Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δίκη Πισπιρίγκου: Κατέθεσε η παιδίατρος – «Φώναζε η νοσηλεύτρια και όχι η μητέρα όταν υπέστη ανακοπή η Τζωρτζίνα»

Η παι­δί­α­τρος Διο­νυ­σία Δημη­τρο­πού­λου, που επι­λή­φθη­κε πρώ­τη της ανα­κο­πής και έκα­νε ΚΑΡΠΑ στην Τζωρ­τζί­να, περιέ­γρα­ψε στο ΜΟΔ τις στιγ­μές που ακο­λού­θη­σαν το περι­στα­τι­κό ανα­φε­ρό­με­νη και στην αντί­δρα­ση της Ρού­λας Πισπιρίγκου.

Η μάρ­τυ­ρας ουσια­στι­κά συνέ­κρι­νε την αντί­δρα­ση της νοση­λεύ­τριας όταν αντί­κρυ­σε στο δωμά­τιο την Τζωρ­τζί­να και της μητέ­ρας λέγο­ντας χαρα­κτη­ρι­στι­κά πως «Αν με ρωτά­τε, εγώ θα περί­με­να να βγει φωνά­ζο­ντας η μητέ­ρα. Να ουρ­λιά­ζει. Άλλοι γονείς κάνουν έτσι για πιο απλά πράγ­μα­τα». Η κ. Δημη­τρο­πού­λου είπε πως αντί­θε­τα από την μητέ­ρα, η νοση­λεύ­τρια άρχι­σε να φωνά­ζει «τρέξ­τε γρήγορα!».

Όπως κατέ­θε­σε η παι­δί­α­τρος κανέ­να εύρη­μα από τις εξε­τά­σεις που είχαν προη­γη­θεί δεν θα μπο­ρού­σε να ερμη­νεύ­σει την ανα­κο­πή: «Συνή­θως η επι­δεί­νω­ση είναι ωρών. Το παι­δί δεν είχε κανέ­να σύμ­πτω­μα. Δεν έχω ξανα­ζή­σει να με φωνά­ζει ξαφ­νι­κά η μητέ­ρα και να είναι το παι­δί σε αυτή την κατά­στα­ση νεκρό! Ποτέ! Ποτέ!», είπε με έμφα­ση η για­τρός η οποία ανέ­φε­ρε πως είδε για πρώ­τη φορά την μικρή νοση­λευό­με­νη στις 9 Απρι­λί­ου 2021, όταν η κατη­γο­ρού­με­νη ανέ­φε­ρε βήχα και εμετό.

«Η ειδι­κευό­με­νη δια­πί­στω­σε ήπια ωχρό­τη­τα δέρ­μα­τος, βήχα και κοι­λια­κούς άλγος. Όταν πήγα εγώ, τα συμ­πτώ­μα­τα είχαν υπο­χω­ρή­σει. Μετά από αυτά ήταν στα­θε­ρή αλλά στις 6 το από­γευ­μα η μητέ­ρα μας ενη­μέ­ρω­σε ότι παρου­σιά­ζει βήχα και πόνο στην κοι­λιά. Κατά τη διάρ­κεια της εξέ­τα­σης τα συμ­πτώ­μα­τα και πάλι υπο­χώ­ρη­σαν. Στις 8 το βρά­δυ στην απο­γευ­μα­τι­νή επί­σκε­ψη το παι­δί ήταν αιμο­δυ­να­μι­κά στα­θε­ρό και δεν υπήρ­χε κάποιο εύρημα».

Για την επό­με­νη ημέ­ρα, Κυρια­κή 11 Απρι­λί­ου, που υπέ­στη την ανα­κο­πή η Τζωρ­τζί­να η μάρ­τυ­ρας είπε: «Στις 7 το από­γευ­μα ενώ βρι­σκό­μουν στο γρα­φείο των για­τρών χτύ­πη­σε την πόρ­τα η μητέ­ρα της Τζωρ­τζί­νας και άνοι­ξε η κ. Καρ­κα­νιά. Μας είπε: “Ελά­τε στο δωμά­τιο για­τί σφυ­ρί­ζει το οξύ­με­τρο”. Μαζί με την ειδι­κευό­με­νη και την κ. Καρ­κα­νιά φύγα­με για το δωμά­τιο. Αρχι­κά με αργά βήμα­τα. Όμως η νοση­λεύ­τριά μας η κ. Πετσά­βα άρχι­σε να φωνά­ζει “τρέξ­τε γρή­γο­ρα”. Και τρέ­ξα­με.. Αντί­κρι­σα το παι­δί στο μέσο του κρε­βα­τιού χωρίς το ρινι­κό οξυ­γό­νο. Το οξύ­με­τρο δεν είχε αντα­πό­κρι­ση. Ρώτη­σα τη μητέ­ρα πως έφτα­σε το παι­δί στην κατά­στα­ση αυτή. Μου είπε πως σηκώ­θη­κε, έβγα­λε μια κραυ­γή, γούρ­λω­σε τα μάτια κι έκα­νε τινάγ­μα­τα άκρων. Ήταν ωχρή, με μυδρί­α­ση οφθαλ­μών, είχε απώ­λεια ούρων και μηδεν σφί­ξεις. Το έφε­ρα σε θέση ανά­νη­ψης. Έλεγ­ξα τους αερα­γω­γούς και ξεκί­νη­σα ΚΑΡΠΑ και δυνά­μω­σα την παρο­χή οξυ­γό­νου και μου έφε­ραν την AMBU (συσκευή ανά­νη­ψης) και αδια­λεί­πτως έκα­να θωρα­κι­κές μαλά­ξεις. Ζήτη­σα να ενη­με­ρω­θεί ο αναι­σθη­σιο­λό­γος. Έκα­να ΚΑΡΠΑ αδιά­κο­πα μέχρι να έρθει ο αναι­σθη­σιο­λό­γος κ. Χασα­πό­που­λος. Κατά δια­στή­μα­τα χορή­γη­σα αδρε­να­λί­νη. Μόλις ήρθε ο αναι­σθη­σιο­λό­γος ανέ­λα­βε εκεί­νος και ακο­λου­θού­σα τις εντο­λές του».

Πρό­ε­δρος: Τι σημαί­νει δεν είχε ρινι­κό οξυγόνο;

Μάρ­τυ­ρας: Θυμά­μαι ότι έλει­πε όλο από το κεφα­λά­κι του παι­διού. Θυμά­μαι να το ψάχνω για­τί το πρώ­το που ήθε­λα να κάνω ήταν να βάλω οξυγόνο.

Πρό­ε­δρος: Αυτό που σας περιέ­γρα­ψε η μητέ­ρα του παι­διού μπο­ρεί να οδή­γη­σε στο να φύγει το ρινι­κό οξυγόνο.

Μάρ­τυ­ρας: Δεν μπο­ρώ να είμαι σίγου­ρη. Ίσως θα μπορούσε.

Εισαγ­γε­λέ­ας: Η κατη­γο­ρού­με­νη αρνεί­ται ότι ήρθε στο γρα­φείο να σας ειδοποιήσει.

Μάρ­τυ­ρας: Ήμουν στο γρα­φείο και είμαι σίγου­ρη. Το κου­δού­νι δεν ακού­γε­ται στο γρα­φείο των γιατρών.

Εισαγ­γε­λέ­ας: Όταν η νοση­λεύ­τρια μπή­κε στο δωμά­τιο αντί­κρι­σε το παι­δί όπως εσείς;

Μάρ­τυ­ρας: Φυσι­κά! Αφού φώνα­ζε «τρέξ­τε, τρέξτε!».

Εισαγ­γε­λέ­ας: Η μητέ­ρα σας λέει «ελά­τε σφυ­ρί­ζει το οξύ­με­τρο», ενώ η νοση­λεύ­τρια φωνά­ζει «ελά­τε γρή­γο­ρα το παι­δί είναι νεκρό!». Η μητέ­ρα δεν κατά­λα­βε την κατάσταση;

Μάρ­τυ­ρας: Αν με ρωτά­τε, εγώ θα περί­με­να να βγει φωνά­ζο­ντας. Να ουρ­λιά­ζει, άλλοι γονείς κάνουν έτσι για πιο απλά πράγματα.

Εισαγ­γε­λέ­ας: Τι χρο­νι­κή διάρ­κεια θα είχε αυτή η επιδείνωση;

Μάρ­τυ­ρας: Συνή­θως η επι­δεί­νω­ση είναι ωρών. Το παι­δί δεν είχε κανέ­να συμ­πτώ­μα­τα. Δεν έχω ξανα­ζή­σει να με φωνά­ζει ξαφ­νι­κά η μητέ­ρα και να είναι το παι­δί σε αυτή την κατά­στα­ση νεκρό! Ποτέ! Ποτέ!

Απα­ντώ­ντας σε ερω­τή­σεις του συνη­γό­ρου της Ρού­λας Πισπι­ρί­γκου Αλέ­ξη Κού­για η μάρ­τυ­ρας ανέ­φε­ρε ότι τις επό­με­νες ημέ­ρες για­τροί συζη­τού­σαν το θέμα, καθώς ήταν ανε­ξή­γη­το το περι­στα­τι­κό της Τζωρ­τζί­νας, χωρίς ωστό­σο να γίνει ειδι­κή συνά­ντη­ση για αυτό.

Συνή­γο­ρος: Για­τί οι συνά­δελ­φοί σας δεν πήγαν την Τζωρ­τζί­να στην παι­δο­καρ­διο­λό­γο κ. Καρατζά;

Μάρ­τυ­ρας: Από την ενη­μέ­ρω­ση που έχω, γνω­ρί­ζω ότι οι συνά­δελ­φοι επι­κοι­νώ­νη­σαν μαζί της για να κλεί­σουν ραντε­βού. Εκεί­νη όμως τους είπε ότι μόλις πριν 10 ημέ­ρες εξέ­τα­σε το παι­δί και ήταν άψο­γα και δε χρεια­ζό­ταν εκ νέου.

Συνή­γο­ρος: Όμως εκεί­νη σε άλλη της κατά­θε­ση, λέει ότι επι­κοι­νώ­νη­σαν μαζί της μετά την ανα­κο­πή. Σημαί­νει κάτι αυτό; Αν εδώ είχα­με ιατρι­κό λάθος, τι θα λέγατε;

Μάρ­τυ­ρας: Μα είχε γίνει καρ­διο­λο­γι­κή εκτί­μη­ση πριν 10 ημέ­ρες! Αφού η ίδια η για­τρός είπε ότι δεν χρειά­ζε­ται να το δει!

Συνή­γο­ρος: Η ίδια λέει ότι δεν επι­κοι­νώ­νη­σαν πριν την ανακοπή!

Μάρ­τυ­ρας: Μήπως να ρωτή­σε­τε τους συνα­δέλ­φους μου που μίλησαν;

Συνή­γο­ρος: Τι λέτε κυρία μου; Στα δικά σας χέρια πέθα­νε το παι­δί! Πεί­τε μου αν αυτή η αντι­με­τώ­πι­ση ήταν σωστή. Για­τί έχω κάνει και μήνυ­ση, στον συνά­δελ­φο σας, για ιατρι­κό λάθος.

Μάρ­τυ­ρας: Το παι­δί δεν πέθα­νε. Το παι­δί το σώσα­με. Από τη στιγ­μή που ο συνά­δελ­φος είπε ότι την κάλε­σε και μίλη­σαν, εγώ τι να σας πω; Να τον αμφι­σβη­τή­σω; Δεν ήμουν παρούσα.

Η μάρ­τυ­ρας ρωτή­θη­κε και για το θέμα που προ­βάλ­λει η υπε­ρά­σπι­ση όσον αφο­ρά τον αναι­σθη­σιο­λό­γο, ο οποί­ος δεν βρι­σκό­ταν στο νοσο­κο­μείο το από­γευ­μα της Κυρια­κής που υπέ­στη ανα­κο­πή η Τζωρ­τζί­να. Η κ. Δημη­τρο­πού­λου είπε στον κ. Κού­για ότι «εκεί­νη την ημέ­ρα το νοσο­κο­μείο είχε εφη­με­ρία. Δεν ξέρω τον τρό­πο εφη­με­ρί­ας του. Η μικτή εφη­με­ρία στις αργί­ες είσαι στο νοσο­κο­μείο μέχρι το μεση­μέ­ρι και μετά στο σπί­τι σε ετοι­μό­τη­τα να πας στο νοσο­κο­μείο αν σε καλέσουν».

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο