Δημοτικές εκλογές 2019: Μαζική συμμετοχή στην εκδήλωση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Δίου-Ολύμπου

Με μαζι­κή συμ­με­το­χή κόσμου πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε στο Λιτό­χω­ρο η πολι­τι­κή εκδή­λω­ση της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης» Δίου — Ολύ­μπου μπρο­στά στις δημο­τι­κές και περι­φε­ρεια­κές εκλο­γές του Μάη.

Στην εκδή­λω­ση εκφρά­στη­κε η ανά­γκη συμπό­ρευ­σης με το ΚΚΕ και τα ψηφο­δέλ­τια της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης» που στη­ρί­ζει στους δήμους και τις Περι­φέ­ρειες, ως τη μόνη πραγ­μα­τι­κή δύνα­μη που μπο­ρεί να υπε­ρα­σπι­στεί με συνέ­πεια τα εργα­τι­κά και λαϊ­κά στρώ­μα­τα της περιο­χής. Στην εκδή­λω­ση μίλη­σαν ο Βασί­λης Ρέβας, περι­φε­ρεια­κός σύμ­βου­λος Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας και η υπο­ψή­φια δήμαρ­χος Δίου — Ολύ­μπου Κατε­ρί­να Κουρίτα.

Ο Βασί­λης Ρέβας ανέ­δει­ξε το πολι­τι­κό χαρα­κτή­ρα αυτών των εκλο­γών και πως συν­δέ­ο­νται μετα­ξύ τους δημο­τι­κές, περι­φε­ρεια­κές, ευρω­ε­κλο­γές και βου­λευ­τι­κές εκλο­γές όπο­τε κι αν γίνουν. Επι­σή­μα­νε πως στο κέντρο της αντι­πα­ρά­θε­σης θα βρε­θούν τα μεγά­λα πολι­τι­κά ζητή­μα­τα της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας και ανά­πτυ­ξης, των αντι­θέ­σε­ων και αντι­πα­ρα­θέ­σε­ων της ΕΕ, μελών της και των άλλων ιμπε­ρια­λι­στι­κών οργα­νι­σμών. Υπο­γράμ­μι­σε την ανά­γκη στή­ρι­ξης και ενδυ­νά­μω­σης του ΚΚΕ παντού, αφού είναι η μόνη δύνα­μη αντί­στα­σης, διεκ­δί­κη­σης, συσπεί­ρω­σης για μια πορεία προς όφε­λος του λαού.

Σημεί­ω­σε ακό­μη τις επι­κίν­δυ­νες εξε­λί­ξεις στη περιο­χή της Ανα­το­λι­κής Μεσο­γεί­ου, του Αιγαί­ου και των Βαλ­κα­νί­ων, για το μοί­ρα­σμα των ενερ­γεια­κών πόρων και των δρό­μων μετα­φο­ράς τους, υπο­γραμ­μί­ζο­ντας το βρώ­μι­κο ρόλο ξεπλύ­μα­τος του Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κού ιμπε­ρια­λι­σμού και την εμπλο­κή της χώρας μας στα επι­θε­τι­κά τους σχέ­δια από την κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ με τη στή­ρι­ξη ουσια­στι­κά όλων των αστι­κών κομμάτων.

Τόνι­σε ότι η συζή­τη­ση για τις δημο­τι­κές εκλο­γές δεν πρέ­πει να απο­σπά­ται από τη γενι­κό­τε­ρη πολι­τι­κή και τα καθη­με­ρι­νά προ­βλή­μα­τα που αντι­με­τω­πί­ζει η λαϊ­κή οικο­γέ­νεια. Η Τοπι­κή Διοί­κη­ση εξαρ­τά­ται από την κεντρι­κή πολι­τι­κή που ασκεί­ται και οι δήμοι και Περι­φέ­ρειες, το πολι­τι­κό προ­σω­πι­κό που τους στε­λε­χώ­νει, συμ­με­τέ­χουν ενερ­γά όχι μόνο στην υλο­ποί­η­ση, αλλά και στο σχε­δια­σμό της ανά­πτυ­ξης για τις ανά­γκες του κεφα­λαί­ου. Για αυτές τις ανά­γκες σχε­διά­στη­καν οι ανα­διαρ­θρώ­σεις όλα αυτά τα χρό­νια στην Τοπι­κή Διοίκηση.

Η Κατε­ρί­να Κου­ρί­τα, αφού έκα­νε λόγο για τις παρεμ­βά­σεις και τη δρά­ση της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης» Δίου — Ολύ­μπου όλα τα προη­γού­με­να χρό­νια, τόνι­σε ανά­με­σα στα άλλα:

«Κάνου­με καθα­ρό από την αρχή ότι δίνου­με ενιαία τη μάχη όλων των εκλο­γι­κών ανα­με­τρή­σε­ων και καλού­με το λαό να αξιο­ποι­ή­σει την πεί­ρα του και να ανα­λο­γι­στεί ποια είναι η ρίζα των σύγ­χρο­νων προ­βλη­μά­των, ποια είναι η πραγ­μα­τι­κή αιτία της δρα­μα­τι­κής κατά­στα­σης που βιώ­νει σήμερα.

Δεν είναι άλλη η πολι­τι­κή στην ευρω­βου­λή, άλλη στις Περι­φέ­ρειες και άλλη στους δήμους, όσο κι αν φρο­ντί­ζουν να το κρύ­βουν τα άλλα κόμ­μα­τα, οι δήμαρ­χοι και οι περι­φε­ρειάρ­χες. Δεν υπάρ­χει ούτε ένα τοπι­κό πρό­βλη­μα που να μην φέρει τη σφρα­γί­δα της ΕΕ, της κυβέρ­νη­σης που υλο­ποιούν και εξει­δι­κεύ­ουν οι δημο­τι­κές και περι­φε­ρεια­κές αρχές.

• Αλή­θεια πόσο τοπι­κό πρό­βλη­μα, για να μην είναι πολι­τι­κό, όπως λένε, είναι το ξεκλή­ρι­σμα της φτω­χο­με­σαί­ας αγρο­τιάς, το φάσμα της φτώ­χειας που αγγί­ζει όλο και περισ­σό­τε­ρους, το λου­κέ­το που βάζουν τα μικρο­μά­γα­ζα (και όχι οι πολυ­ε­θνι­κές), η αύξη­ση της ανερ­γί­ας, οι απο­λύ­σεις ή τέλος, τα εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα που καταπατώνται;
• Το ζήτη­μα των έργων υπο­δο­μής μπο­ρεί να φαί­νε­ται ότι είναι τοπι­κό πρό­βλη­μα, όμως το γεγο­νός ότι δεν δίνο­νται από το κρά­τος οι ανά­λο­γοι πόροι (χρή­μα­τα των εργα­ζο­μέ­νων που ήδη έχουν κατα­βά­λει όλα αυτά τα χρό­νια) για να υλο­ποι­η­θούν, ή δεν είναι έργα επι­λέ­ξι­μα από τα προ­γράμ­μα­τα της ΕΕ, έχει ή όχι πολι­τι­κές διαστάσεις;»

Σε άλλο σημείο της ομι­λί­ας ανα­φέρ­θη­κε στην πεί­ρα από τις παρεμ­βά­σεις στο Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο. Τα γενι­κά θέμα­τα όπως: Προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός, τεχνι­κό πρό­γραμ­μα, δημο­τι­κά τέλη, παι­δι­κοί σταθ­μοί, απλή­ρω­τες καθα­ρί­στριες, εργα­ζό­με­νοι στην καθα­ριό­τη­τα, στο πρό­γραμ­μα «Βοή­θεια στο σπί­τι» κ.ά., αξιο­ποι­ή­θη­καν για να εξει­δι­κευ­τούν οι θέσεις της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης», να προ­βλη­θούν λαϊ­κά προ­βλή­μα­τα ώστε να οργα­νώ­νο­νται κινητοποιήσεις.

Απο­κα­λύ­φθη­καν ενέρ­γειες και «σκάν­δα­λα» κυρί­ως στην επι­χεί­ρη­ση αμμο­χά­λι­κου ΔΕΑΔΟ. Η ΔΕΑΔΟ (ΔΕΑΛ), η δημο­τι­κή επι­χεί­ρη­ση που έφερ­νε τόσα έσο­δα στο δήμο σήμε­ρα είναι ένα βήμα πριν το κλεί­σι­μο, το ξεπού­λη­μα, τη χρε­ω­κο­πία. Εργα­ζό­με­νοι απλή­ρω­τοι, χρέη σε ΙΚΑ, Εφο­ρία, ΔΕΗ. Οι εται­ρεί­ες να αλω­νί­ζουν και λογα­ρια­σμό να μην δίνουν σε κανένα.

Πάντα με θέσεις και κρι­τι­κή που στη­ρι­ζό­ταν και στη­ρί­ζε­ται στην αντι­πα­ρά­θε­ση θέσε­ων και όχι προ­σω­πι­κών επι­θέ­σε­ων που τρέ­φουν το πολι­τι­κό κουτσομπολιό.

Ανα­φέρ­θη­κε στον «Κλει­σθέ­νη 1» που απο­τε­λεί συνέ­χεια του «Καλ­λι­κρά­τη» και του «Καπο­δί­στρια», φέρ­νει νέες δυσμε­νείς συνέ­πειες για το λαό: Επι­βο­λή νέων φόρων, ελα­στι­κές σχέ­σεις εργα­σί­ας, υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση, εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση κοι­νω­νι­κών υπη­ρε­σιών, διεύ­ρυν­ση της ανταποδοτικότητας.

Στη­λί­τευ­σε, επί­σης, τη μόδα των «ανε­ξάρ­τη­των» υπο­ψη­φί­ων που κάθε φορά, λίγο πριν τις εκλο­γές βγαί­νουν με τη μάσκα του ανε­ξάρ­τη­του, του αυτο­διοι­κη­τι­κού και απο­ποιού­νται τις κομ­μα­τι­κές τους ταυ­τό­τη­τες. Το κάνουν για να μην λογο­δο­τή­σουν για τις πολι­τι­κές των κομ­μά­των τους που οδή­γη­σαν και οδη­γούν το λαό καθη­με­ρι­νά στην εξα­θλί­ω­ση. Δεν τολ­μούν να πουν ότι έχουν σχέ­ση με αυτήν την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή που εφαρ­μό­ζε­ται χρό­νια τώρα. Άλλω­στε οι μετα­γρα­φές, οι τεχνη­τές συγκο­λή­σεις και οι επί­πλα­στες συμ­μα­χί­ες είναι ένα έργο που το έχου­με ξαναδεί.

Τόνι­σε ότι: «Η “Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση” ξεκά­θα­ρα, τίμια και ειλι­κρι­νά στέ­κε­ται στον αντί­πο­δα της εκμε­ταλ­λευ­τι­κής πολι­τι­κής. Δεν μπο­ρεί να μπει κάτω από κανέ­να πλαί­σιο δήθεν “υπερ­κομ­μα­τι­κών” ή “ανε­ξάρ­τη­των” που δεν το ‘χουν σε τίπο­τα να πιά­νουν και να αφή­νουν τις κομ­μα­τι­κές τους ταυ­τό­τη­τες για να εγκλω­βί­ζουν τη λαϊ­κή συνεί­δη­ση στη λογι­κή της καπι­τα­λι­στι­κής ανά­πτυ­ξης και της δήθεν ωφέ­λειας που θα ‘χει ο λαός απ’ αυτήν.

Το μόνο πλαί­σιο το οποίο δεχό­μα­στε και μ’ αυτό επι­διώ­κου­με την πιο ευρεία συνερ­γα­σία που μπο­ρεί να υπάρ­ξει: Μια κοι­νω­νι­κή συμ­μα­χία εργα­τών, μικρών αγρο­τών και επαγ­γελ­μα­τιών που θα βάλει φρέ­νο στην “ανά­πτυ­ξή τους” προ­βάλ­λο­ντας σήμε­ρα το πιο σύγ­χρο­νο και το πιο δίκαιο αίτη­μα που υπάρ­χει: Την κάλυ­ψη όλων των ανα­γκών μας.

Δεν ανη­συ­χού­με καθό­λου για το κατά πόσο το Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο, θα μπο­ρεί ή όχι να παίρ­νει απο­φά­σεις. Είμα­στε σίγου­ροι πως η πλειο­ψη­φία θα βρει πλαί­σιο συμ­φω­νί­ας στα “βασι­κά”, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.

Εκεί που ανη­συ­χού­με είναι το κατά πόσο θα παίρ­νο­νται απο­φά­σεις για την κάλυ­ψη των λαϊ­κών ανα­γκών, για μέτρα ανα­κού­φι­σης των φτω­χών στρω­μά­των και των ανέρ­γων, για μέτρα αντι­πλημ­μυ­ρι­κά και αντι­πυ­ρι­κά, αντι­σει­σμι­κά, για μονι­μο­ποί­η­ση των εργα­ζο­μέ­νων ώστε να πάψει η πολι­τι­κή ομη­ρία και οι πελα­τεια­κές σχέ­σεις. Αν θα αντι­τα­χθεί στην αντα­πο­δο­τι­κή λει­τουρ­γία και την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση κρί­σι­μων υπη­ρε­σιών (κοι­νω­νι­κή πολι­τι­κή, σκου­πί­δια, πολι­τι­σμός, αθλη­τι­σμός) και στο ξεπού­λη­μα της δημο­τι­κής περιου­σί­ας. Για­τί εκεί κρί­νε­ται ο καθέ­νας. Στην πρά­ξη. Και στο ποια συμ­φέ­ρο­ντα υπηρετεί.

Κρι­τή­ριο για μας είναι όλα τα προ­βλή­μα­τα που απο­σχο­λούν τους δημό­τες από τα σκου­πί­δια και τις χωμα­τε­ρές, τις λακ­κού­βες, τους μισθούς και τις συντά­ξεις, την κοι­νω­νι­κή ασφά­λι­ση και την κατάρ­γη­ση των Συλ­λο­γι­κών Συμ­βά­σε­ων Εργα­σί­ας, τους ελεύ­θε­ρους χώρους μέχρι τη συν­δια­χεί­ρι­ση του Αιγαί­ου από το ΝΑΤΟ και τις ΝΑΤΟι­κές ασκή­σεις που γίνο­νται στο στρα­τό­πε­δο του Λιτό­χω­ρου, τη μετα­τρο­πή της χώρας μας σε γιγά­ντια αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κή βάση.

Παίρ­νου­με θέση για όλα.

Εμείς δεν τεμα­χί­ζου­με τον άνθρω­πο σε δυστυ­χή άνερ­γο, ελα­στι­κά απα­σχο­λού­με­νο, απλή­ρω­το ή κακο­πλη­ρω­μέ­νο εργα­ζό­με­νο το πρωί, και σε ευτυ­χή κάτοι­κο της γει­το­νιάς του το από­γευ­μα. Δίπλα του στε­νά­ζει ο μικρο­μα­γα­ζά­το­ρας που κλεί­νει, ο οικο­δό­μος που δεν έχει μερο­κά­μα­το, ο αγρό­της που έχει εκτο­πι­στεί από τη γη του, η γυναί­κα που δεν τα βγά­ζει πέρα, ο νέος που μπρο­στά στο μαύ­ρο μέλ­λον που του ετοι­μά­ζουν μεταναστεύει.

Ο ίδιος άνθρω­πος θα ψηφί­σει σε όλες τις κάλ­πες, με την ίδια άδεια τσέ­πη, με την ίδια σκέ­ψη βομ­βαρ­δι­σμέ­νη από προ­βλή­μα­τα και αδιέ­ξο­δα. Άρα η επι­λο­γή δεν πρέ­πει να είναι “μια από τα ίδια”.

Οι πρά­ξεις και η στά­ση μας είναι εγγύ­η­ση ότι εμάς δεν μας βάζουν στο χέρι! Δεν μπαί­νου­με σε κανέ­να “αλι­σβε­ρί­σι”.

Η “Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση” καλεί όλους τους εργα­ζό­με­νους σε παλ­λαϊ­κή παν­στρα­τιά που θα ενο­ποιεί το λαϊ­κό αγώ­να για το μερο­κά­μα­το, το δικαί­ω­μα στη δου­λειά, τη μόρ­φω­ση, την υγεία, ενά­ντια στις απο­λύ­σεις, την ακρί­βεια, τη φορο­λη­στεία. Είναι κάλε­σμα συνέ­πειας, αγω­νι­στι­κό­τη­τας, αισιο­δο­ξί­ας και πρέ­πει να φτά­σει παντού.

Οι υπο­ψή­φιοι της “Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης” έχουν δια­λέ­ξει μετε­ρί­ζι. Είναι ανά­με­σά μας. Είναι άνθρω­ποι του μόχθου, δοκι­μα­σμέ­νοι αγω­νι­στές που ανα­δεί­χθη­καν μέσα από τα σωμα­τεία, στους τόπους δου­λειάς, στη γει­το­νιά τους. Που αντα­μώ­σα­με στο δρό­μο του αγώ­να, που βρε­θή­κα­με στην πρώ­τη γραμ­μή των αγώ­νων απέ­να­ντι σε κάθε είδους βαρ­βα­ρό­τη­τα, την ώρα που οι “άλλοι” απου­σί­α­ζαν ή και συμ­φω­νού­σαν με την ίδια τη βαρβαρότητα.

Οι αγώ­νες μπο­ρούν και πρέ­πει να βρουν πολι­τι­κή έκφρα­ση, για την αλλα­γή των συσχε­τι­σμών στην Τοπι­κή Διοί­κη­ση προς όφε­λος του λαού.

Για­τί απέ­να­ντι στην κινού­με­νη άμμο του πολι­τι­κού συστή­μα­τος, η μόνη επι­λο­γή που δεν μετα­μορ­φώ­νε­ται και δεν μεταλ­λάσ­σε­ται, που δεν λέει άλλα τώρα για να κάνει άλλα μετά, που δίνει δύνα­μη στο λαό και την προ­ο­πτι­κή της πραγ­μα­τι­κής ανα­τρο­πής, είναι η ισχυ­ρο­ποί­η­ση του ΚΚΕ και της “Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης”».