Διεκόπη η δίκη Πέτρου Φιλιππίδη

Για τις 28 Μαρ­τί­ου διε­κό­πη η δίκη του Πέτρου Φιλιπ­πί­δη, η οποία ξεκί­νη­σε σήμε­ρα με τον ίδιο να απου­σιά­ζει από το δικα­στή­ριο. Ο γνω­στός ηθο­ποιός δεν παρέ­στη επι­κα­λού­με­νος μέσω του συνη­γό­ρου, Μιχά­λη Δημη­τρα­κό­που­λου, λόγους υγείας.

Για την απου­σία Φιλιπ­πί­δη μίλη­σε νωρί­τε­ρα ο δικη­γό­ρος του Μιχά­λης Δημη­τρα­κό­που­λος τονί­ζο­ντας προς το δικαστήριο:

«Ο κ. Φιλιπ­πι­δης για λόγους υγεί­ας δεν παρα­βρί­σκε­ται ενώ­πιον σας. Έχει σοβα­ρό πρό­βλη­μα υγεί­ας, έχει χάσει 25 κιλά. Θα δεί­τε έναν Φιλιπ­πί­δη που δε θα πιστεύ­ε­τε, δεν έχει καμία σχέ­ση η εικό­να του».

Ο ηθο­ποιός κατά τη διάρ­κεια της ακρο­α­μα­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας θα βρε­θεί αντι­μέ­τω­πος με τις καταγ­γέλ­λου­σες, αλλά και με σει­ρά δημο­φι­λών συνα­δέλ­φων του, κάποιοι εκ των οποί­ων έχουν κλη­θεί ως μάρ­τυ­ρες στη δίκη.

Στο δικα­στή­ριο βρέ­θη­καν οι τρεις γυναί­κες ηθο­ποιοί που κατήγ­γει­λαν τον Πέτρο Φιλιπ­πί­δη για σεξουα­λι­κή κακο­ποί­η­σή τους, όπως επί­σης και «επώ­νυ­μες» μάρ­τυ­ρες που οι καταγ­γέλ­λου­σες έχουν προ­τεί­νει, όπως η Άννα Μαρία Παπα­χα­ρα­λά­μπους, η Λένα Δρο­σά­κη μαζί με τον σύζυ­γό της Αλέ­ξαν­δρο Μπουρ­δού­μη, η Πηνε­λό­πη Ανα­στα­σο­πού­λου, η Εβε­λί­να Παπού­λια και Ζέτα Δού­κα.

Για την υπό­θε­ση ανα­μέ­νε­ται να εξε­τα­στούν περί­που 10 μάρ­τυ­ρες μετα­ξύ των οποί­ων τρεις γνω­στές στο κοι­νό ηθο­ποιοί οι οποί­ες κλή­θη­καν από τις παθού­σες να εισφέ­ρουν από το βήμα του μάρ­τυ­ρα γεγο­νό­τα που αφο­ρούν τον κατη­γο­ρού­με­νο. Πρό­κει­ται για τις Κάτια Δαν­δου­λά­κη, Εβε­λί­να Παπού­λια και Λένα Δρο­σά­κη. Η τελευ­ταία, όπως και άλλες συνά­δελ­φοί της, όπως η Αννα Μαρία Παπα­χα­ρα­λά­μπους, έχουν καταγ­γεί­λει τον κατη­γο­ρού­με­νο και δημό­σια αλλά και στο πει­θαρ­χι­κό όργα­νο του ΣΕΗ, για συγκε­κρι­μέ­νες πρά­ξεις και συμπε­ρι­φο­ρές οι οποί­ες ωστό­σο δεν ερευ­νή­θη­καν ποι­νι­κά λόγω παραγραφών.

Ο Πέτρος Φιλιπ­πί­δης καλεί­ται να δικα­στεί για έναν βια­σμό και δύο από­πει­ρες βια­σμού, πρά­ξεις για τις οποί­ες τον κατήγ­γει­λαν τρεις συνά­δελ­φοί του οι οποί­ες κατέ­θε­σαν στο πλαί­σιο εισαγ­γε­λι­κής έρευ­νας ότι ο καλ­λι­τέ­χνης εκμε­ταλ­λεύ­τη­κε την θέση ισχύ­ος που είχε ως ηθο­ποιός, σκη­νο­θέ­της και θιασάρχης.

Το ίδιο ανα­φέ­ρε­ται και στο βού­λευ­μα που εξέ­δω­σε για την παρα­πο­μπή του ηθο­ποιού το Συμ­βού­λιο Πλημ­με­λειο­δι­κών το οποίο υιο­θε­τώ­ντας ανά­λο­γη εισαγ­γε­λι­κή πρό­τα­ση, απο­φαί­νε­ται ότι ο κατη­γο­ρού­με­νος “εκμε­ταλ­λευό­με­νος την θέση ισχύ­ος, το εγνω­σμέ­νο κύρος και την κατα­ξί­ω­ση του στο χώρο, όντας ηθο­ποιός, σκη­νο­θέ­της, θια­σάρ­χης επι­δί­ω­κε συνα­ντή­σεις με τα θύμα­τά του με αφορ­μή την λήψη βιο­γρα­φι­κών, εκμε­ταλ­λευό­με­νος την εμπι­στο­σύ­νη τους στο πρό­σω­πο του και την ανά­γκη τους για εύρε­ση εργασίας…”

Σύμ­φω­να με το κατη­γο­ρη­τή­ριο που έχει συντα­χθεί σε βάρος του, ο ηθο­ποιός φέρε­ται να βία­σε μία συνά­δελ­φο του το 2008, πρά­ξη που έγι­νε δύο φορές, καθώς και να απο­πει­ρά­θη­κε να βιά­σει άλλες δύο ηθο­ποιούς, το 2010 και το 2014. Σε δύο από τις περι­πτώ­σεις οι πρά­ξεις τελέ­στη­καν μέσα στο καμα­ρί­νι του, όπου για επαγ­γελ­μα­τι­κούς λόγους βρέ­θη­καν εκεί οι συνά­δελ­φοι του, ενώ στην τρί­τη περί­πτω­ση επι­χεί­ρη­σε να βιά­σει την ηθο­ποιό μέσα στο αυτο­κί­νη­το του, μετά από επαγ­γελ­μα­τι­κό ραντε­βού που είχε με την άνερ­γη τότε, παθούσα .

Ο ίδιος ο κατη­γο­ρού­με­νος αρνεί­ται τις κατη­γο­ρί­ες, ισχυ­ρι­ζό­με­νος πως οι καταγ­γέλ­λου­σες έχουν στό­χο την προ­σω­πι­κή τους προ­βο­λή δια της συκο­φά­ντη­σης του ίδιου.

Ωστό­σο η εκδο­χή που επι­κα­λεί­ται δεν γίνε­ται δεκτή από τους δικα­στές οι οποί­οι στο παρα­πεμ­πτι­κό βού­λευ­μα απο­φαί­νο­νται ότι δεν “υφί­στα­ται κίνη­τρο συκο­φά­ντη­σης του κατη­γο­ρού­με­νου προ­κει­μέ­νου (τα θύμα­τα) να απο­κτή­σουν δημο­σιό­τη­τα, καθώς έχει παρέλ­θει μεγά­λο χρο­νι­κό διά­στη­μα από τα καταγ­γελ­λό­με­να και εάν πράγ­μα­τι ο στό­χος των παθου­σών ήταν να απο­κτή­σουν δημο­σιό­τη­τα, θα είχαν καταγ­γεί­λει τις εν λόγω αξιό­ποι­νες πρά­ξεις σε προ­γε­νέ­στε­ρο χρο­νι­κό διά­στη­μα, όταν βρί­σκο­νταν στο ξεκί­νη­μα της επαγ­γελ­μα­τι­κής τους πορείας”.

Κατά την άπο­ψη του δικα­στι­κού Συμ­βου­λί­ου που έκρι­νε την υπό­θε­ση, ο κατη­γο­ρού­με­νος εμφα­νί­ζει “εξα­κο­λου­θη­τι­κή δρά­ση για μεγά­λο χρο­νι­κό διά­στη­μα (2008 έως 2014) σε βάρος περισ­σό­τε­ρων θυμά­των” ενώ επι­δεί­κνυε “ιδιαί­τε­ρη σκλη­ρό­τη­τα, επι­μο­νή και αναλ­γη­σία κατά τις επι­θέ­σεις χωρίς να πτο­εί­ται από την σθε­να­ρή αντί­στα­ση, τις φωνές, τα κλά­μα­τα και τον τραυ­μα­τι­σμό των παθου­σών κατά την από­πει­ρα δια­φυ­γής τους”. Παράλ­λη­λα όπως τονί­ζε­ται στο βού­λευ­μα “ήταν αμε­τα­νό­η­τος και απτό­η­τος και μετά την τέλε­ση των πρά­ξε­ών του απευ­θύ­νο­ντας χυδαί­ες εκφρά­σεις και απει­λές κατά των θυμά­των του” γεγο­νός από το οποίο κατα­δει­κνύ­ε­ται “ιδιαί­τε­ρη επι­κιν­δυ­νό­τη­τα ως στοι­χείο του χαρα­κτή­ρα του και στα­θε­ρή ροπή του στην τέλε­ση συνα­φών εγκλημάτων”.

Ναπο­λέ­ων Σου­κα­τζί­δης Το μεγα­λείο ενός αγω­νι­στή της Αντί­στα­σης, του Θέμου Κορνάρου