Δε θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας

Οι αστι­κές εκλο­γές δεν είναι απλά η γιορ­τή της δημο­κρα­τί­ας, αλλά το πανη­γυ­ρά­κι της αστι­κής δημο­κρα­τί­ας. Κυβι­στή­σεις χωρίς αρχή και τέλος, στη βάση ευλύ­γι­στων αρχών και τελών (σκο­πών), πολι­τι­κά­ντι­κα παζά­ρια για την κατάρ­τι­ση των ψηφο­δελ­τί­ων, ίντρι­γκες, πάθη, σαν επει­σό­δια πολι­τι­κής σαπου­νό­πε­ρας, με το λαό στη γωνία να τρώ­ει ποπ-κορν και να παρα­κο­λου­θεί παθη­τι­κά το «θέα­μα».

Και οι κομ­μου­νι­στές κύριε; Σεμνές υπο­γρα­φές του λαού μας στις λεω­φό­ρους του μέλ­λο­ντος, απέ­χουν απ’ τις εν λόγω εορ­τα­στι­κές εκδη­λώ­σεις. Ούτε εκπλή­ξεις, ούτε κόντρες, μαλ­λιο­τρα­βήγ­μα­τα, συντρο­φι­κά μαχαι­ρώ­μα­τα. Ούτε καν λίγη λάμ­ψη και γκλα­μου­ριά από το star system της πίστας και της τηλε­ό­ρα­σης; Πώς να βρουν λοι­πόν θέση στα δελ­τία ειδή­σε­ων –πέρα από τα ψίχου­λα, που υπο­χρε­ού­νται να τους δίνουν τα κανά­λια, βάσει νόμου.

Εξάλ­λου, όπως λέει και το τρα­γού­δι, δε θέλου­με θλιμ­μέ­νους στη γιορ­τή μας, και το αστι­κό πανη­γυ­ρά­κι μας…

Σφυ­ρο­δρέ­πα­νος