Δημ. Κουτσούμπας: Η εξέλιξη του πολέμου δείχνει πως χάνουν οι λαοί και κερδίζουν πολλές μερίδες του κεφαλαίου και από τις δυο πλευρές

Συνέ­ντευ­ξη στην εφη­με­ρί­δα «Παρα­πο­λι­τι­κά» και τον δημο­σιο­γρά­φο Ανδρέα Παπα­δό­που­λο παρα­χώ­ρη­σε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κουτσούμπας.

Η συνέ­ντευ­ξη έχει ως εξής:

- Από το απο­τέ­λε­σμα των γαλ­λι­κών εκλο­γών τι συμπε­ρά­σμα­τα θα μπο­ρού­σα­με να εξά­γου­με; Έχει δια­φο­ρά για εσάς αν Πρό­ε­δρος της Γαλ­λί­ας θα είναι ο κ. Μακρόν ή η κυρία Λεπέν;

- Το βασι­κό συμπέ­ρα­σμα είναι ότι η δια­χρο­νι­κή αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή των γαλ­λι­κών κυβερ­νή­σε­ων, σε συν­δυα­σμό με τον εκφυ­λι­σμό του εργα­τι­κού και κομ­μου­νι­στι­κού κινή­μα­τος της Γαλ­λί­ας, συνι­στούν παρά­γο­ντες τρο­φο­δό­τη­σης της ακρο­δε­ξιάς. Ξέρε­τε, το δίλημ­μα «Μακρόν ή Λεπέν» δεν τίθε­ται πρώ­τη φορά σήμε­ρα. Τέθη­κε και το 2017, όπως τέθη­κε και το 2002 ως δίλημ­μα «Σιράκ ή πατέ­ρας Λεπέν». Ποιο ήταν το απο­τέ­λε­σμα; Η ακρο­δε­ξιά έφτα­σε στο 32%, συνυ­πο­λο­γί­ζο­ντας ποσο­στά άλλων ακρο­δε­ξιών υπο­ψη­φί­ων. Δεν υπάρ­χει καμία αμφι­βο­λία ότι η στοί­χι­ση πίσω από αντι­λαϊ­κές κυβερ­νή­σεις όχι μόνο δεν φρά­ζει το δρό­μο στην ακρο­δε­ξιά, αλλά αντί­θε­τα την ενισχύει.

- Για­τί κατά τη γνώ­μη σας κάνει ο Πρό­ε­δρος Πού­τιν τον πόλε­μο στην Ουκρα­νία; Ποιος είναι εντέ­λει ο στό­χος του και πώς βλέ­πε­τε να εξε­λίσ­σε­ται η εισβολή;

- Η απά­ντη­ση προ­ϋ­πο­θέ­τει να δού­με τι προη­γή­θη­κε. Ο θεω­ρη­τι­κός του πολέ­μου Κλα­ού­ζε­βιτς έλε­γε πως «ο πόλε­μος είναι η συνέ­χι­ση της πολι­τι­κής με άλλα μέσα». Ο Λένιν προ­σέ­θε­σε τη λέξη «βίαια» μέσα. Εδώ και χρό­νια διε­ξά­γε­ται σφο­δρή δια­πά­λη ανά­με­σα στον ευρω­α­τλα­ντι­σμό (ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ) και τη Ρωσία, για το ποιος θα έχει προ­βά­δι­σμα στους πόρους, στα εδά­φη, στο δυνα­μι­κό της Ουκρα­νί­ας. Μέσα σε αυτή τη σφο­δρή σύγκρου­ση ο Πού­τιν θεώ­ρη­σε πως μπο­ρεί να αξιο­ποι­ή­σει τα στρα­τιω­τι­κά μέσα για να «γύρει την πλά­στιγ­γα» με το μέρος της ρωσι­κής αστι­κής τάξης. Η εξέ­λι­ξη της εισβο­λής δεί­χνει πως κερ­δί­ζουν πολ­λές και διά­φο­ρες μερί­δες του κεφα­λαί­ου και από τις δυο πλευ­ρές της σύγκρου­σης και χάνουν οι λαοί, που πλη­ρώ­νουν πολύ ακρι­βά αυτά τα κέρ­δη, τόσο με το αίμα τους όσο και με την ακρί­βεια, τη χει­ρο­τέ­ρευ­ση της ζωής τους.

- Πώς αισθαν­θή­κα­τε όταν είδα­τε άρθρα ή σκί­τσα που βάζουν στο ίδιο κάδρο τον Χίτλερ και τον Πού­τιν με τον Στάλιν; 

- Ο κάθε λογι­κός άνθρω­πος δεν μπο­ρεί παρά να νιώ­θει οργή για την ιστο­ρι­κή δια­στρέ­βλω­ση, όχι όμως και έκπλη­ξη. Είναι γνω­στή η — ευρω­ΝΑ­ΤΟι­κής έμπνευ­σης — θεω­ρία «εξί­σω­σης φασι­σμού — κομ­μου­νι­σμού». Μάλι­στα, με αυτή τη θεω­ρία διώ­κο­νται σήμε­ρα κομ­μου­νι­στές σε διά­φο­ρες χώρες, ενώ απο­κα­θί­στα­νται οι ιδε­ο­λο­γι­κοί και πολι­τι­κοί από­γο­νοι του ναζι­σμού — χιτλε­ρι­σμού. Η εικό­να της Βου­λής, με τον Ζελέν­σκι και τα ναζι­στι­κά τάγ­μα­τα Αζόφ, ήταν νομί­ζω απο­κα­λυ­πτι­κή. Ευτυ­χώς απ’ αυτό το σόου έλει­πε το ΚΚΕ, σε αντί­θε­ση με τα υπό­λοι­πα κόμ­μα­τα. Φυσι­κά, ούτε αυτές οι αντι­κομ­μου­νι­στι­κές «χοντρά­δες» που βλέ­που­με σε διά­φο­ρα Μέσα, κατα­φέρ­νουν να νομι­μο­ποι­ή­σουν στον ελλη­νι­κό λαό το αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κό «αφή­γη­μα» για το χαρα­κτή­ρα του πολέ­μου στην Ουκρα­νία. Αφή­στε που δεί­χνει και την κατά­ντια τους να καταγ­γέλ­λουν δηλα­δή τον Πού­τιν αυτοί που τον «πήραν αγκα­λιά» τα προη­γού­με­να χρό­νια — όπως και όλη την κλί­κα των προ­κα­τό­χων του — και τους επι­βρά­βευαν επει­δή ανέ­τρε­ψαν τον σοσια­λι­σμό, με τον οποίο προ­σπα­θούν σήμε­ρα να τους ταυ­τί­σουν. Αλή­θεια, ανε­γκέ­φα­λοι είναι ή απλά προ­πα­γαν­δι­στές της κακιάς ώρας;

- Ορθώς οι κυβερ­νή­σεις της ΕΕ λαμ­βά­νουν τις κυρώ­σεις κατά της Ρωσίας; 

- Το πραγ­μα­τι­κό ερώ­τη­μα είναι «ορθές» για ποιον; Αν ανα­φέ­ρε­στε σε τμή­μα­τα του κεφα­λαί­ου στην Ευρώ­πη και στη χώρα μας, που θα θησαυ­ρί­σουν απ’ αυτές τις κυρώ­σεις, είτε για­τί θα μετα­φέ­ρουν το πανά­κρι­βο αμε­ρι­κα­νι­κό LNG, είτε για­τί θα επεν­δύ­σουν στον τομέα της λεγό­με­νης «πρά­σι­νης οικο­νο­μί­ας», τότε αυτές οι κυρώ­σεις για αυτούς είναι «ορθές», για­τί είναι συμ­φέ­ρου­σες. Αν ανα­φέ­ρε­στε στους λαούς, που θα πλη­ρώ­σουν τις κυρώ­σεις και οικο­νο­μι­κά και πολι­τι­σμι­κά, αλλά και τους σχε­δια­σμούς που προ­ϋ­πήρ­χαν του πολέ­μου, τότε όχι. Δεν είναι ούτε ορθές, ούτε μπο­ρούν πραγ­μα­τι­κά να στα­μα­τή­σουν τους αντα­γω­νι­σμούς και τους πολέ­μους. Αντί­θε­τα τους προ­ω­θούν παρα­πέ­ρα, ανά­βουν το φιτί­λι ενός πιο γενι­κευ­μέ­νου πολέμου.

- Εκτι­μά­τε ότι το κύμα ακρί­βειας και οι αυξή­σεις στις τιμές θα έχουν κοι­νω­νι­κό αντί­κτυ­πο και σε ποιο επί­πε­δο; Μπο­ρεί να επα­να­λη­φθούν όσα ζήσα­με μετά το 2010; 

- Αν εννο­εί­τε τους αγώ­νες του λαού, αλλά και τις δυσκο­λί­ες του αστι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος στην προ­σπά­θειά του με εργα­λείο τα μνη­μό­νια να ξεπε­ρα­στεί η οικο­νο­μι­κή κρί­ση, ναι, οι εργα­τι­κοί — λαϊ­κοί αγώ­νες θα συνε­χι­στούν. Επι­πλέ­ον, μπο­ρεί να παρ­θεί υπό­ψη η πλού­σια πεί­ρα εκεί­νης της περιό­δου. Πεί­ρα που απο­δει­κνύ­ει πως όταν οι αγώ­νες σου περιο­ρί­ζο­νται στο στό­χο μόνο κάποιας κυβερ­νη­τι­κής εναλ­λα­γής, αφή­νο­ντας στο απυ­ρό­βλη­το το σύστη­μα του κεφα­λαί­ου, τότε το μόνο που κατα­φέρ­νεις είναι να δίνεις ανά­σες στους εκμε­ταλ­λευ­τές του λαού.

- Σε σχέ­ση με τα προ­α­να­φερ­θέ­ντα απο­τε­λεί ισχυ­ρό άλλο­θι για την κυβέρ­νη­ση ο πόλεμος;

- Η κυβέρ­νη­ση τον χρη­σι­μο­ποιεί ως «άλλο­θι», αλλά η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα τη δια­ψεύ­δει. Ο «πόλε­μος» των ανα­τι­μή­σε­ων ξεκί­νη­σε πριν τον πόλε­μο στην Ουκρα­νία, ως απόρ­ροια της πολι­τι­κής στή­ρι­ξης του κεφα­λαί­ου, που εκτό­ξευ­σε τον πλη­θω­ρι­σμό και της στρα­τη­γι­κής στην Ενέρ­γεια, που υπη­ρέ­τη­σαν όλες οι κυβερ­νή­σεις. ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ είχαν για σημαία τους την πολι­τι­κή απε­λευ­θέ­ρω­σης της Ενέρ­γειας, με την «πρά­σι­νη μετά­βα­ση», την απο­λι­γνι­το­ποί­η­ση, την απα­ξί­ω­ση των εγχώ­ριων πηγών Ενέρ­γειας κι ας κατη­γο­ρεί ο ΣΥΡΙΖΑ τη ΝΔ για τη βίαιη απο­λι­γνι­το­ποί­η­ση, που και εκεί­νος προ­ώ­θη­σε. Φυσι­κά ο πόλε­μος επι­δει­νώ­νει ακό­μα περισ­σό­τε­ρο την κατά­στα­ση, όμως ας σκε­φτού­με πόσο δια­φο­ρε­τι­κά θα ήταν τα πράγ­μα­τα, αν αντί για εισα­γω­γές φυσι­κού αερί­ου πριν και του αμε­ρι­κά­νι­κου LNG μετά, η χώρα μας αξιο­ποιού­σε τις εγχώ­ριες πηγές της, όπως είναι ο λιγνί­της, η γεω­θερ­μία, οι υδρο­γο­νάν­θρα­κες, το υδά­τι­νο δυνα­μι­κό κ.λπ. Αν αντί να κατα­στρέ­φει καλ­λιέρ­γειες και να κάνει εισα­γω­γές αγρο­τι­κών προ­ϊ­ό­ντων, συνέ­χι­ζε την παρα­γω­γή τους, καλύ­πτο­ντας τις δια­τρο­φι­κές ανά­γκες του λαού της.

- Τι χαρα­κτη­ρι­στι­κά θα προσ­δί­δα­τε στην κυβέρ­νη­ση Μητσο­τά­κη; Υπάρ­χουν ομοιό­τη­τες και αντι­στοί­χως δια­φο­ρές με την κυβέρ­νη­ση Τσίπρα;

- Η κυβέρ­νη­ση Μητσο­τά­κη έχει απο­γειώ­σει την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή σε όλα τα επί­πε­δα, προ­σπα­θώ­ντας αυτό να το εμφα­νί­σει ως «πρό­ο­δο» και «κανο­νι­κό­τη­τα». Αυτό που αξιο­ποιεί — κυρί­ως στο πεδίο των ιδε­ών — είναι η συντη­ρη­τι­κο­ποί­η­ση, που επήλ­θε εξαι­τί­ας της δια­κυ­βέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ, όπου δυστυ­χώς εμπε­δώ­θη­κε σε λαϊ­κές δυνά­μεις ότι δεν υπάρ­χει άλλη εναλ­λα­κτι­κή, μιας και ο ΣΥΡΙΖΑ εφάρ­μο­σε μνη­μό­νια, υπη­ρέ­τη­σε πιστά ΕΕ, ΝΑΤΟ. Πολι­τι­κές δια­φο­ρές ανά­με­σα στα αστι­κά κόμ­μα­τα φυσι­κά και υπάρ­χουν, για­τί είναι και ζωο­γό­νες για το ίδιο το σύστη­μα προ­κει­μέ­νου να εγκλω­βί­ζει τη λαϊ­κή δυσα­ρέ­σκεια. Δια­φο­ρές στρα­τη­γι­κής δεν υπάρ­χουν. Μήπως έχε­τε ακού­σει κάτι δια­φο­ρε­τι­κό από τον ΣΥΡΙΖΑ ή το ΚΙΝΑΛ στα μεγά­λα ζητή­μα­τα που τα επό­με­να χρό­νια θα καθο­ρί­σουν τη ζωή του λαού, όπως είναι η «πρά­σι­νη μετά­βα­ση», το νέο υπερ­μνη­μό­νιο του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης ή η εμπλο­κή της χώρας μας στους επι­κίν­δυ­νους ευρω­ΝΑ­ΤΟι­κούς σχε­δια­σμούς; Τίπο­τα απολύτως…

- Λένε κάποιοι πως αν βγαί­νουν οι κοι­νο­βου­λευ­τι­κοί συσχε­τι­σμοί θα μπο­ρού­σε να συγκρο­τη­θεί «προ­ο­δευ­τι­κή κυβέρ­νη­ση» του ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΙΝΑΛ. Για να υλο­ποι­η­θεί αυτό είναι προ­ϋ­πό­θε­ση και η δική σας ψήφος ανοχής…

- Η ανο­χή θα σήμαι­νε συνε­νο­χή στο να επα­να­λη­φθεί το έργο της περιό­δου 2015 — 2019 και μάλι­στα σε ακό­μη χει­ρό­τε­ρη έκδο­ση, για­τί και οι συν­θή­κες έχουν επι­δει­νω­θεί διε­θνώς και στη χώρα μας. Ούτε φυσι­κά μας ξεγε­λά­νε τα συν­θή­μα­τα περί «προ­ό­δου» και «σοσια­λι­σμού ή βαρ­βα­ρό­τη­τας», που θυμί­ζουν τον αλή­στου μνή­μης Γιώρ­γο Παπαν­δρέ­ου λίγο πριν φέρει το μνη­μό­νιο. Κυβερ­νη­τι­κές συνερ­γα­σί­ες μπο­ρούν να υπάρ­ξουν ανά­με­σα σε ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ κι άλλους που μοι­ρά­ζο­νται την ίδια στρα­τη­γι­κή. Άλλω­στε, η πλειο­ψη­φία των νομο­σχε­δί­ων της ΝΔ έχει ψηφι­στεί από αυτά τα κόμ­μα­τα. Αυτοί θα τη βρουν την άκρη, το θέμα είναι να τη βρει κι ο λαός, και αυτό μπο­ρεί να γίνει με ένα πολύ πιο δυνα­τό ΚΚΕ.