Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

«Διαλειτουργικότητα» ΝΑΤΟ στη Ν.Α. Ευρώπη — εμπλοκή στα Βαλκάνια

Aπο­τε­λεί πλέ­ον την αιχ­μή δόρα­τος  του ΝΑΤΟ με στό­χο να γίνει το βασι­κό γρα­νά­ζι συντο­νι­σμού του επι­θε­τι­κού πολι­τι­κο­στρα­τιω­τι­κού οργα­νι­σμού σ’ όλο τον κόσμο.

Ο όρος «δια­λει­τουρ­γι­κό­τη­τα» (Interoperability) που βασι­κά είχε να κάνει μέχρι σήμε­ρα με τις τεχνι­κές, δια­δι­κα­σί­ες και συστη­μα­τι­κές ενέρ­γειες ελέγ­χου κοι­νά (αλλά δια­κρα­τι­κάδια­πε­ρι­φε­ρεια­κά) χρη­σι­μο­ποιού­με­νων προ­ϊ­ό­ντων ή υπη­ρε­σιών σε κάποια  περιο­χή καθώς και με το επα­να­σχε­δια­σμό και εξα­κρί­βω­ση της απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τας του ισχύ­ο­ντος master plan εμφα­νί­ζε­ται τελευ­ταία  ‑με ειδι­κή επι­σή­μαν­ση στην ατζέ­ντα του ΝΑΤΟ με άρθρα επί άρθρων των απα­ντα­χού ακρο­βο­λι­σμέ­νων «σοφών» του γερα­κιών του πολέμου.

Και αυτά παράλ­λη­λα με στο­χευ­μέ­νους ελέγ­χους: πχ. ‑στα καθ’ ημάς, στις 16 Οκτώ­βρη επι­σκέ­φτη­κε τη Σού­δα η ίδια η διοι­κή­τρια του 6ου Στό­λου των ΗΠΑ, αντι­ναύ­αρ­χος Λίζα Φραν­κέ­τι,  ο οποί­ος με έδρα τη Νάπο­λη περι­πο­λεί σε Ευρώ­πη και Αφρι­κή, επι­θε­ω­ρώ­ντας μια σει­ρά χώρους όπως το παράρ­τη­μα της Διοί­κη­σης Ειδι­κών Επι­χει­ρή­σε­ων Ευρώ­πης (Special Operations Command Europe — SOCEUR, κατα­δρο­μείς, με χώρο ευθύ­νης όλη την ευρω­παϊ­κή ήπει­ρο, από τη Γροι­λαν­δία μέχρι τη Ρωσία), αλλά και τη μελ­λο­ντι­κή μονά­δα logistics του κρη­πι­δώ­μα­τος Κ‑14, στα πλαί­σια ενός ακό­μη fort-to-port

Τον περα­σμέ­νο Ιού­λη είχα­με το επί­ση­μο άνοιγ­μα της BSF [(the) Baltic Security Foundation], ενός ακό­μη «μη κερ­δο­σκο­πι­κού» οργα­νι­σμού, που έχει ‑λένε στό­χο (sic!!) «να προ­ω­θή­σει την περι­φε­ρεια­κή άμυ­να και ασφά­λεια της Βαλ­τι­κής» και «να ευαι­σθη­το­ποι­ή­σει τους συμ­μά­χους σχε­τι­κά με την κατά­στα­ση ασφα­λεί­ας» της.

Defender Europe

Η BSF είναι μόνο ένα από τα πολ­λά παρα­δείγ­μα­τα του τρό­που με τον οποίο τα τρία αυτά κρά­τη συντο­νί­ζο­νται σε επι­θε­τι­κή βάση (μαζί με την Πολω­νία είχαν «το πλέ­ον υψη­λό προ­φίλ στο πλαί­σιο του ΝΑΤΟ και της Ευρώ­πης για τα τελευ­ταία χρόνια».
Αυτά και όσα περι­λη­πτι­κά ανα­φέ­ρου­με παρα­κά­τω περι­λαμ­βά­νο­νται σε άρθρο με τίτλο «Interoperability in the South-East: NATO’s Involvement in the Balkans»

Κατά τους ΝΑΤΟϊ­κούς, «λόγω της ρωσι­κής επι­θε­τι­κό­τη­τας, οι Βαλ­τι­κές χώρες, με μεγά­λους εθνο­τι­κούς ρωσι­κούς πλη­θυ­σμούς, ανη­συ­χούν για την αλλο­τριω­τι­κή συμπε­ρι­φο­ρά της Ρωσίας».
Στη διά­σκε­ψη κορυ­φής της Βαρ­σο­βί­ας το 2016, τα κρά­τη μέλη του ΝΑΤΟ συμ­φώ­νη­σαν να εφο­διά­σουν με ένα πολυ­ε­θνι­κό τάγ­μα το καθέ­να από τα τρία κρά­τη της Βαλ­τι­κής και την Πολωνία.
Εκτός αυτού, το ΝΑΤΟ ήδη διε­ξά­γει σε στα­θε­ρή βάση απο­στο­λή ενα­έ­ριας αστυ­νό­μευ­σης στη Βαλ­τι­κή από το 2004 και η Ευρώ­πη «μοι­ρά­ζε­ται την ευθύ­νη» ενι­σχύ­ο­ντας την αερο­πο­ρι­κή άμυ­να της εκεί περιο­χής, παρέ­χο­ντας αεριω­θού­με­να αερο­σκά­φη σε εκ περι­τρο­πής βάση.
Δεδο­μέ­νου ότι σχε­δόν όλα τα ευρω­παϊ­κά κρά­τη συμ­με­τέ­χουν στην άμυ­να της Βαλ­τι­κής, φρο­ντί­ζουν να συντη­ρούν το μύθο «Πού­τιν + Ρωσία “ante portas”» ώστε οι περισ­σό­τε­ροι ευρω­παί­οι πολί­τες να έχουν γενι­κή αντί­λη­ψη ότι οι χώρες της Βαλ­τι­κής είναι περιο­χή που κιν­δυ­νεύ­ει και ότι οι χώρες τους συμ­βάλ­λουν στη δια­τή­ρη­ση της εδα­φι­κής ακε­ραιό­τη­τας αυτών των συνα­φών χωρών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.


ΣΣ |>
Και ενώ μελε­τά­γα­με τα της BSF και τα σχε­τι­κά με την προ­ώ­θη­ση της περι­φε­ρεια­κή άμυ­νας, ασφά­λειας κλπ. εμφα­νί­ζε­ται σε «ανα­δυό­με­νο παράθυρο»…
«Σε περί­πτω­ση που χάσα­τε το προη­γού­με­νο σχε­τι­κά με τη Ρωσι­κή απει­λή στη Βαλ­τι­κή Θάλασ­σα, μη διστά­σε­τε να ακο­λου­θή­σε­τε αυτόν τον σύν­δε­σμο»

Interoperability NATO’s

Και συνε­χί­ζει το άρθρο, που έχει τίτλο «Η εμπλο­κή ΝΑΤΟ στα Βαλ­κά­νια» -προ­φα­νώς τα παρα­πά­νω απο­τε­λούν «συνειρ­μι­κές αναφορές»


Οι χώρες της Βαλ­τι­κής δεν είναι η μόνη περιο­χή της Ευρώ­πης που αισθάν­θη­καν άβο­λα από τη ρωσι­κή προ­σάρ­τη­ση της Κρι­μαί­ας, όμως ούτε οι Βαλ­τι­κές είναι η μόνη περιο­χή στην οποία το ΝΑΤΟ αντα­πο­κρί­θη­κε στις προ­σκλή­σεις για αυξη­μέ­νη συνερ­γα­σία, κατάρ­τι­ση και προ­ο­δευ­τι­κή παρου­σία.

Η περιο­χή της Μαύ­ρης Θάλασ­σας / Βαλ­κα­νί­ων έχει σημειώ­σει σημα­ντι­κή αύξη­ση των δρα­στη­ριο­τή­των του ΝΑΤΟ, αλλά αυτή η περιο­χή της Ευρώ­πης δεν έχει τρα­βή­ξει την ίδια προ­σο­χή που έχουν οι Βαλ­τι­κές χώρες.
Σε αντί­θε­ση με την «ενι­σχυ­μέ­νη προ­ο­πτι­κή» (ΣΣ |> eFP) που εφαρ­μό­ζει το ΝΑΤΟ στις Βαλ­τι­κές χώρες, που έχει να κάνει με τις τέσ­σε­ρις προ­α­να­φερ­θεί­σες πολυ­ε­θνι­κές ομά­δες μάχης, η παρου­σία του ΝΑΤΟ στα νοτιο­α­να­το­λι­κά της Συμ­μα­χί­ας χαρα­κτη­ρί­ζε­ται μόνο ως «προ­σαρ­μο­σμέ­νη Προ­σω­ρι­νή Παρου­σία» (tFP ‑βλ και εδώ). Ο επι­διω­κό­με­νος στό­χος του ΝΑΤΟ σχε­τι­κά με το tFP είναι να επι­τρέ­ψει «καλύ­τε­ρη δια­λει­τουρ­γι­κό­τη­τα μετα­ξύ των συμ­μά­χων και να παρά­σχει ένα ισχυ­ρό μήνυ­μα υπο­στή­ρι­ξης στην περι­φε­ρεια­κή ασφά­λεια, ένα ορα­τό σημά­δι αλλη­λεγ­γύ­ης και κοι­νών προ­σπα­θειών και συμ­βάλ­λει σε μια ισορ­ρο­πη­μέ­νη και ισχυ­ρή στά­ση απο­τρο­πής και άμυ­νας του ΝΑΤΟ».

Μια πολυ­ε­θνι­κή ταξιαρ­χία επί­σης δημιουρ­γή­θη­κε στη Ρου­μα­νία, αλλά σε αντί­θε­ση με το σχέ­διο eFP, δεν είναι ξένη χώρα που είναι υπεύ­θυ­νη για τη μάχη, αλλά η ίδια η Ρουμανία.
Τού­του λεχθέ­ντος, η περιο­χή της Μαύ­ρης Θάλασ­σας / Βαλ­κα­νί­ων είναι ζωτι­κής σημα­σί­ας για το ΝΑΤΟ, και εκτός από τις μικρές δρα­στη­ριό­τη­τες του ΝΑΤΟ στη Ρου­μα­νία, η περιο­χή έχει δει τα τελευ­ταία χρό­νια πολυά­ριθ­μες πολυ­ε­θνι­κές ασκή­σεις.
Σχε­τι­κά με το παρα­πά­νω, αρκεί απλά να δού­με το πρό­γραμ­μα εκπαί­δευ­σης του αμε­ρι­κα­νι­κού στρα­τού. Οι Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες ανέ­λα­βαν το μερί­διο της ευθύ­νης για την οικο­δό­μη­ση σχέ­σε­ων και τη βελ­τί­ω­ση της δια­λει­τουρ­γι­κό­τη­τας στην περιο­χή της Μαύ­ρης Θάλασ­σας / Βαλ­κα­νί­ων και μόνο τους μήνες Μάιο και Ιού­νιο συμ­με­τεί­χαν σε όχι λιγό­τε­ρες από 9 πολυ­ε­θνι­κές ασκή­σεις κατάρ­τι­σης. Τρεις από αυτές τις ασκή­σεις αφο­ρού­σαν σημα­ντι­κό αριθ­μό δυνάμεων.
Για να δώσου­με μια εικό­να της δρα­στη­ριό­τη­τας αυτή τη στιγ­μή στα νοτιο­α­να­το­λι­κά της Ευρώ­πης, αρκεί απλώς να δού­με τις στρα­τιω­τι­κές ασκή­σεις που πραγματοποιούνται.
Κατά τη διάρ­κεια της σύντο­μης χρο­νι­κής περιό­δου του 2ου 15ήμερου του Ιου­νί­ου, οι ΗΠΑ διε­ξή­γα­γαν μια πολυ­ε­θνι­κή αερο­πο­ρι­κή άσκη­ση διάρ­κειας 12 ημε­ρών με την επω­νυ­μία Swift Response, η οποία έλα­βε χώρα στη Βουλ­γα­ρία, την Κρο­α­τία και τη Ρου­μα­νία, και περι­λάμ­βα­νε περισ­σό­τε­ρους από 7.000 στρα­τιώ­τες από 8 έθνη του ΝΑΤΟ.
Μια ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρη άσκη­ση 21 ημε­ρών με το όνο­μα Sabre Guardian 2019, η οποία επι­κα­λύ­φθη­κε με το Swift Response, διε­ξή­χθη από τις Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες και τη Ρου­μα­νία και πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε σε ρου­μα­νι­κό, ουγ­γρι­κό και βουλ­γα­ρι­κό έδαφος.
Αυτή η άσκη­ση περι­λάμ­βα­νε 8.000 στε­λέ­χη από 11 κρά­τη του ΝΑΤΟ και τρεις μη ΝΑΤΟϊ­κές χώρες της περιοχής.
Και τέλος, μια τρί­τη άσκη­ση, το Strike Back 2019, επι­κα­λύ­φθη­κε επί­σης με τις άλλες δύο και διε­ξή­χθη από τον βουλ­γα­ρι­κό στρα­τό και περι­λάμ­βα­νε συμ­με­το­χή αμε­ρι­κα­νι­κών, βρε­τα­νι­κών, αλβα­νι­κών και ελλη­νι­κών δυνά­με­ων.

ΣΣ |>
Αν και μόνο στη “Strike Back 2019” ανα­φέ­ρε­ται ρητά στη χώρα μας, η Ελλά­δα ‑με τον ένα ή άλλο τρό­πο συμ­με­τεί­χε ενερ­γά και στις τρεις παρα­πά­νω ΝΑΤΟϊ­κές επιχειρήσεις

Αυτές οι τρεις ασκή­σεις που αφο­ρού­σαν το ΝΑΤΟ συνο­δεύ­ο­νταν επί­σης από μια άσκη­ση που πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε ταυ­τό­χρο­να στη γει­το­νι­κή Σερ­βία, την «Slavic Brotherhood 2019», στην οποία συμ­με­τεί­χαν 600 επί­λε­κτοι Σέρ­βοι, Ρώσοι και Λευ­κο­ρώ­σοι στρα­τιώ­τες (η Σερ­βία είναι μία από τις λίγες πρώ­ην-σοβιε­τι­κές χώρες στην Ευρώ­πη που εξα­κο­λου­θούν να δρα­στη­ριο­ποιού­νται σ’ αυτή την κατεύθυνση)
Παρό­λο που η Σερ­βία είναι μία από τις λίγες μη μετα­σο­βιε­τι­κές χώρες στην Ευρώ­πη που εξα­κο­λου­θεί να συμ­με­τέ­χει ενερ­γά στις ρωσι­κές ασκή­σεις και αγο­ρά­ζει ρωσι­κό στρα­τιω­τι­κό εξο­πλι­σμό, είναι επί­σης μέλος του Προ­γράμ­μα­τος Σύμπρα­ξης για την Ειρή­νη του ΝΑΤΟ και τεί­νει να εργά­ζε­ται περισ­σό­τε­ρο με εταί­ρους του ΝΑΤΟ παρά με τη Ρωσία συνο­λι­κά.
Ως εκ τού­του, η Σερ­βία είναι επί­σης πολύ δρα­στή­ρια στην περιο­χή όσον αφο­ρά την πολυ­ε­θνι­κή κατάρ­τι­ση για την αύξη­ση της δια­λει­τουρ­γι­κό­τη­τας και προ­σθέ­τει μια ιδιαί­τε­ρη δυνα­μι­κή στην περιο­χή φιλο­ξε­νώ­ντας και συμ­με­τέ­χο­ντας στην εκπαί­δευ­ση τόσο με ρωσι­κές όσο και με αμε­ρι­κα­νι­κές δυνά­μεις. Αυτό είναι ένα ακό­μη παρά­δειγ­μα που δεί­χνει πόσο δυνα­μι­κή και ενερ­γή είναι η περιο­χή όσον αφο­ρά την αύξη­ση της δια­λει­τουρ­γι­κό­τη­τας μέσω της κατάρτισης.

Λαμ­βά­νο­ντας υπό­ψη τη γεω­γρα­φι­κή κλί­μα­κα αυτών των ασκή­σε­ων και το ύψος των εμπλε­κο­μέ­νων χωρών και προ­σω­πι­κού και χωρίς καν να ανα­φερ­θούν οι ναυ­τι­κές επι­χει­ρή­σεις στη Μαύ­ρη Θάλασ­σα, είναι εύκο­λο να δού­με ότι η περιο­χή του Ευξεί­νου Πόντου / Βαλ­κα­νί­ων έχει μεγά­λη σημα­σία για το ΝΑΤΟ και όχι μόνο, αλλά συχνά παρα­βλέ­πο­νται από τα μέσα ενη­μέ­ρω­σης στη Δύση.
Ο σημε­ρι­νός υψη­λός ρυθ­μός στρα­τιω­τι­κής συνερ­γα­σί­ας φαί­νε­ται ότι θα συνε­χι­στεί σε αυτήν την περιο­χή και με την πάρο­δο του χρό­νου αυτό θα αυξή­σει σημα­ντι­κά τη στρα­τιω­τι­κή δια­λει­τουρ­γι­κό­τη­τα και τους δεσμούς των χωρών αυτής της περιο­χής και των συμ­μά­χων τους σε όλη την Ευρώ­πη και τις ΗΠΑ

πηγή |> Interoperability in the South-East: NATO’s NATO’s Involvement in the Balkans

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο