30 Μάρτη 1952. Ο Νίκος Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του Δ. Μπάτσης, Ν. Καλούμενος και Ηλίας Αργυριάδης εκτελούνται στου Γουδί, πίσω από το νοσοκομείο Σωτηρία. Τιμώντας την επέτειο το περιοδικό αφιερώνει τις λογοτεχνικές του στήλες στον Νίκο Μπελογιάννη.
Δύο τραγούδια για τον Νίκο Μπελογιάννη. Το πρώτο σε μουσική Λάκη Χατζή και στίχους Δημήτρη Ραβάνη — Ρεντή με τη φωνή της Μαρίας Δημητριάδη:
Ο Μπελογιάννης ζει
Τον ξέρουνε τα ελάτια, τα πλατάνια
ίδιος μ’ αυτά, περήφανος, στητός
αχούν απ’ τη φωνή του τα ρουμάνια
μπρος για τη νίκη, για το κόμμα μπρος.
Ο Μπελογιάννης ζει μες στην καρδιά μας,
ο Μπελογιάννης ζει πα στις κορφές
ο Μπελογιάννης ζει κι είναι κοντά μας
στων τραγουδιών τις λεύτερες στροφές.
Ζει σ’ όλους τους καιρούς, σ’ όλους τους τόπους
το κάθε σπίτι, σπίτι του δικό.
Ζει ο Μπελογιάννης, ζει με τους ανθρώπους
που χτίζουν έναν κόσμο σοσιαλιστικό.
Ο Μπελογιάννης ζει μες στην καρδιά μας,
ο Μπελογιάννης ζει πα στις κορφές
ο Μπελογιάννης ζει κι είναι κοντά μας
στων τραγουδιών τις λεύτερες στροφές
Και το δεύτερο του Γιάννη Θεοδωράκη που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης και τραγούδησε ο Γιώργος Νταλάρας. Ακούστηκε στην ταινία «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» το 1980:
Ο Μπελογιάννης
Ο Μπελογιάννης
βροχή μέσα στους κάμπους
στην πέτρα στο στάχυ
στου σπιτιού μας τη σκεπή
Στο χώμα μας βαθιά η αγκαλιά σου
κρατάει η πέτρα τη λευτεριά
κόκκινη γαρουφαλλιά
του ήλιου φωτιά