Δίκη Χρυσής Αυγής: Ερωτηματικά προκαλεί η τοποθέτηση της εισαγγελέως

«Δεν υπάρ­χει εγκλη­μα­τι­κή οργά­νω­ση ζητώ την απαλ­λα­γή όλων των κατη­γο­ρου­μέ­νων» είπε η εισαγ­γε­λέ­ας αφού πρώ­τα είχε υιο­θε­τή­σει πλή­ρως την υπε­ρα­σπι­στι­κή γραμ­μή Κασι­διά­ρη — Μιχα­λο­λιά­κου και παρα­βλέ­πο­ντας οσα προ­σκο­μί­στη­καν στο δικα­στή­ριο, τις κατα­θέ­σεις των μαρ­τύ­ρων και τις παρα­δο­χές κατη­γο­ρου­μέ­νων. Παρου­σί­α­σε δε όλες τις δολο­φο­νι­κές επι­θέ­σεις των χρυ­σαυ­γι­τών ως μεμο­νω­μέ­να περι­στα­τι­κά και άσχε­τα από την ιδε­ο­λο­γία τους. Η πρό­τα­ση της εισαγ­γε­λέ­ως είναι συνέ­χεια ενός ήπιου κατηγορητηρίου.

Την απαλ­λα­γή του αρχη­γού, των βου­λευ­τών και των επι­κε­φα­λής των Τοπι­κών Οργα­νώ­σε­ων Νίκαιας και Περά­μα­τος της Χρυ­σής Αυγής από την κατη­γο­ρία της εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης καθώς και όλων των υπο­λοί­πων κατη­γο­ρου­μέ­νων για έντα­ξη ειση­γή­θη­κε η εισαγ­γε­λέ­ας Έδρας του Τρι­με­λούς Εφε­τεί­ου Κακουργημάτων.

Με βασι­κό σκε­πτι­κό πως δεν προ­κύ­πτει δρά­ση οργά­νω­σης, η εισαγ­γε­λέ­ας κ. Οικο­νό­μου αμφι­σβή­τη­σε όλο το παρα­πεμ­πτι­κό βού­λευ­μα, λέγο­ντας πως όλες οι πρά­ξεις που απο­δί­δο­νται στη Χρυ­σή Αυγή είναι «μεμο­νω­μέ­να περι­στα­τι­κά που ουδε­μία σχέ­ση προ­έ­κυ­ψε να έχουν με το κόμ­μα και την ηγε­σία του».

Κατά την εισαγ­γε­λέα, κανέ­νας μάρ­τυ­ρας, ούτε οι προ­στα­τευό­με­νοι, ούτε αυτό­πτες, ούτε δημο­σιο­γρά­φοι, ούτε βου­λευ­τές και καθη­γη­τές που πέρα­σαν από το δικα­στή­ριο, δεν εισέ­φε­ραν ουσια­στι­κά στοι­χεία που να στοι­χειο­θε­τούν δομη­μέ­νο και συγκρο­τη­μέ­νο σχή­μα το οποίο κατευ­θύ­νει από πάνω προς τα κάτω εντο­λές για εξό­ντω­ση πολι­τι­κών αντι­πά­λων του και ομά­δων συγκε­κρι­μέ­νων προσώπων.

Στο πλαί­σιο αυτό, η κ. Οικο­νό­μου ανέ­φε­ρε ότι ακό­μη κι αν δεχό­ταν ως ενέρ­γειες της οργά­νω­σης μεμο­νω­μέ­να περι­στα­τι­κά ρατσι­στι­κής ή άλλης βίας είναι πλημ­με­λη­μα­τι­κού βαθ­μού και σε κάθε περί­πτω­ση δεν ανή­κουν σε αυτά που ορί­ζο­νται από το νόμο ως δρά­ση εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης. Ανά­με­σα σε αυτά που επι­κα­λέ­στη­κε προς επίρ­ρω­ση της άπο­ψης της, ήταν και η επί­θε­ση με εμπλο­κή του Γιάν­νη Λαγού στο στέ­κι Συνερ­γείο.  Για αυτή την επί­θε­ση όμως ο Λαγός κατα­δι­κά­στη­κε ως ηθι­κός αυτουρ­γός.

Η εισαγ­γε­λέ­ας δέχθη­κε πως η Χρυ­σή Αυγή δεν έχει άλλο κατα­στα­τι­κό πλην αυτού που κατέ­θε­σε το 2012 στον Άρειο Πάγο, αμφι­σβη­τώ­ντας εκεί­νο που είχε παρα­δώ­σει στις δικα­στι­κές αρχές ο δημο­σιο­γρά­φος Δημή­τρης Ψαράς στο οποίο γίνε­ται ανα­φο­ρά στην από­λυ­τη αρχή του αρχηγού.

Ανα­φε­ρό­με­νη στους ναζι­στι­κούς χαι­ρε­τι­σμούς, σε εθνι­κο­σο­σια­λι­στι­κές ανα­φο­ρές αλλά και στις οξύ­τα­τες εκφρά­σεις στε­λε­χών της Χρυ­σής Αυγής κατά αλλο­δα­πών, η εισαγ­γε­λέ­ας τόνι­σε πως αντι­κεί­με­νο του ποι­νι­κού δικα­στη­ρί­ου δεν είναι η ιδε­ο­λο­γία αλλά οι πρά­ξεις καθώς αυτές ελέγ­χο­νται ποινικά.

Μιλώ­ντας για τη δολο­φο­νία Φύσ­σα, η εισαγ­γε­λέ­ας υιο­θέ­τη­σε πλή­ρως μια δήλω­ση του κατη­γο­ρού­με­νου Ηλία Κασι­διά­ρη ότι η δολο­φο­νία του μου­σι­κού «ήταν δολο­φο­νία για την Χρυ­σή Αυγή». Όπως είπε η εισαγ­γε­λέ­ας, «πράγ­μα­τι μετά τη δολο­φο­νία άρχι­σε η αντί­στρο­φη μέτρη­ση για την Χρυ­σή Αυγή που κατέ­λη­ξε στον απο­κλει­σμό της από την Βουλή».

Κατά την εισαγ­γε­λι­κή εκτί­μη­ση ούτε στο­χο­ποι­η­μέ­νος ήταν ο μου­σι­κός ούτε ποτέ δόθη­κε άνω­θεν εντο­λή για την επί­θε­ση, όπως και σε άλλες περι­πτώ­σεις δεν προ­έ­κυ­ψαν στοι­χεία για εντο­λή ή και έγκρι­ση της ηγε­σί­ας του κόμ­μα­τος για βίαιες ενέργειες.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κά ανέ­φε­ρε πως προ­έ­κυ­ψε ότι η δολο­φο­νία του εργά­τη από το Πακι­στάν Σαχ­ζάτ Λουκ­μάν δεν είχε απο­λύ­τως καμία σχέ­ση με το κόμ­μα ενώ τόνι­σε πως και σε αυτή αλλά και σε άλλες υπο­θέ­σεις τα θύμα­τα δεν είχαν στο­χο­ποι­η­θεί από τη Χρυ­σή Αυγή. Ατό τη στιγ­μή που το Εφε­τείο έκρι­νε ότι η επί­θε­ση στον μερο­κα­μα­τιά­ρη μετα­νά­στη είχε ρατσι­στι­κό κίνη­τρο.

Για τους προ­στα­τευό­με­νους μάρ­τυ­ρες η κ. Οικο­νό­μου είπε πως δεν εισέ­φε­ραν τίπο­τε ουσια­στι­κό και ότι κατέ­θε­σαν ανα­κρί­βειες αλλά και εξω­φρε­νι­κά πράγ­μα­τα, όπως η «σφα­γή αμνο­ε­ρι­φί­ων» για εκπαι­δευ­τι­κούς λόγους, αλλά και άλλα γεγο­νό­τα «που δεν αντέ­χουν στην κοι­νή λογι­κή».

Επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ

Για τους αλιερ­γά­τες και το ΠΑΜΕ πρό­τει­νε τη μετα­τρο­πή του κατη­γο­ρη­τή­ριου (από­πει­ρα ανθρω­πο­κτο­νί­ας) σε ελα­φρό­τε­ρα αδι­κή­μα­τα (βαριά σκο­πού­με­νη βλά­βη από κοι­νού και επι­κίν­δυ­νη σωμα­τι­κή βλά­βη, αντί­στοι­χα). Αιτιο­λό­γη­σε με το σκε­πτι­κό ότι δεν υπήρ­ξε ο απαι­τού­με­νος ανθρω­πο­κτό­νος δόλος: «αν τον είχαν, θα είχαν πετύ­χει το σκο­πό τους και δεν θα τους στα­μα­τού­σαν τα άτο­μα που φώνα­ζαν «αστυ­νο­μία» ή το ότι δεν είχαν αρκε­τό χρό­νο. Αν θέλει κανείς να δια­πρά­ξει ανρ­θω­πο­κτο­νία, το κατα­φέρ­νει μέσα σε δευτερόλεπτα».

Μάλι­στα, όπως εξή­γη­σε, λόγω του νόμου 4411/16 θα πρέ­πει να παύ­σει υφ’ όρων η ποι­νι­κή δίω­ξη ανα­φο­ρι­κά με την απλή σωμα­τι­κή βλά­βη και οι κατη­γο­ρού­με­νοι να κατα­δι­κα­στούν μόνο για την επικίνδυνη.

Καμία από­πει­ρα ανθρω­πο­κτο­νί­ας δεν τελέ­στη­κε, σύμ­φω­να με την εισαγ­γε­λέα στη δίκη της Χρυ­σής Αυγής, στην επί­θε­ση κατά των Αιγύ­πτιων αλιεργατών.