Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δολοφονούν ξανά τον Παύλο Φύσσα

Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας //

Η πρό­τα­ση της εισαγ­γε­λέ­ως του Τρι­με­λούς Εφε­τεί­ου Κακουρ­γη­μά­των της Αθή­νας, η οποία «βγά­ζει λάδι» τη ναζι­στι­κή εγκλη­μα­τι­κή συμ­μο­ρία της Χρυ­σής Αυγής, έρχε­ται να δολο­φο­νή­σει ξανά, για δεύ­τε­ρη φορά, τον Παύ­λο Φύσσα.

Δεν είμα­στε, ούτε παρι­στά­νου­με τους δικα­στές, αλλά είναι απο­ρί­ας άξιο με ποιο σκε­πτι­κό η εισαγ­γε­λέ­ας απο­συν­δέ­ει τη δολο­φο­νία Φύσ­σα και τις άλλες επι­θέ­σεις των χρυ­σαυ­γι­τών (ΠΑΜΕ, αλιερ­γά­τες) από τον ευρύ­τε­ρο σχε­δια­σμό της ναζι­στι­κής εγκλη­μα­τι­κής συμμορίας.

Έξι χρό­νια μετά το φονι­κό στο Κερα­τσί­νι, με τη ακρο­α­μα­τι­κή δια­δι­κα­σία στο δικα­στή­ριο να έχει ολο­κλη­ρω­θεί, έχουν δει το φως της δημο­σιό­τη­τας δεκά­δες ντο­κου­μέ­ντα και στοι­χεία που απο­κα­λύ­πτουν, πέραν πάσης αμφι­βο­λί­ας, τον βαθιά εγκλη­μα­τι­κό χαρα­κτή­ρα της Χρυ­σής Αυγής. Ένας εγκλη­μα­τι­κός χαρα­κτή­ρας που πηγά­ζει από την ίδια την ιδε­ο­λο­γία της οργά­νω­σης, το ναζισμό.

Όλα αυτά τα χρό­νια, παρά τις κορώ­νες περί «αντι­φα­σι­σμού», το αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα, σε όλο του το φάσμα, καλ­λιέρ­γη­σε στά­ση ανο­χής απέ­να­ντι στη δρά­ση και το ρόλο των χρυ­σαυ­γι­τών. Από αστι­κά επι­τε­λεία επι­χει­ρή­θη­κε – και βρί­σκε­ται σε εξέ­λι­ξη μέχρι σήμε­ρα- μια προ­σπά­θεια «κάθαρ­σης» των ναζι­στών, έτσι ούτως ώστε να μπο­ρέ­σουν στο μέλ­λον να δια­δρα­μα­τί­σουν έναν δια­φο­ρε­τι­κό ρόλο στις διερ­γα­σί­ες του αστι­κού πολι­τι­κού συστήματος.

Προς αυτήν την κατεύ­θυν­ση μπο­ρεί να αξιο­ποι­η­θεί ακό­μη και η δίκη της Χ.Α. Η αστι­κή δικαιο­σύ­νη, άλλω­στε, έχει απο­δεί­ξει πως όχι μόνο δεν είναι «τυφλή», αλλά αντί­θε­τα ξέρει να αλλη­θω­ρί­ζει προς τα εκεί που επι­βάλ­λει η άρχου­σα τάξη. Κι’ αν χρεια­στεί θα δολο­φο­νή­σει και δεύ­τε­ρη και τρί­τη φορά τον Π.Φύσσα, «ποδο­πα­τώ­ντας» το θρή­νο μιας μάνας και τα αντι­φα­σι­στι­κά αισθή­μα­τα του λαού μας, κλεί­νο­ντας υπο­κρι­τι­κά τα μάτια στην αλήθεια.

Σήμε­ρα, ακό­μη και ο πλέ­ον αφε­λής είναι αδύ­να­τον να μην αντι­λαμ­βά­νε­ται το προ­φα­νές: Πως το ίδιο το σύστη­μα που γέν­νη­σε και εξέ­θρε­ψε το ναζι­στι­κό τέρας της Χρυ­σής Αυγής ούτε μπο­ρεί, ούτε πολύ περισ­σό­τε­ρο θέλει, να την στραγγαλίσει.

Γι’ αυτό, ισχύ­ει στο ακέ­ραιο η εκτί­μη­ση του ΚΚΕ στο ξεκί­νη­μα της δίκης πως «ο φασι­σμός, ο ναζι­σμός πρέ­πει να κατα­δι­κα­στεί όχι μόνο από το δικα­στή­ριο, αλλά από τον ίδιο τον ελλη­νι­κό λαό και σ’ αυτό μπο­ρεί να συμ­βά­λει το ίδιο το εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα, που θα απο­μο­νώ­νει την εγκλη­μα­τι­κή ναζι­στι­κή Χρυ­σή Αυγή και θα δυνα­μώ­νει τη δρά­ση του ενά­ντια στο εκμε­ταλ­λευ­τι­κό σύστη­μα που γεν­νά και θρέ­φει το ναζισμό».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο