Δύο χρόνια από την Συμφωνία των Πρεσπών και η επιβεβαίωση του ΚΚΕ

Δύο χρό­νια συμπλη­ρώ­θη­καν την Τετάρ­τη από την υπο­γρα­φή της Συμ­φω­νί­ας των Πρε­σπών, και οι τότε εκτι­μή­σεις και προει­δο­ποι­ή­σεις του ΚΚΕ για τη ΝΑΤΟι­κής κοπής Συμ­φω­νία επι­βε­βαιώ­νο­νται στο ακέραιο.

Η Συμ­φω­νία των Πρε­σπών, την οποία χαι­ρέ­τι­σαν πανη­γυ­ρι­κά οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, όπως απο­τυ­πω­νό­ταν στο δεύ­τε­ρο κιό­λας άρθρο της είχε βασι­κό αντι­κεί­με­νο την έντα­ξη της Βόρειας Μακε­δο­νί­ας στην ιμπε­ρια­λι­στι­κή συμ­μα­χία, ως ένα ακό­μα βήμα για την «ευρω­α­τλα­ντι­κή ολο­κλή­ρω­ση» των Βαλ­κα­νί­ων, απέ­να­ντι στον σχε­δια­σμό Κίνας και Ρωσί­ας για μεγα­λύ­τε­ρη διείσ­δυ­ση στην περιοχή.

Δυο χρό­νια μετά, στέ­κουν ακό­μα πιο γυμνές οι δια­κη­ρύ­ξεις της τότε κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ περί «νέας επο­χής», «νίκης για τη στα­θε­ρό­τη­τα και την ασφά­λεια στα Βαλ­κά­νια», για Συμ­φω­νία που δίνει τάχα «πλήγ­μα» στους εθνι­κι­σμούς και αλυ­τρω­τι­σμούς. Το ίδιο και η άθλια προ­σπά­θεια στε­λε­χών του ΣΥΡΙΖΑ να παρου­σιά­σουν την καρα­μπι­νά­τη αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κή Συμ­φω­νία ως …αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κή!

Οχι μόνο δεν επι­βε­βαιώ­θη­κε τίπο­τα απ’ αυτά, αλλά στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα η Συμ­φω­νία απο­τέ­λε­σε έναν ακό­μα «κρί­κο» στην επι­κίν­δυ­νη αλυ­σί­δα των ευρω­α­τλα­ντι­κών σχε­δια­σμών: Προ­βάλ­λε­ται από τους Αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κούς ως «πρό­τυ­πο» και για άλλες διευ­θε­τή­σεις στην περιο­χή, με πιο χαρα­κτη­ρι­στι­κή αυτή που επι­χει­ρεί­ται ανά­με­σα σε Σερ­βία και Κόσο­βο, με σχέ­δια ακό­μα και για αλλα­γές συνό­ρων, ανοί­γο­ντας τον ασκό του Αιό­λου για «ντό­μι­νο» στη Βαλκανική.

Θωρά­κι­σε παρα­πέ­ρα τα στρα­τιω­τι­κά σχέ­δια του ΝΑΤΟ, με στρα­τη­γι­κό στό­χο την περι­κύ­κλω­ση της Ρωσί­ας. Πρό­κει­ται για σχε­δια­σμούς όπου πρω­το­στα­τούν οι ελλη­νι­κές κυβερ­νή­σεις, μετα­ξύ άλλων και με τη μετα­τρο­πή της Ελλά­δας σε απέ­ρα­ντη αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κή βάση, που εκθέ­τει το λαό σε μεγά­λο κίν­δυ­νο, τον καθι­στά στόχο.

Η Συμ­φω­νία δεν εξά­λει­ψε, αντί­θε­τα όξυ­νε τις αντι­θέ­σεις για τον έλεγ­χο στρα­τη­γι­κών υπο­δο­μών και σφαι­ρών επιρ­ρο­ής, αφού στην περιο­χή δια­σταυ­ρώ­νο­νται αντα­γω­νι­στι­κά σχέ­δια, όπως αυτό για την «ενερ­γεια­κή απε­ξάρ­τη­ση» της ΕΕ από τη Ρωσία, ο κινε­ζι­κός «Δρό­μος του Μετα­ξιού», η μετα­τρο­πή της Βαλ­κα­νι­κής σε εμπο­ρι­κή και στρα­τιω­τι­κή πύλη των ΗΠΑ προς την Ανατ. Ευρώ­πη και τη Μαύ­ρη Θάλασσα.

Τέτοια «ασφά­λεια» και τέτοια «στα­θε­ρό­τη­τα» χαρί­ζουν οι συμ­φω­νί­ες των ιμπε­ρια­λι­στών στους λαούς.

Οπως βέβαια πανη­γυ­ρι­κά χρε­ο­κό­πη­σαν και τα παρα­μύ­θια ότι με το «κλεί­σι­μο» της Συμ­φω­νί­ας απε­λευ­θε­ρω­νό­ταν τάχα «πολύ­τι­μο διπλω­μα­τι­κό κεφά­λαιο» για να αξιο­ποι­η­θεί απέ­να­ντι στην επι­θε­τι­κό­τη­τα της Τουρ­κί­ας, και ότι «κλεί­νει η πόρ­τα για την Τουρ­κία» στα Βαλ­κά­νια. Οι εξε­λί­ξεις ακρι­βώς το αντί­θε­το δείχνουν.

Στο ίδιο «θερ­μο­κή­πιο» των αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών σχε­δια­σμών, όπου προ­ε­τοι­μά­στη­κε η Συμ­φω­νία Ελλά­δας — Βόρειας Μακε­δο­νί­ας, προ­ε­τοι­μά­ζο­νται και οι επι­κίν­δυ­νες «διευ­θε­τή­σεις» σε Αιγαίο και Ανα­το­λι­κή Μεσό­γειο, που απει­λούν ελλη­νι­κά κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα και προ­ω­θούν τη συνεκμετάλλευση.

Απο­κα­λυ­πτι­κή εξάλ­λου είναι και η στά­ση της ΝΔ, που ως αντι­πο­λί­τευ­ση τότε σήκω­σε τον «αχό» της ονο­μα­το­λο­γί­ας, επι­χει­ρώ­ντας να κρύ­ψει την πλή­ρη σύμπλευ­σή της με το αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κό «μεδού­λι» της Συμ­φω­νί­ας, και δύο χρό­νια μετά, από τη θέση της κυβέρ­νη­σης, εμφα­νί­ζε­ται ακρι­βώς ως «θεμα­το­φύ­λα­κάς» της.

Για άλλη μια φορά επι­βε­βαιώ­θη­κε ότι κοσμο­πο­λι­τι­σμός και εθνι­κι­σμός όχι μόνο δεν χωρί­ζο­νται με «σινι­κά τεί­χη», αλλά στέ­κουν στην ίδια όχθη, αυτή των συμ­φε­ρό­ντων του κεφα­λαί­ου. Γι’ αυτό άλλω­στε και ο ΣΥΡΙΖΑ, που κατήγ­γει­λε τη ΝΔ για τη στά­ση της στο «Μακε­δο­νι­κό», δηλώ­νει τώρα δια­τε­θει­μέ­νος να δώσει συναί­νε­ση «σε κρί­σι­μες απο­φά­σεις που δεν μπο­ρεί να τις πάρει η κυβέρ­νη­ση» για διευ­θέ­τη­ση των θαλάσ­σιων ζωνών στην περιοχή.

Το πραγ­μα­τι­κό αντί­βα­ρο σε όλα αυτά δεν μπο­ρεί να είναι άλλο από τον οργα­νω­μέ­νο αγώ­να του λαού, την αλλη­λεγ­γύη και την κοι­νή πάλη με τους γεί­το­νες λαούς ενά­ντια στα ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ για αλλα­γές συνό­ρων και άλλες επι­κίν­δυ­νες διευ­θε­τή­σεις. Ο αγώ­νας για απο­δέ­σμευ­ση από όλες τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις, με το λαό νοι­κο­κύ­ρη στον τόπο του, μπο­ρεί να ανοί­ξει μια πραγ­μα­τι­κά νέα επο­χή για τους λαούς της περιοχής.

Από τη στή­λη «Η άπο­ψη μας» του Ριζο­σπά­στη, 17/6/2020.