Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δίκη δολοφονίας της Καρολάιν: Οι καταθέσεις ιατροδικαστού και αστυνομικών για το άγριο έγκλημα

Την πεποί­θη­σή της ότι δεν υπήρ­ξε πάλη πριν τον θάνα­το της Καρο­λάιν, κατέ­θε­σε στο ΜΟΔ η ιατρο­δι­κα­στής Χαρά Σπη­λιω­τό­που­λου η οποία βρέ­θη­κε στον τόπο του εγκλή­μα­τος με τους αστυ­νο­μι­κούς που έσπευ­σαν για τη δήθεν ληστεία.

Η μάρ­τυ­ρας περιέ­γρα­ψε στο δικα­στή­ριο την εικό­να που αντί­κρι­σε μπαί­νο­ντας στην μεζο­νέ­τα και τόνι­σε πως τα πρώ­τα ευρή­μα­τα από το θύμα ήταν σαφή για την αιτία θανά­του: «Ήταν προ­φα­νής ο μηχα­νι­σμός του θανά­του. Είχε μαζευ­τεί αίμα στο πρό­σω­πο και ήταν πρη­σμέ­νο. Είχε ασφυ­κτι­κές κηλί­δες, χαρα­κτη­ρι­στι­κό εύρη­μα σε τέτοιους θανά­τους. Απαι­τεί πίε­ση και άσκη­ση δύνα­μης το πρή­ξι­μο στα χεί­λη. Δεν γίνε­ται μόνο με ένα μαξι­λά­ρι. Η εικό­να που έκα­να ήταν ότι κάποιος έβα­λε το δεξί του χέρι στο στό­μα και ίσως αυτή η εκδο­ρά είχε προ­κλη­θεί από νύχι. Δεν υπάρ­χουν άλλου τύπου κακώ­σεις. Δεν είχε πιά­σει κάποιος από το μπρά­τσο αυτό το άτο­μο. Θεω­ρώ ότι δεν προη­γή­θη­κε πάλη προ του θανά­του. Δεν υπήρ­χαν αμυ­ντι­κά σημεία» τόνι­σε η ιατροδικαστής.

Για τα κρί­σι­μα στοι­χεία που προ­έ­κυ­ψαν από το ρολόι τής Καρο­λάιν και τους παλ­μούς που κατα­γρά­φη­καν η μάρ­τυ­ρας ανέ­φε­ρε: «Στον ασφυ­κτι­κό θάνα­το περί­που για 2–3 λεπτά ο εγκέ­φα­λος αντέ­χει. Μετά νεκρώ­νε­ται όπο­τε και να επι­βιώ­σει το άτο­μο θα είναι σε δύσκο­λη κατά­στα­ση. Μετά στα­μα­τούν τα όργα­να και τέλος η καρ­διά. Στην έκθε­ση μου λέω ότι ο θάνα­τος έχει συμ­βεί λίγο μετά τις 4 και σίγου­ρα όχι μετά τις 5. Έχω μια εκτί­μη­ση, ότι ο θάνα­τος μπο­ρεί να έχει συμ­βεί χοντρι­κά μέσα σε πέντε λεπτά».

   Πρό­ε­δρος: Με παλ­μούς 50–60 σε τι κατά­στα­ση βρι­σκό­ταν το θύμα;

   Μάρ­τυ­ρας: Αντι­στοι­χεί σε κατά­στα­ση ηρε­μί­ας, ύπνου δηλα­δή. Αυτό που μου έκα­νε εντύ­πω­ση είναι ότι από τις 60 σφί­ξεις πηγαί­νει στους 90. Εκεί κάτι έχει συμβεί.

   Η μάρ­τυ­ρας απέ­κλει­σε την πιθα­νό­τη­τα να προ­κλή­θη­κε ο θάνα­τος από σφι­χτό ενα­γκα­λι­σμό, για­τί τότε όπως είπε «θα έπρε­πε να κρα­τή­σει κάποια λεπτά και να προ­κα­λέ­σει κακώ­σεις που δεν βρήκαμε».

Για τον κατη­γο­ρού­με­νο η μάρ­τυ­ρας τόνι­σε: «Μας προ­βλη­μά­τι­σε ότι όσες κακώ­σεις υπήρ­χαν ήταν πολύ λεπτές, είχαν μικρό πάχος. Ήταν μόλις δια­κρι­νό­με­νες. Δηλα­δή δεν ήταν σφι­χτό το δέσι­μο. Έχει να κάνει όχι με τη διάρ­κεια, αλλά με το πόσο σφι­χτό ήταν».

   Εισαγ­γε­λέ­ας: Της είχε δαγκώ­σει τα χείλη;

   Μάρ­τυ­ρας: Όχι είναι από την πίε­ση. Είναι χτύ­πη­μα όχι δάγκωμα.

Ανα­φε­ρό­με­νη στην σκυ­λί­τσα της Καρο­λάιν που βρέ­θη­κε κρε­μα­σμέ­νη από την εσω­τε­ρι­κή σκά­λα, η ιατρο­δι­κα­στής έκα­νε λόγο για μια “ακραία εικό­να” για κάτι «το πρω­τό­γνω­ρο που είδα και έχω πάει σε παρά πολ­λά εγκλή­μα­τα. Αυτή η μυρω­διά του αίμα­τος… ζώο θανα­τω­μέ­νο με αυτό τον τρό­πο δεν έχω ξανα­δεί. Συνή­θως τα πυρο­βο­λούν… εδώ τα μπρο­στι­νά πόδια του σκύ­λου ήταν πάνω στον τοί­χο σαν να προ­σπα­θού­σε να κρα­τη­θεί… Δεν ξέρω τι να πω»

 Πολι­τι­κή αγω­γή: Άρα βασα­νί­στη­κε το ζώο;

   Μάρ­τυ­ρας: Όσο και η κοπέλα.

«Την κουνούσε και ρωτούσε αγάπη μου είσαι καλά;»

Ο άνθρω­πος που πήρε το μωρό της νεκρής Καρο­λάιν στην αγκα­λιά του, λίγη ώρα μετά το έγκλη­μα στα Γλυ­κά Νερά, άνοι­ξε τον κύκλο των κατα­θέ­σε­ων στη δίκη ενώ­πιον του ΜΟΔ.

Ο αστυ­νο­μι­κός που μπή­κε πρώ­τος στο σπί­τι όταν ειδο­ποι­ή­θη­κε η Άμε­ση Δρά­ση για τη δήθεν ληστεία κατέ­θε­σε όλα όσα είδε στον χώρο του εγκλή­μα­τος. Επί­σης, ανα­φέρ­θη­κε εκτε­νώς και στις αντι­δρά­σεις του κατη­γο­ρού­με­νου που τον βρή­καν δεμέ­νο και τον έλυ­σαν.

Ο μάρ­τυ­ρας αστυ­νο­μι­κός αφού περιέ­γρα­ψε στο ακρο­α­τή­ριο το σκη­νι­κό της φρί­κης που αντί­κρι­σε μέσα στη μεζο­νέ­τα – τη Καρο­λάιν νεκρή, τη μικρή Λυδία πάνω στο σώμα της και το σκύ­λο της οικο­γέ­νεια δολο­φο­νη­μέ­νο – είπε για τον κατη­γο­ρού­με­νο: «Μόλις τον λύσα­με έκα­τσε πάνω στο κρε­βά­τι και άρχι­σε να ακου­μπά­ει τη γυναί­κα (την Καρο­λάιν) σε κατά­στα­ση να δει τι έχει συμ­βεί. Την κου­νού­σε και ρωτού­σε αγά­πη μου είσαι καλά;»

Ο μάρ­τυ­ρας χαρα­κτή­ρι­σε περί­ερ­γη τη συμπε­ρι­φο­ρά του 34χρονου, ο οποί­ος έμοια­ζε σοκα­ρι­σμέ­νος με την πρώ­τη ματιά, ωστό­σο αργό­τε­ρα, όταν σκέ­φτη­κε όσα έγι­ναν, υπο­στή­ρι­ξε πως του έμοια­ζε με θέα­τρο η στά­ση του πιλότου.

«Ήταν λίγο περί­ερ­γο. Είπα­με ότι ήταν πολύ σοκα­ρι­σμέ­νος ή πολύ ψύχραι­μος. Δεν έχω ξανα­δεί τέτοια αντί­δρα­ση. Μου έκα­νε εντύ­πω­ση η ψυχραι­μία του ή η έλλει­ψη αντί­λη­ψης της κατά­στα­σης. Θεω­ρή­σα­με ότι είναι σε σοκ και δεν ήθε­λε να πάρει το παι­δί αγκα­λιά. Έπρε­πε κάποιος να πάρει το παι­δί. Μου ζήτη­σε λίγο χρό­νο να πάρει τους γονείς του. Τους πήρε τελι­κά να έρθουν να το πάρουν», υπο­στή­ρι­ξε ο μάρ­τυ­ρας και όταν ρωτή­θη­κε περιέ­γρα­ψε τι αντί­κρυ­σε φτά­νο­ντας στο σημείο.

- Πρό­ε­δρος: Το παι­δί είχε κατα­λά­βει τι είχε συμβεί;

- Αστυ­νο­μι­κος: Όχι, δεν έκλαι­γε, ήταν σιω­πη­λό. Η γυναί­κα ήταν δεμέ­νη πισθά­γκω­να με κάποιο ύφα­σμα και είχε περα­σμέ­νο και ένα δεύ­τε­ρο ύφα­σμα σαν ζακέ­τα. Όταν λύθη­κε ο κατη­γο­ρού­με­νος έκα­τσε πάνω στο κρε­βά­τι και άρχι­σε να σκου­ντά­ει τη γυναί­κα, σε κατά­στα­ση ότι τι έχει συμ­βεί. Του είπα­με ότι έχει τελειώ­σει, είναι νεκρή. Έκα­νε κάποιες ενέρ­γειες ότι βρι­σκό­ταν σε σοκ και ζήτη­σε να πάρει το μωρό αγκα­λιά. Του το έδω­σα αλλά επει­δή οι κινή­σεις του φαί­νο­νταν άγαρ­μπες και κου­νού­σε το μωρό δεξιά-αρι­στε­ρά σαν κού­κλα, σαν σε κατά­στα­ση θρή­νου, του το πήρα αμέ­σως από τα χέρια.

Ο αστυ­νο­μι­κός ρωτή­θη­κε για τον κατη­γο­ρού­με­νο και πώς έδει­χνε να αντι­δρά στην ακραία συν­θή­κη. «Είπα­με και με τους άλλους συνα­δέλ­φους ότι είτε είναι πολύ σοκα­ρι­σμέ­νος είτε είναι πολύ ψύχραι­μος», απάντησε.

- Πρό­ε­δρος: Δηλα­δή, είδα­τε μία συμπε­ρι­φο­ρά ακραία;

- Μάρ­τυ­ρας: Έχου­με ξανα­δεί συγ­γε­νείς θυμά­των, δεν έχω δει ξανά τέτοια αντίδραση.

- Προ­ε­δρος: Τι σας έκα­νε εντύ­πω­ση δηλαδή;

- Μάρ­τυ­ρας: Η ψυχραι­μία ή η έλλει­ψη αντί­λη­ψης της κατάστασης.

Ο μάρ­τυ­ρα περιέ­γρα­ψε τις πρώ­τες στιγ­μές που έσπευ­σαν οι αστυ­νο­μι­κοί στο σημείο:

«Αρχί­σα­με να συζη­τά­με αυτό που είδα­με και το πρώ­το που συζη­τή­σα­με είναι ότι δεν υπήρ­χαν ίχνη παρα­βί­α­σης. Το παρά­θυ­ρο ήταν άθι­κτο, ήταν σαν να έχει βγει και αφε­θεί στο πάτω­μα. Στο ισό­γειο υπήρ­χε μία κάμε­ρα βγαλ­μέ­νη και σπα­σμέ­νη. Υπήρ­χε πλη­κτρο­λό­γιο για συνα­γερ­μό, δεν ξέρω αν λειτουργούσε».

Ο κατη­γο­ρού­με­νος θέλη­σε να υπο­βά­λει ερω­τή­σεις στον αστυ­νο­μι­κό μετά τον ισχυ­ρι­σμό τού μάρ­τυ­ρα ότι ο ίδιος κρα­τού­σε το μωρό στην αγκα­λιά του και ότι ο πατέ­ρας δεν έδει­χνε αντι­δρά­σεις ανθρώ­που που μόλις έχει βιώ­σει μία άγρια κατά­στα­ση, αλλά αντί­θε­τα ήταν «σχε­δόν ψυχρός».

- Κατη­γο­ρού­με­νος: Με στε­να­χω­ρεί που λέτε ότι μετά το συμ­βάν πήρα την κόρη μου αγκα­λιά, με είδα­τε να τρέ­μω. Σας έδω­σα το παι­δί να κατέ­βου­με με ασφά­λεια τη σκά­λα και για τις επό­με­νες ώρες είχα την κόρη μου αγκα­λιά και μεχρι να έρθουν οι γονείς μου εσείς κρα­τή­σα­τε το παι­δί για ένα δύο λεπτά.… Μου έκα­νε εντύ­πω­ση που το λέτε αυτό.

- Μάρ­τυ­ρας: Το περι­στα­τι­κό είναι γραμ­μέ­νο σε υψη­λή ανά­λυ­ση στο κεφά­λι μου. Εγώ είμαι αυτός που σας έφε­ρα κάτι να βάλε­τε για να μην κρυώ­νε­τε και σας έφε­ρα τα παπού­τσια σας και σας έδω­σα το τηλέ­φω­νο για τους γονείς σας. Το μωρό δεν το πήρα­τε καθό­λου στην αγκα­λιά σας. Μετά ήρθε το ΕΚΑΒ αλλά δεν θυμά­μαι ποιος το παρέδωσε.

- Κατη­γο­ρού­με­νος: Όταν ήρθε το ΕΚΑΒ ήμουν στο περι­πο­λι­κό με το παι­δί. Κατε­βαί­νο­ντας στις σκά­λες και στρί­βο­ντας το τελευ­ταίο κομ­μά­τι είπα­τε ότι δεν είχα καμία αντί­δρα­ση όταν είδα το σκυ­λά­κι. Είτε δεν με είδα­τε είτε ήταν άλλος συνά­δελ­φος για­τί όταν το είδα το σκυ­λά­κι μου με συγκρά­τη­σε. Περι­γρά­φε­τε μία απά­θεια που δεν ήταν έτσι.

- Μάρ­τυ­ρας: Δεν είδα κάποια αντί­δρα­ση από εσάς. Εγώ δηλώ­νω την απά­θεια και την ψυχρό­τη­τα σε ένα τέτοιο σκη­νι­κό και γενι­κά αλλά και υπο­κει­με­νι­κά κρί­νο­ντας το πώς θα αντι­δρο­σα εγώ με έναν νεκρό σκύ­λο, τη νεκρή γυναί­κα και το μωρό επά­νω της. Θα είχα ανέ­βει πάνω στο δέντρο.

- Κατη­γο­ρού­με­νος: Αν αυτός ο άνθρω­πος που είδα­τε ήταν σε σοκ που μόλις δια­λύ­θη­κε η ζωή μπρο­στά του…

Σύμ­φω­να με τον μάρ­τυ­ρα, ο πιλό­τος «δεν έκλα­ψε όταν του είπα ότι η γυναί­κα του είναι νεκρή και μου ζήτη­σε να κρα­τή­σει το μωρό».

Η δια­δι­κα­σία συνε­χί­ζε­ται με την κατά­θε­ση δεύ­τε­ρου αστυνομικού.

«Δεν έχω ξαναδεί τέτοια ψυχραιμία — Δεν μπορούσα να το πιστέψω»

«Είμαι 20 χρό­νια αστυ­νο­μι­κός. Δεν έχω συνα­ντή­σει άλλη φορά τέτοια ψυχραι­μία», υπο­στή­ρι­ξε στο δικα­στή­ριο ο δεύ­τε­ρος αστυ­νο­μι­κός από την ομά­δα που έσπευ­σε στη μεζο­νέ­τα των Γλυ­κών Νερών για τη δήθεν ληστεία.

Ο μάρ­τυ­ρας ανα­φέρ­θη­κε εκτε­νώς στις αντι­δρά­σεις του κατη­γο­ρού­με­νου όταν έσπευ­σαν οι αστυ­νο­μι­κοί στον χώρο του εγκλή­μα­τος και μίλη­σε για από­λυ­τη ψυχραι­μία, σχε­δόν γαλή­νη. «Ήταν σαν να είπε ό,τι έγι­νε, έγι­νε», σημεί­ω­σε και πρό­σθε­σε: «Ήταν ψύχραι­μος σε σημείο που δεν μπο­ρού­σα να το πιστέ­ψω. Δεν έχω ξανα­δεί τέτοια ηρε­μία, τόση ψυχραι­μία. Είχε μια γαλή­νη σε φάση που δεν το έχω ξανα­δεί αυτό. Ήρθαν πολ­λές υπη­ρε­σί­ες και σε όλες έλε­γε την ιστο­ρία σαν να μην έχει συμ­βεί κάτι σε αυτόν. Αν μου είχε συμ­βεί εμέ­να θα αγα­να­κτού­σα, θα έλε­γα “ρε παι­διά τα έχω πει πέντε φορές, πόσες φορές να τα πω;”».

Όπως κατέ­θε­σε ο αστυ­νο­μι­κός, «η αντί­δρα­ση του κατη­γο­ρου­μέ­νου όταν του είπε ο άλλος αστυ­νο­μι­κός “άστο τελεί­ω­σε” για τη γυναί­κα του, ήταν σαν να μη κατά­λα­βε τι έχει γίνει. Μας είπε κάποια στιγ­μή “για­τί τη σκό­τω­σαν αφού τους έδω­σα τα λεφτά”. Από τις ερω­τή­σεις που μας έκα­νε κατά­λα­βε ότι είχε πεθά­νει, αλλά η αντί­δρα­σή του ήταν τέτοια σαν να μην είχε πεθά­νει η γυναί­κα του. Η πρώ­τη αντί­δρα­ση ήταν σαν να μη κατά­λα­βε, αλλά μετά είχε κατα­λά­βει αλλά η συμπε­ρι­φο­ρά του ήταν περίεργη».

Ο μάρ­τυ­ρας τόνι­σε ότι ο πιλό­τος είπε στους αστυ­νο­μι­κούς πως ανα­γνώ­ρι­σε το όπλο των ληστών. «Μας είπε ότι οι ληστές είχαν όπλα και μάλι­στα είπε ότι είχαν ένα όπλο σαν το δικό μου, γεγο­νός που μας έκα­νε εντύ­πω­ση για­τί ένα θύμα εκεί­νη τη στιγ­μή δεν παρα­τη­ρεί το είδος του όπλου. Μας προ­βλη­μά­τι­σε, επί­σης, το παρά­θυ­ρο στο υπό­γειο, που φαι­νό­ταν σαν να είχε τοπο­θε­τη­θεί προ­σε­κτι­κά κάτω από τους ληστές όταν εισήλ­θαν από αυτό στο σπί­τι . Επί­σης, ο τρό­πος που αντι­δρού­σε ο κατη­γο­ρού­με­νος, το χτύ­πη­μα στο μέτω­πό του για το οποίο απά­ντη­σε ότι δεν είχε χτυ­πη­θεί, ήταν τόσο ψύχραι­μος, που όταν ρώτη­σε κάποιος από τον ασύρ­μα­το κάτι, απά­ντη­σε εκεί­νος αντί για εμάς. Ήταν τόσο ψύχραι­μος, δεν έχω συνα­ντή­σει ξανά τόση ψυχραι­μία», επε­σή­μα­νε ο μάρτυρας.

- Πρό­ε­δρος: Σας έκα­νε εντύ­πω­ση ότι υπήρ­χε απου­σία συναισθήματος;

- Μάρ­τυ­ρας: Ήμα­σταν τόσοι άνθρω­ποι κάτω και δεν μπο­ρού­σα­με να συνέλ­θου­με, δεν μιλού­σα­με και εκεί­νος ήταν ψύχραι­μος. Ο πρώ­τος πανι­κός που επι­κρά­τη­σε στο σπί­τι ακο­λου­θή­θη­κε από ηρε­μία. Ήταν σα να είπε «ό,τι έγι­νε, έγι­νε». Μόλις είπα «πάμε κάτω να μεί­νει καθα­ρός ο χώρος», ήταν σαν να τελεί­ω­σαν όλα.

Ο μάρ­τυ­ρας ρωτή­θη­κε εάν ο 34χρονος αντέ­δρα­σε βλέ­πο­ντας το σκυ­λί κρε­μα­σμέ­νο και απά­ντη­σε πως από τον πιλό­το δεν είχε υπήρ­χε καμία αντίδραση.

«Από τη στιγ­μή που λύθη­κε και μετά ήταν τρο­με­ρά ψύχραι­μος, ήταν σαν να μην είχε πεθά­νει η γυναί­κα του. Ήμα­σταν μαζί 3–4 ώρες και δεν μου είπε μια φορά “τι έπα­θα! ‘Εχα­σα τη γυναί­κα μου”. Πρώ­τη φορά στα 20 χρό­νια είδα θύμα να έχει τέτοια ψυχραι­μία», επε­σή­μα­νε ο αστυνομικός.

«Την αγαπούσα και την αγαπώ — Δεν θα αλλάξει ποτέ αυτό»

«Την αγα­πού­σα και την αγα­πώ ακό­μη. Αυτό δεν θα αλλά­ξει ποτέ», είπε ο Χαρά­λα­μπος Ανα­γνω­στό­που­λος με την έναρ­ξη της δια­δι­κα­σί­ας ενώ­πιον του ΜΟΔ όταν ρωτή­θη­κε από την πρό­ε­δρο εάν απο­δέ­χε­ται τις κατη­γο­ρί­ες για τη δολο­φο­νία της Καρολάιν.

Η πρό­ε­δρος του δικα­στη­ρί­ου, ενώ­πιον του οποί­ου στην προη­γού­με­νη συνε­δρί­α­ση ανα­γνώ­στη­κε το κατη­γο­ρη­τή­ριο για την ανθρω­πο­κτο­νία από πρό­θε­ση σε ήρε­μη ψυχι­κή κατά­στα­ση και τη θανά­τω­ση της σκυ­λί­τσας της Καρο­λάιν, έδω­σε τον λόγο στον κατη­γο­ρού­με­νο για την πρώ­τη τοπο­θέ­τη­σή του ένα­ντι της κατηγορίας.

- Πρό­ε­δρος: Απο­δε­χε­στε ή όχι τις κατηγορίες;

- Κατη­γο­ρού­με­νος: Ποτέ δεν είχα σκο­πό να βλά­ψω τη σύζυ­γό μου. Την αγα­πού­σα και την αγα­πώ. Αυτό δεν άλλα­ξε και δεν θα αλλά­ξει ποτέ από τη μέρα που τη γνώρισα.

- Πρό­ε­δρος: Έχε­τε πει ότι τελού­σα­τε σε κατά­στα­ση βρασμού;

- Κατη­γο­ρού­με­νος: Αυτός είναι ο ισχυ­ρι­σμός μου, δεν υπήρ­χε προ­με­λέ­τη, κανέ­νας όφε­λος ή κέρ­δος από εμέ­να από αυτήν την πράξη.

Λίγα λεπτά νωρί­τε­ρα η πρό­ε­δρος τόνι­σε πως είναι πολύ δύσκο­λο να εξα­σφα­λι­στούν δικά­σι­μοι για την υπό­θε­ση όταν ο νομι­κός εκπρό­σω­πος φιλο­ζω­ι­κού σωμα­τεί­ου δήλω­σε κώλυ­μα για τη συνε­δρί­α­ση της προ­σε­χούς Πέμπτης.

Όπως ανέ­φε­ρε η πρό­ε­δρος, «γίνε­ται αγώ­νας δρό­μου προ­κει­μέ­νου να βρε­θεί αίθου­σα, δεν είναι δυνα­τόν να κάνου­με δεκτό το αίτη­μα, σε αυτό το κτί­ριο γίνο­νται όλες οι μεγά­λες δίκες για τις υπο­θέ­σεις που το τελευ­ταίο διά­στη­μα απα­σχό­λη­σαν την κοι­νή γνώμη».

Ποιοι θα καταθέσουν

Στην δίκη έχουν κλη­θεί συνο­λι­κά 14 μάρ­τυ­ρες κατη­γο­ρί­ας μετα­ξύ των οποί­ων οι αστυ­νο­μι­κοί που είχαν σπεύ­σει στο σπί­τι του ζευ­γα­ριού όταν ο κατη­γο­ρού­με­νος είχε ειδο­ποι­ή­σει για την δήθεν ληστεία, η ιατρο­δι­κα­στής που βρέ­θη­κε στον χώρο και εντό­πι­σε το ρολόι που κατέ­γρα­φε βιο­με­τρι­κά δεδο­μέ­να της Καρο­λάιν, η γει­τό­νισ­σα και άλλοι. Το εύρη­μα του ρολο­γιού ήταν καθο­ρι­στι­κής σημα­σί­ας για την εξι­χνί­α­ση του εγκλή­μα­τος που δηλώ­θη­κε από τον πιλό­το ως ληστεία, καθώς από αυτό προ­έ­κυ­ψε πως η Καρο­λάιν κοι­μό­ταν έξι λεπτά πριν μπει στη “δια­δι­κα­σία μηχα­νι­σμού του θανά­του”. Η ανά­λυ­ση των δεδο­μέ­νων του ρολο­γιού καταρ­ρί­πτει, σύμ­φω­να με την δικο­γρα­φία, όλους τους ισχυ­ρι­σμούς του κατη­γο­ρού­με­νου περί έντο­νης φιλο­νι­κί­ας που προη­γή­θη­κε του εγκλή­μα­τος και περί “ψυχι­κού βρα­σμού” υπό τον οποίο έδρασε.

Στον κατά­λο­γο των μαρ­τύ­ρων είναι και οι γονείς της 20χρονης, οι οποί­οι ωστό­σο πιθα­νό­τα­τα δεν θα στα­θούν απέ­να­ντι στον 34χρονο και θα εκπρο­σω­πη­θούν από τον συνή­γο­ρό τους . Τα κινη­τι­κά προ­βλή­μα­τα που έχει ο κ. Κρά­ουτς και η σύστα­ση ειδι­κών στην κ. Κρά­ουτς να μην αντι­με­τω­πί­σει τον δολο­φό­νο της κόρης της ώστε να μην φορ­τι­στεί ψυχι­κά για να μπο­ρεί να προ­σφέ­ρει ηρε­μία στην μόλις δύο ετών εγγο­νή της που μένει μαζί τους πλέ­ον, μάλ­λον καθι­στούν απλη­σί­α­στη την δικα­στι­κή αίθου­σα για το ζευγάρι.

Στην δίκη, για πρώ­τη φορά σε υπό­θε­ση ανθρω­πο­κτο­νί­ας με παράλ­λη­λη θανά­τω­ση ζώου, στέ­κο­νται απέ­να­ντι στον κατη­γο­ρού­με­νο το φιλο­ζω­ι­κό Σωμα­τείο από το οποίο υιο­θε­τή­θη­κε από την Καρο­λάιν το σκυ­λά­κι, αλλά και η Πανελ­λή­νια Φιλο­ζω­ι­κή Ομο­σπον­δία, τις παρα­στά­σεις των οποί­ων, για την βάναυ­ση θανά­τω­ση της σκυ­λί­τσας Ρόξυ, έκα­νε δεκτές το δικαστήριο.

 

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο