Δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία» η κατάπτυστη τοποθέτηση της Αδαμαντίας Οικονόμου

Η κατά­πτυ­στη πρό­τα­ση της εισαγ­γε­λέα δεν έπε­σε ως «κεραυ­νός εν αιθρία». Σε όλη τη διάρ­κεια της δίκης της ναζι­στι­κής εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης τόσο το περιε­χό­με­νο των ερω­τή­σε­ών της όσο και οι προ­τά­σεις της έδει­χναν τις προ­θέ­σεις της.

Τι να πρω­το­α­να­φέ­ρει κανείς… Η εισαγ­γε­λέ­ας έκα­νε δεκτά τα αιτή­μα­τα των χρυ­σαυ­γι­τών που ζητού­σαν κάθε τόσο τη σύλ­λη­ψη των μαρ­τύ­ρων κατη­γο­ρί­ας για ψευ­δορ­κία, ακό­μα και των φίλων του Φύσ­σα που ήταν μαζί του το βρά­δυ της δολοφονίας.

Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι οι ερω­τή­σεις της κατέ­τει­ναν στην απο­δό­μη­ση του κατη­γο­ρη­τη­ρί­ου και των μαρ­τυ­ρι­κών κατα­θέ­σε­ων. Υπε­ρα­σπι­ζό­ταν επί της ουσί­ας τη διά­χυ­ση του ρατσι­σμού στην κοι­νω­νία, όταν απα­ντού­σε στους μάρ­τυ­ρες κατη­γο­ρί­ας που ανα­φέ­ρο­νταν στα «συσ­σί­τια των χρυ­σαυ­γι­τών μόνο για Ελλη­νες» ότι, του­λά­χι­στον, «δίνουν ένα πιά­το φαγη­τό στους Ελληνες»!

Η εισαγ­γε­λέ­ας συμ­βού­λευε τους μάρ­τυ­ρες κατη­γο­ρί­ας να κάθο­νται «στ’ αυγά τους». Συγκε­κρι­μέ­να, ο μάρ­τυ­ρας Θεοδ. Πισι­μί­σης, υπάλ­λη­λος του δήμου Χαλαν­δρί­ου, που αντι­δρού­σε στην τρο­μο­κρά­τη­ση των ναζι­στών, περιέ­γρα­ψε πώς χτυ­πή­θη­κε από μέλη της ναζι­στι­κής εγκλη­μα­τι­κής οργά­νω­σης το 2014, όταν δια­μαρ­τυ­ρή­θη­κε για το κλί­μα φόβου που καλ­λιερ­γού­νταν από τους χρυ­σαυ­γί­τες σε συγκέ­ντρω­σή τους για την προ­φυ­λά­κι­ση των στε­λε­χών της. Οπως είπε ο μάρ­τυ­ρας, «θεώ­ρη­σα υπο­χρέ­ω­σή μου να αντι­δρά­σω». Η εισαγ­γε­λέ­ας όμως του απά­ντη­σε: «Μήπως αν δεν είχα­τε αντιδράσει»…

Η ίδια συμ­με­ρι­ζό­ταν την «απο­ρία» των χρυ­σαυ­γι­τών που διερ­ρή­γνυαν τα ιμά­τιά τους για το πώς κατα­λά­βαι­ναν οι Αιγύ­πτιοι αλιερ­γά­τες, που υπέ­στη­σαν την επί­θε­ση, τα παραγ­γέλ­μα­τα από τον επι­κε­φα­λής του τάγ­μα­τος εφόδου.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κή ήταν και η προ­σπά­θειά της να μειώ­σει και να αμφι­σβη­τή­σει μαρ­τυ­ρί­ες δημο­σιο­γρά­φων ή πανε­πι­στη­μια­κών με το σκε­πτι­κό ότι ουδέ­πο­τε απευ­θύν­θη­καν και στην άλλη πλευ­ρά, δηλα­δή στη ναζι­στι­κή εγκλη­μα­τι­κή οργά­νω­ση, για να λάβουν την άπο­ψή της (!), επί της ουσί­ας για τις εγκλη­μα­τι­κές της πράξεις.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κές είναι, τέλος, οι ερω­τή­σεις της σε μάρ­τυ­ρες όταν ανα­φε­ρό­ταν στις επι­θέ­σεις της Χρυ­σής Αυγής στα τζα­μιά, όπως για το αν είχαν άδεια, αν είχαν άδεια παρα­μο­νής οι αλλο­δα­ποί κ.ά. Μάλι­στα, για την επί­θε­ση των χρυ­σαυ­γι­τών στο Παλιό Εφε­τείο της Σωκρά­τους, όπου ζού­σαν μετα­νά­στες, ρωτού­σε τους μάρ­τυ­ρες αν είχε γίνει έλεγ­χος από τις υγειο­νο­μι­κές υπη­ρε­σί­ες του δήμου!

Πηγή: Ριζο­σπά­στης