Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δίκη Φιλιππίδη: «Χυδαιότητα, εξουσιομανία, υστερία» επέρριψε στον κατηγορούμενο η ηθοποιός Εβελίνα Παπούλια

«Χυδαιό­τη­τα, εξου­σιο­μα­νία, υστε­ρία», είναι μερι­κά από τα χαρα­κτη­ρι­στι­κά που απέ­δω­σε στην προ­σω­πι­κό­τη­τα του Πέτρου Φιλιπ­πί­δη η ηθο­ποιός Εβε­λί­να Παπού­λια στην κατά­θε­σή της ενώ­πιον του ΜΟΔ που δικά­ζει τον θια­σάρ­χη για σεξουα­λι­κή βία σε βάρος τριών συνα­δέλ­φων τους.

Η ηθο­ποιός, που ανα­φέρ­θη­κε στο αδιαμ­φι­σβή­τη­το ταλέ­ντο του κατη­γο­ρού­με­νου συνα­δέλ­φου της, κατέ­θε­σε στο δικα­στή­ριο για την πορεία της επαγ­γελ­μα­τι­κής τους σχέ­σης η οποία μετά από συγκε­κρι­μέ­να περι­στα­τι­κά δια­κό­πη­κε με από­φα­σή της.

Κατά την μάρ­τυ­ρα, ο Φιλιπ­πί­δης είχε τρο­μα­κτι­κές εναλ­λα­γές στην συμπε­ρι­φο­ρά του η οποία σιγά-σιγά εμφά­νι­ζε μία κλι­μά­κω­ση: «Είχα ακού­σει ότι είχε δεί­ρει, ότι περι­φέ­ρει τα γεν­νη­τι­κά του όργα­να. Είχα ακού­σει το περι­στα­τι­κό με το αυτο­κί­νη­το και την κοπέ­λα και είχα πει “τόσο πολύ ξέπε­σε”. Σύμ­φω­να με την κ. Παπού­λια, «τον Φιλιπ­πί­δη δεν μπο­ρού­σε να τον ξυπνή­σει κανείς. Τον στή­ρι­ζε μια οικο­γέ­νεια. Το ταλέ­ντο του στή­ρι­ζε, όχι τον άνθρω­πο. Δεν είχαν  αντι­λη­φθεί το σημείο ‘οπου είχε φτά­σει η κατά­στα­σή του».

Εξι­στο­ρώ­ντας την δική της εμπει­ρία με τον κατη­γο­ρού­με­νο, η μάρ­τυ­ρας ανέ­φε­ρε πως συνερ­γά­στη­καν για πρώ­τη φορά το 1996–1997, όταν η ίδια έκα­νε αντι­κα­τά­στα­ση σε ηθο­ποιό φίλη της. «Πρέ­πει να εξο­μο­λο­γη­θώ ότι ήταν πολύ δοτι­κός κατά τη διάρ­κεια των τριών ημε­ρών της πρό­βας. Ήταν θετι­κός μαζί μου και προ­στα­τευ­τι­κός. Ένιω­θα άνε­τα. Στην πορεία αυτό που είδα ήταν ότι άλλα­ζε. Μετα­το­πι­ζό­ταν, άλλα­ζε η κατά­στα­ση» είπε η κ. Παπού­λια η οποία στη συνέ­χεια περιέ­γρα­ψε «το γεγο­νός που με σόκα­ρε για­τί δεν το έχω αντι­με­τω­πί­σει ξανά στη ζωή μου».

Σύμ­φω­να με την μάρ­τυ­ρα, ενώ η ίδια βρι­σκό­ταν επί σκη­νής ο κατη­γο­ρού­με­νος στις κουί­ντες «έχει κατε­βά­σει το παντε­λό­νι του… Σοκά­ρο­μαι. Προ­σπα­θώ να συνε­χί­σω να παί­ζω. Δεν αντέ­δρα­σα, δεν είπα τίπο­τα. Έχει συμ­βεί άλλη μια φορά με τον ίδιο τρό­πο. Ίσως είχε συμ­βεί και τρί­τη». Μετά από αυτά τα περι­στα­τι­κά, όπως κατέ­θε­σε η κ. Παπού­λια, ακο­λού­θη­σε προ­σπά­θεια του Πέτρου Φιλιπ­πί­δη να την «στρι­μώ­ξει μέσα στο καμα­ρί­νι του», κάτι που η μάρ­τυ­ρας απέ­φυ­γε: «Τον σπρώ­χνω, τύπου όμως “χαχα­χα”. Κατά­λα­βε ότι δεν μπο­ρεί να συνε­χί­σει. Την επό­με­νη μέρα μπή­κε στο καμα­ρί­νι μου, του είπα να βγει για να ετοι­μα­στώ. Μετά ολο­κλη­ρώ­θη­κε η συνεργασία».

Σύμ­φω­να με τη μάρ­τυ­ρα, το γεγο­νός ότι είχαν μπει όρια βοή­θη­σε και απο­κα­τα­στά­θη­καν οι σχέ­σεις τους καθώς «ανα­γνώ­ρι­σα τη χυδαιό­τη­τά του, την εξου­σιο­μα­νία του, και το ταλέ­ντο του βέβαια. Επαγ­γελ­μα­τι­κά μπο­ρού­σα­με να συνερ­γα­στού­με. Συνερ­γα­στή­κα­με ξανά στο “Εφά­παξ” και ήταν τέλειος. Αν τον είχα γνω­ρί­σει μόνο εκεί θα σας έλε­γα ότι είναι υπέ­ρο­χος και θα έλε­γα “τι του έκα­ναν αυτές οι κοπέ­λες!”. Μετά από αυτό συνερ­γα­στή­κα­με στο «Εκπαι­δεύ­ο­ντας τον Μπά­μπη». Εκεί γνώ­ρι­σα πάλι έναν και­νούρ­γιο άνθρω­πο. Σε μόνι­μη υστε­ρία, έντο­νος σε όλο το σετ. Γύρω στο 2001–2002».

Η μάρ­τυ­ρας κατέ­θε­σε πως οι σχέ­σεις τους διερ­ρά­γη­σαν όταν αντι­λή­φθη­κε, ενώ επρό­κει­το να διδά­ξουν σε Τμή­μα Θεα­τρι­κών σπου­δών σε ΙΕΚ, πως μιλά για αυτήν υπο­τι­μη­τι­κά: «Μιλού­σε με ένα σκη­νο­θέ­τη και αρχί­ζει να με μειώ­νει. Διά­βα­ζα τα χεί­λη του. Του είπε “από πού κι ως πού διδά­σκει η Εβε­λί­να;”. Γελού­σε και με κορόι­δευε. Έρχε­ται μετά εκεί όπου κάθο­μαι μόνη μου. Μου λέει γλυ­κά “τι γίνε­ται Εβε­λί­να;”. Εγώ τον έβρι­σα κατά πρό­σω­πο. Μπαί­νου­με στην αίθου­σα και άρχι­σε να πλέ­κει το εγκώ­μιό μου!Νομίζω ότι η Παξι­νού δεν έχει ακού­σει τέτοια λόγια! Εκεί τελεί­ω­σε για μένα. Είπα δε θα ξανά συνερ­γα­στώ μαζί του».

ΑΠΕ-ΜΠΕ.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο