Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δίκη Χρυσής Αυγής «απέχει από την ολοκλήρωσή της» — Καθημερινές συνεδριάσεις στο Εφετείο ζητά η Πολιτική Αγωγή στη

 

Την ανά­γκη επι­τά­χυν­σης των ρυθ­μών της δίκης της Χρυ­σής Αυγής με καθη­με­ρι­νές συνε­δριά­σεις, απο­κλει­στι­κά στην αίθου­σα τελε­τών του Εφε­τεί­ου, επα­νέ­λα­βαν οι συνή­γο­ροι Πολι­τι­κής Αγω­γής σε συνά­ντη­ση που είχαν με το νέο πρό­ε­δρο της Τρι­με­λούς Διοί­κη­σης του Εφε­τεί­ου, Κων­στα­ντί­νο Σταμαδιάνο.

Οι συνή­γο­ροι των θυμά­των στη δίκη της Χρυ­σής Αυγής, που έχει συμπλη­ρώ­σει ήδη πλέ­ον των τριών ετών διε­ξα­γω­γής, παρέ­δω­σαν στον κ. Στα­μα­διά­νο υπό­μνη­μα- επι­στο­λή με τα αιτή­μα­τά τους στο οποίο παρα­θέ­τουν τα στοι­χεία της μέχρι σήμε­ρα δια­δι­κα­σί­ας της εκδί­κα­σης. Το υπό­μνη­μα, που υπο­γρά­φουν δώδε­κα συνή­γο­ροι της Πολι­τι­κής Αγω­γής, έχει στα­λεί επί­σης και στον υπουρ­γό Δικαιο­σύ­νης με το αίτη­μα των συνη­γό­ρων για συνά­ντη­ση μαζί του.

Σύμ­φω­να με την Πολι­τι­κή Αγω­γή «η δίκη απέ­χει από την ολο­κλή­ρω­σή της», καθώς μόλις ολο­κλη­ρω­θεί η ανά­γνω­ση εγγρά­φων, που ανα­μέ­νε­ται στις επό­με­νες συνε­δριά­σεις, ακο­λου­θούν η εξέ­τα­ση των 230 μαρ­τύ­ρων που προ­τά­θη­καν από την υπε­ρά­σπι­ση, οι απο­λο­γί­ες των 69 κατη­γο­ρου­μέ­νων, η εισαγ­γε­λι­κή πρό­τα­ση και οι αγο­ρεύ­σεις των συνη­γό­ρων των δύο πλευ­ρών που θα προη­γη­θούν της ετυ­μη­γο­ρί­ας του Τρι­με­λούς Εφε­τεί­ου Κακουργημάτων.

Έτσι, σύμ­φω­να με το υπό­μνη­μα της Πολι­τι­κής Αγω­γής «έχο­ντας επί­γνω­ση της ιστο­ρι­κής και κοι­νω­νι­κής βαρύ­τη­τας της δίκης και ενερ­γώ­ντας με προ­σή­λω­ση στην ευθύ­νη που ανα­λά­βα­με απέ­να­ντι στα θύμα­τα της Χρυ­σής Αυγής, τις οικο­γέ­νειές τους και την κοι­νω­νία, θέτου­με κάθε αρμό­διο φορέα προ των ευθυ­νών του και επι­ση­μαί­νου­με ότι το μόνο μέτρο που είναι δυνα­τό να συμ­βάλ­λει ουσια­στι­κά στην ταχύ­τε­ρη εφε­ξής διε­ξα­γω­γή της δίκης μέχρι την ολο­κλή­ρω­σή της θα ήταν :Η επι­τά­χυν­ση στη διε­ξα­γω­γή — ακό­μα και σε καθη­με­ρι­νή βάση — της δίκης με την απο­κλει­στι­κή διά­θε­ση της αίθου­σας εκδη­λώ­σε­ων του Εφε­τεί­ου Αθη­νών μέχρι τη λήξη της, η κατάρ­γη­ση των συνε­δριά­σε­ων στον Κορυ­δαλ­λό και η εγκα­τά­λει­ψη κάθε σκέ­ψης για άλλον χώρο και με την απαλ­λα­γή όλων των μελών της σύν­θε­σης του Δικα­στη­ρί­ου από άλλα δικα­στι­κά καθήκοντα».

Στο υπό­μνη­μα των συνη­γό­ρων των θυμά­των τονί­ζε­ται ότι η δίκη, που ξεκί­νη­σε στις 20 Απρι­λί­ου 2015, έχει πραγ­μα­το­ποι­ή­σει μέχρι σήμε­ρα 250 συνε­δριά­σεις επί προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νων 277 και έχουν εξε­τα­στεί 147 μάρ­τυ­ρες κατη­γο­ρί­ας. Η κατα­νο­μή των συνε­δριά­σε­ων ανά έτος είναι:

*39 το 2015, όλες στον Κορυδαλλό,

*50 το 2016 με τις 34 από αυτές στην αίθου­σα του Εφετείου,

*95 δικά­σι­μοι του 2017 με τις 42 από αυτές στο Εφε­τείο και

*66 δικά­σι­μοι το 2018, έως τις 30 Σεπτεμ­βρί­ου, με 23 από αυτές στο Εφετείο.

Οι συνή­γο­ροι επα­να­λαμ­βά­νουν ότι η διε­ξα­γω­γή της δίκης στον Κορυ­δαλ­λό «απο­φα­σί­στη­κε αυθαί­ρε­τα και χωρίς καμία δια­βού­λευ­ση από την τότε διοί­κη­ση του Εφε­τεί­ου, παρά τις αντι­δρά­σεις των συνη­γό­ρων πολι­τι­κής αγω­γής, εκα­το­ντά­δων κοι­νω­νι­κών φορέ­ων και της τοπι­κής κοι­νω­νί­ας για τον λόγο ότι ‑πέρα από όλες τις βάσι­μες ενστά­σεις που μπο­ρεί να έχει κανείς για τη διε­ξα­γω­γή της δίκης μέσα σε χώρο φυλα­κών- η επι­λο­γή του Κορυ­δαλ­λού ως τόπου διε­ξα­γω­γής της σημαί­νει περι­θω­ριο­ποί­η­ση και υπο­βάθ­μι­ση δεδο­μέ­νου ότι δυσχε­ραί­νει αφά­ντα­στα την πρό­σβα­ση του κοι­νού για την παρα­κο­λού­θη­ση, την προ­σέ­λευ­ση των δημο­σιο­γρά­φων, αλλά και την ανε­μπό­δι­στη άσκη­ση των λοι­πών καθη­κό­ντων των συνηγόρων».

Τονί­ζουν δε, ότι «στη διάρ­κεια της δίκης αφέ­θη­καν ελεύ­θε­ροι με περιο­ρι­στι­κούς όρους όσοι απέ­με­ναν προ­σω­ρι­νά κρα­τού­με­νοι μετά την έναρ­ξή της, έτσι ώστε η διε­ξα­γω­γή της δίκης στον Κορυ­δαλ­λό δεν υπη­ρε­τεί την οποια­δή­πο­τε ανά­γκη απο­φυ­γής μετα­κι­νή­σε­ων κρατουμένων» .

Επι­ση­μαί­νουν τέλος ότι «είναι αναμ­φι­σβή­τη­το ότι η μεγά­λη διάρ­κεια της δίκης μέχρι τώρα οφεί­λε­ται και στον μεγά­λο όγκο της δικο­γρα­φί­ας που προ­κύ­πτει από τη συνεκ­δί­κα­ση και συνε­ξέ­τα­ση πολ­λών απο­δι­δο­μέ­νων εγκλη­μα­τι­κών δρα­στη­ριο­τή­των, πράγ­μα το οποίο όμως έχει απο­δει­χτεί ορθό όσο και αν συντεί­νει στην επι­μή­κυν­ση του χρό­νου, δεδο­μέ­νου ότι είναι ανα­γκαίο για την από­δει­ξη των στοι­χεί­ων της κατη­γο­ρί­ας της έντα­ξης και διεύ­θυν­σης σε εγκλη­μα­τι­κή οργάνωση».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο