Διάσωση έξι κουκουβαγιών που είχαν εγκλωβιστεί σε πατάρι σπιτιού στη Λέσβο

Εθε­λο­ντές και ειδι­κοί «επι­στρα­τεύ­τη­καν» για να σώσουν έξι μικρές κου­κου­βά­γιες του προ­στα­τευό­με­νου είδους τυτώ ή πεπλό­γλαυ­κα (tyto alba) που είχαν εγκλω­βι­στεί στο πατά­ρι εξο­χι­κού σπι­τιού στη Νυφί­δα της Λέσβου. Η ιδιο­κτή­τρια του ανοί­γο­ντας το εξο­χι­κό δια­πί­στω­σε ότι από το πατά­ρι στην ορο­φή του σπι­τού ακου­γό­ταν περί­ερ­γοι και δυνα­τοί θόρυ­βοι. Ανοί­γο­ντας το είδε πως μέσα σε αυτό υπήρ­χαν κάποια που­λιά. Αμέ­σως ειδο­ποί­η­σε το σύλ­λο­γο προ­στα­σί­ας των ζώων στη Μυτι­λή­νη «Κιβω­τός» που με τη σει­ρά του απευ­θύν­θη­κε στο Εργα­στή­ριο Δια­χεί­ρι­σης Βιο­ποι­κι­λό­τη­τας του Τμή­μα­τος Περι­βάλ­λο­ντος του Πανε­πι­στη­μί­ου Αιγαί­ου, στη Μυτιλήνη.

Το Εργα­στή­ριο Δια­χεί­ρι­σης Βιο­ποι­κι­λό­τη­τας αντα­πο­κρί­θη­κε άμε­σα οπό­τε και ερευ­νη­τές του, οι οποί­οι ασχο­λού­νται με την πανί­δα του νησιού, μετέ­βη­σαν στο σπί­τι όπου εντό­πι­σαν τα έξι που­λιά. Όλα τα που­λιά ζυγί­στη­καν και τους τοπο­θε­τή­θη­κε ειδι­κό δαχτυ­λί­δι στο πόδι, που έφε­ρε μονα­δι­κό αριθ­μό, για την παρα­κο­λού­θη­σή τους (μέθο­δος που εφαρ­μό­ζε­ται σε αντί­στοι­χες περι­πτώ­σεις). Στη συνέ­χεια επα­να­το­πο­θε­τή­θη­καν όλα στο σημείο όπου βρέ­θη­καν καθώς είναι κρί­σι­μη περί­ο­δος για αυτά, ώστε να ολο­κλη­ρώ­σουν την ανά­πτυ­ξή τους σωστά (με την παρο­χή τρο­φής από τους γονείς) πριν εγκα­τα­λεί­ψουν τη φωλιά τους (το πατά­ρι του σπι­τιού). Από τη στιγ­μή που θα την εγκα­τα­λεί­ψουν, θα τοπο­θε­τη­θεί ειδι­κό ξύλι­νο κιβώ­τιο εξω­τε­ρι­κά της οικί­ας ώστε την επό­με­νη χρο­νιά να υπάρ­χει έτοι­μη θέση για τη φωλιά τους και παράλ­λη­λα να απο­φευ­χθεί η όποια όχλη­ση μέσα στο σπίτι.

«Θα θέλα­με να ευχα­ρι­στή­σου­με θερ­μά την ιδιο­κτή­τρια του σπι­τιού για το ενδια­φέ­ρον, την υπο­μο­νή και την συγκα­τά­θε­σή της για την τοπο­θέ­τη­ση της τεχνη­τής φωλιάς εξω­τε­ρι­κά από το σπί­τι της όσο και τον καθη­γη­τή του Τμή­μα­τος Περι­βάλ­λο­ντος Ακριώ­τη Τρια­ντά­φυλ­λο και τους ερευ­νη­τές του Εργα­στη­ρί­ου Δια­χεί­ρι­σης Βιο­ποι­κι­λό­τη­τας Ζαν­νέ­το Στυ­λια­νό και Ζευ­γώ­λη Ιωάν­νη για τον έλεγ­χο της υγεί­ας και για τη δακτυ­λί­ω­ση των που­λιών» ανα­φέ­ρει μετα­ξύ άλλων σε ανα­κοί­νω­σή της η «Κιβω­τός».

Υπεν­θυ­μί­ζο­ντας ότι τα νυκτό­βια άγρια αρπα­κτι­κά συχνά βρί­σκουν κατα­φύ­γιο σε από­με­ρα σημεία των σπι­τιών και των απο­θη­κών μας για να γεν­νή­σουν και να μεγα­λώ­σουν τα μικρά τους. «Αν τα εντο­πί­σε­τε μην τα ενο­χλή­σε­τε, αλλά επι­κοι­νω­νή­στε άμε­σα με κάποιο φιλο­ζω­ι­κό σύλ­λο­γο όπως πολύ σωστά έκα­νε και η ευσυ­νεί­δη­τη συμπο­λί­της μας στη Νυφί­δα» σημειώ­νε­ται σε σχε­τι­κή ανα­κοί­νω­ση η οποία και κατα­λή­γει: «Η άγρια φύση της Λέσβου είναι και αυτή κομ­μά­τι του πολι­τι­σμού και της κλη­ρο­νο­μιάς μας, όσο είναι και τα μνη­μεία ή οι παρα­δό­σεις μας. Μόνο με τη βοή­θεια και τη συνερ­γα­σία όλων μας θα μπο­ρέ­σου­με να την προ­στα­τέ­ψου­με ώστε να την απο­λαμ­βά­νουν και οι επό­με­νες γενιές».