Κ. Πελετίδης: «Το έργο του μένει αθάνατο γιατί συνδέθηκε όσο κανένα άλλο με τους αγώνες του λαού μας»
Τον παγκόσμιο καλλιτέχνη Μίκη Θεοδωράκη τίμησε μια ξεχωριστή συναυλία στο πλαίσιο του «Διεθνούς Φεστιβάλ 2022» το βράδυ της Κυριακής και η Πάτρα.
Το Δημοτικό Θερινό Θέατρο πλημμύρισε από κόσμο όλων των ηλικιών, που αντάμωσαν τη μουσική του ανθρώπου που «έντυσε» την ιστορία της Ελλάδας «φορώντας» της νότες και ήχο.
Η Μπέττυ Χαρλαύτη μάγεψε με την μοναδική ερμηνεία της, ενώ εξαιρετική ήταν και η Χορωδία του Δημοτικού Ωδείου που συμμετείχε υπό την διεύθυνση της Λίνας Γερονίκου.
Ξεχώρισε η στιγμή προβολής βίντεο με στιγμές από τη συνεργασία της τραγουδίστριας με τον Μίκη Θεοδωράκη, ενώ συγκίνησε η στιγμή που ακούστηκαν, για πρώτη φορά, δύο τραγούδια του μεγάλου συνθέτη ηχογραφημένα μετά το θάνατό του.
Στο μέσον της συναυλίας ‑μετά από παρότρυνση του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου και Πανελλήνιου Σωματείου Τραγουδιστών- η ερμηνεύτρια διάβασε, ως ένδειξη τιμής, απόσπασμα από κείμενο του Μίκη Θεοδωράκη, που ανέφερε:
«Είναι οι αγώνες και η μουσική τόσο δεμένα πια μέσα μου, ώστε δεν μπορώ να φανταστώ ούτε αγώνες χωρίς τραγούδι, ούτε τραγούδι χωρίς αγώνα. Φαίνεται πως το ταλέντο μου, σαν μια παράξενη μπαταρία, εκεί μέσα γεμίζει… Όμως το ταλέντο δεν έρχεται μόνο του. Για να φυτρώσει, του πρέπει στρώμα παχύ ευαισθησίας. Αυτό σημαίνει πως ο αληθινός καλλιτέχνης δεν μπορεί να μείνει αδιάφορος όταν γύρω του οι άλλοι βογκούν, ταπεινώνονται, πεινούν, τσακίζονται… Τότε η ευαισθησία αυτή γίνεται ευθύνη και φέρνει τον καλλιτέχνη μέσα στον λαό».
Προλογίζοντας ο δήμαρχος Πάτρας, Κώστας Πελετίδης, αναφέρθηκε στο έργο του μεγάλου μουσικοσυνθέτη, τονίζοντας: «Μένει αθάνατο, γιατί συνδέθηκε όσο κανένα άλλο, με τους αγώνες του λαού μας σε όλο τον 20ό αιώνα. Με τα τραγούδια του, ο λαός μας συνόδευσε την πάλη του για κοινωνική δικαιοσύνη, τις φυλακές, τις εξορίες και τα βασανιστήρια, αλλά και την ελπίδα του ότι ακόμα και στις στιγμές της ήττας τίποτα δεν έχει τελειώσει ούτε έχει κριθεί ολοκληρωτικά».
Προσθέτοντας ότι «ο Μίκης ξεχωρίζει ως δημιουργός, γιατί εκτός των άλλων, με τη μουσική του, έβαλε σε κάθε λαϊκό σπίτι της πατρίδας μας τους μεγάλους μας ποιητές. Απέδειξε ότι η “υψηλή” ποίηση δεν ανήκει στα μέγαρα και τα σαλόνια, αλλά μπορεί να συνοδεύσει την καθημερινότητα», σημείωσε πως «απέδειξε ότι η αληθινή, η μεγάλη τέχνη, δεν είναι όργανο υποδούλωσης των ανθρώπων στα συμφέροντα των λίγων, αλλά όπλο απελευθέρωσης. Σπρώχνει την ανθρωπότητα προς το φως».
Δήλωσε, τέλος, πως η πόλη θα συνεχίσει να τιμά τον μεγάλο δημιουργό, θυμίζοντας την απόφαση να δοθεί το όνομά του στο Δημοτικό Ωδείο.
