Δίκη Χρυσής Αυγής: «Η Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να ασκήσει πολιτική χωρίς βία»

Την πορεία της Χρυ­σής Αυγής και του «ισό­βιου αρχη­γού της» Νίκου Μιχα­λο­λιά­κου από την δεκα­ε­τία του 1980 έως και σήμε­ρα περιέ­γρα­ψε ενώ­πιον του Τρι­με­λούς Εφε­τεί­ου Κακουρ­γη­μά­των ο δημο­σιο­γρά­φος Δημή­τρης Ψαράς που εδώ και 27 χρό­νια ασχο­λεί­ται με το θέμα και έχει εκδώ­σει δύο βιβλία για την οργά­νω­ση που –όπως είπε- δεν μπο­ρεί «να ασκή­σει πολι­τι­κή χωρίς βία».

Ο δημο­σιο­γρά­φος, στην κατά­θε­ση του στη δίκη της Χρυ­σής Αυγής, ανα­φέρ­θη­κε εκτε­νώς στην πορεία του «αρχη­γού» Νίκου Μιχα­λο­λιά­κου, αλλά και της οργά­νω­σης που ξεκί­νη­σε ως μία ασή­μα­ντη «λέσχη ναζι­στι­κής επι­μόρ­φω­σης» για να κατα­λή­ξει σε «κόμ­μα που ξεκί­νη­σε ως εγκλη­μα­τι­κή οργά­νω­ση που χρη­σι­μο­ποιεί το κόμ­μα ως κάλυμ­μα». Τόνι­σε δε ότι από την αρχή ήταν ναζι­στι­κή οργά­νω­ση, η οποία «τέλη της δεκα­ε­τί­ας του 1980 αρχές του 1990 ξεκί­νη­σε τις εγκλη­μα­τι­κές ενέργειες».

Ο κ. Ψαράς έδω­σε έμφα­ση στην πορεία του αρχη­γού της Χρυ­σής Αυγής καθώς τόνι­σε πως «δεν υπάρ­χει Χρυ­σή Αυγή, χωρίς Μιχαλολιάκο».

Όπως είπε ο μάρ­τυ­ρας: «Ο Μιχα­λο­λιά­κος είναι η Χρυ­σή Αυγή. Διέ­πε­ται από την αρχή του αρχη­γού. Τον Δεκέμ­βριο του 1984 ανα­λαμ­βά­νει καθή­κο­ντα του πρώ­του προ­έ­δρου της νεο­λαί­ας ΕΠΕΝ. Δίνει μια πιο μαχη­τι­κή, λέει αυτός, ακραία, λέω εγώ μορ­φή. Οι ναζι­στές δεν πιστεύ­ουν στα της δικτα­το­ρί­ας. Δεν έμει­νε πολύ και­ρό, στις αρχές του 1985 έφυ­γε στο πλαί­σιο εσω­τε­ρι­κών ερί­δων, αλλά και επει­δή όπως λέει ο ίδιος συν­δέ­θη­κε η ΕΠΕΝ με μια ομά­δα της Ευρω­βου­λής που είναι από το Ισρα­ήλ. Και ο ίδιος είναι ακραί­ος αντι­ση­μί­της. Δημιουρ­γεί και πάλι το περιο­δι­κό, και πάει να γίνει κάτι περισ­σό­τε­ρο από κλει­στός κύκλος. Αντέ­γρα­ψε πιστά, θέλη­σε να γίνει μια μικρο­γρα­φία των ομά­δων κρού­σης, των ταγ­μά­των εφό­δου που είχε φτιά­ξει ο Χίτλερ, πριν τη άνο­δο του στην εξου­σία το 1936. Αυτό είναι το μοντέλο.

Σιγά — σιγά προ­σπα­θεί να το υλο­ποι­ή­σει. Κάνει άνοιγ­μα, να “βγού­με από τα γρα­φεία. Δεν θα μελε­τά­με μόνο το Μein Κampf (σσ: Ο Αγών μου), αλλά θα βγού­με να κυνη­γή­σου­με τους εχθρούς μας”. Οι αρι­στε­ροί, οι αναρ­χι­κοί, οι ξένοι, οι άλλου χρώ­μα­τος, όλο το πολι­τι­κό σύστη­μα, αυτοί όλοι έχουν στο­χο­ποι­η­θεί κατά και­ρούς ως πολι­τι­κοί εχθροί. Μέχρι το 1990 δεν υπήρ­χαν μετα­νά­στες στην Ελλά­δα, μετά ξεκί­νη­σε, από τις αρχές του 1990. Αντί­θε­τα με άλλες οργα­νώ­σεις πολι­τι­κής βίας, δεν στο­χεύ­ει σε συγκε­κρι­μέ­να πρό­σω­πα. Στο­χεύ­ει σε ιδιό­τη­τες, π.χ. ένας που μας μοιά­ζει αναρ­χι­κός, ένας που μας μοιά­ζει Πακι­στα­νός και δεν έχει δου­λειά στη πατρί­δα μας. Δεν είναι ότι θα χτυ­πή­σει κάποιον επι­φα­νή. Το συμ­βο­λι­κό που θέλει να περά­σει είναι ότι είναι δυνα­τή. Ότι εμείς έχου­με την ισχύ».

Ο κ. Ψαράς ανα­φέρ­θη­κε στο κατα­στα­τι­κό του 1987 της Χρυ­σής Αυγής, το οποίο έχει παρα­δώ­σει στην ανά­κρι­ση, επι­ση­μαί­νο­ντας πως πρό­κει­ται ουσια­στι­κά για την αυθε­ντι­κή έκφρα­ση της οργά­νω­σης με σαφή δια­τύ­πω­ση στην “αρχή του αρχη­γού” . Πρό­κει­ται για έγγρα­φο που η υπε­ρά­σπι­ση δεν έχει απο­δε­χθεί την αυθε­ντι­κό­τη­τά του, το οποίο ο μάρ­τυ­ρας είπε πως του είχε στεί­λει επι­σή­μως η Χρυ­σή Αυγή το 1988: «Μου το έστει­λε η Χρυ­σή Αυγή, επι­σή­μως η οργά­νω­ση, με την ιδιό­τη­τα του δημο­σιο­γρά­φου. Το έστει­λαν στο περιο­δι­κό “Σχο­λια­στής” όπου εργα­ζό­μουν μετά από ένα μικρό σχό­λιο άλλου συνα­δέλ­φου. Η ΧΑ θεώ­ρη­σε σωστό να στεί­λει υλι­κό για­τί τότε προ­σπα­θού­σε να γίνει κάπως γνω­στή και με πάγια πρα­κτι­κή η οργά­νω­ση θεω­ρεί πως είναι κάποια δημο­σιό­τη­τα όταν σε σχο­λιά­ζει κάποιος αντί­πα­λος». Υπο­γράμ­μι­σε πως αυτό είναι το πρώ­το και αλη­θι­νό κατα­στα­τι­κό της οργά­νω­σης, υπο­στη­ρί­ζο­ντας πως εκεί­νο που έχει κατα­τε­θεί στον Άρειο Πάγο μερι­κούς μήνες μετά την είσο­δό της στη Βου­λή, ανα­φέ­ρει μόνο ως στό­χο τον αγώ­να κατά των μνημονίων.

Επί­σης, ο μάρ­τυ­ρας τόνι­σε πως σει­ρά δηλώ­σε­ων και συμπε­ρι­φο­ρών, αφού η Χρυ­σή Αυγή εισήλ­θε στην Βου­λή, έχουν ανα­γω­γή στους ναζι­στές: «Όταν έγι­ναν οι συλ­λή­ψεις μετά τον Φύσ­σα, είπε ο Μιχα­λο­λιά­κος ότι δεν έχου­με καμία σχέ­ση με το εθνι­κο­σο­σια­λι­σμό και βγαί­νο­ντας είπε στους οπα­δούς “Ζήτω η Νίκη”. Αυτό για τους μυη­μέ­νους είναι το “Sieg Heil”. Υπάρ­χουν και άπει­ρες ανα­φο­ρές, αφού μπή­καν στη Βου­λή, που υπο­στη­ρί­ζουν τη βία, τις δολο­φο­νί­ες… Δεν είναι αφε­λής ο Μιχα­λο­λιά­κος που τα έχει πει σε δημό­σιες συγκε­ντρώ­σεις. Όπως για τις “ξιφο­λόγ­χες που θα ακο­νί­ζο­νται στο πεζο­δρό­μιο”, φρά­ση που είναι από τον επί­ση­μο ύμνο των SS και είναι φρικιαστικές».

Κατά τον κ. Ψαρά, η κλι­μά­κω­ση της βίας που άσκη­σε η Χρυ­σή Αυγή το 2013 δεν ήταν τυχαία. Ήταν «τακτι­κή αντι­γραμ­μέ­νη από τη φασι­στι­κή Ιτα­λία, όπως ξέρει ο κ. Μιχα­λό­λιας (σ.σ. ο αδελ­φός του Ν. Μιχα­λο­λιά­κου) που ήταν τότε στην Ιτα­λία: Να προ­κα­λέ­σου­με τους εχθρούς, π.χ. να οργα­νω­θεί η Αρι­στε­ρά και να επι­τε­θεί στη Χρυ­σή Αυγή. Αυτή ήταν η στρα­τη­γι­κή της έντα­σης στην Ιτα­λία το 1970. Έτσι εξη­γώ την κλι­μά­κω­ση της βίας το φθι­νό­πω­ρο του 2013», ανέ­φε­ρε ο κ. Ψαράς και υπεν­θύ­μι­σε ότι την επί­μα­χη περί­ο­δο κάποιοι συζη­τού­σαν για «καλή» και «σοβα­ρή Χρυ­σή Αυγή».