Διεθνής Αμνηστία: Ο ουκρανικός στρατός θέτει αμάχους σε κίνδυνο δημιουργώντας στρατιωτικές βάσεις σε σχολεία και Νοσοκομεία

Ο ουκρα­νι­κός στρα­τός έθε­σε αμά­χους σε κίν­δυ­νο δημιουρ­γώ­ντας στρα­τιω­τι­κές βάσεις μέσα σε σχο­λεία και Νοσο­κο­μεία, ανα­κοί­νω­σε σήμε­ρα η Διε­θνής Αμνηστία.

Σύμ­φω­να με το πόρι­σμα της μη κυβερ­νη­τι­κής οργά­νω­σης, ο στρα­τός της Ουκρα­νί­ας εξα­πέ­λυ­σε επι­θέ­σεις από κατοι­κη­μέ­νες περιο­χές για να απω­θή­σει τη ρωσι­κή εισβολή.

Η Διε­θνής Αμνη­σία υπο­γράμ­μι­σε πως τέτοιες τακτι­κές παρα­βιά­ζουν το διε­θνές ανθρω­πι­στι­κό δίκαιο, ενώ το Κίε­βο έσπευ­σε να μιλή­σει για «επι­χεί­ρη­ση παρα­πλη­ρο­φό­ρη­σης και προ­πα­γάν­δας», αν και η συγκε­κρι­μέ­νη οργά­νω­ση μόνο για φιλο­ρω­σι­σμό δεν διακρίνεται…

«Τεκ­μη­ριώ­σα­με μια τάση των ουκρα­νι­κών δυνά­με­ων να θέτουν σε κίν­δυ­νο τους αμά­χους και να παρα­βιά­ζουν τους νόμους του πολέ­μου επι­χει­ρώ­ντας από κατοι­κη­μέ­νες ζώνες», δήλω­σε η Ανιές Καλα­μάρ, γενι­κή γραμ­μα­τέ­ας της Διε­θνούς Αμνη­στί­ας. «Το γεγο­νός ότι βρί­σκε­ται σε θέση άμυ­νας, δεν απαλ­λάσ­σει τον ουκρα­νι­κό στρα­τό από την υπο­χρέ­ω­ση να σέβε­ται το διε­θνές ανθρω­πι­στι­κό δίκαιο», πρό­σθε­σε η ίδια.

Από τον Απρί­λη μέχρι τον Ιού­λη, άνθρω­ποι της Διε­θνούς Αμνη­στί­ας ερεύ­νη­σαν τα ρωσι­κά πλήγ­μα­τα στις περι­φέ­ρειες του Χαρ­κό­βου, του Ντον­μπάς και του Μικο­λάιφ, επι­θε­ω­ρώ­ντας τα σημεία που επλή­γη­σαν και παίρ­νο­ντας συνε­ντεύ­ξεις από δια­σω­θέ­ντες, αυτό­πτες μάρ­τυ­ρες και συγ­γε­νείς θυμάτων.

Σύμ­φω­να με τη ΜΚΟ, που επι­βε­βαί­ω­σε επί της ουσί­ας ότι το Κίε­βο χρη­σι­μο­ποιού­σε αμά­χους ως ασπί­δες, οι ερευ­νη­τές της βρή­καν απο­δεί­ξεις ότι οι ουκρα­νι­κές δυνά­μεις εξα­πέ­λυαν επι­θέ­σεις από κατοι­κη­μέ­νες ζώνες και είχαν δημιουρ­γή­σει βάσεις μέσα σε πολι­τι­κά κτί­ρια σε 19 πόλεις και χωριά στις περι­φέ­ρειες αυτές. Μετα­ξύ των σημεί­ων που δημιουρ­γή­θη­καν στρα­τιω­τι­κές βάσεις ήταν σχο­λεία και Νοσοκομεία.

Οι περισ­σό­τε­ρες από τις κατοι­κη­μέ­νες ζώνες, στις οποί­ες είχαν εγκα­τα­στα­θεί στρα­τιώ­τες, βρί­σκο­νταν σε από­στα­ση χιλιο­μέ­τρων από τις γραμ­μές του μετώ­που, επι­ση­μαί­νει η Αμνη­στία, υπο­γραμ­μί­ζο­ντας πως ήταν δυνα­τές άλλες επι­λο­γές, οι οποί­ες δεν θα έθε­ταν σε κίν­δυ­νο τους αμά­χους, όπως στρα­τιω­τι­κές βάσεις ή δασι­κές ζώνες που βρί­σκο­νταν κοντά.

Επί­σης, ανα­φέ­ρει πως από την έρευ­να της προ­κύ­πτει πως οι στρα­τιώ­τες που είχαν εγκα­τα­στα­θεί στις κατοι­κη­μέ­νες περιο­χές, δεν είχαν ζητή­σει από τους αμά­χους να απομακρυνθούν.

Με πλη­ρο­φο­ρί­ες απο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα