λία που είχε μαζί τους στο ΑΤ Πετρα­λώ­νων. Ο μάρ­τυ­ρας είπε ότι όταν τους ρώτη­σε τι είχε συμ­βεί, αυτοί απά­ντη­σαν: «Ναι, έχου­με εμπλα­κεί σε επει­σό­διο με έναν αλλο­δα­πό… Καλά δεν του κάνα­με; Αφού μπαί­νουν στα σπί­τια μας… Έχουν έρθει στη χώρα μας, μας ληστεύ­ουν, μας κάνου­νε κακό… Καλά δεν του κάναμε;».

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο