Δόθηκε στη δημοσιότητα η Πολιτική Απόφαση του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΕ

Στη δημο­σιό­τη­τα δόθη­κε σήμε­ρα η Πολι­τι­κή Από­φα­ση του 20ού Συνε­δρί­ου του ΚΚΕ με την οποία καθο­ρί­ζο­νται τα καθή­κο­ντα του Κόμ­μα­τος έως το 21ο Συνέδριο,

Στην Πολι­τι­κή Από­φα­ση υπο­γραμ­μί­ζε­ται η ανά­γκη ισχυ­ρο­ποί­η­σης του ΚΚΕ στη δρά­ση για την ανα­σύ­ντα­ξη του εργα­τι­κού κινή­μα­τος, την ενί­σχυ­ση της Κοι­νω­νι­κής Συμ­μα­χί­ας, της πάλη ενα­ντί­ον του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου, για την εργα­τι­κή εξουσία.

Επί­σης η Πολι­τι­κή Από­φα­ση περι­λαμ­βά­νει τα ιδιαί­τε­ρα καθή­κο­ντα για την κομ­μα­τι­κή οικο­δό­μη­ση στην εργα­τι­κή τάξη, στις παρα­γω­γι­κές ηλι­κί­ες, στη νεο­λαία, στις γυναί­κες, για τη στή­ρι­ξη της δου­λειάς της ΚΝΕ καθώς και εκεί­να για τη βελ­τί­ω­ση της λει­τουρ­γί­ας των καθο­δη­γη­τι­κών οργά­νων και την ανά­δει­ξη νέων στελεχών.

Υπό τον τίτλο «η σημε­ρι­νή διε­θνής πραγ­μα­τι­κό­τη­τα» η Πολι­τι­κή Από­φα­ση του 20ου Συνε­δρί­ου ανα­φέ­ρε­ται λεπτο­με­ρώς στην όξυν­ση της βασι­κής αντί­θε­σης ανά­με­σα στο κεφά­λαιο και την εργα­σία, καθώς και στην εκδή­λω­ση των «ανει­ρή­νευ­των αντα­γω­νι­σμών μετα­ξύ των καπι­τα­λι­στι­κών κρα­τών και των στρα­τιω­τι­κών και πολι­τι­κο-οικο­νο­μι­κών συμ­μα­χιών τους».

Το ΚΚΕ υπο­γραμ­μί­ζει ότι «παρα­μέ­νει πρω­ταρ­χι­κό το εθνι­κό πεδίο της ταξι­κής πάλης, (ενώ) ταυ­τό­χρο­να ο συντο­νι­σμός της σε περι­φε­ρεια­κό και διε­θνές επί­πε­δο έχει μεγά­λη σημα­σία. Το κύριο πρό­βλη­μα είναι ότι στο διε­θνές πεδίο δεν παρα­τη­ρεί­ται ανά­τα­ση του κομ­μου­νι­στι­κού κινή­μα­τος που θα απο­τε­λού­σε πραγ­μα­τι­κό φάρο ελπί­δας. Αντί­θε­τα, πολ­λά από τα κόμ­μα­τα που αυτο­προσ­διο­ρί­ζο­νται ως κομ­μου­νι­στι­κά έχουν ενσω­μα­τω­θεί στην καπι­τα­λι­στι­κή δια­χεί­ρι­ση και επι­λέ­γουν στρα­τό­πε­δο ανά­με­σα στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμμαχίες».

Στην ενό­τη­τα «τα καθή­κο­ντα του Κόμ­μα­τος στην πάλη ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο», η Πολι­τι­κή Από­φα­ση εκτι­μά ως πιθα­νή μια όξυν­ση της κατά­στα­σης ανά­με­σα στην Ελλά­δα και την Τουρ­κία με εμπλο­κή και άλλων χωρών.

«Η αμφι­σβή­τη­ση συνό­ρων και κυριαρ­χι­κών δικαιω­μά­των της Ελλά­δας από την πλευ­ρά της τουρ­κι­κής αστι­κής τάξης εντάσ­σε­ται στις σχέ­σεις αντα­γω­νι­σμού της με την ελλη­νι­κή αστι­κή τάξη στην περιο­χή» ανα­φέ­ρει το κεί­με­νο, προ­σθέ­το­ντας ότι «η ελλη­νι­κή αστι­κή τάξη έχει ενερ­γό συμ­με­το­χή σε ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς, επεμ­βά­σεις, αντα­γω­νι­σμούς και πολέ­μους, με γνώ­μο­να την ανα­βάθ­μι­ση της θέσης της στην ευρύ­τε­ρη περιο­χή. Έχει ευθύ­νη για μια ενδε­χό­με­νη πολε­μι­κή εμπλο­κή της χώρας».

Στην Πολι­τι­κή Από­φα­ση σημειώ­νε­ται ότι βάσει της καθο­ρι­σμέ­νης στο Πρό­γραμ­μα του ΚΚΕ θέσης του Κόμ­μα­τος για τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο και της γραμ­μής δρά­σης του, το ΚΚΕ παλεύ­ει σήμε­ρα για τη δια­φώ­τι­ση του λαού για τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό χαρα­κτή­ρα του πολέ­μου, για την ανά­δει­ξη του ότι η πολι­τι­κή της αστι­κής κυβέρ­νη­σης σε περί­πτω­ση πολε­μι­κής εμπλο­κής είναι συνέ­χεια της γενι­κό­τε­ρης πολι­τι­κής εις βάρος της εργα­τι­κής τάξης, καθώς και για την ανά­δει­ξη της ανά­γκης να μην έχει ο λαός καμία εμπι­στο­σύ­νη στην αστι­κή κυβέρνηση.

Το ΚΚΕ παλεύ­ει επί­σης υπο­γραμ­μί­ζο­ντας την ανά­γκη αντί­θε­σης σε κάθε ιμπε­ρια­λι­στι­κή συμ­μα­χία, για το κλεί­σι­μο όλων των ξένων βάσε­ων στην Ελλά­δα και για απο­δέ­σμευ­ση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, καθώς και για απο­μά­κρυν­ση όλων των ΝΑΤΟι­κών πολε­μι­κών δυνά­με­ων από το Αιγαίο.

Στην ίδια ενό­τη­τα, η Πολι­τι­κή Από­φα­ση ανα­φέ­ρε­ται, μετα­ξύ άλλων, στην «ανά­δει­ξη της ανά­γκης να οργα­νω­θούν ο αγώ­νας, η αντί­στα­ση της εργα­τι­κής τάξης και άλλων λαϊ­κών στρω­μά­των της Κοι­νω­νι­κής Συμ­μα­χί­ας τους, για να μπει τέρ­μα στην αλλα­γή συνό­ρων, σε πιθα­νή εισβο­λή-κατο­χή αλλά και σε συμ­με­το­χή σε πολέ­μους εκτός των συνό­ρων μας».

Στην ενό­τη­τα «Η θέση του ΚΚΕ για την απο­δέ­σμευ­ση της Ελλά­δας από την ΕΕ», το κεί­με­νο ανα­φέ­ρει ότι «ο ελλη­νι­κός λαός μπο­ρεί και πρέ­πει να επι­λέ­ξει ο ίδιος ‑με τη θέλη­ση και τη δρά­ση του- την έξο­δο από την ΕΕ, να βάλει αυτόν το στό­χο στην προ­με­τω­πί­δα των συν­θη­μά­των του, οργα­νώ­νο­ντας την πάλη του με τέτοιο τρό­πο, ώστε να διεκ­δι­κή­σει ταυ­τό­χρο­να τα “κλει­διά” της οικο­νο­μί­ας, τον πλού­το που παρά­γει με το πέρα­σμα της εξου­σί­ας στα δικά του χέρια. Αυτό απο­τε­λεί πραγ­μα­τι­κή εναλ­λα­κτι­κή λύση προς όφε­λος του λαού και αξί­ζει κάθε θυσία».

Το ΚΚΕ επι­ση­μαί­νει ότι «η καπι­τα­λι­στι­κή Ελλά­δα με “εθνι­κό νόμι­σμα” δεν συνι­στά ρήξη προς όφε­λος του λαού».

Στην ίδια ενό­τη­τα τονί­ζε­ται ότι «εάν επι­λε­γεί από την ΕΕ και την αστι­κή τάξη η απο­χώ­ρη­ση της Ελλά­δας από τη Ζώνη του Ευρώ και η αλλα­γή νομί­σμα­τος, το ΚΚΕ θα παλέ­ψει, όπως και τώρα, με συγκε­κρι­μέ­νη γραμ­μή την οποία θα προ­ω­θεί στο κίνη­μα και στον ελλη­νι­κό λαό και θα παρέμ­βει μαχη­τι­κά για να οργα­νω­θεί ακό­μα πιο απο­φα­σι­στι­κά ο αγώ­νας για την επι­βί­ω­ση του λαού (…) Το εργα­τι­κό-λαϊ­κό κίνη­μα πρέ­πει να συν­δέ­σει την πάλη αυτή με τον αγώ­να για πραγ­μα­τι­κή ρήξη με το καπι­τα­λι­στι­κό σύστημα».

Στην ενό­τη­τα «Καθή­κο­ντα του ΚΚΕ για την ιδε­ο­λο­γι­κο­πο­λι­τι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση» η Πολι­τι­κή Από­φα­ση ανα­φέ­ρει την προ­βο­λή της ανα­γκαιό­τη­τας και επι­και­ρό­τη­τας του σοσια­λι­σμού «κόντρα στις ξεπε­ρα­σμέ­νες ιστο­ρι­κά από­ψεις ότι μπο­ρεί μια μετα­βα­τι­κή κυβέρ­νη­ση στο έδα­φος του καπι­τα­λι­σμού να ανοί­ξει τον δρό­μο για την επα­να­στα­τι­κή ανα­τρο­πή, αλλά και τις αυτα­πά­τες ότι μπο­ρεί να υπάρ­ξει μια μετα­βα­τι­κή ενδιά­με­ση εξου­σία που θα στέ­κε­ται ανά­με­σα στον καπι­τα­λι­σμό και τον σοσια­λι­σμό, εντεί­νο­ντας τη δια­πά­λη με τους πολι­τι­κούς φορείς που τις εκφράζουν».

Η Πολι­τι­κή Από­φα­ση ανα­φέ­ρε­ται στη δημιουρ­γία στα­θε­ρού μετώ­που απέ­να­ντι στους αντι­λαϊ­κούς στρα­τη­γι­κούς στό­χους της αστι­κής τάξης, την αντι­πα­ρά­θε­ση με την συνε­χι­ζό­με­νη προ­σπά­θεια του ΣΥΡΙΖΑ να εμφα­νί­ζει «αρι­στε­ρό» προ­φίλ καθώς και στην «επι­κίν­δυ­νη προ­σπά­θεια της κυβέρ­νη­σης να καπη­λεύ­ε­ται χυδαία την Ιστο­ρία και τους αγώ­νες του ΚΚΕ και του εργα­τι­κού-λαϊ­κού κινή­μα­τος, να εμφα­νί­ζε­ται περί­που ως κομ­μου­νι­στι­κή δύναμη.

Επί­σης το ΚΚΕ υπο­γραμ­μί­ζει την ανά­γκη ύπαρ­ξης στα­θε­ρού μετώ­που απέ­να­ντι στις προ­σπά­θειες ανα­ζω­ο­γό­νη­σης της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας, την ανα­γκαιό­τη­τα ενδυ­νά­μω­σης της αντι­πα­ρά­θε­σης με την προ­σπά­θεια της ΝΔ να αξιο­ποι­ή­σει το κλί­μα δυσα­ρέ­σκειας, την ύπαρ­ξη στα­θε­ρού μετώ­που απέ­να­ντι στον «ευρω­σκε­πτι­κι­σμό» (και) «ιδιαί­τε­ρα απέ­να­ντι στις οπορ­του­νι­στι­κές δυνά­μεις που επι­διώ­κουν να παί­ξουν ρόλο νέου ανα­χώ­μα­τος στη ριζο­σπα­στι­κο­ποί­η­ση λαϊ­κών συνει­δή­σε­ων, καμου­φλά­ρο­ντας τον αστι­κό χαρα­κτή­ρα της πολι­τι­κής τους πρό­τα­σης με αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή συνθηματολογία».

Το ΚΚΕ τονί­ζει την ανα­γκαιό­τη­τα αντι­πα­ρά­θε­σης με τον εθνι­κι­σμό, τον ρατσι­σμό και τον πρω­τό­γο­νο αντι­κομ­μου­νι­σμό, ενώ, μετα­ξύ άλλων, σημειώ­νει ότι «ιδιαί­τε­ρο μέτω­πο θα πρέ­πει να ανοι­χτεί στην προ­σπά­θεια ενσω­μά­τω­σης εργα­τι­κών-λαϊ­κών μαζών μέσω της λει­τουρ­γί­ας θεσμών και δομών του αστι­κού κράτους».

Στην ενό­τη­τα «Τα καθή­κο­ντα του ΚΚΕ στην Κοι­νω­νι­κή Συμ­μα­χία», η Πολι­τι­κή Από­φα­ση επι­ση­μαί­νει, πρώ­τον ότι «η εργα­τι­κή τάξη από τη θέση της στην καπι­τα­λι­στι­κή παρα­γω­γή είναι αντι­κει­με­νι­κά η μόνη επα­να­στα­τι­κή τάξη, οικο­δό­μος της σοσια­λι­στι­κής-κομ­μου­νι­στι­κής κοι­νω­νί­ας, άρα και ηγε­τι­κή δύνα­μη σε σχέ­ση με τις άλλες λαϊ­κές δυνά­μεις», ενώ στη συνέ­χεια, το κεί­με­νο απο­τυ­πώ­νει την πεί­ρα από την δου­λειά του ΚΚΕ για την συγκρό­τη­ση της Κοι­νω­νι­κής Συμμαχίας.

Η Πολι­τι­κή Από­φα­ση, επι­ση­μαί­νει, επί­σης, ότι «η Κοι­νω­νι­κή Συμ­μα­χία ‑από τον ίδιο τον χαρα­κτή­ρα της ως συμ­μα­χία κοι­νω­νι­κών κινη­μά­των- δεν είναι συνερ­γα­σία κομ­μά­των, ούτε συνερ­γα­σία του ΚΚΕ με μαζι­κές οργα­νώ­σεις. Στον βαθ­μό που άλλες πολι­τι­κές δυνά­μεις μικρο­α­στι­κού χαρα­κτή­ρα δρουν με μέλη τους στις συσπει­ρώ­σεις της Κοι­νω­νι­κής Συμ­μα­χί­ας, θα συνα­ντιού­νται στην κοι­νή πάλη με τους κομ­μου­νι­στές με όρους κινή­μα­τος κι εκεί θα διε­ξά­γε­ται ιδε­ο­λο­γι­κή-πολι­τι­κή διαπάλη».

«Το ΚΚΕ με την δρά­ση του τόσο αυτο­τε­λώς ως κόμ­μα όσο και μέσω της δρά­σης των μελών του στις γραμ­μές των φορέ­ων της Κοι­νω­νι­κής Συμ­μα­χί­ας (…) συνει­δη­το­ποιεί την ευθύ­νη του να δου­λέ­ψει πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κά με στό­χο την προ­σέγ­γι­ση και την συσπεί­ρω­ση εργα­τι­κών-λαϊ­κών μαζών. Σε αυτήν την προ­σπά­θεια θέτει το ερώ­τη­μα: Με ποιά πολι­τι­κή γραμ­μή δίνε­ται πραγ­μα­τι­κή απά­ντη­ση στα προ­βλή­μα­τα του λαού, με τα μονο­πώ­λια ή ενά­ντια στην κυριαρ­χία τους; Με την εξου­σία των μονο­πω­λί­ων του κεφα­λαί­ου ή με την εξου­σία του εργα­ζό­με­νου λαού, του δημιουρ­γού όλου του πλού­του της κοι­νω­νί­ας;» ανα­φέ­ρει το κείμενο.

Τέλος, η Πολι­τι­κή Από­φα­ση του 20ου Συνε­δρί­ου του ΚΚΕ, ανα­φέ­ρε­ται στις δρα­στη­ριό­τη­τες του Κόμ­μα­τος έως το 21ο Συνέ­δριο και συγκεκριμένα:

-Πανελ­λα­δι­κή Συν­διά­σκε­ψη για τον έλεγ­χο της Από­φα­σης για την ανα­σύ­ντα­ξη του εργα­τι­κού-συν­δι­κα­λι­στι­κού κινή­μα­τος, την προ­ώ­θη­ση της Κοι­νω­νι­κής Συμ­μα­χί­ας και την κομ­μα­τι­κή οικοδόμηση.

-Ευρεία Ολο­μέ­λεια της ΚΕ ή Πανελ­λα­δι­κή Συν­διά­σκε­ψη για την μελέ­τη των αυτο­α­πα­σχο­λου­μέ­νων στις πόλεις.

-Ευρεία Ολο­μέ­λεια της ΚΕ ή Πανελ­λα­δι­κή Συν­διά­σκε­ψη για την μελέ­τη του αγρο­τι­κού ζητήματος.

-Ολο­κλή­ρω­ση της μελέ­της για την ταξι­κή διάρ­θρω­ση της ελλη­νι­κής κοινωνίας.

-Ολο­κλή­ρω­ση των επε­ξερ­γα­σιών του Κόμ­μα­τος για την Παιδεία.

-Επι­και­ρο­ποί­η­ση των θέσε­ων του Κόμ­μα­τος σε θέμα­τα Υγεί­ας-Κοι­νω­νι­κής Ασφάλισης-Πρόνοιας.

-Πανελ­λα­δι­κή Συν­διά­σκε­ψη για την συνο­λι­κή έγκρι­ση του ανα­μορ­φω­μέ­νου πρώ­του τόμου της Ιστο­ρί­ας του Κόμ­μα­τος (από τα χρό­νια πριν την ίδρυ­σή του έως το 1949), ολο­κλή­ρω­ση της μελέ­της για την περί­ο­δο της δικτα­το­ρί­ας και ολο­κλή­ρω­ση της προ­σπά­θειας ιστο­ρι­κής έρευ­νας για την συγ­γρα­φή της περιό­δου 1974–1991.

-Έγκρι­ση Δια­κή­ρυ­ξης της ΚΕ για τα 100 χρό­νια από την ίδρυ­ση του ΚΚΕ.

-Μελέ­τη της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης κατά τον 20ο αιώ­να, της στρα­τη­γι­κής του διε­θνούς Κομ­μου­νι­στι­κού Κινή­μα­τος και ειδι­κό­τε­ρα της Κομ­μου­νι­στι­κής Διεθνούς.

-Προ­ώ­θη­ση και ολο­κλή­ρω­ση των Σχο­λών μαρ­ξι­στι­κής μόρ­φω­σης σε επί­πε­δο Τομε­α­κών Οργα­νώ­σε­ων και

-Οργά­νω­ση συζή­τη­σης στην ΚΕ για την προ­πα­γάν­δα, τα δια­δι­κτυα­κά μέσα του Κόμ­μα­τος, την ανα­βάθ­μι­ση της παρέμ­βα­σης στα μέσα κοι­νω­νι­κής δικτύ­ω­σης και ειδι­κή συζή­τη­ση για την ανά­πτυ­ξη της δου­λειάς και της κυκλο­φο­ρί­ας του «Ριζο­σπά­στη».

Πηγή: real.gr / ΑΠΕ