Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δίκη Χρυσής Αυγής: Βίαια προσαγωγή της συντρόφου του Παύλου Φύσσα έχει διατάξει για σήμερα το δικαστήριο

Την εμφά­νι­ση της συντρό­φου του Παύ­λου Φύσ­σα, Χρύ­σα Τοσλού­κου, ανα­μέ­νει σήμε­ρα το Πεντα­με­λές Εφε­τείο Κακουρ­γη­μά­των το οποίο έχει δια­τά­ξει την βίαιη προ­σα­γω­γή της γυναί­κας που δεν έχει κατα­θέ­σει ποτέ δημό­σια για εκεί­να που έγι­ναν το βρά­δυ της δολο­φο­νί­ας του μουσικού.

Η μάρ­τυ­ρας που είχε στην αγκα­λιά της τον Παύ­λο Φύσ­σα όταν ξεψύ­χη­σε μαχαι­ρω­μέ­νος από τον Γιώρ­γο Ρου­πα­κιά, δεν είχε εμφα­νι­στεί στο πρω­το­βάθ­μιο δικα­στή­ριο και δεν είχε ανα­ζη­τη­θεί ‚ώστε να δώσει κατά­θε­ση στην δίκη. Είχε ανα­γνω­σθεί ωστό­σο η κατά­θε­ση που είχε δώσει λίγες ημέ­ρες μετά την δολο­φο­νία, στην Ανα­κρί­τρια Πει­ραιά που είχε ανα­λά­βει αρχι­κά την δολο­φο­νία ‚πριν σχη­μα­τι­στεί η μεγά­λη δικο­γρα­φία για την “εγκλη­μα­τι­κή οργά­νω­ση Χρυ­σή Αυγή”.

Στο παρόν δικα­στή­ριο και μετά από αίτη­μα της υπε­ρά­σπι­σης , με το οποίο συντά­χθη­κε και η πλευ­ρά των θυμά­των, κρί­θη­κε ότι η Χρύ­σα Τοσλού­κου πρέ­πει να δώσει την μαρ­τυ­ρία της για τη νύχτα της 17ης προς 18ης Σεπτεμ­βρί­ου 2013 , όταν ο μου­σι­κός έπε­σε νεκρός κυκλω­μέ­νος, σύμ­φω­να με την κατη­γο­ρία, από μέλη “Τάγ­μα­τος εφό­δου” της οργά­νω­σης. Η γυναί­κα ανα­ζη­τή­θη­κε με εντο­λή του δικα­στη­ρί­ου και εντο­πί­στη­κε σε επαρ­χια­κή πόλη που πλέ­ον κατοι­κεί , όπου και της επι­δό­θη­κε κλή­ση. Ωστό­σο δεν εμφα­νί­στη­κε στην δικα­στι­κή αίθου­σα και έτσι το δικα­στή­ριο εξέ­δω­σε ένταλ­μα βίαι­ης προ­σα­γω­γής της το οποίο ορί­στη­κε να εκτε­λε­στεί στην σημε­ρι­νή συνεδρίαση.

Αν η κ. Τοσλού­κου δεν είναι παρού­σα ούτε σήμε­ρα στο βήμα του μάρ­τυ­ρα είναι πιθα­νό το δικα­στή­ριο να της επι­βά­λει πρό­στι­μο για λιπο­μαρ­τυ­ρία το οποίο κυμαί­νε­ται από 200 έως 500 ευρώ.

Πλην της τότε συντρό­φου του μου­σι­κού, το δικα­στή­ριο έχει καλέ­σει για σήμε­ρα άλλους δύο μάρ­τυ­ρες. Τον φίλο του μου­σι­κού Μιχά­λη Ξυπό­λη­το , παρών στην καφε­τέ­ρια Κοράλ­λι από όπου ξεκί­νη­σε η θανά­σι­μη κατα­δί­ω­ξη της παρέ­ας του Φύσ­σα και τον εξω­τε­ρι­κό φρου­ρό των φυλα­κών Δημή­τρη Χατζη­στα­μά­τη , θαμώ­να της καφε­τέ­ριας , που το επί­μα­χο βρά­δυ προ­σπά­θη­σε να απο­τρέ­ψει την έντα­ση όταν είδε συγκε­ντρω­μέ­νους χρυ­σαυ­γί­τες έξω από το μαγαζί.

Και οι δύο μάρ­τυ­ρες είναι σημα­ντι­κοί καθώς έχουν περι­γρά­ψει κρί­σι­μες λεπτο­μέ­ρειες για όσα έγι­ναν πριν το φονι­κό χτύ­πη­μα στον μου­σι­κό και την “οργα­νω­μέ­νη και συντε­ταγ­μέ­νη ” , όπως και οι δύο έχουν χαρα­κτη­ρί­σει, δρά­ση των μελών του “Τάγ­μα­τος εφό­δου” που σε χρό­νο εξπρές συγκρο­τή­θη­κε εκεί­νο το βρά­δυ από μέλη της Τοπι­κής οργά­νω­σης της Χρυ­σής Αυγής στη Νίκαια.

 

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο