Δύο αυτοβιογραφικές νουβέλες του Πάνου Αλεπλιώτη

Κυκλο­φό­ρη­σαν από τις εκδό­σεις Εντυ­ποις δύο νου­βέ­λες του Πάνου Αλε­πλιώ­τη, «Το και­νούρ­γιον χωρί­ον του Σάβ­βα» και «Ψηλά το κεφά­λι». Πρό­κει­ται για αυτο­βιο­γρα­φι­κές εν πολ­λοίς διη­γή­σεις για το στρα­τό και τη μετανάστευση.

ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΝ ΧΩΡΙΟΝ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ

Από τη σοσια­λι­στι­κή Σοβιε­τι­κή Ένω­ση στον καπι­τα­λι­στι­κό παρα­λο­γι­σμό της Ελλά­δας. Η σκλη­ρή και συνά­μα τρυ­φε­ρή δια­δρο­μή ενη­λι­κί­ω­σης του Σάβ­βα, που συγκινεί.

Εκδό­της ΕΝΤΥΠΟΙΣ
Χρο­νο­λο­γία Έκδο­σης Ιού­νιος 2019
Αριθ­μός σελί­δων 64
Δια­στά­σεις 21x14
Τιμή 8,48

Από­σπα­σμα

…Όσο μιλού­σα άρχι­σαν να τρέ­χουν τα μάτια μου! Πονού­σε η καρ­διά μου. Ήθε­λα τον μπα­ξέ μου, το ποτα­μά­κι, την παρέα με τα γέλια, την ανέ­με­λη ζωή που είχα πριν έρθουν οι αλλα­γές, πριν έρθει ο πόλε­μος, πριν έρθει ο υπάλ­λη­λος να μου πάρει το πουκάμισο.

Το Καχέ­τι ήθε­λα, πριν το κάνουν εται­ρεία, ήθε­λα το βρα­βείο που άνοι­γε τις πόρ­τες στα μαγα­ζιά, τη μάνα μου να παί­ζει πιά­νο, να μιλά­ει για τα πλά­να και το μέλλον.

Και δεν μπο­ρού­σα να τα πω. Έτρε­χαν τα δάκρυαά μου γι’ αυτά που είχα και τα έχα­σα. Τα έχα­σα κι εγώ και οι άλλοι χωρίς μάχη. Τα έχα­σα με τα χέρια κάτω. Νόμι­ζα πως θα τα είχα για πάντα χωρίς να ασχο­λη­θώ, χωρίς να παλέ­ψω για να τα κρα­τή­σω. Έτρε­χαν τα δάκρυά μου για­τί αισθα­νό­μουν κι εγώ υπεύ­θυ­νος και φταί­χτης… (Από την παρου­σί­α­ση στο οπι­σθό­φυλ­λο του βιβλίου)

ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ!

Σκο­πιές, βολές στο βρό­ντο, στρώ­σι­μο κρε­βα­τιού, απο­ψι­λώ­σεις, καψώ­νια, ανα­φο­ρές, ένστο­λα στρα­βά και αγκυλώσεις.
Ανού­σια θητεία, δοσμέ­νη με χιού­μορ, αυτο­σαρ­κα­σμό και με… Ψηλά το κεφάλι.

Εκδό­της ΕΝΤΥΠΟΙΣ
Χρο­νο­λο­γία Έκδο­σης Ιού­νιος 2019
Αριθ­μός σελί­δων 130
Δια­στά­σεις 21x14
Τιμή 9,86

Από­σπα­σμα

Παρου­σιά­στη­κα για την θητεία μου στα μέσα της δεκα­ε­τί­ας του ’80, μετά από ανα­βο­λή λόγω σπου­δών. Είχα, ήδη, ένα παι­δί και μου κόβα­νε τρείς μήνες, θα υπη­ρε­τού­σα δεκα­ο­κτώ. Τρεις μήνες λιγό­τε­ρο, όπως και να το κάνεις, ήταν κάτι…

…Δεκα­ο­κτώ μήνες! Αδύ­να­το να θυμά­σαι κάθε μέρα, κάθε επει­σό­διο, κάθε πρό­σω­πο. Μόνο αυτά που σου έκα­ναν εντύ­πω­ση, που νομί­ζεις πως είχαν κάποια σημα­σία και πάλι, όχι όλα. Εμέ­να, πάντως, όλα μου έκα­ναν εντύ­πω­ση, τότε. Ήμουν σε “απο­στο­λή”, έτσι αισθα­νό­μουν. Είχα τις κεραί­ες υψω­μέ­νες στην αδι­κία, στη μεί­ω­ση της προ­σω­πι­κό­τη­τας, σε θέμα­τα παρα­βί­α­σης της δημο­κρα­τί­ας. (Από την παρου­σί­α­ση στο οπι­σθό­φυλ­λο του βιβλίου)

ΕΓΡΑΨΑΝ για τα βιβλία

Έτσι λοι­πόν οι ήρω­ες και των δύο διη­γη­μά­των μας (ο Πάνος κι ο Σάβ­βας) πίστε­ψαν στις δυνά­μεις τους, πίστε­ψαν στη δύνα­μη της αλλη­λεγ­γύ­ης και του αγώ­να και δε δέχτη­καν άλλοι να ορί­ζουν την πατη­μα­σιά τους, για­τί: «Κοί­τα (Σάβ­βα), την ιστο­ρία δεν την έχου­με για να την κάνου­με μου­σείο, (η Ιστο­ρία) είναι για να βγά­ζου­με διδάγ­μα­τα. Σήμε­ρα, δεν μας κυνη­γάν με τα κου­μπού­ρια, αλλά ο αγώ­νας είναι σκλη­ρός και τώρα. Θέλει να παλεύ­εις από μικρός για να μην ξεγε­λα­στείς απ’ το σχο­λείο, απ’ την Εκκλη­σία, την τηλε­ό­ρα­ση, τον φόβο, τα παρα­μύ­θια και τα ψέμα­τα. Όλ’ αυτά δου­λεύ­ουν για να μην πιστεύ­εις στη δύνα­μη σου και ν’ αφή­νεις άλλους να σε εκπρο­σω­πούν και να σε χορεύ­ουν όπως θέλουν. Να πιστεύ­εις στη νίκη και στην επικράτηση!».

Κατε­ρί­να Καστρίδου

“Φύγα­με αργά κρα­τώ­ντας «Το και­νούρ­γιον χωρί­ον του Σάβ­βα» και «Ψηλά το κεφά­λι», δυο μικρά-μεγά­λα βιβλία από τις εκδό­σεις Εντύ­ποις που αξί­ζει να διαβαστούν”.

Ατέ­χνως

Διά­βα­σα ήδη, 7 φορές το “Και­νούρ­γιον χωρί­ον του Σάβ­βα” και 6 το “Ψηλά το κεφά­λι”. Κάθε φορά που διά­βα­ζα τον Σάβ­βα δάκρυ­ζα και κάθε φορά με το “Ψηλά το κεφά­λι” γέλα­γα, θύμω­να με την ένστο­λη αντι­δη­μο­κρα­τι­κό­τη­τα, θυμό­μουν τη δική μου θητεία και σιχτί­ρι­ζα όσους σκύ­βουν το κεφάλι.

Χαί­ρε, φίλε αγα­πη­μέ­νε Πάνο και καλώς και επα­ξί­ως όρι­σες στις τάξεις αυτών που γράφουν.

Στέ­λιος Κανάκης

Βιογραφικό

Πάνος Αλε­πλιώ­της: Γεν­νή­θη­κε το 1956. Κατά­γε­ται και μεγά­λω­σε στην Πυλαία Θεσ­σα­λο­νί­κης. Τελεί­ω­σε το γυμνά­σιο στα Φάρ­σα­λα και σπού­δα­σε Γεω­λο­γία στην Σου­η­δία στην πόλη Ουψά­λα. Δού­λε­ψε σαν γεω­λό­γος και χωρο­τά­κτης-περι­βαλ­λο­ντο­λό­γος στον ιδιω­τι­κό και δημό­σιο τομέα.

Συμ­με­τέ­χει στον δημό­σιο διά­λο­γο μέσα από τις σελί­δες του Ατέχνως.

Οι νου­βέ­λες “Το και­νούρ­γιον χωρί­ον του Σάβ­βα” και το “Ψηλά το Κεφά­λι”  είναι η πρώ­τη του συγ­γρα­φι­κή δουλειά.