Δημήτρης Μυράτ, σπουδαίος ηθοποιός με πολύπλευρη πανεπιστημιακή παιδεία.

Δημή­τρης Μυράτ, σπου­δαί­ος ηθο­ποιός με πολύ­πλευ­ρη πανε­πι­στη­μια­κή παι­δεία. Πέθα­νε στις 10 Ιανουα­ρί­ου του 1991. Άφη­σε ανε­ξί­τη­λο καλ­λι­τε­χνι­κό απο­τύ­πω­μα και ένα πλού­σιο συγ­γρα­φι­κό έργο

Ο Δημή­τρης Μυράτ ήταν ηθο­ποιός, σκη­νο­θέ­της, θια­σάρ­χης και θεω­ρη­τι­κός του θεά­τρου, γιος του Μήτσου Μυράτ και της Χρυ­σού­λας Κοτο­πού­λη (αδελ­φής της Μαρί­κας). Γεν­νή­θη­κε στην Αθή­να (κατά άλλους στο Μπο­γιά­τι, τη σημε­ρι­νή Άνοι­ξη Αττι­κής) στις 5 Δεκεμ­βρί­ου του 1908. Σπού­δα­σε Φιλο­λο­γία στο Βερο­λί­νο και θέα­τρο στη Δρα­μα­τι­κή Σχο­λή του μεγά­λου Αυστρια­κού σκη­νο­θέ­τη Μαξ Ράιν­χαρτ, και στη Φιλο­σο­φι­κή Σχο­λή του Πανε­πι­στη­μί­ου Αθηνών.

Πρω­το­εμ­φα­νί­στη­κε στη σκη­νή το 1931 στο θία­σο της Κοτο­πού­λη, όπου και παρέ­μει­νε ως το 1947. Από το 1947 μέχρι το 1950 ήταν πρω­τα­γω­νι­στής του Εθνι­κού Θεά­τρου. Από το 1951 μέχρι το 1956 Καλ­λι­τε­χνι­κός Διευ­θυ­ντής στο Θέα­τρο Κοτο­πού­λη — ΡΕΞ. Και από το 1957 διηύ­θυ­νε δικό του θία­σο. Κι από τότε άρχι­σε μια μεγά­λη πορεία ως θιασάρχης.

Συνερ­γά­στη­κε με πολύ σημα­ντι­κούς πρω­τα­γω­νι­στές (Συνο­δι­νού, Ηλιό­που­λος, Δια­μα­ντό­που­λος, Κατρά­κης, Τσα­γα­νέ­ας), ενώ το 1957 ιδρύ­ει, μαζί με τη σύζυ­γό του Βού­λα Ζου­μπου­λά­κη, προ­σω­πι­κό θία­σο και στε­γά­ζο­νται (ως το θάνα­τό του) στο Θέα­τρο ΑΘΗΝΩΝ της οδού Βου­κου­ρε­στί­ου. Εκεί ανέ­βα­σε και έπαι­ξε Πιρα­ντέλ­λο («Από­ψε αυτο­σχε­διά­ζου­με», «Να ντύ­σου­με τους γυμνούς»), Μπρεχτ («Αγία Ιωάν­να των σφα­γεί­ων»), έργα του Σώμερ­σετ Μωμ, της Δάφ­νης ντυ Μωριέ, την «Εκά­βη» του Ευρι­πί­δη και την «Αντι­γό­νη» του Σοφο­κλή και πολ­λά άλλα. Για πάρα πολ­λά χρό­νια διε­τέ­λε­σε καθη­γη­τής στη Δρα­μα­τι­κή Σχο­λή του Εθνι­κού Θεά­τρου και Διευ­θυ­ντής του Ωδεί­ου Αθηνών.