Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Διεργασίες στο χώρο της ελληνικής ακροδεξιάς

Ενόψει των τριπλών εκλογών και στα πλαίσια των ευρύτερων διεργασιών στο αστικό πολιτικό σκηνικό, πληθαίνουν οι διεργασίες και κινήσεις στο χώρο της ακροδεξιάς, όπου πρόσωπα και μορφώματα παίρνουν θέσεις και μαγειρεύουν συμμαχίες. Επενδύουν στους δυσαρεστημένους, από τα ανοίγματα Μητσοτάκη, ψηφοφόρους της ΝΔ, και στους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής (πλησιάζει και το τέλος της δίκης της Χρυσής Αυγής) με την οποία μερικοί από αυτούς ασήμαντες έχουν διαφορές. Με λόγο γενικόλογα αντιμνημονιακό – κάποιοι από αυτούς ψήφισαν και υπηρέτησαν μνημόνια -εθνικιστικό με επίκεντρο το Μακεδονικό και τα ελληνοτουρκικά.

Στα αξιοσημείωτα είναι ότι αρκετοί από αυτούς είναι βουλευτές οι οποίοι ανεξαρτητοποιήθηκαν από τα αρχικά τους κόμματα και ίδρυσαν νέα ή συμμετέχουν στις διεργασίες. Ενδεικτικές είναι οι περιπτώσεις του Νίκου Νικολόπουλου, επικεφαλής του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, που εξελέγη στις τελευταίες εκλογές ως συνεργαζόμενος με τους ΑΝ.ΕΛ., του Νίκου Μίχου, ο οποίος από τη Χρυσή Αυγή βρέθηκε στον ΛΑΟΣ, καθώς και του ευρωβουλευτή της Χρυσής Αυγής Ελευθέριου Συναδινού και του βουλευτή του ίδιου κόμματος Δημήτρη Κουκούτση, οι οποίοι δραστηριοποιούνται με τη νεοσύστατη Πατριωτική Ριζοσπαστική Ενωση (ΠΑΤΡΙΕ).

Επίσης, της Κατερίνας Παπακώστα, που, αφού ανεξαρτητοποιήθηκε, ίδρυσε τη Νέα Ελληνική Ορμή, δια της οποίας -και με μεσολαβητή τον Πάνο Καμμένο- συμμετέχει πλέον στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. ως υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, και του Δημήτρη Καμμένου, ο οποίος διαγράφηκε τον Ιούνιο από τους ΑΝ.ΕΛ. επειδή υπερψήφισε την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης και πλέον είναι πρόεδρος της Δύναμης Ελληνισμού, μαζί με τον Τάκη Μπαλτάκο.

Πέραν των παραπάνω κομμάτων, στο δεξιό μέρος του ιδεολογικοπολιτικού χάρτη βρίσκονται, μεταξύ άλλων, η Νέα Δεξιά του Φαήλου Κρανιδιώτη, η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, οι Ρίζες του Βασίλη Καπερνάρου, το Δίκτυο Ελλήνων Ριζοσπαστών δύο πρώην υπουργών της κυβέρνησης Καραμανλή, των Σάββα Τσιτουρίδη και Νίκου Τσιαρτσιώνη, αλλά και κάποιοι λιγότερο γνωστοί όπως το Εθνικό Μέτωπο, η Εθνεγερσία, η Λαϊκή Ελληνική Πατριωτική Ενωση (ΛΕΠΕΝ) και ο Σύνδεσμος Εθνικής Ενότητας.

Σύμφωνα με τον Τύπο που καλύπτει τις κινήσεις στο χώρο της ακροδεξιάς («Δημοκρατία»), σε εξέλιξη διαβουλεύσεις για να υπάρξει κοινή κάθοδος στις επόμενες εκλογές. «Οι συζητήσεις και οι διεργασίες δίνουν και παίρνουν, δείπνα παρατίθενται, προσκλητήρια και ψηφίσματα κυκλοφορούν, όλοι μιλούν με όλους, αλλά προσώρας όλα παραμένουν «στον αέρα» και συμφωνία δεν υπάρχει.

Κατά πληροφορίες, μέσα στον Σεπτέμβριο, σε ταβέρνα της Νέας Σμύρνης, συνέφαγαν ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο Νίκος Νικολόπουλος και ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, με αφορμή τα γενέθλια του εκπροσώπου Τύπου του ΛΑΟΣ Κώστα Αϊβαλιώτη. Αγνωστο το μενού, αλλά πολιτική συζήτηση, και δη για τη δυνατότητα σχηματισμού ενός πατριωτικού συνασπισμού που θα καταλάβει τον χώρο ανάμεσα στη Ν.Δ. και τη Χρυσή Αυγή, σίγουρα υπήρξε (…) Διαθέσιμος να συμμετάσχει σε μια τέτοια συζήτηση έχει δηλώσει επανειλημμένα και ο Βασίλης Καπερνάρος (…) Αλλά και ο Φαήλος Κρανιδιώτης, που βρίσκεται σε διαρκείς επαφές με πρόσωπα και στελέχη του χώρου, δεν δείχνει αδιάφορος σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο (…) ».

Όλες αυτές οι διεργασίες πέραν του ότι αποσκοπούν στη δημιουργία δεξαμενών απορρόφησης απογοήτευσης και αύξηση των πηγών για την συμβολή τους στη συντηρητικοποίηση του λαού, είναι και πολλαλός χρήσιμοι στό σύστημα όπως άλλωστε αποδείχτηκε με το παράδειγμα ΑΝΕΛ, Παπακώστα αλλά και με την παρουσία της Χρυσής Αυγής στη Βουλή ως γνήσιου εκπροσώπου του κεφαλαίου.