Δίκη Χρυσής Αυγής: Αρχηγός της εγκληματικής οργάνωσης ο Μιχαλολιάκος

Στην ιστο­ρι­κή σημα­σία της δίκης της εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης Χρυ­σή Αυγή ανα­φέρ­θη­κε σήμε­ρα ένας εκ των συνη­γό­ρων Πολι­τι­κής Αγω­γής των κομ­μου­νι­στών και συν­δι­κα­λι­στών του ΠΑΜΕ Θεό­δω­ρος Θεο­δω­ρό­που­λος, ξεκι­νώ­ντας την αγό­ρευ­σή του. Και τόνι­σε για την επερ­χό­με­νη από­φα­ση του δικα­στη­ρί­ου ότι «εξ αντι­κει­μέ­νου, στο σκε­πτι­κό της, θα υπάρ­χει ανα­φο­ρά όχι μόνο στο παρόν, δηλα­δή στον χρό­νο που δια­πρά­χθη­καν τα εγκλή­μα­τα, αλλά και στο παρελ­θόν, δηλα­δή στη χρο­νι­κή περί­ο­δο που η υλο­ποί­η­ση της ναζι­στι­κής ιδε­ο­λο­γί­ας — που απο­τε­λεί το κίνη­τρο των εγκλη­μά­των που το Δικα­στή­ριό σας διε­ρευ­νά — τόση κατα­στρο­φή, τόση ανεί­πω­τη οδύ­νη προ­κά­λε­σε στην ανθρω­πό­τη­τα. Θα υπάρ­χει ανα­φο­ρά και αξιο­λό­γη­ση της ναζι­στι­κής ιδε­ο­λο­γί­ας και πρά­ξης, που προ­κά­λε­σε εκα­τομ­μύ­ρια θύμα­τα, σε σχέ­ση με την τέλε­ση των συγκε­κρι­μέ­νων εγκλη­μά­των — της ιδε­ο­λο­γί­ας που έθα­ψε στα νεκρο­τα­φεία τα δικαιώ­μα­τα, τις ελευ­θε­ρί­ες, τον πολι­τι­σμό, που προ­κά­λε­σε απε­ρί­γρα­πτο τρό­μο, που εξευ­τέ­λι­σε την ανθρώ­πι­νη ύπαρξη».

Ο συνή­γο­ρος επι­σή­μα­νε επί­σης ότι το τερά­στιο απο­δει­κτι­κό υλι­κό που συγκε­ντρώ­θη­κε, βοη­θά το δικα­στή­ριο στη δια­μόρ­φω­ση της από­φα­σης τόσο για την ενο­χή όσο και για την ποι­νή. Επι­πρό­σθε­τα, ανα­φέρ­θη­κε σε σχε­τι­κά νομι­κά ζητή­μα­τα, που απα­ντούν στο αν οι εγκλη­μα­τι­κές δρά­σεις που διε­ρευ­νά το δικα­στή­ριο είναι μεμο­νω­μέ­να περι­στα­τι­κά ή οργα­νω­μέ­νες επι­θέ­σεις της ναζι­στι­κής εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης Χρυ­σή Αυγή. Μετα­ξύ αυτών, το άρθρο 187 για την εγκλη­μα­τι­κή οργά­νω­ση, διεύ­θυν­ση εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης, έντα­ξης, απλής συνέρ­γειας κ.λπ.

Σχε­τι­κά με τη διεύ­θυν­ση εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης υπο­γράμ­μι­σε: «Διευ­θύ­νων είναι ο “ιθύ­νων νους” της εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης, η ψυχή της, το πρό­σω­πο ή τα πρό­σω­πα που καθο­ρί­ζουν τη στρα­τη­γι­κή της, τους σκο­πούς της, το ιδε­ο­λο­γι­κό, πολι­τι­κό πλαί­σιο λει­τουρ­γί­ας της, που καθο­ρί­ζει την ταυ­τό­τη­τά της, τον τρό­πο προ­ώ­θη­σης και εφαρ­μο­γής των στό­χων της». Ειδι­κό­τε­ρα, μάλι­στα, ανα­φε­ρό­με­νος στο «επί­ση­μο» κατα­στα­τι­κό του 2012 της Χρυ­σής Αυγής — το μόνο που απο­δέ­χε­ται ως αυθε­ντι­κό η ναζι­στι­κή οργά­νω­ση — τόνι­σε ότι ακό­μη και σε αυτό «έχει παρει­σφρή­σει η “Αρχή του Αρχη­γού”, μέσα από δια­τά­ξεις που κατο­χυ­ρώ­νουν την από­λυ­τη κυριαρ­χία του Ν. Μιχα­λο­λιά­κου, την παντο­δυ­να­μία του». Συγκε­κρι­μέ­να, ανα­φέρ­θη­κε «στον προ­σω­πο­πα­γή χαρα­κτή­ρα της ΧΑ (Αρ. 16: Ο Γενι­κός Γραμ­μα­τέ­ας επι­λέ­γει τους πάντες και τα πάντα, σύμ­φω­να με τη μη (ρητά) ανα­φε­ρό­με­νη Αρχή του Αρχη­γού)». Επί­σης και στην εκλο­γή του, που σύμ­φω­να με το σχε­τι­κό άρθρο, «πραγ­μα­το­ποιεί­ται μόνο αν τεθεί θέμα από το 51% των συνέ­δρων, αλλιώς αυτό­μα­τη ανα­νέ­ω­ση», άρα στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ισο­βιό­τη­τα του αρχη­γού. Επι­πρό­σθε­τα, για τις αρμο­διό­τη­τές του, «το κατα­στα­τι­κό ανα­φέ­ρει ότι επι­λέ­γει, μετα­ξύ των μελών της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής, τα μέλη του Πολι­τι­κού Συμ­βου­λί­ου του κόμ­μα­τος, ορί­ζει τον Γενι­κό Διευ­θυ­ντή του κόμ­μα­τος, επι­λέ­γει τους υπο­ψη­φί­ους βου­λευ­τές, ευρω­βου­λευ­τές και εκπρο­σώ­πους στις δημο­τι­κές και περι­φε­ρεια­κές εκλο­γές… και καταρ­τί­ζει τους εκλο­γι­κούς συν­δυα­σμούς του κόμ­μα­τος, σύμ­φω­να με την εκά­στο­τε ισχύ­ου­σα εκλο­γι­κή νομο­θε­σία…», συμπλήρωσε.

«Ο Αρχη­γός είναι ο ένας, ο μονα­δι­κός, ο “άνδρας ο ερχό­με­νος” που στό­χος της ΧΑ είναι η θέλη­σή του να γίνει θέλη­ση του Κρά­τους. Αμφι­βο­λί­ες ότι ο αρχη­γός της ΧΑ, ο Νίκος Μιχα­λο­λιά­κος, είναι εκεί­νος που ίδρυ­σε την οργά­νω­ση, που χάρα­ξε και χαράσ­σει την ταυ­τό­τη­τά της και το νόη­μα της ύπαρ­ξής της, δεν μπο­ρούν να υπάρ­χουν», υπο­γράμ­μι­σε ο συνήγορος.

«Είναι ο μόνος και αδιαμ­φι­σβή­τη­τος ηγέ­της. Εχει πλή­ρεις, από­λυ­τες και καθο­λι­κές εξου­σί­ες, τόσο στο γενι­κό σχε­δια­σμό της δρά­σης της ΧΑ σε κεντρι­κό επί­πε­δο, όσο και στη διεύ­θυν­ση και καθο­δή­γη­ση των Τοπι­κών Οργα­νώ­σε­ων, μέσω των στε­λε­χών του, τα οποία, μέσω της καθε­το­ποι­η­μέ­νης ιεραρ­χι­κής δομής, ανα­φέ­ρο­νται σε αυτόν είτε απευ­θεί­ας είτε μέσω των ανω­τέ­ρων τους και εκτε­λούν ανα­ντίρ­ρη­τα τις υπο­δεί­ξεις του. Βασι­κό χαρα­κτη­ρι­στι­κό της οργά­νω­σης της οποί­ας ηγεί­ται είναι η αυστη­ρή και απα­ρέ­γκλι­τη στρα­τιω­τι­κή πει­θαρ­χία και η υπα­κοή των κατώ­τε­ρων μελών και υπο­στη­ρι­κτών στους ιεραρ­χι­κά ανώ­τε­ρους. Απο­τέ­λε­σμα και επι­δί­ω­ξη αυτού του τρό­που λει­τουρ­γί­ας είναι ο Αρχη­γός να έχει τον από­λυ­το έλεγ­χο και την πλή­ρη γνώ­ση όσων συμ­βαί­νουν στην Οργά­νω­ση (αρχή του ενός)», πρόσθεσε.

Διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης

Για τη δρά­ση των κατη­γο­ρού­με­νων βου­λευ­τών και λοι­πών στε­λε­χών στο πλαί­σιο των κατα­στα­τι­κών αρχών της εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης, ο συνή­γο­ρος σημεί­ω­σε ότι «η ανα­ντι­κα­τά­στα­τη δηλα­δή συμ­βο­λή τους στην πραγ­μα­το­ποί­η­ση των σκο­πών και στό­χων της οργά­νω­σης, έχο­ντας πλή­ρη δυνα­τό­τη­τα να δια­μορ­φώ­νουν και να χαράσ­σουν πολι­τι­κή και να ελέγ­χουν την υλο­ποί­η­σή της από τα λοι­πά κατώ­τε­ρα στε­λέ­χη, αλλά και να πλη­ρο­φο­ρού­νται λεπτο­με­ρέ­στε­ρα όλα όσα συνέ­βαι­ναν και αφο­ρού­σαν τη ΧΑ, τους καθι­στούν οπωσ­δή­πο­τε συναυ­τουρ­γούς στο αδί­κη­μα της διεύ­θυν­σης εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης, και όλως επι­κου­ρι­κώς του­λά­χι­στον συνερ­γούς στην τέλε­ση του αδι­κή­μα­τος της διεύθυνσης».

Σε άλλο σημείο της αγό­ρευ­σής του ο Θ. Θεο­δω­ρό­που­λος σημεί­ω­σε: «Η κυρία Εισαγ­γε­λέ­ας, σε όλη τη διάρ­κεια της ακρο­α­μα­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας, ρωτού­σε τους μάρ­τυ­ρες αν έδω­σε εντο­λή ο Μιχα­λο­λιά­κος, η ηγε­σία για την τέλε­ση των διε­ρευ­νώ­με­νων εγκλη­μα­τι­κών πρά­ξε­ων (Φύσ­σας, ΠΑΜΕ, Αιγύ­πτιοι, Αντί­ο­χος κ.λπ.). Τέτοια κατη­γο­ρία δεν υπάρ­χει, κι όπως είχα­με σε ανύ­πο­πτο χρό­νο σχο­λιά­σει, οι ερω­τή­σεις αυτές θα είχαν νόη­μα μόνο αν απέ­βλε­παν στη διε­ρεύ­νη­ση του ενδε­χο­μέ­νου άσκη­σης, συμπλη­ρω­μα­τι­κά, ποι­νι­κής δίω­ξης για το αδί­κη­μα της ηθι­κής αυτουρ­γί­ας σε συγκε­κρι­μέ­νους δράστες».

«Οι όποιες ανα­φε­ρό­με­νες εντο­λές κατά την άσκη­ση της διεύ­θυν­σης της εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης, εντο­λές που σχε­τί­ζο­νται με την καθο­δή­γη­ση και επο­πτεία του επι­χει­ρη­σια­κά έτοι­μου μηχα­νι­σμού της Χρυ­σής Αυγής για την επί­τευ­ξη των εγκλη­μα­τι­κών σκο­πών της (φυλε­τι­κή καθα­ρό­τη­τα, κυριαρ­χία στο δρό­μο μέσω άσκη­σης βίας, ανθρω­πο­κτο­νιών κ.λπ. κατά των “εχθρών”), είναι δια­φο­ρε­τι­κό πράγ­μα από την εντο­λή για διά­πρα­ξη συγκε­κρι­μέ­νης πρά­ξης κατά συγκε­κρι­μέ­νου ανθρώ­που, που σύμ­φω­να με το βού­λευ­μα, μη υπαρ­χού­σης σχε­τι­κής κατη­γο­ρί­ας, δεν μας απα­σχο­λεί. Για παρά­δειγ­μα, δεν υπάρ­χει αμφι­βο­λία για τη στο­χο­ποί­η­ση του αντιε­ξου­σια­στι­κού στε­κιού “Αντί­πνοια” από τη Χρυ­σή Αυγή. Αρκού­σε αυτή και μόνο η στο­χο­ποί­η­ση, έστω και αν δεν είχε εκ των προ­τέ­ρων προσ­διο­ρι­στεί η ταυ­τό­τη­τα των συγκε­κρι­μέ­νων προ­σώ­πων που θα δεχό­ντου­σαν την επί­θε­ση. Μπερ­δεύ­ει τον κεντρι­κό σχε­δια­σμό με την εξει­δι­κευ­μέ­νη εντο­λή», τόνι­σε χαρακτηριστικά.

«Επο­μέ­νως, η έντα­ξη και η διεύ­θυν­ση εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης στοι­χειο­θε­τεί­ται σύμ­φω­να με τα παρα­πά­νω και είναι αυτο­τε­λής και ανε­ξάρ­τη­τη από την τέλε­ση των σχε­δια­ζό­με­νων πρά­ξε­ων και την ηθι­κή αυτουρ­γία, για την οποία άλλω­στε — όπως προ­α­να­φέ­ρα­με — δεν υπάρ­χει κατη­γο­ρία», πρόσθεσε.

Παρέμεινε εσαεί μια καθαρά ναζιστική οργάνωση

Νωρί­τε­ρα, ολο­κλη­ρώ­νο­ντας την αγό­ρευ­σή του, ο Πανα­γιώ­της Σαπουν­τζά­κης, ο εκ των συνη­γό­ρων της Πολι­τι­κής Αγω­γής, ανα­φέρ­θη­κε στη ναζι­στι­κή Χρυ­σή Αυγή, στην ιδε­ο­λο­γία του ναζι­σμού και τη σύν­δε­ση με το εθνι­κο­σο­σια­λι­στι­κό κόμ­μα της Γερ­μα­νί­ας. Επι­σή­μα­νε ότι κυριαρ­χεί­ται από την ιδέα της ανω­τε­ρό­τη­τας της Αριας Φυλής ένα­ντι των άλλων και εν συνε­χεία από τον αντι­ση­μι­τι­σμό και τον αντι­κομ­μου­νι­σμό. Οπως είπε, «οι αρχές του ναζι­σμού περι­γρά­φο­νται ανα­λυ­τι­κά στο βιβλίο του Αδόλ­φου Χίτλερ με τίτλο “Ο Αγών μου”».

Κάνο­ντας μάλι­στα λόγο για την «πρα­κτι­κή εφαρ­μο­γή» του ναζι­σμού, ανα­φέρ­θη­κε και στην υπο­δού­λω­ση της πατρί­δα μας «από τον Απρί­λη του 1941 έως και τον Οκτώ­βρη του 1944, όπου υπε­στά­λη η ελλη­νι­κή σημαία και στη θέση της εμό­λυ­νε τον ιερό βρά­χο της Ακρό­πο­λης και τον Παρ­θε­νώ­να η κοκ­κι­νό­μαυ­ρη σβά­στι­κα». «Κατε­σφά­γη ο ελλη­νι­κός λαός, όσοι αντι­στά­θη­καν — η συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία του αντι­στά­θη­κε μέσα από την Εθνι­κή του Αντί­στα­ση με κύριο αιμο­δό­τη το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, όπως επέ­βα­λε η τρι­χι­λιε­τής και πλέ­ον ιστο­ρία του ενά­ντια σε κάθε ξένο δυνά­στη εισβο­λέα — αλλά και όσοι δεν αντι­στά­θη­καν. Εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες νεκροί, εκτε­λε­σμέ­νοι σε μπλό­κα, σε μάχες, από την πείνα».

«Οι ναζί στη­ρί­χθη­καν στην κτη­νώ­δη βία της ιδε­ο­λο­γί­ας και των όπλων τους αλλά και στη συνερ­γα­σία των ντό­πιων — ομοϊ­δε­α­τών τους — δοσι­λό­γων — ναζι­στών, οι οποί­οι κατέ­δι­δαν τους συμπα­τριώ­τες μας και τους παρέ­δι­δαν για εκτέ­λε­ση στους ναζί», τόνι­σε ο συνήγορος.

Ανα­φε­ρό­με­νος μάλι­στα στο κατα­στα­τι­κό της Χρυ­σής Αυγής από την ίδρυ­σή της στις αρχές της δεκα­ε­τί­ας του 1980, που κατέ­θε­σε ο δημο­σιο­γρά­φος Δ. Ψαρ­ράς, αλλά και σε συν­δυα­σμό με πλή­θος εγγρά­φων, φωτο­γρα­φιών και βίντεο που ανα­γνώ­στη­καν στο δικα­στή­ριο, υπο­γράμ­μι­σε ότι η Χρυ­σή Αυγή απο­δει­κνύ­ε­ται ότι ιδρύ­θη­κε και παρέ­μει­νε εσα­εί μια καθα­ρά ναζι­στι­κή οργά­νω­ση. «Συνε­πώς, καθ’ όλη τη διάρ­κειά της μέχρι και της τέλε­σης των απο­δι­δό­με­νων και απο­δει­χθέ­ντων στα κατη­γο­ρού­με­να στε­λέ­χη της εγκλη­μα­τι­κών πρά­ξε­ων, διέ­πε­το από το ναζι­στι­κό αυτό κατα­στα­τι­κό. Στο δικα­στή­ριο εισφέρ­θη­καν όλα τα στοι­χεία που τεκ­μη­ριώ­νουν την ύπαρ­ξη και το περιε­χό­με­νό του», υπο­γράμ­μι­σε ο δικηγόρος.

Πηγή: 902.gr