Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Διονύσης Τσακνής: Το χουντικής έμπνευσης νομοσχέδιο ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Το νομο­σχέ­διο πάσχει ανε­πα­νόρ­θω­τα. Είναι απο­λύ­τως ασυ­νε­πές, ως προς τη φιλο­σο­φία του. Εξηγούμαι:

1. Δεν καθο­ρί­ζει αριθ­μό δια­δη­λω­τών, ανά πορεία.

2. Δεν προ­βλέ­πει ακρι­βή τετρα­γω­νι­κά μέτρα κατά­λη­ψης πεζοδρομίου.

3. Δεν ξεκα­θα­ρί­ζει αν οι λωρί­δες του «Μεγά­λου Περι­πά­του» θεω­ρού­νται κατά­λη­ψη δημό­σιου χώρου και κατα­πά­τη­ση δικαιω­μά­των ποδηλατών.

4. Δεν προ­ϋ­πο­θέ­τει κρά­τη­ση στο οικείο αστυ­νο­μι­κό τμή­μα (δίκην ομη­ρί­ας) του διορ­γα­νω­τή, μέχρι το τέλος της διαδήλωσης.

5. Οι ποι­νι­κές ευθύ­νες των διορ­γα­νω­τών δεν είναι από μόνες τους αρκε­τές. Σε περί­πτω­ση παρα­βί­α­σης των κανό­νων πρέ­πει να υπάρ­χουν και αστι­κές που το ανώ­τα­το όριό τους να φτά­νει μέχρι τη δήμευ­ση της περιου­σί­ας τους.

Αλλά ας σοβα­ρευ­τού­με: Το χου­ντι­κής έμπνευ­σης νομο­σχέ­διο να απο­συρ­θεί ΤΩΡΑ.

Οι εργα­ζό­με­νοι και οι ηγε­σί­ες των συν­δι­κα­λι­στι­κών τους οργα­νώ­σε­ων έχουν και τη σοβα­ρό­τη­τα και την υπευ­θυ­νό­τη­τα να ξέρουν πώς θα δια­δη­λώ­σουν, αλλά και πώς θα περι­φρου­ρή­σουν τις πορεί­ες και τις δια­μαρ­τυ­ρί­ες τους. Αλλω­στε, το ΠΑΜΕ, αυτό το έχει απο­δεί­ξει, τόσο στο πρό­σφα­το, όσο και στο απώ­τε­ρο παρελθόν.

Και σε τελευ­ταία ανά­λυ­ση, το θέμα είναι απλό: ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο