Με την αγόρευση του συνηγόρου Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ Αντώνη Αντανασιώτη, συνεχίστηκε σήμερα η δίκη της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή.
Ο συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ στην αγόρευσή του αρχικά υπογράμμισε ότι ύστερα από 5 σχεδόν χρόνια βασανιστικής αποδεικτικής διαδικασίας, σε αυτήν την πραγματικά ιστορική δίκη, «αποδείχτηκε με αναμφισβήτητο τρόπο, μέσα από ένα τεράστιο πλήθος από αδιάσειστα στοιχεία, μέσα από τα χιλιάδες αποκαλυπτικά έγγραφα, βίντεο, φωτογραφίες, απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες, που διαβάσαμε, είδαμε και ακούσαμε, μέσα από τις δεκάδες αποκαλυπτικές καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας αλλά και από αυτές των μαρτύρων υπεράσπισης καθώς και τις απολογίες των κατηγορουμένων, ότι η Χρυσή Αυγή είναι πράγματι μια εγκληματική οργάνωση, με αντίστοιχη δομή, λειτουργία και δράση, η οποία έχει ως κινητήρια δύναμη την αποκρουστική ναζιστική ιδεολογία. Μια εγκληματική οργάνωση, με πλοκάμια και στηρίγματα σε τμήματα του κρατικού μηχανισμού και της εργοδοσίας, η οποία περιβλήθηκε και το μανδύα του πολιτικού κόμματος». «Η πεποίθηση αυτή, τόνισε, ενισχύθηκε ιδιαίτερα, εξαφανίζοντας κάθε ίχνος αμφιβολίας, από την ανάδειξη του σχεδιασμένου τρόπου δράσης της οργάνωσης και της στοχοποίησης των θυμάτων της, τόσο στις τρεις επιμέρους κακουργηματικές υποθέσεις που διερευνώνται από το δικαστήριό σας, την ανθρωποκτονία του Παύλου Φύσσα και τις απόπειρες ανθρωποκτονίας σε βάρος των Αιγύπτιων αλιεργατών και των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, στις οποίες η ενοχή των κατηγορουμένων αποδείχτηκε πλήρως, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, όσο και στις πολυάριθμες άλλες υποθέσεις σοβαρών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από αυτήν (στις επιδρομές στους κοινωνικούς χώρους “Αντίπνοια” και “Συνεργείο”, τη δολοφονία Σαζάτ Λουκμάν, τις επιθέσεις στο μαθητή Φοίβο Δεμερτζίδη, τους αλλοδαπούς στην Ιεράπετρα Κρήτης, τον Άγιο Παντελεήμονα της Αθήνας και άλλες), οι οποίες αναφέρονται, ενδεικτικά και μόνο ‑μέσα από έναν ατελείωτο πραγματικά κατάλογο εγκλημάτων της οργάνωσης- και συσχετίζονται στο κατηγορητήριο».
Για την στοιχειοθέτηση του αδικήματος της διεύθυνσης της εγκληματικής οργάνωσης τόνισε ότι «δεν πρέπει να αναζητούνται ειδικές εντολές για τη διάπραξη συγκεκριμένων κακουργημάτων, γιατί αυτές θα στοιχειοθετούσαν το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας, το οποίο θα συνέρρεε αληθινά και πραγματικά με αυτό της διεύθυνσης. Βέβαια, στη συγκεκριμένη υπόθεση, προέκυψε, ότι θα έπρεπε να έχουν απαγγελθεί κατηγορίες και για αυτό το αδίκημα, οι οποίες κακώς δεν απαγγέλθηκαν. Για τη διεύθυνση, αρκεί να προκύπτει η οποιαδήποτε διαταγή, καθοδήγηση και εποπτεία, στο πλαίσιο της ιεραρχικής δομής, του κεντρικού σχεδιασμού και του γενικού πλαισίου εντολών, για την επίτευξη των στόχων της και των εγκληματικών σκοπών της». «Είναι, για να το πω με ένα παράδειγμα, σαν να κατασκευάζουν κάποιοι, να προγραμματίζουν και να συντηρούν ένα φονικό ρομπότ, προκειμένου να εξολοθρεύει ορισμένες κατηγορίες ανθρώπων που έχουν επιλέξει για τους σκοπούς τους, τα μέλη των οποίων μπορεί να αναγνωρίζει, να στοχοποιεί και να εξοντώνει αυτόματα, χωρίς να χρειάζεται κάθε φορά ειδική εντολή από τον προγραμματιστή του», είπε χαρακτηριστικά.
Ο συνήγορος επισήμανε στην αγόρευσή του ότι «προέκυψε, μέσα από το πλουσιότατο αποδεικτικό υλικό, ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι απλώς μια οργάνωση με ρατσιστικές θέσεις και ρητορεία. Είναι μια εγκληματική εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση, με αυτά τα επικίνδυνα χαρακτηριστικά, που μιμείται τα πρότυπα και αντιγράφει την πρακτική, κυρίως του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος της Γερμανίας του Χίτλερ. “Δεν είμαστε Λεπέν” λέει χαρακτηριστικά ο Αρχηγός της, “είμαστε η σπορά των ηττημένων του 1945, οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες”. Η διαπίστωση αυτή έχει επίσης μεγάλη πρακτική σημασία, για την κατανόηση του εύρους και του είδους της εγκληματικής δράσης που αναπτύσσει, την επιλογή των στόχων της. Ένας στενά ρατσιστικός χαρακτήρας της οργάνωσης, θα εξηγούσε, για παράδειγμα, τη δολοφονική επίθεση στους Αιγύπτιους ψαράδες, τη δολοφονία Λουκμάν, τις εκατοντάδες άλλες επιθέσεις σε μετανάστες εργάτες που έχει διαπράξει η Χρυσή Αυγή, ωστόσο δεν θα μπορούσε να εξηγήσει τη δολοφονία Φύσσα, τη δολοφονική ενέδρα στους κομμουνιστές και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και τόσες άλλες επιθέσεις σε βάρος Ελλήνων. Μόνο με τον υπαρκτό, βαθύτερο ναζιστικό χαρακτήρα της οργάνωσης, μπορεί αυτές να εξηγηθούν ολοκληρωμένα».
«Για την ενίσχυσή της, η Χρυσή Αυγή αξιοποίησε το πρόσφορο έδαφος που καλλιεργήθηκε στη χώρα μας, στις συνθήκες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης τα προηγούμενα χρόνια, με την όξυνση των προβλημάτων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων σε συνδυασμό με την αυξανόμενη δυσαρέσκειά τους από τη διαχείριση των διαφόρων κυβερνήσεων, αλλά και τις πολύμορφες διασυνδέσεις της με το πλέγμα της κρατικής και οικονομικής εξουσίας, στοιχείο που διευκόλυνε σημαντικά την εγκληματική δράση της», υπογράμμισε.
Μάλιστα, ανέφερε ότι μέσα από την κλιμάκωση της εγκληματικής βίας και με τις πλάτες μηχανισμών και δυνάμεων (αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές), «αλλά και με την απόκτηση αξιόλογης μαζικής επιρροής ‑μέσω της φασιστικής δημαγωγίας και της πατριδοκαπηλείας — στα πιο καθυστερημένα πολιτικά τμήματα της κοινωνίας μας και την είσοδό της στη Βουλή, η οποία της εξασφάλισε ακόμη μεγαλύτερη ασυλία και την αποθράσυνε, ενισχύθηκε και οργανωτικά, στρατολόγησε νέα μέλη».
Για την εισαγγελική πρόταση
Αναφορικά με την εισαγγελική πρόταση ο συνήγορος ανέφερε χαρακτηριστικά: «Μετά από μια πολύχρονη ακροαματική διαδικασία, μέσα από την οποία προέκυψε τόσο πλούσιο αποδεικτικό υλικό, τόσα αμείλικτα στοιχεία από έγγραφα και μάρτυρες, που τεκμηριώνουν πλήρως το κατηγορητήριο, η εισαγγελική πρόταση που ακούσαμε, μας άφησε κυριολεκτικά άναυδους…».
«Η εισαγγελική πρόταση μας άφησε άναυδους, όχι μόνο για το “διά ταύτα” της, δηλαδή την απαλλαγή όλων των κατηγορουμένων της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, όλων των συνεργών της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και την υποβάθμιση των αδικημάτων για τους κατηγορούμενους στις υποθέσεις των Αιγύπτιων αλιεργατών και των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, αλλά κυρίως για το σκεπτικό της, για τον τρόπο που οδηγήθηκε σε αυτό το “διά ταύτα”, τα νομικά και λογικά επιχειρήματα που χρησιμοποίησε, τα στοιχεία που αξιοποίησε, τα όσα επιλεκτικά και αντιφατικά ανέφερε και ιδίως, όσα παρέλειψε να αναφέρει. Ειλικρινά δεν περιμέναμε, παρότι είχαμε κάποια δείγματα κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, σε μια τόσο σημαντική και ιστορική δίκη σε αυτό το υψηλό δικαστηριακά επίπεδο που αυτή διεξάγεται, όπου είναι στραμμένα πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας και τα βλέμματα της κοινωνίας, ύστερα από τέτοιο άφθονο και συντριπτικό για την ενοχή των κατηγορουμένων αποδεικτικό υλικό που αναδείχτηκε, η εισαγγελική πρόταση να είναι τόσο φτωχή σε επιχειρήματα, τόσο νομικά και ουσιαστικά διάτρητη, τόσο προσβλητική για την αλήθεια και τη νοημοσύνη όλων μας, τόσο προκλητικά μεροληπτική υπέρ των κατηγορουμένων, τόσο τελικά κατώτερη των περιστάσεων. Και αυτό αποτελεί για μας ένα σοβαρό ερωτηματικό, που αναζητά μιαν εξήγηση», υπογράμμισε.
«Πώς να μην αναθαρρήσουν και πάλι οι κατηγορούμενοι μετά την εισαγγελική πρόταση; Γιατί να μην επιτεθούν άγρια πριν μερικές μέρες στον δημοσιογράφο Τομά Ζακομπί, παρουσία του κατηγορούμενου Κασιδιάρη και την αστυνομία για άλλη μια φορά σε ρόλο θεατή του ξυλοδαρμού; Πώς να μην απειλούν στο ημερολόγιό τους για το 2020, με τα λόγια του Γερμανού αρχιναζιστή Γκέμπελς, “θα ξαναγυρίσουμε και η γη θα τρέμει”;», αναρωτήθηκε ο συνήγορος.
Στην συνέχεια, ο δικηγόρος αναφέρθηκε συγκεκριμένα σε κάποιες ‑βασικές μόνο- όπως είπε πλευρές της εισαγγελικής πρότασης. Καταρχάς, επισήμανε ότι η εισαγγελική πρόταση «(.…) επιδιώκει μέσα από τις επιμέρους υποθέσεις να οδηγηθεί στην ύπαρξη ή όχι εγκληματικής οργάνωσης και όχι το αντίστροφο, δηλαδή από το χαρακτήρα και τη δομή της οργάνωσης που είναι το κρίσιμο και το ζητούμενο, στις επιμέρους πράξεις, όπως ορθά κάνει το κατηγορητήριο (…) Θα μπορούσε φυσικά, ακόμη και με τον τρόπο αυτό, ξεκινώντας δηλαδή αντίστροφα, να οδηγηθεί στο ίδιο ορθό συμπέρασμα, δηλαδή την ύπαρξη εγκληματικής οργάνωσης. Ωστόσο, η εισαγγελική πρόταση, μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς της, που άγνωστο για ποιο λόγο επέλεξε να χρησιμοποιήσει, δεν είδε ‑μέσα από τις επιμέρους υποθέσεις- τη μεγάλη εικόνα της εγκληματικής οργάνωσης, παρά μόνο διαστρεβλωμένα, αποσπασμένα, εντελώς τυχαία και ανεξήγητα στιγμιότυπα της δράσης κάποιων χρυσαυγιτών».
«Παρατηρώντας την εισαγγελική πρόταση και στις τρεις κύριες υποθέσεις που συνεκδικάζονται, θα διαπιστώσουμε την κοινή σε αυτές πλήρη απουσία έστω και της παραμικρής αναφοράς της αιτίας για την οποία διαπράχθηκαν αυτά τα κακουργήματα (κάτι που αποτελεί μιαν εντυπωσιακή πρωτοτυπία), τη συστηματική (και ανεπιτυχή βέβαια) προσπάθεια αποδόμησης του σχεδιασμού και του οργανωμένου χαρακτήρα τους, την υποβάθμιση της απαξίας τους και αντίστοιχα της ποινικής βαρύτητάς τους. Η εισαγγελική πρόταση τις αφυδάτωσε κυριολεκτικά και έκοψε τα νήματα που τις συνδέουν με την εγκληματική οργάνωση», τόνισε χαρακτηριστικά.
Ενδεικτικά αναφέρουμε σχετικά σημεία της αγόρευσης μεταξύ άλλων στοιχείων και επιχειρημάτων:
Για την δολοφονία Φύσσα, σημειώνει ο συνήγορος: «Πώς άραγε κατέληξε στο συμπέρασμα, η κ. εισαγγελέας ότι δεν είχε όφελος η Χρυσή Αυγή από τη δολοφονία αλλά το αντίθετο; Δεν άκουσε, όπως ανέφεραν και προηγούμενοι συνάδελφοι, τις δηλώσεις του ίδιου του Αρχηγού της Χρυσής Αυγής, σε ομιλία του στα γραφεία της οργάνωσης, στις 26–5‑2012, εν μέσω δηλαδή των διπλών εκλογών του Μαΐου — Ιουνίου 2012, να αναφέρει χαρακτηριστικά το εξής: “…Ελπίζουν ένας Χρυσαυγίτης να σφάξει έναν ξένο για να αναστρέψουν το πολιτικό κλίμα. Έχουν χάσει την μπάλα γιατί σ΄ αυτήν την περίπτωση θα φτάσει 15 και 20% η Χρυσή Αυγή…”. Δεν άκουσε την παρόμοιου περιεχομένου δήλωση που είχε προβεί και μετά την δημόσια επίθεση του Κασιδιάρη στην Λ. Κανέλη, σε ανοιχτή ομιλία του, όπου αναφέρει ότι από την εν λόγω επίθεση όχι μόνο δεν μειώθηκε το εκλογικό ποσοστό του κόμματός του αλλά “… η Χρυσή Αυγή ανέβηκε 2 μονάδες στις κρυφές δημοσκοπήσεις…”. Δεν άκουσε τη φράση του Αποστόλου στην ίδια την παραπάνω τηλεφωνική συνομιλία, να αναφέρει ότι “μη σου πω τώρα με το Φύσσα η Χρυσή Αυγή μπορεί να φτάσει το 15%”, από την οποία προκύπτει ότι τέτοιες εγκληματικές ενέργειες έχουν την επιδοκιμασία των στελεχών και μελών της οργάνωσης, τα οποία έχουν σχηματίσει αντίστοιχη πεποίθηση ότι τους ωφελούν πολιτικά;».
«Δεν γνωρίζει από την Ιστορία ότι οι αγριότητες των ναζιστικών ενόπλων τμημάτων στη Γερμανία, των ταγμάτων εφόδου και των SS, οι μαζικές δολοφονίες, δεν εμπόδισαν τον Χίτλερ να αυξήσει την πολιτική επιρροή και την εκλογική του δύναμη και να πάρει την εξουσία, το αντίθετο μάλιστα; Δεν έχει αντιληφθεί ότι η Χρυσή Αυγή δεν πρέπει να εξετάζεται με όρους άλλων εγκληματικών οργανώσεων, στη δράση των οποίων περιλαμβάνονται και ανθρωποκτονίες και άλλες βίαιες εγκληματικές ενέργειες, για “ξεκαθάρισμα λογαριασμών” κ.λπ; Ότι για τη Χρυσή Αυγή η άσκηση βίας και μάλιστα δολοφονικής σε βάρος κατηγοριών ανθρώπων που έχει ενοχοποιήσει και στοχοποιήσει, είναι όρος για την ανάπτυξή της και τη στρατολόγηση νέων μελών, ότι απορρέει από την ίδια την εγκληματική ναζιστική ιδεολογία της και περιέχεται στο DNA της, ότι την ικανότητά της σε αυτήν τη διαφημίζει, γιατί τη θεωρεί ως συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με άλλες συγγενικές οργανώσεις και κόμματα; Ότι για το λόγο αυτό επιδιώκει να δημοσιοποιείται, προκειμένου να σπέρνει τον τρόμο και να εμπεδώνεται έτσι η ισχύς της; Ότι επιζητά δηλαδή να γίνεται γνωστό πως προέρχεται από αυτήν, παρά τις αρχικές επίσημες υποκριτικές διαψεύσεις της, που κανέναν δεν πείθουν, αλλά να μη συλλαμβάνονται ποτέ οι δράστες της, εκπέμποντας έτσι το μήνυμα ότι είναι τόσο ισχυρή που όχι μόνο έχει τη δύναμη να κάνει το μεγαλύτερο έγκλημα εναντίον όποιου στέκεται εμπόδιο στην επικράτησή της, αλλά και ότι αυτό μπορεί να μένει ποινικά ακαταδίωκτο και σε κάθε περίπτωση, να μη συλλαμβάνονται οι δράστες-μέλη της επ’ αυτοφώρω» υπογράμμισε.
Για την δολοφονική επίθεση στους Αιγύπτιους ανέφερε: «Και σε αυτήν την περίπτωση, η εισαγγελική πρόταση επιχειρεί, αντί να διαφωτίσει, να συσκοτίσει την υπόθεση. Τι ήταν αυτή η ομάδα; Ήταν απλώς μια μεγάλη παρέα, που συμπτωματικά έτυχε να είναι όλοι χρυσαυγίτες και είπαν για κάποιον ανεξήγητο λόγο να πάνε να τους επιτεθούν εκείνο το βράδυ; Δεν αναφέρει ούτε ερευνά καν την αιτία της επίθεσης. Τελικά για ποιο λόγο επιτέθηκαν οι χρυσαυγίτες εκείνο το βράδυ και μάλιστα με τέτοιο μένος στους κακόμοιρους τους Αιγύπτιους ψαράδες; Τι τους είχαν φταίξει; Σιγή ιχθύος, από την εισαγγελική πρόταση».
Αναφορικά με τον ανθρωποκτόνο δόλο των χρυσαυγιτών, που η εισαγγελική πρόταση αποφαίνεται ότι δεν προέκυψε, αναφέρει: «Πώς δικαιολογεί όμως το γεγονός ότι η πρότασή της έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πάγια νομολογία των ποινικών δικαστηρίων αλλά και τους κανόνες της λογικής και τα διδάγματα της κοινής πείρας; Το ανέπτυξαν αυτό αναλυτικά οι προηγούμενοι συνάδελφοι της Πολιτικής Αγωγής, αλλά είναι πραγματικά εντυπωσιακό και θα επιμείνω: Χτυπάνε με σφοδρότητα, χρησιμοποιώντας ρόπαλα και λοστούς, πολλοί μαζί έναν άνθρωπο στο κεφάλι, αιφνιδιαστικά, την ώρα που κοιμάται και δεν μπορεί να αντιδράσει, του το σπάνε στην κυριολεξία, και επειδή ‑για οποιονδήποτε λόγο- δεν επιστρέφουν να τον αποτελειώσουν, να του δώσουν τη χαριστική βολή, θεωρεί η κ. εισαγγελέας ότι δεν έχουν ούτε καν ενδεχόμενο ανθρωποκτόνο δόλο; Αν είναι δυνατόν!».
Τέλος, πρόσθεσε «σοβαρό ερώτημα είναι, κατά τη γνώμη μου, γιατί η εισαγγελική πρόταση, αναφερόμενη στη συγκεκριμένη υπόθεση, παραλείπει έστω να σχολιάσει τη γνωστή ομιλία του Λαγού, λίγες ώρες πριν την επίθεση, η οποία ουσιαστικά την προανήγγειλε; Τη θεωρεί άσχετη και συμπτωματική;».
Για την δολοφονική επίθεση στους κομμουνιστές και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ σημείωσε: «Και σε αυτήν την υπόθεση αποσιωπάται πλήρως η αιτία της επίθεσης». «Ποιες ήταν αυτές οι δύο ομάδες που κατέβαιναν; Για ποιο σκοπό βρέθηκαν εκεί; Πήγαν για διανομή φυλλαδίων, τροφίμων ή για να κάνουν μοτοπορεία; Ακούσαμε τους πραγματικά ευφάνταστους και αντιφατικούς ισχυρισμούς τους στις απολογίες τους, που προκάλεσαν και την αντίδραση της έδρας του δικαστηρίου. Ήταν μια συμπτωματική συνάντηση; Ο Πανταζής και ο Χατζηδάκης με ποιαν ιδιότητα πήγαν εκεί; Και το κυριότερο, για ποιο λόγο τελικά επιτέθηκαν στο συνεργείο; Καμία απολύτως εξήγηση από την εισαγγελική πρόταση», είπε ο συνήγορος.
«Ούτε βέβαια σε αυτήν την περίπτωση η εισαγγελική πρόταση κρίνει ότι προκύπτει ανθρωποκτόνος σκοπός των κατηγορουμένων. Ας παρακολουθήσουμε και εδώ τους ισχυρισμούς της εισαγγελικής πρότασης: Χτυπάνε πολλοί μαζί στα κεφάλια άλλους με στειλιάρια και ρόπαλα που έχουν πάνω τους και μεταλλικές απολήξεις, οι οποίες είναι μάλιστα ‑όπως προέκυψε- και ιδιοκατασκευές, τους τραυματίζουν, αλλά επειδή δεν καταφέρνουν να τους βρουν καίρια και να τους σκοτώσουν, δεν υπάρχει ανθρωποκτόνος δόλος, ούτε καν ενδεχόμενος» είπε.
«Παραβλέπει όμως η εισαγγελική πρόταση, ότι τα θύματα της επίθεσης, δεν είναι τόσο εύκολη λεία για τους χρυσαυγίτες, παρά το σημαντικό φονικό οπλισμό τους. Πρόκειται για εργάτες, γυμνασμένους από τη σκληρή και πολύχρονη χειρωνακτική δουλειά, με ψυχικό σθένος που πηγάζει από την πρωτοπόρα ιδεολογία και το δίκιο της τάξης τους, που μπορούν γι’ αυτούς τους λόγους να αμυνθούν, στο μέτρο του δυνατού, αποτελεσματικά και καταφέρνουν ‑όπως προέκυψε- να συσπειρωθούν και να καλυφθούν πίσω από τα αυτοκίνητα, σώζοντας έτσι τις ζωές τους. Αντίθετα, τα αυτοκίνητα, που ως άψυχα αντικείμενα, δεν έχουν τη δυνατότητα να προφυλαχθούν και να αμυνθούν, δέχτηκαν ανεμπόδιστα τη μανία των επιτιθέμενων, γι’ αυτό και καταστράφηκαν από τα σφοδρά χτυπήματα των επιτιθέμενων χρυσαυγιτών (προσκομίσαμε τις σχετικές φωτογραφίες, όπου διακρίνονται και οι τρύπες από τα χτυπήματα με τα αιχμηρά μεταλλικά αντικείμενα που χρησιμοποίησαν οι χρυσαυγίτες). Αυτή είναι και η εξήγηση και στο απλοϊκό ερώτημα που έθεσε η υπεράσπιση κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, δηλαδή πώς αφού οι λαμαρίνες των αυτοκινήτων υπέστησαν τέτοια σοβαρή ζημιά, δεν υπέστησαν αντίστοιχη τα κεφάλια και τα σώματα των θυμάτων» ανέφερε.
Ο συνήγορος επίσης σημείωσε: «Σχετικά με το χτύπημα που δέχτηκε στο κεφάλι ο Πουλικόγιαννης, η εισαγγελική πρόταση περιέχει μια προβληματική διαπίστωση, που πρέπει να επισημανθεί και να διευκρινιστεί, υπογράμμισε ο συνήγορος, γιατί αλλιώς μπορεί να οδηγήσει σε παρανόηση και βέβαια να καταλήξει σε ένα εσφαλμένο συμπέρασμα, όπως και πράγματι σε τέτοιο καταλήγει. Όταν λέει ο Πουλικόγιαννης ότι με πέτυχε στο κεφάλι το ρόπαλο με την ξύλινη βάση και όχι τη μεταλλική άκρη του, εννοεί σαφέστατα την ξύλινη βάση του επάνω μέρους του ροπάλου, στην οποία η μεταλλική άκρη στηρίζεται και εφάπτεται, δεν εννοεί τη βάση του κάτω μέρους του ροπάλου, η οποία δεν έχει μεταλλική απόληξη, όπως υπονοεί η εισαγγελική διατύπωση. Μας το έδειξε μάλιστα αυτό παραστατικά στο ακροατήριο, όταν κατέθεσε. Επομένως, όπως και ο ίδιος είπε, αλλά προκύπτει και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, ήταν εντελώς θέμα τύχης ότι δεν τον πέτυχε για ελάχιστα εκατοστά η μεταλλική λάμα, αλλά η ξύλινη βάση της. Γιατί βέβαια, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί σοβαρά ότι είναι δυνατόν να σημαδεύεις και να πλήττεις κάποιον στο κεφάλι με τέτοια ακρίβεια, που μπορείς να προβλέψεις με ασφάλεια, σε συνθήκες μάλιστα ιδιαίτερης έντασης, ότι θα πληγεί μόνο με το ξύλινο μέρος του ροπάλου και όχι του μεταλλικού που εφάπτεται σε αυτό. Περιττό βέβαια να επισημάνουμε για άλλη μια φορά ότι ‑όπως δέχεται πάγια και η νομολογία- και το ξύλινο μέρος είναι ικανό να επιφέρει το θανατηφόρο αποτέλεσμα».
«Άλλωστε, τρύπες στο χέρι και στον ώμο αντίστοιχα, από χτυπήματα με καρφιά ή άλλες αιχμηρές μεταλλικές απολήξεις που είχαν προσαρμοσμένα οι επιτιθέμενοι πάνω στα ρόπαλα, αποδείχτηκε ότι είχαν από τα θύματα της επίθεσης ο Ζύμαρης και ο Διαμαντάκης, τα οποία κατευθύνονταν για τα κεφάλια τους, αλλά κατάφεραν να τα αποφύγουν, βάζοντας μπροστά τα χέρια τους», συμπλήρωσε.
Επιπλέον, και σε αυτήν την υπόθεση, ανέφερε «προβάλλει το σοβαρό ερώτημα γιατί η εισαγγελική πρόταση, αρνήθηκε, έστω να σχολιάσει, τις ομιλίες των βουλευτών Λαγού, Μίχου, Παναγιώταρου, λίγο καιρό πριν την επίθεση, οι οποίες ουσιαστικά επίσης την προανήγγειλαν, όπως συνέβη και με την επίθεση στους Αιγύπτιους αλιεργάτες, αλλά ούτε και τα μηνύματα του πρώτου, πριν κατά τη διάρκεια και μετά την επίθεση. Τα θεωρεί άραγε εντελώς ανάξια λόγου;».
«Έτσι, η εισαγγελική πρόταση, στο τέλος καταλήγει στο αυθαίρετο συμπέρασμα ότι η επίθεση δεν ήταν δολοφονική ενέδρα. Αλλά δεν μας λέει τι ήταν τότε κατά την κρίση της; Τυχαία μήπως συνάντηση κατά τη διάρκεια κάποιου βραδινού ρομαντικού περιπάτου της αρχής του φθινοπώρου, που έκαναν οι χρυσαυγίτες; Και η ταυτόχρονη άφιξη στο χώρο της επίθεσης δύο ομάδων χρυσαυγιτών που ενώθηκαν (αλλά και τρίτης που έφτασε για ενίσχυση, όπως μας είπε ο οδηγός του λεωφορείου ο Λυριντζής), τα στειλιάρια, τα ρόπαλα με τις μεταλλικές ιδιοκατασκευές, η περικύκλωση των θυμάτων, τα σφοδρά χτυπήματα, η συντεταγμένη αποχώρηση; Όλα αυτά, πώς εξηγούνται κατά την κ. εισαγγελέα;», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Εγκληματική οργάνωση
Για το ιστορικό της ίδρυσης της Χρυσής Αυγής και για τα όσα περιγράφονται στην εισαγγελική πρόταση τόνισε «(…) πρέπει να γίνουν δύο αναγκαία σχόλια; To πρώτο είναι ότι τα μέλη αυτής της ομάδας δεν αντάλλασσαν αφηρημένα απόψεις και προβληματισμούς επί πολιτικών συστημάτων ακραίας ιδεολογίας, αλλά είχαν συγκεκριμένο σαφή εθνικοσοσιαλιστικό και φασιστικό προσανατολισμό, τον οποίο είχαν πλήρως ενστερνιστεί. Το δεύτερο σχόλιο είναι ότι ο βασικός ιδρυτής της και μετέπειτα αδιαφιλονίκητος αρχηγός της, ο κατηγορούμενος Μιχαλολιάκος, δεν ήταν απλώς ένας θεωρητικός μελετητής του ναζισμού, ήταν ένας άνθρωπος της ενεργού εγκληματικής ναζιστικής και φασιστικής δράσης, δεν έκανε μόνο διαλέξεις, προκαλούσε σοβαρά επεισόδια και έβαζε βόμβες. Είναι γνωστά, για παράδειγμα, η συμμετοχή του, το 1976, στην επίθεση εναντίον δημοσιογράφων στην κηδεία του αρχιβασανιστή της χούντας Ευάγγελου Μάλλιου, για την οποία συνελήφθη και κρατήθηκε, η ένταξή του στην ομάδα των βομβιστών, που το 1978 τοποθετούσαν βόμβες σε γραφεία αντίπαλων πολιτικών κομμάτων, όπως και σε κινηματογράφους (στο Έλλη και το Ρεξ συγκεκριμένα), κατά τη διάρκεια προβολής σοβιετικών-αντιναζιστικών ταινιών, κατά τις οποίες αρκετοί άνθρωποι τραυματίστηκαν σοβαρά και ένας μάλιστα έχασε τα πόδια του. Για τη δράση του βέβαια αυτή, έπεσε στα μαλακά και καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 13 και στο εφετείο σε 11 μήνες φυλάκιση. Τη θεωρεί μάλιστα και τίτλο τιμής μέχρι σήμερα. Στην ομάδα αυτή, πρέπει να σημειωθεί, συμμετείχε και ο Θανάσης Καρακατσάνης, που διαβάσαμε τα μηνύματά του στο κινητό του Μιχαλολιάκου (freikorps, Ελληνικός Σεπτέμβρης κλπ.) μετά την επίθεση στο ΠΑΜΕ και τη δολοφονία του Φύσσα».
Για την ιδεολογία της Χρυσής Αυγής και τα περί αποκοπής της από τον εθνικοσοσιαλισμό στο συνέδριο του 1992, για το ότι “δεν θα μπορούσε να είναι εθνικοσοσιαλιστικό το κόμμα και να υμνεί τον Αδόλφο Χίτλερ τη στιγμή που αιματοκύλησε την ανθρωπότητα και εισέβαλε στη χώρα”, ισχυρισμούς της υπεράσπισης που υιοθετεί η εισαγγελική πρόταση ανέφερε: «Πόσα αβασάνιστα και αυθαίρετα συμπεράσματα από την εισαγγελική πρόταση, συμπυκνωμένα σε τόσες λίγες γραμμές! Πώς κατέληξε στις κρίσεις αυτές η κ. εισαγγελέας; Από πού προκύπτει με κάποια υποτυπώδη έστω αξιοπιστία ότι μετά το 1992 η Χρυσή Αυγή αποκόπηκε τάχα από τον εθνικοσοσιαλισμό και απομακρύνθηκαν μέλη ακραίας ιδεολογίας; Επειδή το ισχυρίζονται οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι και κάποιοι ομοϊδεάτες τους μάρτυρες υπεράσπισης; Μα, αν ήταν έτσι, οι πρώτοι που θα έπρεπε να απομακρυνθούν από αυτήν θα ήταν ο Μιχαλολιάκος και ο Παπάς, που ήταν ‑και εξακολουθούν βέβαια να είναι- οι πιο ακραιφνείς ναζιστές».
«Δεν υπέπεσε στην αντίληψη της κ. εισαγγελέα κανένα από την τεράστια πληθώρα των αναγνωστέων στη δικογραφία κειμένων, βίντεο, φωτογραφιών της Χρυσής Αυγής, του αρχηγού της Μιχαλολιάκου και άλλων βασικών στελεχών της, που εξυμνούν τον Χίτλερ, το ναζισμό και τα αποκρουστικά σύμβολά του, όλα μετά το 1992 μέχρι και σήμερα;» πρόσθεσε.
Στα όσα «δεν είδε και δεν άκουσε η κ. εισαγγελέας;» στην αγόρευση του ο συνήγορος σημείωσε επιπρόσθετα μεταξύ άλλων ναζιστικών άρθρων, ύμνων, λάβαρων, συμβόλων δηλώσεων, εγγράφων για την αρχή του αρχηγού κ.λπ., την απαγγελία του αρχηγού Μιχαλολιάκου στις 30–1‑2003, στην επέτειο των 70 ετών από την ανακήρυξη του Χίτλερ ως Καγκελάριου της Γερμανίας, σε πιστή ελληνική απόδοση, τον ύμνο του Γ΄ Ράιχ «Ορθό το λάβαρο», προλογίζοντας τον μάλιστα λέγοντας ότι «είναι κάτι που φοβίζει τους πολλούς, αλλά όχι τους χρυσαυγίτες».
Επίσης αναφέρθηκε στην ανατριχιαστική αλλά άκρως αποκαλυπτική για τη ναζιστική αντίληψη της Χρυσής Αυγής αναφορά του Μιχαλολιάκου στους Εβραίους της Θεσσαλονίκης, στους φρικαλέους και εμετικούς στίχους κατά των Εβραίων από το τραγούδι με τον τίτλο «Άουσβιτς» του συγκροτήματος «Πογκρόμ» του κατηγορούμενου Ματθαιόπουλου, στο έγγραφο για τη Μάχη της Κρήτης, το οποίο βρέθηκε στο σκληρό δίσκο της Ουρανίας Μιχαλολιάκου, όπως και την εγκωμιαστική επιστολή του κατηγορούμενου Παππά στον αξιωματικό των γερμανικών SS Λεόν Ντεγκρέλ, που είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικά, γιατί όπως είπε «στη συγκεκριμένη περίπτωση, από τη μια μεριά επιτιθέμενοι εισβολείς ήταν Γερμανοί, από την άλλη Έλληνες αμυνόμενοι και η Χρυσή Αυγή όχι απλώς παίρνει σαφώς το μέρος των επιτιθέμενων Γερμανών ναζιστών, τους οποίους και εξυμνεί ως ήρωες, αλλά απαξιώνει και συκοφαντεί τους Έλληνες πατριώτες που αντιστάθηκαν, χαρακτηρίζοντάς τους αφελείς και μαχαιροβγάλτες». Τις δηλώσεις του αρχηγού που συνομολογεί την αδιάλειπτη προσήλωσή του στο ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας, με το γνωστό «είμαστε η σπορά των ηττημένων του 1945» και την στάση που κράτησε μετέπειτα ο ίδιος και πως πέρασε από την άρνηση στις φαιδρές εκδοχές ερμηνείας της.
Ο συνήγορος έκανε αναφορά στην αγόρευσή του στις γνωστές δηλώσεις του Ιωάννη Λαγού για τους Αιγύπτιους αλιεργάτες και για τους «λακέδες του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ» και τόνισε χαρακτηριστικά:
«Τις δηλώσεις αυτές η κ. εισαγγελέας, ενώ, όπως ήδη ανέφερα, θα περίμενε κανείς δικαιολογημένα να τις συμπεριλάβει πριν στις οικείες επιμέρους υποθέσεις και να τις αξιολογήσει εάν συνιστούν ή όχι προαναγγελία των αντίστοιχων επιθέσεων που ακολούθησαν, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα αποδεικτικά στοιχεία, τις “τσουβαλιάζει” ‑επιτρέψτε μου την έκφραση- μαζί με άλλες άσχετες δηλώσεις βουλευτών, για να τις υποβαθμίσει και τελικά να διασκεδάσει το περιεχόμενό τους, χαρακτηρίζοντάς τις απλώς “οξείες” που ενδεχομένως “παραβιάζουν τους κανόνες της ρητορικής τέχνης”».
«Είναι πραγματικά απορίας άξιο πώς η εισαγγελική πρόταση “ξέχασε”, για παράδειγμα, την απόπειρα δολοφονίας Κουσουρή, το 1998, για να αναφέρω μόνο την πιο σοβαρή και εμβληματική κακουργηματική πράξη της, από τις δεκάδες άλλες», είπε.
Εν κατακλείδι υπογράμμισε για την εισαγγελική πρόταση: «‘Ολα λοιπόν κατά την κ. εισαγγελέα μεμονωμένα και ασύνδετα μεταξύ τους περιστατικά! Ύστερα από τέτοια πλημμυρίδα αποδεικτικών στοιχείων που κατέκλυσε το Δικαστήριο και οδηγούν στο αντίθετο, πώς είναι δυνατόν να καταλήγει σε αυτό το συμπέρασμα; Προφανώς τα αγνόησε όλα!».
«Αλλά το χειρότερο δεν είναι αυτό, ανέφερε χαρακτηριστικά, το χειρότερο είναι ότι πείθεται ακόμη και από αυτά τα ανεκδιήγητα συνωμοτικά σενάρια του Κασιδιάρη, που αντιστρέφουν πλήρως την πραγματικότητα, κάνοντας το άσπρο-μαύρο, δηλαδή ότι όχι μόνο δεν υπήρξε οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας από τη Χρυσή Αυγή, όπως προέκυψε από όλα τα στοιχεία, αλλά ούτε καν ήταν ένα τυχαίο γεγονός! Και τι ήταν τελικά; Το αντίθετο! Ένα οργανωμένο πολιτικό σχέδιο από τους αντιπάλους της για να τη δολοφονήσουν! Και αυτό, χωρίς ίχνος αποδεικτικού στοιχείου. Εδώ πραγματικά δοκιμάζει η εισαγγελική πρόταση τα όρια της αντοχής μας».
«Είναι τόσα πολλά και πολύ πιο σημαντικά αυτά που παρέβλεψε η κ, εισαγγελέας, αυτά που δεν είδε αλλά και δεν άκουσε σε αυτή τη δίκη.
Εκατοντάδες έγγραφα (με άρθρα, εσωτερικές εγκυκλίους, αποφάσεις κ.λπ.) για την ιδεολογία και τον τρόπο λειτουργίας της Χρυσής Αυγής, φωτογραφίες, μαγνητοφωνημένες συνομιλίες, βίντεο (με ομιλίες και δραστηριότητες του αρχηγού και στελεχών της), όπως για παράδειγμα το αποκαλυπτικότατο με τον Πατέλη, το περίφημο “ό,τι κινείται σφάζεται”, που ‑συμφωνώ απόλυτα με τους προηγούμενους συναδέλφους- και μόνο αυτό θα αρκούσε για να αποδειχτεί η λειτουργία της εγκληματικής οργάνωσης και η διεύθυνσή της, τα λέει όλα τόσο απλά, σαφή και συμπυκνωμένα, αλλά δεν το έκρινε άξιο λόγου, έστω να το σχολιάσει η κ. εισαγγελέας, δεκάδες μαρτυρίες θυμάτων της εγκληματικής οργάνωσης. Όλα αυτά δεν τα είδε ούτε τα άκουσε η κ. εισαγγελέας. Σαν να προβάλλονταν σε μιαν άλλη, παράλληλη δίκη, που δεν την αφορούσε», είπε.
Τόσο …βαθιά «αντισυστημική»
Για την προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να εμφανιστεί ως αντισυστημική δύναμη ο συνήγορος σημείωσε μεταξύ άλλων: «Κατ’ αρχάς, στο οικονομικό επίπεδο, που είναι η θεμελιακή βάση του συστήματος, οι θέσεις και οι προτάσεις της, κάθε άλλο παρά θίγουν το καθοριστικό στοιχείο του, δηλαδή την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής (…) Επίσης, η Χρυσή Αυγή υποστηρίζει ότι οι κοινωνικές τάξεις, τις οποίες διαχωρίζει με ασαφή, στενά εισοδηματικά κριτήρια, έχουν ενιαία εθνικά συμφέροντα στη βάση της κοινής φυλετικής καταγωγής, ότι δεν υπάρχουν ταξικές αντιθέσεις και ότι η ταξική πάλη έρχεται από τα έξω (από τους “μπολσεβίκους”) (…) Ο ταξικός διαχωρισμός της κοινωνίας εμφανίζεται δηλαδή ως ζήτημα διαφορετικών δεξιοτήτων και επιλογών επαγγέλματος (π.χ. άλλος επιλέγει να γίνει εφοπλιστής, άλλος να γίνει ναυτεργάτης, τόσο απλά)».
«Το “λαϊκό” κράτος πρέπει, σύμφωνα με την αντίληψη αυτή, να διασφαλίζει την ταξική συνεργασία για το καλό του έθνους, το οποίο έχει δήθεν ενιαία συμφέροντα, δηλαδή ο “πατριώτης” εφοπλιστής που υψώνει την κάθε ξένη “σημαία ευκαιρίας” στα καράβια του για να μη φορολογείται, με τον εργάτη που παλεύει για το μεροκάματό του» τόνισε χαρακτηριστικά.
«Η θέση της, λοιπόν, στην ουσία, είναι μια διαχείριση του συστήματος, αφήνοντας άθικτη τη βάση του, όπου οι εργάτες πρέπει να υποταχθούν με τον πιο βίαιο τρόπο στους καπιταλιστές, να διαιωνιστεί η εκμετάλλευσή τους, στο όνομα της ταξικής συνεργασίας, για το καλό του έθνους. Τόσο βαθιά “αντισυστημική” δύναμη είναι!», υπογράμμισε.
«Ακόλουθη με τις θέσεις της είναι και η πρακτική στήριξη και διασυνδέσεις που έχει η Χρυσή Αυγή με το μεγάλο κεφάλαιο και την εργοδοσία, το αυξημένο ενδιαφέρον της π.χ. για τις φοροαπαλλαγές στους εφοπλιστές με σχετικές Ερωτήσεις στη Βουλή. Είναι φυσικά χαρακτηριστική η περίπτωση των εργολάβων της Ζώνης του Περάματος, την οποία εξετάζουμε στη σχετική υπόθεση της δολοφονικής επίθεσης στους κομμουνιστές και συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, αλλά δεν είναι η μόνη. Υπάρχουν αρκετές άλλες περιπτώσεις, π.χ. η χρησιμοποίησή της ως απεργοσπαστικού μηχανισμού στην απεργία του σωματείου της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, το 2017 για την υπογραφή ΣΣΕ, τα δουλεμπορικά γραφεία που προωθεί για την προσέλκυση φτηνού εργατικού δυναμικού στους εργοδότες κλπ.», πρόσθεσε.
«Η ιστορική εμπειρία λοιπόν δείχνει, υπογράμμισε, ότι ο φασισμός και ο ναζισμός, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους, συνδυάζουν την ύπαρξη και δράση μιας εγκληματικής — τρομοκρατικής οργάνωσης με ένοπλα τάγματα εφόδου, που έχει την ανοχή ή και τη στήριξη του κράτους, με την ανάπτυξη ενός μαζικού κινήματος-κόμματος. Έτσι μπορεί να κατανοηθεί καλύτερα και η διφυής λειτουργία και δράση της ναζιστικής Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης με το μανδύα του πολιτικού κόμματος. Και εξηγεί καλύτερα και την προσπάθεια, που ξεκίνησε στο 2ο Συνέδριό της το 1992, να ανοιχτεί περισσότερο στις μάζες, διατηρώντας παράλληλα και ενισχύοντας τον εγκληματικό χαρακτήρα της με τα τάγματα εφόδου της. Στη χώρα μας η Χρυσή Αυγή είχε πάντοτε τέτοια προστασία και στήριξη και από τον κρατικό μηχανισμό και από ισχυρούς καπιταλιστές».
Συγκεκριμένα, για τη σχέση της με την Αστυνομία αναφέρθηκε ενδεικτικά στη χαρακτηριστική περίπτωση της κατηγορούμενης αστυνομικού Πόπορη, βασικού συνδέσμου και πληροφοριοδότη της Χρυσής Αυγής, των αστυνομικών διοικητών Γιοβανίδη στη Νίκαια και Σκάρα στον Άγιο Παντελεήμονα. Αναφέρθηκε επίσης και στην απόρρητη έκθεση της Κρατικής Ασφάλειας για τη Χρυσή Αυγή με ημερομηνία 10-12-1999, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» στις 17–4‑2004, όπου διαπιστώνεται μεταξύ άλλων ότι «η οργάνωση διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία αξιωματικούς και μόνιμους υπαξιωματικούς του Στρατού, αλλά και με απόστρατους. Διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με εν ενεργεία και απόστρατους αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. αλλά και απλούς αστυνομικούς. Στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια των επετείων της 17ης Νοέμβρη, αλλά και άλλων εκδηλώσεων του αριστερίστικου και αναρχικού χώρου, η Αστυνομία τους προμήθευε με ασυρμάτους και γκλομπς, για να τους εντοπίζουν και να τους χτυπούν, εμφανιζόμενοι ως “αγανακτισμένοι” πολίτες (εκπαιδεύονταν επομένως δίπλα στις αστυνομικές δυνάμεις). Τα περισσότερα μέλη της Χρυσής Αυγής οπλοφορούν παράνομα, προμηθευόμενα όπλα από βουλευτές, παρουσιαζόμενοι ως συνοδοί τους».
Επίσης έκανε αναφορά και στον Χάρη Κουσουμβρή, για πολλά χρόνια ηγετικό στέλεχος και ταμία της Χρυσής Αυγής, αλλά και κατηγορούμενος ο ίδιος για διάφορες εγκληματικές επιθέσεις της οργάνωσης. Σε σχετικό βιβλίο που εξέδωσε το 2004, μετά την αποχώρησή του από τη ΧΑ, επιβεβαιώνει τις γνώριμες εικόνες συνεργασίας Χρυσής Αυγής — Αστυνομίας ‑που έχουμε αντικρίσει κατά καιρούς- και επισημαίνει ότι αυτή γινόταν κατ’ εντολή του αρχηγού της Χρυσής Αυγής. Μία από τις φορές όπου Αστυνομία και μέλη της Χρυσής Αυγής συνεργάστηκαν ήταν το 1995, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων στο πλαίσιο της επετείου της 17ης Νοέμβρη όπου σημειώθηκαν εκτεταμένα επεισόδια. Μέλη της Χρυσής Αυγής συνέδραμαν τα ΜΑΤ ώστε να διαλυθεί η κατάληψη του Πολυτεχνείου. Ειδικότερα αναφέρει ότι τους δόθηκε εντολή από την ηγεσία της Χρυσής Αυγής να πάνε «μεμονωμένα» ως «αγανακτισμένοι» πολίτες να ενισχύσουν την προσπάθεια της Αστυνομίας.
«Πώς να μη λέει μετά από όλα αυτά ο Ρουπακιάς στους αστυνομικούς που τον συνέλαβαν, “δικός σας είμαι, της Χρυσής Αυγής”, απορώντας για τη σύλληψή του και ζητώντας ουσιαστικά με τη φράση αυτή ευνοϊκή μεταχείριση;», τόνισε.
Αλλά και η αντιμετώπιση από τις εισαγγελικές αρχές ήταν τουλάχιστον ανεκτική ως προς τη δράση της Χρυσής Αυγής (δεκάδες ποινικές υποθέσεις που την αφορούσαν στα συρτάρια), σημείωσε ο συνήγορος.
Και βέβαια αναφέρθηκε και στη δήλωση Ανδρουτσόπουλου (του γνωστού Περίανδρου) που αναφέρει σχετικά με την απόπειρα ανθρωποκτονίας του Δημήτρη Κουσουρή ότι «αν ανοίξω το στόμα μου, στέλνω φυλακή για φυσικό αυτουργό τον Παναγιώταρο και ηθικό αυτουργό τον Μιχαλολιάκο (…) Η Δικαιοσύνη όμως, περιέργως, δεν ζήτησε ποτέ από τον Ανδρουτσόπουλο να ανοίξει το στόμα του, να ερευνήσει τα λεγόμενά του, ώσπου η υπόθεση παραγράφηκε», ανέφερε χαρακτηριστικά.
«Αλλά μήπως και η φασιστική — ναζιστική ιδεολογία είναι κάποια πρωτότυπη αντισυστημική ιδεολογία;», αναρωτήθηκε ο συνήγορος. «Ο Ντατ εξηγεί και πάλι στο βιβλίο του “ο φασισμός δεν έχει δημιουργήσει τίποτα και ούτε έχει αυτή τη δυνατότητα, διότι ο φασισμός δεν αποτελεί παρά μόνο έκφραση της αρρώστιας και του θανάτου”», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Για την προσπάθεια συμψηφισμού από τη Χρυσή Αυγή
Για την προσπάθεια συμψηφισμού από την Χρυσή Αυγή τόνισε: «Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της δίκης, οι κατηγορούμενοι και η υπεράσπισή τους προσπάθησαν, με διάφορες αφορμές και τρόπους, να συκοφαντήσουν τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες, να λοιδορήσουν την ταξική πάλη, να προκαλέσουν ανεπίτρεπτους συνειρμούς και ταυτίσεις της δικής τους εγκληματικής δράσης με τη δράση και την οργάνωση της εργατικής τάξης και της πρωτοπορίας της, του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Στο όνομα της δήθεν πολιτικής τους δίωξης, αναπαρήγαγαν την ύπουλη, επικίνδυνη και ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων, την εξίσωση του φασισμού με τον κομμουνισμό. Δεν μας ξένισε η προσπάθειά τους αυτή. Αποτελεί, άλλωστε, δυστυχώς, επίσημη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με μια σειρά αντικομμουνιστικά ψηφίσματα, τη στήριξη φασιστικών κυβερνήσεων που εξαπολύουν κηρύγματα ρατσιστικού μίσους, την ανοχή σε διώξεις και απαγορεύσεις σε βάρος κομμουνιστικών κομμάτων σε μια σειρά χώρες, την ίδια ώρα που υμνούνται και στήνονται αγάλματα σε γνωστούς ναζιστές εγκληματίες πολέμου. Είναι άλλη μια απόδειξη του βαθιά συστημικού χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής, που αναμασά και προπαγανδίζει την αντιδραστική ιδεολογία των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.
Οι κατηγορούμενοι, επειδή πλέον τα στοιχεία είναι συντριπτικά για την εγκληματική δράση τους και δεν μπορούν να τα συγκαλύψουν ή να τα αντικρούσουν, καταφεύγουν σε μια δεύτερη ζώνη άμυνας, τον συμψηφισμό.
Έτσι, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ακούσουμε για άλλη μια φορά, τις επόμενες ημέρες, αυτά που ακούγαμε σε όλη τη διάρκεια της αποδεικτικής διαδικασίας από την υπεράσπιση, για τη Σοβιετική Ένωση, τον Στάλιν, το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ, τον Πουλικόγιαννη κλπ.
Φυσικά, μια τέτοια πρακτική είναι απαράδεκτη και έχει ήδη καταδικαστεί από το Δικαστήριό σας».
«Τι όμως αλήθεια, προσπαθούν να συμψηφίσουν οι κατηγορούμενοι;» τόνισε μεταξύ άλλων ο συνήγορος. «Τις θηριωδίες του ναζισμού στη χώρα μας με τη μεγαλειώδη Εθνική Αντίσταση του λαού μας, μέσα από το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, με κύριο οργανωτή, καθοδηγητή και αιμοδότη το ΚΚΕ;
Να θέσουν στην ίδια μοίρα τις σφαγές των ναζιστικών στρατευμάτων στο μαρτυρικό Κοντομάρι της Κρήτης (2 Ιουνίου 1941) που ήταν και η πρώτη μαζική εκτέλεση αμάχων στην Ευρώπη, την ανείπωτη σφαγή της Κανδάνου των Χανίων (3 Ιουνίου 1941), το ξεκλήρισμα του Κομμένου της Άρτας (16 Αυγούστου 1943),το ολοκαύτωμα των Λιγκιάδων Ιωαννίνων (3 Οκτωβρίου 1943), τη σφαγή των Καλαβρύτων (13 Δεκέμβρη 1943), τη σφαγή του Διστόμου (10 Ιουνίου 1944) (που διέπραξε η 2η Ταξιαρχία των ναζιστικών SS, η οποία είχε μάλιστα ως λάβαρο το ρούνο, ένα από τα αγαπημένα ναζιστικά σύμβολα της Χρυσής Αυγής που “κοσμεί” τα γραφεία της), τη σφαγή της Κλεισούρας Καστοριάς (5 Απριλίου 1944), το μακελειό του Χορτιάτη Θεσσαλονίκης (2 Σεπτεμβρίου 1944), το Μπλόκο της Κοκκινιάς (17 Αυγούστου 1944), τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές την Πρωτομαγιά του 1944 στην Καισαριανή (κρατούμενους της Ακροναυπλίας που παρέδωσε το καθεστώς Μεταξά στους Γερμανούς ναζί) και σε τόσες άλλες ελληνικές μαρτυρικές πόλεις, τα φριχτά βασανιστήρια πατριωτών αγωνιστών στα κολαστήρια της Γκεστάπο στην οδό Μέρλιν και της Κομαντατούρ στην οδό Κοραή, τη φυλάκιση και την εξόντωση στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Άουσβιτς, του Νταχάου, του Μαουτχάουζεν των 50.000 Ελλήνων με εβραϊκή καταγωγή της Θεσσαλονίκης και άλλων ελληνικών πόλεων (γι’ αυτούς που λέει ο Μιχαλολιάκος ότι πήγαν ένα ταξιδάκι αναψυχής και απολάμβαναν τις μεταφυσικές ανησυχίες τους), που μαρτύρησαν μαζί με εκατομμύρια άλλους αθώους ανθρώπους, θύματα της ναζιστικής θηριωδίας, που προσβάλλουν η Χρυσή Αυγή και οι κατηγορούμενοι τη μνήμη τους.
Όλα αυτά έκανε ο “κατασυκοφαντημένος” ‑κατά τον Μιχαλολιάκο και τη Χρυσή Αυγή- “εθνικοσοσιαλισμός” στη χώρα μας, μαζί με τους πολιτικούς προγόνους τους και εγχώριους συνεργάτες του. Και θέλουν να τον συγκρίνουν και να το βάλουν στο “ίδιο τσουβάλι” με τι;» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Επιπρόσθετα τόνισε ότι οι κατηγορούμενοι, επίσης, επιχειρούν να παραλληλίσουν και να συμψηφίσουν, εντελώς αβάσιμα και προκλητικά, τη δική τους εγκληματική οργάνωση και δράση με αυτή των ταξικών σωματείων, του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ.
Και ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: «Τα ταξικά εργατικά σωματεία και το ΠΑΜΕ αγωνίζονται για τα δικαιώματα των εργαζομένων, υπερασπίζονται τις κατακτήσεις τους, ατσαλώνονται στις ιδέες της ταξικής αλληλεγγύης και ενότητας όλων των εργατών, ανεξάρτητα από φύλο, θρησκεία και εθνικότητα, παλεύουν για τους μισθούς και τα μεροκάματα, την Κοινωνική Ασφάλιση, τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας μέσα στους χώρους δουλειάς, την προστασία της ανθρώπινης ζωής για την αποφυγή των εργατικών ατυχημάτων. Δεν είναι εγκληματικές οργανώσεις. Γιατί οι σκοποί τους κατατείνουν στην προστασία και ανύψωση της πιο σπουδαίας ανθρώπινης δραστηριότητας που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από το ζώο, δηλαδή την εργασία. Γι’ αυτό και τα μέσα που χρησιμοποιούν, στηρίζονται στις αρχές της συλλογικότητας, της συναδελφικότητας, της ουσιαστικής δημοκρατίας μέσα στα σωματεία με μαζικές συλλογικές διαδικασίες και αποφάσεις.
Στον αντίποδα, οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής υπερασπίζονται την ανωτερότητα της Αρίας Φυλής, στην υπηρεσία της οποίας επιδιώκουν να καθυποτάξουν τον άνθρωπο και την εργασία του. Οι γυναίκες είναι γι’ αυτούς εργαλεία αναπαραγωγής του είδους. Οι αλλόθρησκοι και αλλοεθνείς είναι εχθροί που πρέπει να εξοντωθούν. Η ιδεολογία τους είναι ο ναζισμός. Οι σκοποί τους είναι απάνθρωποι. Γι’ αυτό και η οργάνωσή τους στηρίζεται στην αρχή του Ενός, του Μεγάλου Αρχηγού, στον οποίο μάλιστα αποδίδουν μεταφυσικές ιδιότητες. Γι’ αυτό και τα μέσα της δραστηριότητάς τους είναι το έγκλημα, η τρομοκρατία, ο εκφοβισμός και ο εκβιασμός».
«Τα μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας είναι περήφανα για την ιδεολογία και τις πράξεις τους, για την ιστορία του Κόμματός τους. Η ζωή, το ήθος και η δράση τους είναι μια θάλασσα αγώνα, ανιδιοτελούς προσφοράς, αμέτρητων θυσιών και αγάπης για τον άνθρωπο. Γιατί εκκινεί από την ακλόνητη πίστη ότι η κοινωνία της ανύψωσης του ανθρώπου είναι δυνατή και θα γίνει πραγματικότητα. Παλεύουν γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό. Για την οικοδόμηση μιας κοινωνίας που δεν θα στηρίζεται στον ανταγωνισμό, την εμπορευματοποίηση και την κυριαρχία του χρήματος με το οποίο αγοράζεις και πουλάς ακόμα και τον ίδιο τον άνθρωπο. Για την οικοδόμηση μας κοινωνίας, όπου ο άνθρωπος είναι άνθρωπος, η σχέση του με τον κόσμο είναι ανθρώπινη, η αγάπη ανταλλάσσεται μόνο με αγάπη, η εμπιστοσύνη μόνο με εμπιστοσύνη (όπως έγραφε ο Καρλ Μαρξ)», τόνισε χαρακτηριστικά.
Κανένας δεν δικαιούται να σιωπά
Ολοκληρώνοντας μεταξύ άλλων ανέφερε: «Μετά από αυτή τη δίκη, με τόσα συντριπτικά στοιχεία που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι κανένας πια δεν δικαιούται να είναι ανυποψίαστος τι σημαίνει Χρυσή Αυγή, τι σημαίνει ναζισμός και φασισμός. Και κανένας δεν δικαιούται να σιωπά!».
«Τα εκτελεστικά αποσπάσματα, οι χαφιέδες, οι μαυραγορίτες, οι δοσίλογοι, οι βασανιστές, οι συνεργάτες των ναζί ανήκουν στις πιο ντροπιαστικές σελίδες της Ιστορίας του τόπου μας. Έτσι και σήμερα. Όσα αποκαλύφθηκαν στο πλαίσιο της δίκης αυτής, το πλούσιο και αποδεικτικό υλικό που ξεδιπλώθηκε, θα μείνει ένα υπομνηστικό αποτύπωμα της Ιστορίας στην οποία όλοι λογοδοτούμε. Κανείς δεν ξεφεύγει από την αμείλικτη κριτική της! Εμείς έχουμε κάνει συνειδητή επιλογή για την οποία είμαστε περήφανοι και δεν φοβόμαστε την κρίση. Συμβαίνει, βέβαια, το εξής παράδοξο σε αυτή τη δίκη, που ίσως θα ξένισε κάποιους: 100 χρόνια Ιστορίας και ανείπωτων διωγμών, στην πάλη για την απελευθέρωση της κοινωνίας από τα δεσμά της εκμετάλλευσης, οι κομμουνιστές δικηγόροι έχουμε συνηθίσει να καθόμαστε στα απέναντι έδρανα, αυτά των συνηγόρων υπεράσπισης. Μας γνωρίζετε να υπερασπιζόμαστε αγωνιζόμενους εργάτες, φοιτητές, βιοπαλαιστές, κατατρεγμένους πρόσφυγες, ταλαίπωρους μετανάστες, όταν διώκονται άδικα από την τρομοκρατία της εργοδοσίας, την καταστολή και αυθαιρεσία κρατικών μηχανισμών. Σε αυτή τη δίκη, όμως, βρεθήκαμε στα έδρανα της Πολιτικής Αγωγής. Αλλά αν το καλοσκεφτεί κανείς, ίσως και να συμβαίνει και πάλι το ίδιο, στα ίδια έδρανα καθόμαστε, όσο κι αν φαίνεται αυτό οξύμωρο. Φρόντισε, άλλωστε, η κ. εισαγγελέας της έδρας, με την πρότασή της, να μας το θυμίσει. Είμαστε και σε αυτή τη δίκη υπερασπιστές των ίδιων ανθρώπων, των ίδιων αξιών, των ίδιων ιδανικών.
Είμαστε υπερασπιστές των αγωνιστών, όλων αυτών που ξέρουμε ότι δεν συμφωνούν σε όλα μαζί μας, αλλά βαδίζουμε μαζί στον ίδιο δρόμο. Όσοι αγανακτούν με την αδικία, αμφισβητούν τη βαρβαρότητα, αφιερώνουν την καλλιτεχνική τους δημιουργία και το ταλέντο τους για την εκδήλωση της ανθρώπινης ομορφιάς, την αποκάλυψη της αλήθειας και την καταδίκη του φασισμού. Ο Παύλος Φύσσας ήταν ένας αγωνιστής, αντιφασίστας, καλλιτέχνης. Δολοφονήθηκε από τους φασίστες. Και δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς στη μάνα που θρηνεί τον αδικοχαμένο γιο της. Όμως είμαστε αισιόδοξοι. “Για τις συμμορίες και τους βασανιστές, δεν υπάρχει δρόμος να διαβούνε, γιατί ποτέ δεν ήταν ποιητές”. Μα Παύλοι θα υπάρχουν πάντα. Οι άνθρωποι που είναι άνθρωποι. Οι αγωνιστές και οι αλύγιστοι, που ακόμα και στις πιο δύσκολες και μαύρες στιγμές, υμνούν την ανθρώπινη ομορφιά. Ο Γιάννης Ρίτσος στη Λέρο, που ζωγραφίζει πάνω σε πέτρες το ανθρώπινο σώμα, “ένιωθα την ανάγκη να αντιπαραθέσω κάτι που είναι δυναμικό, την ομορφιά και τον έρωτα που είναι οι μεγάλες και αιώνιες αξίες της ζωής. Κι έτσι δεν επέτρεπα ούτε στον εαυτό μου ούτε στους άλλους να νιώσουν ότι έχουν αποστερηθεί τη ζωή. Ότι έχει χαθεί η ομορφιά, ότι έχουν χαθεί οι αξίες της ανθρώπινης ύπαρξης”. Ο Ναζίμ Χικμέτ από τη φυλακή, που υμνεί “την πιο όμορφη θάλασσα που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει”.
Είμαστε υπερασπιστές των εργατών όπου Γης, αυτών που στύβουν την πέτρα και βγάζουν νερό και τροφή, αυτών που δέχονται την πιο σκληρή και βάναυση εκμετάλλευση, των πιο κατατρεγμένων που αναγκάζονται να ξεσπιτωθούν από τις χώρες τους για να ξεφύγουν από τον θάνατο και τις βόμβες, των ξεριζωμένων προσφύγων που βλέπουν τα παιδιά τους να πνίγονται σε θαλάσσιους φράχτες. Αυτών που ξορκίζουν τους εφιάλτες τους και περιμένουν το χάραμα για να πιάσουν δουλειά, όταν κάποια ανεγκέφαλα ανθρωποειδή, τους επιτίθενται ξαφνικά μέσα στον ύπνο τους για να τους σκοτώσουν επειδή δεν είναι Έλληνες! Ξέρουμε ότι “αυτοί που αρπάζουν το φαΐ απ’ το τραπέζι, κηρύχνουν τη λιτότητα”, τρομοκρατούν, λυσσομανούν και δολοφονούν. Όμως είμαστε αισιόδοξοι, γιατί ο ποιητής θυμίζει στον κάθε Φύρερ και Μεγάλο Αρχηγό: “Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ, Ξέρει να πετάει, Ξέρει και να σκοτώνει, Μόνο που έχει ένα ελάττωμα, ‑ξέρει να σκέφτεται”».
Ζητάμε ‑είπε ο συνήγορος των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ- από το δικαστήριο «να σεβαστείτε την αλήθεια, που κατάφερε να περάσει μέσα από χίλια μύρια κύματα και “συμπληγάδες πέτρες”, προκειμένου να αναδυθεί μέσα από τη δικαστική αίθουσα. Το δικαστήριό σας αυτήν την αλήθεια έχει χρέος να την διασώσει ολόκληρη, να προφυλάξει την ακεραιότητά της από ακρωτηριασμούς, στο βωμό σκοπιμοτήτων και επικίνδυνων ισορροπιών. Γιατί η Ιστορία δεν συγχωρεί.
Θα μου επιτρέψετε να κλείσω την αγόρευσή μου, με κάποιους αγαπημένους στίχους του ποιητή Γιάννη Νεγρεπόντη, δεσμώτη της χούντας στη Γυάρο, μελοποιημένους από τον αξέχαστο Μάνο Λοΐζο, που όταν τους πρωτάκουσα, μαθητής ακόμα, με άγγιξαν βαθιά και με σημάδεψαν. Κι ήταν αυτοί οι στίχοι που μου ήρθαν αμέσως στο μυαλό όταν άκουσα για τη δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα.
Κι αυτούς τους στίχους θα ήθελα να τους αφιερώσω στην οικογένειά του, τη μητέρα του, την αγαπημένη μας Μάγδα, και τους φίλους του.
Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο που ήξερε και έπαιζε τ’ ακορντεόν,
όταν τραγούδαγε, φτυστός ήταν ο ήλιος, φωτιές στα χέρια του άναβε τ’ ακορντεόν.
Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ’ άλλα κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν
γερμανικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα και μια ριπή σταμάτησε τ’ ακορντεόν.
Τ’ αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει, όποτε ακούω από τότε ακορντεόν
κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει δε θα περάσει ο φασισμός».
«Αλλά για να συμβεί αυτό ‑τόνισε- χρειάζεται οι εργαζόμενοι, οι νέοι άνθρωποι να βρίσκονται συνεχώς σε εγρήγορση, να έχουν πάντα ανοιχτά και άγρυπνα τα μάτια της ψυχής τους και, το κυριότερο, να αντιμετωπίσουν τη ρίζα του κακού, το εκκολαπτήριο που επωάζει το αυγό του φιδιού, το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο».
Πηγή: 902.gr