Δίκη Χρυσής Αυγής: Καταχωρήθηκε στο βιβλίο αποφάσεων η ιστορική ετυμηγορία — Το σκεπτικό των δικαστών

Δεκα­ε­πτά μήνες μετά την ανα­κοί­νω­ση της ετυ­μη­γο­ρί­ας των δικα­στών του τρι­με­λούς εφε­τεί­ου Κακουρ­γη­μά­των, για την εγκλη­μα­τι­κή οργά­νω­ση που δρού­σε «υπό τον μαν­δύα πολι­τι­κού κόμ­μα­τος», η ιστο­ρι­κή από­φα­ση για την Χρυ­σή Αυγή καθα­ρο­γρά­φη­κε και κατα­χω­ρή­θη­κε στο ειδι­κό βιβλίο των απο­φά­σε­ων, ανοί­γο­ντας πλέ­ον τον δρό­μο για τον προσ­διο­ρι­σμό της δίκης σε δεύ­τε­ρο βαθμό.

Η ογκώ­δης από­φα­ση στην οποία ανα­λύ­ε­ται το σκε­πτι­κό των δικα­στών, που επί πέντε χρό­νια εκδί­κα­ζαν την υπό­θε­ση των 69 κατη­γο­ρού­με­νων μελών του κόμ­μα­τος, που επί δύο κοι­νο­βου­λευ­τι­κές περιό­δους είχε πετύ­χει την είσο­δό του στην Βου­λή, κατα­λαμ­βά­νει χιλιά­δες σελί­δες, με τα δεδο­μέ­να να φθά­νουν το 1 terabyte.

Ήδη η κατα­χώ­ρη­ση της από­φα­σης προ­κά­λε­σε την άμε­ση αντί­δρα­ση των συνη­γό­ρων Πολι­τι­κής Αγω­γής, οι οποί­οι, με αίτη­μά τους προς την ηγε­σία του εφε­τεί­ου, ζητούν τον προσ­διο­ρι­σμό της δευ­τε­ρο­βάθ­μιας δίκης με τόπο διε­ξα­γω­γής την αίθου­σα τελε­τών του εφε­τεί­ου, καθώς και την απαλ­λα­γή των μελών της σύν­θε­σης του πεντα­με­λούς εφε­τεί­ου Κακουρ­γη­μά­των, από κάθε άλλη δικα­στι­κή υπηρεσία.

Να σημειω­θεί ότι στο δευ­τε­ρο­βάθ­μιο δικα­στή­ριο θα εκδι­κα­στούν και οι εφέ­σεις των κατα­δι­κα­σθέ­ντων, με τις οποί­ες διεκ­δι­κούν την μεί­ω­ση των ποι­νών τους, αλλά και η έφε­ση υπέρ του νόμου που άσκη­σε ο εισαγ­γε­λέ­ας, ζητώ­ντας την επι­βο­λή μεγα­λύ­τε­ρης ποι­νής για συγκε­κρι­μέ­νους κατα­δι­κα­σθέ­ντες, μετα­ξύ των οποί­ων ο αρχη­γός και η διευ­θυ­ντι­κή ομά­δα της Χρυ­σής Αυγής.

Το δικα­στή­ριο, τον Οκτώ­βριο του 2020, με την ομό­φω­νη από­φα­σή του, κατα­δί­κα­σε 7 πρώ­ην βου­λευ­τές για διεύ­θυν­ση εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης και 11 πρώ­ην βου­λευ­τές για συμ­με­το­χή. Επί­σης, 18 κατη­γο­ρού­με­νοι κατα­δι­κά­στη­καν για την δολο­φο­νία Φύσ­σα, 5 για την επί­θε­ση στους Αιγύ­πτιους αλιερ­γά­τες, 3 για την επί­θε­ση σε μέλη του ΠΑΜΕ, και 14 κατα­δι­κά­στη­καν, είτε ως μέλη της οργά­νω­σης, είτε για άλλες πράξεις.

«Εγκλη­μα­τι­κή οργάνωση»

Οι δικα­στές, στο σκε­πτι­κό τους για την εγκλη­μα­τι­κή οργά­νω­ση, κρί­νουν πως απο­δεί­χθη­καν οι παρα­δο­χές του βου­λεύ­μα­τος, το οποίο ανα­φέ­ρε­ται σε ναζι­στι­κού τύπου οργά­νω­ση, που ιδρύ­θη­κε την δεκα­ε­τία του 1980 και εξα­κο­λού­θη­σε σε όλη την πορεία της να έχει την ίδια ιδε­ο­λο­γία. Όπως συγκε­κρι­μέ­να σημειώ­νουν: «Η ναζι­στι­κή αυτή ιδε­ο­λο­γία δεν άλλα­ξε από το 1992, ούτε οι υπο­στη­ρι­κτές αυτής απο­μα­κρύν­θη­καν, όπως αβά­σι­μα οι κατη­γο­ρού­με­νοι ισχυ­ρί­ζο­νται. Τού­το άλλω­στε σαφώς προ­κύ­πτει από δηλώ­σεις, έγγρα­φα, φωτο­γρα­φί­ες, βίντεο, ναζι­στι­κά σύμ­βο­λα, ναζι­στι­κό χαι­ρε­τι­σμό, ομι­λί­ες εντός των γρα­φεί­ων αλλά και δημό­σια, όπως ενδει­κτι­κά απο­σπά­σμα­τα δημο­σιευ­μά­των στην εφη­με­ρί­δα ‘Χρυ­σή Αυγή’ του 2006, δηλώ­σεις του Νίκου Μιχα­λο­λιά­κου, ομι­λί­ες του και άλλα».

Στο σκε­πτι­κό τονί­ζε­ται δε, πως «την ναζι­στι­κή ιδε­ο­λο­γία τους, ηγε­τι­κά στε­λέ­χη της Χρυ­σής Αυγής την καθι­στού­σαν εμφα­νή, πλην άλλων και με δερ­μα­το­στι­ξία, όπως ο ναζι­στι­κός αετός του Ιωάν­νη Λαγού, η σβά­στι­κα του Ηλία Κασι­διά­ρη, το ‘Sieg Heil’ του Πανα­γιώ­τη Ηλιό­που­λου, όπως και με άλλους τρό­πους, μετα­ξύ των οποί­ων και η εκπαί­δευ­ση ενη­λί­κων με το ‘χάιλ Χίτλερ’». Όπως συγκε­κρι­μέ­να ανα­φέ­ρε­ται μάλι­στα, «κύριο χαρα­κτη­ρι­στι­κό της εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης, η οποία εκκο­λά­φθη­κε και στους κόλ­πους του πολι­τι­κού σχη­μα­τι­σμού και μετέ­πει­τα πολι­τι­κού κόμ­μα­τος με την επω­νυ­μία λαϊ­κός σύν­δε­σμος Χρυ­σή Αυγή και δρα­στη­ριο­ποιεί­το υπό την κάλυ­ψή του, ήταν η ιεραρ­χι­κή δομή της, με επι­κε­φα­λής τον αρχη­γό της Νικό­λαο Μιχα­λο­λιά­κο, στη συνέ­χεια τους βου­λευ­τές του κόμ­μα­τος, οι οποί­οι είχαν ορι­στεί και περι­φε­ρειάρ­χες σε συνε­νω­μέ­νες μεγά­λες εκλο­γι­κές περι­φέ­ρειες για τον συντο­νι­σμό των δρά­σε­ων, και τέλος τους υπευ­θύ­νους κάθε τοπι­κής οργάνωσης».

Σκο­ποί και δράση

Η από­φα­ση των δικα­στών όσον αφο­ρά τους σκο­πούς και τη δρά­ση της οργά­νω­σης είναι ξεκά­θα­ρη: «Η εγκλη­μα­τι­κή τους δρά­ση, που σκο­πό είχε την διά της βίας αντι­με­τώ­πι­ση των αλλο­δα­πών, των ιδε­ο­λο­γι­κών αντι­πά­λων, των αντι­φρο­νού­ντων και δια του τρό­που αυτού την επι­βο­λή και διά­δο­ση πολι­τι­κών ιδε­ών και θεω­ριών, εκδη­λω­νό­ταν μέσω των τοπι­κών οργα­νώ­σε­ων και πάντα υπό την καθο­δή­γη­ση ανώ­τε­ρου στην ιεραρ­χία στε­λέ­χους της».

Επι­ση­μαί­νε­ται επί­σης ότι: «Από την απο­δει­κτι­κή δια­δι­κα­σία προ­έ­κυ­ψε ότι κάθε παρα­βί­α­ση της ιεραρ­χί­ας επέ­συ­ρε πει­θαρ­χι­κές ποι­νές για μέλη τα οποία παρά­κου­σαν εντο­λή που δόθη­κε από ανώ­τε­ρο όργα­νο. Υπεύ­θυ­νος στο πει­θαρ­χι­κό συμ­βού­λιο ήταν οι Λαγός και Πανα­γιώ­τα­ρος. Οι πει­θαρ­χι­κές ποι­νές περιε­λάμ­βα­ναν ακό­μα και τον απο­κλει­σμό του απο­πεμ­φθέ­ντος από τα γραφεία».

Στην από­φα­ση γίνε­ται εκτε­νής ανα­φο­ρά στον ρόλο του αρχη­γού και στο καθε­στώς που διέ­πει όλη την δομή της Χρυ­σής Αυγής: «Η αρχή του αρχη­γού απο­δει­κνύ­ε­ται ότι δια­περ­νά την ιεραρ­χι­κή δομή της εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης από την αρχή της ίδρυ­σής της. Ο γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας, ο αρχη­γός, ο ανώ­τα­τος ηγέ­της ο Νίκος Μιχα­λο­λιά­κος, έχει την από­λυ­τη, απε­ριό­ρι­στη και αδιαμ­φι­σβή­τη­τη εξου­σία, ως και την από­λυ­τη ευθύ­νη των τελι­κών απο­φά­σε­ων. Η πίστη στον αρχη­γό ανά­γε­ται σε επί­πε­δο μετα­φυ­σι­κής, εκδη­λώ­νε­ται δε πανη­γυ­ρι­κά και με τη δια­δι­κα­σία του όρκου».

Ανα­φο­ρά με λεπτο­μέ­ρειες, γίνε­ται επί­σης και στην επι­χει­ρη­σια­κή δρά­ση «της Χρυ­σής Αυγής ένα­ντι τρί­των» η οποία «υλο­ποιεί­ται από επί­λε­κτες ομά­δες στε­λε­χών, μελών, υπο­στη­ρι­κτών, που ασπά­ζο­νται τους σκο­πούς της και την ιδε­ο­λο­γία της, για την οποία τακτι­κές ήταν οι ιδε­ο­λο­γι­κού προ­σα­να­το­λι­σμού επι­μορ­φω­τι­κές συνα­ντή­σεις, όπου ανα­λύ­ο­νταν θέμα­τα σχε­τι­κά με τις από­ψεις και τους στό­χους της Χρυ­σής Αυγής από ειδι­κούς ομι­λη­τές. Πρό­κει­ται για ομά­δες ατό­μων που συμ­με­τεί­χαν σε παρα­στρα­τιω­τι­κές εκπαι­δεύ­σεις, έφε­ραν ομοιό­μορ­φη στρα­τιω­τι­κή ενδυ­μα­σία, κατεί­χαν σχε­δόν όλοι παρά­νο­μα όπλα και επι­τί­θε­ντο σε συγκε­κρι­μέ­νες ομά­δες — στόχους».

Δολο­φο­νία Φύσσα

Για την δολο­φο­νία του Παύ­λου Φύσ­σα, το δικα­στή­ριο, επι­κα­λού­με­νο τα στοι­χεία που δια­τέ­θη­καν στην δίκη, ανα­φέ­ρει πως «το θύμα δέχτη­κε επί­θε­ση και χτυ­πή­μα­τα από τα μέλη της Χρυ­σής Αυγής, πριν το θανά­σι­μο τραυ­μα­τι­σμό του» και ότι το κίνη­τρο ήταν πολιτικό-ιδεολογικό.

Τονί­ζουν μάλι­στα οι δικα­στές: «Ο Ρου­πα­κιάς δεν έδρα­σε μόνος του και αυτο­βού­λως, η ανθρω­πο­κτο­νία του Παύ­λου Φύσ­σα ήταν απο­τέ­λε­σμα της οργα­νω­μέ­νης κινη­το­ποί­η­σης της ασφά­λειας της τοπι­κής οργά­νω­σης Νίκαιας της Χρυ­σής Αυγής, το δε κίνη­τρο ήταν πολι­τι­κό ιδε­ο­λο­γι­κό. Ο κατη­γο­ρού­με­νος Γεώρ­γιος Ρου­πα­κιάς, δεν ήταν ένας απλός ψηφο­φό­ρος της Χρυ­σής Αυγής, ούτε ένας τυχαί­ος περα­στι­κός από τα γρα­φεία, όπως ισχυ­ρί­στη­κε σε δηλώ­σεις του ο γενι­κός γραμ­μα­τέ­ας Νικό­λα­ος Μιχα­λο­λιά­κος. Ήταν μέλος της τοπι­κής Νικαί­ας ήδη από τον Ιού­λιο του 2012 και μάλι­στα μέλος του πεντα­με­λούς της τοπι­κής Νικαί­ας της Χρυ­σής Αυγής, και συγκε­κρι­μέ­να ήταν ταμίας».

Για τους 15 συγκα­τη­γο­ρου­μέ­νους του Ρου­πα­κιά στην δολο­φο­νία του μου­σι­κού, η από­φα­ση ανα­φέ­ρει ότι «δημιούρ­γη­σαν ευνοϊ­κές συν­θή­κες για την τέλε­ση του κακουρ­γή­μα­τος και συγκε­κρι­μέ­να κλί­μα γενι­κό­τε­ρης σύγ­χυ­σης και οχλα­γω­γί­ας, έντα­σης και εκφο­βι­σμού του ευρι­σκο­μέ­νου στο σημείο αυτό Παύ­λου Φύσ­σα, καθώς και της ολι­γο­με­λούς παρέ­ας του, στην οποία συμ­με­τεί­χαν και δύο νεα­ρές γυναί­κες, με τον προ­πη­λα­κι­σμό τού­των με ιαχές και ύβρεις, καθώς και με τον ξυλο­δαρ­μό τους εκ μέρους κάποιων από το τάγ­μα εφό­δου, με απο­τέ­λε­σμα της συμπε­ρι­φο­ράς τους αυτής, που συνι­στού­σε προ­ε­τοι­μα­σία εδά­φους για την καί­ρια και μοι­ραία παρέμ­βα­ση του Ρου­πα­κιά, ο Παύ­λος Φύσ­σας να εγκλω­βι­στεί από αυτούς και έτσι να κατα­στεί ευάλωτος…».

Τέλος, βασι­ζό­με­νοι σε δεκά­δες στοι­χεία, οι δικα­στές ανα­φέ­ρο­νται ως και στην «επι­χεί­ρη­ση συγκά­λυ­ψης της ανθρω­πο­κτο­νί­ας του Παύ­λου Φύσ­σα από την ηγε­σία και επι­φα­νή στε­λέ­χη της Χρυ­σής Αυγής», επι­κα­λού­με­νοι σχε­δια­γράμ­μα­τα των τηλε­φω­νι­κών κλή­σε­ων που έλα­βαν χώρα το βρά­δυ της δολοφονίας.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων