Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δίκη Πέτρου Φιλιππίδη: Η Κ. Δανδουλάκη κατέθεσε για τους λόγους που διέκοψε την συνεργασία της με τον κατηγορούμενο

Τα γεγο­νό­τα που οδή­γη­σαν στη δια­κο­πή της τελευ­ταί­ας συνερ­γα­σί­ας που είχε με τον κατη­γο­ρού­με­νο για σεξουα­λι­κή βία σε βάρος τριών γυναι­κών Πέτρο Φιλιπ­πί­δη, εξι­στό­ρη­σε ενώ­πιον του Μικτού Ορκω­τού Δικα­στη­ρί­ου η ηθο­ποιός Κάτια Δανδουλάκη.

Η κατα­ξιω­μέ­νη καλ­λι­τέ­χνης κατέ­θε­σε στο δικα­στή­ριο πως μετά από δύο παρα­στά­σεις που είχαν συνερ­γα­στεί χωρίς προ­βλή­μα­τα με τον κατη­γο­ρού­με­νο, τον επέ­λε­ξε ως σκη­νο­θέ­τη σε μία ακό­μη παρά­στα­ση, πριν από μερι­κά χρό­νια, συνερ­γα­σία ωστό­σο που διέ­κο­ψε λόγω της συμπε­ρι­φο­ράς του Πέτρου Φιλιπ­πί­δη απέ­να­ντι στην ηθο­ποιό Λένα Δρο­σά­κη προς την οποία εκδή­λω­νε ερω­τι­κό ενδια­φέ­ρον με «ψυχο­λο­γι­κό κυνηγητό» .

Στη δικα­στι­κή αίθου­σα βρί­σκο­νται σήμε­ρα πολ­λοί ηθο­ποιοί καθώς και ο πρό­ε­δρος του ΣΕΗ οι οποί­οι παρα­κο­λου­θούν με μεγά­λο ενδια­φέ­ρον την κατά­θε­ση της μάρτυρος.

Όπως κατέ­θε­σε η ηθο­ποιός, ο κατη­γο­ρού­με­νος δημιούρ­γη­σε μία ιδιαί­τε­ρα δύσκο­λη συν­θή­κη στην ηθο­ποιό Λένα Δρο­σά­κη ‑παρού­σα στο δικα­στή­ριο- η οποία τον έχει καταγ­γεί­λει δημό­σια, αλλά και σε ολό­κλη­ρο τον θίασο.

«Είχα­με μια συνερ­γα­σία με τον Πέτρο σε 3 παρα­στά­σεις. Είχα­με μια καλή συνερ­γα­σία στις δύο. Η τρί­τη μας συνερ­γα­σία δεν ήταν αυτό που περι­μέ­να­με, ήταν προ­βλη­μα­τι­κή, είχε πρό­βλη­μα. Από την πρώ­τη στιγ­μή υπήρ­χε μια ιδιαί­τε­ρη νευ­ρι­κό­τη­τα κι ένα έντο­νο ψυχο­λο­γι­κό κυνη­γη­τό προς τη Λένα τη Δρο­σά­κη. Σε σημείο που μετά έγι­νε κατα­πιε­στι­κό και ενο­χλη­τι­κό και για την ίδια τη Λένα και τους υπό­λοι­πους. Εκεί­νη ήταν έτοι­μη να φύγει από το θία­σο και δεν ήταν η μόνη. Όταν ένας θία­σος ολό­κλη­ρος ανα­στα­τώ­νε­ται, αισθάν­θη­κα ότι πρέ­πει να ολο­κλη­ρω­θεί η συνερ­γα­σία» τόνι­σε η Κάτια Δανδουλάκη.

Η μάρ­τυ­ρας ανα­φε­ρό­με­νη σε συμπε­ρι­φο­ρά «πέραν του ορί­ου» του κατη­γο­ρού­με­νου συνα­δέλ­φου της τόνι­σε πως «ήταν μία δυσα­ρε­στη συνερ­γα­σία» καθώς «δημιουρ­γού­σε προ­βλή­μα­τα που δεν ξεπερ­νιού­νται». Όπως είπε η κ. Δαν­δου­λά­κη, κάλε­σε τον κατη­γο­ρού­με­νο να μιλή­σουν. «Μου λέει “που είναι ο θία­σος;”, του λέω “θέλω να μιλή­σου­με οι δυο μας”. Ήταν κυρί­ως ένας μονό­λο­γος. Εξή­γη­σα ότι έκα­να μεγά­λη υπο­μο­νή. Ότι υπάρ­χει κατα­πί­ε­ση που δεν είναι ανε­κτή σε ένα θία­σο. Του είπα ότι φταί­ει ο ίδιος ο εαυ­τός του. Δημιουρ­γού­σε προ­βλή­μα­τα που δεν ξεπερ­νιού­νται. Τον έπια­σα από τους ώμους, τον αγκά­λια­σα και του ζήτη­σα να χρη­σι­μο­ποι­ή­σω τον βοη­θό του για να μη μεί­νει χωρίς δου­λειά. Μου είπε βεβαί­ως. Από εκεί και πέρα τελεί­ω­σε το θέμα. Λέγα­με στις τηλε­ο­ρά­σεις ότι ο Πέτρος είχε πολ­λή δου­λειά και γι’ αυτό δεν προ­χω­ρή­σα­με. Δεν επι­κοι­νώ­νη­σα τι έγι­νε. Αυτό βγή­κε μετά, όταν άρχι­σαν να μιλούν τα παι­διά και τότε έγι­νε γνω­στή αυτή η στά­ση μου. Έκα­να ότι ένιω­σε η ψυχή μου.

Με πλη­ρο­φο­ρί­ες απο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο