Δίκη Χρυσής Αυγής: Την παύση της δίωξης Λαγού — Μίχου ζήτησε η εισαγγελέας, επικαλούμενη τις διατάξεις του νέου Ποινικού Κώδικα

Δίκη Χρυ­σής Αυγής: Την απαλ­λα­γή όλων των κατη­γο­ρου­μέ­νων επι­κα­λού­με­νη τις δια­τά­ξεις του νέου Ποι­νι­κού Κώδι­κα ειση­γή­θη­κε η εισαγ­γε­λέ­ας του Τρι­με­λούς Πλημ­με­λειο­δι­κεί­ου της Αθή­νας ενώ­πιον του οποί­ου εκδι­κά­ζε­ται η υπό­θε­ση για την επί­θε­ση χρυ­σαυ­γι­τών σε βάρος του κοι­νω­νι­κού χώρου «Συνερ­γείο» το 2013 στην Ηλιούπολη.

Για τη βίαιη επί­θε­ση στον χώρο, μετά από μοτο­πο­ρεία της οργά­νω­σης στην Ηλιού­πο­λη, λογο­δο­τούν συνο­λι­κά εννέα κατη­γο­ρού­με­νοι, μετα­ξύ των οποί­ων ο νυν ευρω­βου­λευ­τής, Γιάν­νης Λαγός, και ο τότε βου­λευ­τής της Χρυ­σής Αυγής, Νίκος Μίχος, για τα αδι­κή­μα­τα της απρό­κλη­της φθο­ράς ξένης ιδιο­κτη­σί­ας από κοι­νού, απρό­κλη­της επι­κίν­δυ­νης σωμα­τι­κής βλά­βης από κοι­νού και οπλοφορίας.

Η εισαγ­γε­λέ­ας ζήτη­σε την παύ­ση της ποι­νι­κής δίω­ξης των κατη­γο­ρου­μέ­νων και ανέ­λυ­σε όλα τα αδι­κή­μα­τα υπό το νέο πλαί­σιο του Ποι­νι­κού Κώδι­κα που ‑όπως σημεί­ω­σε- έφε­ραν μεγά­λες δια­φο­ρο­ποι­ή­σεις και αλλα­γές: «Επει­δή είμα­στε σε μετα­βα­τι­κό στά­διο με το νέο Ποι­νι­κό Κώδι­κα εξα­ντλώ την πρό­τα­σή μου στο δικο­νο­μι­κό σκέ­λος της υπό­θε­σης. Θεω­ρώ πως δεν χρειά­ζε­ται να ανα­φερ­θώ σε πραγ­μα­τι­κά περι­στα­τι­κά για τους κατη­γο­ρού­με­νους, καθώς υπάρ­χουν κολ­λή­μα­τα δικο­νο­μι­κού χαρακτήρα».

Όπως είπε η εισαγ­γε­λέ­ας, με τα νέα δεδο­μέ­να του Ποι­νι­κού Κώδι­κα, το αδί­κη­μα της απρό­κλη­της φθο­ράς ξένης ιδιο­κτη­σί­ας έχει καταρ­γη­θεί και η κατη­γο­ρία θα πρέ­πει να μετα­τρα­πεί σε απλή φθο­ρά ξένης ιδιο­κτη­σί­ας. Όμως, και με την μετα­τρο­πή, η νέα δίω­ξη θα πρέ­πει να κηρυ­χθεί απα­ρά­δε­κτη, αφού η έγκλη­ση δεν υπο­βλή­θη­κε από τον ιδιο­κτή­τη του χώρου αλλά τον πολι­τι­κώς ενά­γο­ντα. Τόνι­σε, επί­σης, πως για την πρά­ξη που τιμω­ρεί­ται με ποι­νή φυλά­κι­σης έως 2 έτη ή χρη­μα­τι­κή ποι­νή, έχει παύ­σει υφ’ όρου η ποι­νι­κή δίω­ξη, σύμ­φω­να με τον νόμο 4411/2016.

Για την κατη­γο­ρία της απρό­κλη­της επι­κίν­δυ­νης σωμα­τι­κής βλά­βης, η εισαγ­γε­λέ­ας επι­σή­μα­νε πως εφό­σον δεν προ­κύ­πτει από ιατρο­δι­κα­στι­κή έκθε­ση εάν πράγ­μα­τι οι βλά­βες του πολι­τι­κού ενά­γο­ντα ήταν επι­κίν­δυ­νες, καθώς ο ίδιος αρνή­θη­κε την εξέ­τα­σή του από ιατρο­δι­κα­στή και δεν προ­σκο­μί­στη­κε ποτέ σχε­τι­κή ιατρι­κή βεβαί­ω­ση, το δικα­στή­ριο πρέ­πει να σχη­μα­τί­σει κρί­ση από τις κατα­θέ­σεις. Η εισαγ­γε­λέ­ας εκτί­μη­σε πως οι μαρ­τυ­ρι­κές κατα­θέ­σεις είναι αντι­φα­τι­κές και δεν προσ­διο­ρί­ζουν το μέγε­θος των βλα­βών του θύμα­τος. «Ο ίδιος μίλη­σε για 15 άτο­μα που τον χτυ­πού­σαν αλλά δεν έχου­με άλλη κατά­θε­ση σχε­τι­κή, δεν υπάρ­χουν αυτό­πτες μάρ­τυ­ρες», υπο­γράμ­μι­σε. Σύμ­φω­να με την ίδια, η βλά­βη του παθό­ντα «δεν φέρει τα χαρα­κτη­ρι­στι­κά επι­κίν­δυ­νης και για αυτό θα πρέ­πει να μετα­τρα­πεί η κατη­γο­ρία σε απλή σωμα­τι­κή που ένε­κα της απει­λού­με­νης ποι­νής έχει παύ­σει υφ’ όρων». Συνα­κό­λου­θα, όπως ανέ­φε­ρε, οι κατη­γο­ρού­με­νοι πρέ­πει να απαλ­λα­γούν και από την ηθι­κή αυτουρ­γία στις παρα­πά­νω πρά­ξεις, εφό­σον παύ­ει η δίω­ξη για το κύριο αδίκημα.

Τέλος, κατά την εισαγ­γε­λι­κή λει­τουρ­γό και η οπλο­χρη­σία δεν μπο­ρεί να απο­δο­θεί σε κανέ­ναν, εφό­σον δεν υπάρ­χει δυνα­τό­τη­τα κατα­δί­κης για τις κύριες πρά­ξεις και επο­μέ­νως δεν προ­κύ­πτει πως χρη­σι­μο­ποι­ή­θη­κε το όπλο.

Η δίκη συνε­χί­ζε­ται με αγο­ρεύ­σεις συνηγόρων.