«ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΟΣΜΟ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ»

Γρά­φει ο Γιάν­νης Βεντού­ρας //

«ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΟΣΜΟ ΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ», έλε­γα και ξανά­λε­γα στη Γεωργία.

Στις δύο πρώ­τες μέρες του Φεστι­βάλ της ΚΝΕ, στο πάρ­κο Τρί­τση, ήμα­σταν συνε­χώς δίπλα στο βιβλιο­πω­λείο της Σύγ­χρο­νης Επο­χής. Εκεί είχα κλεί­σει ραντε­βού με τους δια­δι­κτυα­κούς μου φίλους, για να γνω­ρι­στού­με έξω από τις οθό­νες, εδώ στον πραγ­μα­τι­κό κόσμο.

Ήμα­σταν εκεί από τις 6.30’μμ έως αργά, μετά τις 10.00’μμ και τα δύο βρά­δια. Δεκά­δες φίλοι και γνω­στοί πέρα­σαν από εκεί. Μιλή­σα­με για τα βιβλία μου (που είχα την τιμή να φιλο­ξε­νού­νται στο βιβλιο­πω­λείο), βγά­λα­με φωτο­γρα­φί­ες, άκου­σα πολύ καλά λόγια για τον τρό­πο που γράφω.

Εγώ όμως ανη­συ­χού­σα για το πόσος κόσμος θα ερχό­ταν στο Φεστιβάλ.

«Μα δεν βλέ­πεις», μου έλε­γε η Γεωρ­γία, «είναι πολύ περισ­σό­τε­ρος από πέρυσι».
Εγώ όμως, από εκεί­νο το σημείο, δεν μπο­ρού­σα να έχω ολό­κλη­ρη την εικό­να του χώρου και ανησυχούσα.

Την τρί­τη ημέ­ρα, κατά τις 8.00’μμ, βλέ­που­με το κόκ­κι­νο ποτά­μι με τα παι­διά της ΚΝΕ, να κατευ­θύ­νο­νται προς την κεντρι­κή εξέδρα.
Αμέ­σως αρπά­ζου­με τις καρέ­κλες μας στο χέρι και πάμε και εμείς προς στην εξέδρα.

Λίγα μόνο μέτρα κατα­φέ­ρα­με να κάνου­με. Ο χώρος ήταν ήδη υπέρ πλή­ρης! Η κοσμο­πλη­μύ­ρα ήταν τόσο μεγά­λη, που τα τερά­στια βιβλιο­πω­λεία βρέ­θη­καν να είναι μέσα στην συγκέντρωση.

Άρχι­σε η ομι­λία του Κου­τσού­μπα. Για πρώ­τη φορά ο κόσμος άκου­γε με τόσο προ­σο­χή τον ομι­λη­τή. Μου έκα­νε εντύ­πω­ση, για­τί συνή­θως κάνω πολ­λές παρα­τη­ρή­σεις στους γύρω μου, να στα­μα­τή­σουν να φωνά­ζουν για να μπο­ρώ να ακούω. Ο κόσμος, πράγ­μα ασυ­νή­θι­στο, έμε­νε στη θέση του, οι μετα­κι­νή­σεις στο χώρο ήταν πολύ περιορισμένες!

Αφού τελεί­ω­σε η ομι­λία και άρχι­σε το αφιέ­ρω­μα στον Γιάν­νη Ρίτσο, ο περισ­σό­τε­ρος κόσμος συνέ­χι­σε να παρα­μέ­νει εκεί. Μετά τις 11.00’ μμ απο­φα­σί­σα­με με τη Γεωρ­γία να κάνου­με έναν γύρω στο χώρο.
Κατά­πλη­κτοι δια­πι­στώ­σα­με ότι όλοι οι χώροι πίσω από την κεντρι­κή εξέ­δρα και πίσω από τις μεγά­λες κατα­σκευ­ές, ήταν γεμά­τες κόσμο.
«Μα πίσω και από τις σκα­λω­σιές;» έλε­γα εντυ­πω­σια­σμέ­νος στην Γεωργία.

Πήγα­με στο θεα­τρά­κι να καθί­σου­με λίγο, να ξεκου­ρα­στού­με. Γεμά­το κόσμο κι αυτό. Όχι, δεν υπήρ­χε κάποια εκδή­λω­ση εκεί. Ο κόσμος καθό­ταν και άκου­γε τα μεγά­φω­να από την κεντρι­κή εξέ­δρα. Μέχρι και στο ταρα­τσά­κι του είχε σκαρ­φα­λώ­σει η πιτσι­ρι­κα­ρία για να βλέ­πει το χώρο.
Περα­σμέ­νες 11.00 μμ. Συνε­χί­σα­με να περ­πα­τά­με. Τα πρα­νή στα λοφά­κια που υπάρ­χουν στον πέριξ χώρο, ήταν γεμά­τα κόσμο καθι­σμέ­νος κατά­χα­μα. Δεν το είχα ξανα­δεί αυτό. Και έχω πάει σε όλα τα Φεστι­βάλ στο Πάρ­κο Τρίτση.

Χαρού­με­νος γυρ­νάω και λέω στην Γεωρ­γία: «τελι­κά ΕΧΕΙ ΔΙΠΛΑΣΙΟ ΚΟΣΜΟ από πέρυσι!».

Ναι, φέτος το ΦΕΣΤΙΒΑΛ 100 χρό­νια ΚΚΕ – 50 χρό­νια ΚΝΕ, δεν είχε πολύ κόσμο.
Είχε απί­στευ­τα πολύ κόσμο!

Σήμε­ρα που γρά­φω αυτό το κεί­με­νο, μού έρχο­νται στο νου τα λόγια του γραμ­μα­τέα μας, του Δημή­τρη Κουτσούμπα.

«Αυτό που σήμε­ρα μοιά­ζει ακί­νη­το θα κινηθεί.
Αυτοί που σήμε­ρα σιω­πούν θα μιλήσουν!
Και θα βρο­ντο­φω­νά­ξουν: Αυτός ο σάπιος κόσμος μπο­ρεί, πρέ­πει να αλλά­ξει και θα αλλάξει!»

________________________________________________________________________________________________

Ο Γιάννης Γιάννης Βεντούρας είναι οικονομολόγος — συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959 και σπούδασε στο οικονομικό τμήμα της σχολής ΝΟΕ του ΑΠΘ. Εργάσθηκε σαν οικονομικός διευθυντής και οικονομικός σύμβουλος σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα, μελετώντας από τα «μέσα» το καπιταλιστικό σύστημα. Συμμετέχει ενεργά στο λαϊκό κίνημα.
Είναι εκλεγμένος τοπικός σύμβουλος στον Δήμο Αχαρνών. Διδάσκει δωρεάν Πολιτική Οικονομία στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο «Δημήτρης Γληνός».