Δίκη Ρούλας Πισπιρίγκου: Η κατάθεση του Μ. Δασκαλάκη

Με συνε­χείς ακρο­βα­σί­ες για μία μακρά περί­ο­δο στην προ­σω­πι­κή και οικο­γε­νεια­κή τους ζωή, περιέ­γρα­ψε στο Μικτό Ορκω­τό Δικα­στή­ριο, ο εν δια­στά­σει σύζυ­γος της κατη­γο­ρου­μέ­νης Ρού­λας Πισπι­ρί­γκου, Μάνος Δασκα­λά­κης, την δια­δρο­μή από τον γάμο τους, τους τσα­κω­μούς, τις απο­μα­κρύν­σεις από την οικο­γε­νεια­κή εστία και τα όσα προη­γή­θη­καν και ακο­λού­θη­σαν των τρα­γι­κών θανά­των των τριών παι­διών τους. Ο μάρ­τυ­ρας περιέ­γρα­ψε στο δικα­στή­ριο την διτ­τή συμπε­ρι­φο­ρά της κατη­γο­ρου­μέ­νης, η οποία όπως λέει “είχε εμμο­νή” μαζί του, ακό­μα και μέσα από το κελί της φυλα­κής, ενώ την ίδια ώρα “ως μάνα υπήρ­ξε υπόδειγμα”.

Ο μάρ­τυ­ρας με χαμη­λή και στα­θε­ρή φωνή που δεν άλλα­ζε εύκο­λα τόνο, περιέ­γρα­ψε την κοι­νή ζωή του με την 34χρονη και την γέν­νη­ση της Τζωρ­τζί­νας και των άλλων δύο παι­διών τους ανα­φε­ρό­με­νος δε  σε μια ομα­λό­τη­τα μέχρι που, όπως είπε, ο θάνα­τος της Μαλέ­νας το 2019 άλλα­ξε τα πράγ­μα­τα. Κατά την κατά­θε­σή του ενώ­πιον του δικα­στη­ρί­ου ο μάρ­τυ­ρας, επι­χεί­ρη­σε να εξη­γή­σει όλες τις πτυ­χές της συμπε­ρι­φο­ράς του, το τελευ­ταίο χρο­νι­κό διά­στη­μα πριν την σύλ­λη­ψη της κατη­γο­ρου­μέ­νης και την απαγ­γε­λία των κατη­γο­ριών, τονί­ζο­ντας πως, «σαν μάνα των παι­διών μου, όφει­λα να τη στη­ρί­ξω ως πατέ­ρας. Δεν είχε δώσει κανέ­να απο­λύ­τως δικαί­ω­μα. Είχα μια ιατρο­δι­κα­στι­κή για ηπα­τι­κή ανε­πάρ­κεια και μια αγε­νε­σία φλε­βό­κομ­βου», ανα­φε­ρό­με­νος στις απώ­λειες των μικρό­τε­ρων παι­διών της οικο­γέ­νειας Ίρι­δας και Μαλέ­νας και στα ευρή­μα­τα των ιατρο­δι­κα­στι­κών εκθέσεων.

Για το πρό­σφα­το διά­στη­μα, ο μάρ­τυ­ρας έκα­νε λόγο για απει­λές της Ρού­λας Πισπι­ρί­γκου σε βάρος συγ­γε­νών του, ενώ ανα­φέρ­θη­κε και στην περί­ο­δο πριν τη σύλ­λη­ψη της που η 34χρονη συνο­μι­λού­σε με δημο­σιο­γρά­φο για να μάθει την πορεία της έρευ­νας για τη Τζωρ­τζί­να. Είπε μάλι­στα πως «ο πατέ­ρας μου τη στή­ρι­ζε την κατη­γο­ρού­με­νη. Ένα από­γευ­μα του είπε “αν με κατη­γο­ρή­σουν θα τον πάρω μαζί μου”. Όταν την ρώτη­σε για­τί του το λέει αυτό εκεί­νη του απά­ντη­σε “έτσι! Στο λέω”. Έπει­τα υπήρ­ξε δημο­σί­ευ­μα ότι θα έπαιρ­να δικη­γό­ρο τον Αλέ­ξη Κού­για. Πήρε και απεί­λη­σε “αν πάρει Κού­για, θα πρά­ξω αλλιώς”». Κατά την μαρ­τυ­ρία του, στά­θη­κε και στις αμφό­τε­ρες εξω­συ­ζυ­γι­κές τους σχέ­σεις, λέγο­ντας πως εκεί­νος είχε συνά­ψει μία το 2018, ενώ όταν έμα­θε για εξω­συ­ζυ­γι­κή σχέ­ση της συζύ­γου του το 2021, έφυ­γε από το σπί­τι. Συνέ­δε­σε ωστό­σο αυτό το γεγο­νός με τον θάνα­το της μικρό­τε­ρης κόρης του ζευ­γα­ριού, Ίρι­δας έξι ημέ­ρες μετά, καθώς όπως είπε χαρα­κτη­ρι­στι­κά «υπήρ­ξε ένας τσα­κω­μός με την κατη­γο­ρου­μέ­νη για μια εξω­συ­ζυ­γι­κή σχέ­ση και δημιουρ­γή­θη­κε ένας λεκτι­κός τσα­κω­μός. Σε αυτό τον τσα­κω­μό άκου­γε η Τζωρ­τζί­να και πήρα το παι­δί και το άλλα­ξα δωμά­τιο. Επει­δή εκεί­νη συνέ­χι­ζε να μου επι­τί­θε­ται λεκτι­κά και εγώ δεν ήθε­λα το παι­δί μου να βλέ­πει τέτοια, της έρι­ξα ένα χαστού­κι. Έφυ­γα από το σπί­τι. Μετά πλη­ρο­φο­ρή­θη­κα από την αδελ­φή της ότι το βρέ­φος μας είχε πρό­βλη­μα. Το παι­δί ήταν παγω­μέ­νο και η κατη­γο­ρού­με­νη του έκα­νε μαλά­ξεις. Πήγα­με στο νοσο­κο­μείο και οι για­τροί μας ανα­κοί­νω­σαν ότι και το βρέ­φος μας απεβίωσε».

Για τα περι­στα­τι­κά που οδή­γη­σαν στον θάνα­το την μεγα­λύ­τε­ρη κόρη του, Τζωρ­τί­να ο πατέ­ρας της περιέ­γρα­ψε όλο το χρο­νι­κό από την περί­ο­δο της αρχι­κής της ασθέ­νειας μέχρι και την ημέ­ρα του θανά­του της. Όπως είπε ενώ­πιον των δικα­στών, ένα πρωί η σύζυ­γος του τον κάλε­σε στο τηλέ­φω­νο και του είπε ότι η Τζωρ­τζί­να έκα­νε σπα­σμούς και πως ζητά­ει να πάει στο νοσο­κο­μείο. «Όταν πήγα να το δω το παι­δί, οτι­δή­πο­τε κι αν τη ρωτού­σα κοί­τα­ζε τη μητέ­ρα της για να μου απα­ντή­σει. Επει­δή ήταν περί­ο­δος κόβιντ έπρε­πε να μεί­νει μόνο ένας και έτσι έμει­νε η κατη­γο­ρού­με­νη. Τις επό­με­νες ημέ­ρες δεν με άφη­ναν οι για­τροί να μπω. Δεν ξέρω τι είχε πει στους για­τρούς. Έβα­λα το δικη­γό­ρο μου να μιλή­σει με τον δικη­γό­ρο της για να με αφήσουν».

Για το περι­στα­τι­κό στο Καρα­μαν­δά­νειο νοσο­κο­μείο, ανέ­φε­ρε χαρα­κτη­ρι­στι­κά «φεύ­γω το μεση­μέ­ρι και το από­γευ­μα με παίρ­νει η κατη­γο­ρού­με­νη και μου λέει «τρέ­χα το παι­δί έμει­νε». Πήγα και οι για­τροί προ­σπα­θού­σαν να το επα­να­φέ­ρουν. Τα κατά­φε­ραν μετά από 55 λεπτά. Ήταν το τρί­το παι­δί. Είχα χάσει τη γη κάτω από τα πόδια μου. Το παι­δί επα­νήλ­θε όντας πια τετρα­πλη­γι­κό». Ο μάρ­τυ­ρας εξι­στό­ρη­σε επί­σης ότι από εκεί και μετά σε ένα του­λά­χι­στον επει­σό­διο επι­λη­πτι­κής κρί­σης του παι­διού του ήταν παρών, αλλά και τις τελευ­ταί­ες ημέ­ρες σε νοσο­κο­μείο της Αθή­νας για τις οποί­ες ανέ­φε­ρε «στο Αγλα­ΐα Κυρια­κού το παι­δί κατά­πε­σε τελεί­ως. Ειδι­κά την τελευ­ταία μέρα δε μπο­ρού­σε να ανοί­ξει τα μάτια του καθό­λου. Στις 29/1 ήμουν μέσα στο λεω­φο­ρείο στο Κιά­το κι όταν με πήρε η κατη­γο­ρού­με­νη, μου είπε ότι οι για­τροί προ­σπα­θούν να επα­να­φέ­ρουν το παι­δί. Αυτά είναι τα πράγ­μα­τα μέχρι και το θάνα­το της Τζωρ­τζί­νας μου». Η δίκη δια­κό­πη­κε για τις 7 Φεβρουα­ρί­ου οπό­τε και η κατά­θε­ση θα συνε­χι­στεί με ερω­τή­σεις προς τον μάρτυρα.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα