Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δημήτρης Ροντήρης, σκηνοθέτης που σφράγισε το ελληνικό θέατρο του 20ού αιώνα

Στις 20 Δεκεμ­βρί­ου 1981 πεθαί­νει ο Δημή­τρης Ροντή­ρης. Σκη­νο­θέ­της που σφρά­γι­σε με την αισθη­τι­κή και υπο­κρι­τι­κή του άπο­ψη το ελλη­νι­κό θέα­τρο του 20ού αιώ­να.  Σημά­δε­ψε τη θεα­τρι­κή αισθη­τι­κή αντί­λη­ψη από τη δεκα­ε­τία του 1930 και μέχρι τη δεκα­ε­τία του 1960., κύρια στον τομέα του κλα­σι­κού θεά­τρου (αρχαί­ου και σεξπηρικού).

Γεν­νή­θη­κε το 1899 στον Πει­ραιά. Μετά τις σπου­δές του στη Νομι­κή και τη Φιλο­σο­φι­κή Σχο­λή άρχι­σε να ασχο­λεί­ται­με το θέα­τρο σαν ηθο­ποιός πρω­τα­γω­νι­στώ­ντας σε μεγά­λους θιάσους.

Το 1930 πάει στη Βιέν­νη και σπου­δά­ζει σκη­νο­θε­σία πλάι στον Μαξ Ράιν­χαρντ. Τρία χρό­νια αργό­τε­ρα γυρί­ζει στην Αθή­να, σκη­νο­θε­τεί στο Εθνι­κό και ανα­αμ­βά­νει το ρόλο του πρώ­του σκη­νο­θέ­τη του θεάτρου.

Το 1938 ανα­βιώ­νει τις παρα­στά­σεις αρχαί­ου δρά­μα­τος στην Επί­δαυ­ρο και στο Ηρώ­δειο με την «Ηλέ­κτρα» του Σοφο­κλή βάζο­ντας τα θεμέ­λια της εμη­νευ­τι­κής αντί­λη­ψης πάνω στο αρχαίο δρά­μα που επι­κρά­τη­σε για πολ­λά χρόνια.

Το 1957 ιδρύ­ει το Πει­ραϊ­κό Θέα­τρο με το οποίο ο Ροντή­ρης απέ­κτη­σε διε­θνή φήμη χάρη στις παρα­στά­σεις στο εξω­τε­ρι­κό με αρχαία δράματα.

Υπη­ρέ­τη­σε την τέχνη του θεά­τρου με ασκη­τι­κή αφο­σί­ω­ση. Υπήρ­ξε μέγας δάσκα­λος ηθο­ποιών και ακό­μη ο πρώ­τος Ελλη­νας σκη­νο­θέ­της που επι­δό­θη­κε συστη­μα­τι­κά στην προ­σπά­θεια σκη­νι­κής ερμη­νεί­ας του αρχαί­ου δρά­μα­τος. Πιστεύ­ο­ντας ακρά­δα­ντα ότι ο φυσι­κός χώρος του δρά­μα­τος είναι το ύπαι­θρο, εγκαι­νί­α­σε το θέα­τρο Ηρώ­δου του Αττι­κού, έπαι­ξε την «Ηλέ­κτρα» του Σοφο­κλή, για πρώ­τη φορά μετά Χρι­στόν, στο θέα­τρο της Επι­δαύ­ρου (1938) και εγκαι­νί­α­σε το 1954 με τον «Ιππό­λυ­το» το Φεστι­βάλ Επιδαύρου.

Από τα μέσα της δεκα­ε­τί­ας του ’30, οπό­τε ανα­τέλ­λει το άστρο του νεα­ρού τότε σκη­νο­θέ­τη του Εθνι­κού Θεά­τρου, ως τα τέλη του ’60, ο Ροντή­ρης παρου­σί­α­σε περισ­σό­τε­ρα από 150 έργα του κλα­σι­κού, νεο­κλα­σι­κού και νεό­τε­ρου δρα­μα­το­λο­γί­ου, συνερ­γά­στη­κε με ηθο­ποιούς όπως ο Βεά­κης, η Κοτο­πού­λη, ο Γλη­νός, ο Μυράτ, ο Μινω­τής, η Παξι­νού, η Παπα­δά­κη, η Μανω­λί­δου, ο Κατρά­κης, η Αρώ­νη, ο Χορν, η Παπα­θα­να­σί­ου κ.ά.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο