Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δύο άγνωστες σελίδες στο ημερολόγιο της Αννας Φρανκ: “Θα χρησιμοποιήσω αυτή τη σελίδα για να γράψω σκανδαλιστικά αστεία”

Ολλαν­δοί ερευ­νη­τές απο­κά­λυ­ψαν για πρώ­τη φορά ότι δύο σελί­δες του ημε­ρο­λο­γί­ου της Άννας Φρανκ, που καλύ­πτο­νταν επί­τη­δες με χαρ­τί, περιεί­χαν σκαν­δα­λι­στι­κά αστεία και σκέ­ψεις για τη σεξουαλικότητα.

“Η Άννα Φρανκ γρά­φει για τη σεξουα­λι­κό­τη­τα με αφο­πλι­στι­κό τρό­πο. Όπως κάθε έφη­βη διε­ρω­τά­ται για το θέμα αυτό”, εξη­γεί ο Ρόναλντ Λέο­πολντ, διευ­θυ­ντής του Σπι­τιού της ‘Αννας Φρανκ.

Η Φρανκ είχε χρη­σι­μο­ποι­ή­σει άλλο χαρ­τί για να καλύ­ψει τις δύο σελί­δες του ημε­ρο­λο­γί­ου, αλλά η τεχνο­λο­γία επε­ξερ­γα­σί­ας της εικό­νας επέ­τρε­ψε την απο­κρυ­πτο­γρά­φη­ση του περιε­χο­μέ­νου τους.

“Θα χρη­σι­μο­ποι­ή­σω αυτή τη σελί­δα για να γρά­ψω σκαν­δα­λι­στι­κά αστεία”, έγρα­ψε στις 28 Σεπτεμ­βρί­ου 1942, όπως ανα­φέ­ρει το Σπί­τι της ‘Αννας Φρανκ.

Η εβραία έφη­βη, 13 χρο­νών τότε, έγρα­ψε τέσ­σε­ρα τολ­μη­ρά αστεία και πρό­σθε­σε ένα κεί­με­νο 33 σει­ρών ανα­φε­ρό­με­νη στη σεξουα­λι­κή εκπαί­δευ­ση και στις εκδι­δό­με­νες γυναίκες.

Η ανα­κά­λυ­ψη αυτή μας “φέρ­νει ακό­μη πιο κοντά στη μικρή ‘Αννα, συντά­κτρια του ημε­ρο­λο­γί­ου”, πρό­σθε­σε ο Λέο­πολντ. Μερι­κούς μήνες αφό­του κάλυ­ψε την πρώ­τη σελί­δα, ‘η Άννα υπο­γράμ­μι­σε τη σημα­σία να υπάρ­χει πλή­ρης και ποιο­τι­κή σεξουα­λι­κή εκπαί­δευ­ση και ότι δεν κατα­λά­βαι­νε για­τί οι ενή­λι­κες ήταν τόσο δια­κρι­τι­κοί στο θέμα αυτό’. Οι σελί­δες αυτές δεν είναι στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα σκαν­δα­λώ­δεις ούτε προ­κα­λούν έκπλη­ξη, δεδο­μέ­νου ότι η ‘Αννα έγρα­φε συχνά πυκνά για το θέμα της σεξουα­λι­κό­τη­τας στο ημε­ρο­λό­γιο της. Το μόνο στοι­χείο που θα μπο­ρού­σε να είναι ενδια­φέ­ρον από πλευ­ράς εξέ­λι­ξής της ως συγ­γρα­φέα και ως έφη­βης είναι το γεγο­νός ότι ανα­πτύσ­σει κάτι σαν φαντασία”.

Υπο­στη­ρί­ζο­ντας την από­φα­σή του να δημο­σιο­ποι­ή­σει αυτά τα νέα κεί­με­να, το ίδρυ­μα Φρανκ εξη­γεί ότι “επί δεκα­ε­τί­ες η Άννα είναι παγκό­σμιο σύμ­βο­λο του Ολο­καυ­τώ­μα­τος, και το ‘μικρό κορί­τσι’ ‘Αννα είχε μπει σε δεύ­τε­ρη μοί­ρα. Τα κεί­με­να αυτά επα­να­φέ­ρουν σε πρώ­το πλά­νο την περί­ερ­γη, και από πολ­λές από­ψεις, πρώ­ι­μα ανε­πτυγ­μέ­νη έφηβη”.

Ακό­μη δεν είναι γνω­στό για­τί η έφη­βη είχε καλύ­ψει τις σελί­δες κολ­λώ­ντας πάνω τους άλλο χαρ­τί, αλλά επα­νει­λημ­μέ­να στα κεί­με­νά της εκφρά­ζει τον φόβο μήπως άλλοι δια­βά­σουν αυτά που γράφει.

Στις 3 Οκτω­βρί­ου 1942, γρά­φει: “Ο μπα­μπάς μουρ­μου­ρί­ζει πάλι και απει­λεί να μου πάρει το ημε­ρο­λό­γιό μου. Αυτό είναι το χει­ρό­τε­ρο από όλα, από τώρα θα το κρύβω”.

“Η Άννα Φρανκ είχε απο­σπά­σει πλη­ρο­φο­ρί­ες για το θέμα της σεξουα­λι­κό­τη­τας από τους γονείς της, κυρί­ως από τον πατέ­ρα της, από τη φίλη της Ζακλίν και επί­σης από βιβλία”, γρά­φει το ίδρυμα.

Η έφη­βη και η οικο­γέ­νειά της κρύ­βο­νταν στο ‘Αμστερ­νταμ κατά τη διάρ­κεια του Β΄ Παγκο­σμί­ου Πολέ­μου. Το 1942, η οικο­γέ­νεια Φρανκ είχε βρει κατα­φύ­γιο σε έναν μυστι­κό χώρο ενός κτι­ρί­ου που ανή­κε σε εται­ρία για να δια­φύ­γει από τους ναζί. Η Άννα έγρα­φε το ημε­ρο­λό­γιό της έως τη σύλ­λη­ψη και τον εκτο­πι­σμό της οικο­γέ­νειας τον Αύγου­στο του 1944.

Η Άννα Φρανκ πέθα­νε το 1945 σε ηλι­κία 15 ετών στο στρα­τό­πε­δο συγκέ­ντρω­σης του Μπέρ­γκεν-Μπέλ­σεν. Δύο χρό­νια αργό­τε­ρα, ο πατέ­ρας της ‘Οτο Φρανκ εξέ­δω­σε το ημε­ρο­λό­γιο που μετα­φρά­στη­κε σε 60 γλώσ­σες και έχει που­λή­σει περισ­σό­τε­ρα από 30 εκα­τομ­μύ­ρια αντί­τυ­πα σε όλο τον κόσμο.

Βίντεο – ντο­κου­μέ­ντο με την 13χρονη Άννα Φρανκ

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο