Δύο χρόνια από την φονική πυρκαγιά το Μάτι

Δύο χρό­νια συμπλη­ρώ­νο­νται σήμε­ρα από τη μέρα που ο λαός της Αττι­κής ζού­σε μια από τις μεγα­λύ­τε­ρες τρα­γω­δί­ες στη σύγ­χρο­νη ιστο­ρία της περιο­χής. Ήταν η μέρα που η πύρι­νη λαί­λα­πα, που ξεκί­νη­σε από το βου­νό της Πεντέ­λης, ανε­ξέ­λεγ­κτη λόγω των εγκλη­μα­τι­κών ελλεί­ψε­ων σε πρό­λη­ψη και πυρο­προ­στα­σία, εξα­φά­νι­σε τον οικι­σμό Μάτι.

Ο απο­λο­γι­σμός δεν χωρά­ει ακό­μα και σήμε­ρα, δύο χρό­νια μετά, σε ανθρώ­πι­νο νου. Εν έτει 2018, στο μεγα­λύ­τε­ρο αστι­κό κέντρο της χώρας, εκεί που εδρεύ­ουν όλες οι κρί­σι­μες και νευ­ραλ­γι­κές υπη­ρε­σί­ες της Πολι­τι­κής Προ­στα­σί­ας, χάθη­καν 102 άνθρω­ποι. Τρα­γι­κά θύμα­τα της ανυ­παρ­ξί­ας ολο­κλη­ρω­μέ­νου σχε­δια­σμού για την αντι­με­τώ­πι­ση έκτα­κτων και μεγά­λων φυσι­κών κατα­στρο­φών, οι περισ­σό­τε­ροι από αυτούς εγκλω­βί­στη­καν στους δρό­μους του οικι­σμού, ψάχνο­ντας διέ­ξο­δο προς τη θάλασ­σα. Η «ατο­μι­κή ευθύ­νη» που τους φορ­τώ­θη­κε για να σωθούν από τη λαί­λα­πα άφη­σε πίσω της αυτόν τον απο­λο­γι­σμό. Οι αδι­κο­χα­μέ­νοι της φονι­κής κατα­στρο­φής, μαζί με τους πάνω από 170 τραυ­μα­τί­ες, τους δεκά­δες εγκαυ­μα­τί­ες που ακό­μα δίνουν τη μάχη για να επου­λώ­σουν τις πλη­γές τους, είναι οι αδιά­ψευ­στοι μάρ­τυ­ρες ότι προ­τε­ραιό­τη­τα του αστι­κού κρά­τους δεν είναι η προ­στα­σία της ανθρώ­πι­νης ζωής και της λαϊ­κής περιου­σί­ας, αλλά των κερ­δών των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Αυτή είναι η βαθύ­τε­ρη αιτία της σαπί­λας του αντι­λαϊ­κού κρα­τι­κού μηχα­νι­σμού, η οποία ανα­δί­δε­ται ξανά αυτές τις μέρες, με τον μικρο­κομ­μα­τι­κό καβγά ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, πάνω στα απο­κα­ΐ­δια του Ιού­λη του 2018.

Η μέρα που ξημέ­ρω­νε σαν σήμε­ρα το 2018, φαι­νό­ταν ότι θα ήταν μια ακό­μα δύσκο­λη μέρα για τις δασι­κές εκτά­σεις: Στις 12 το μεση­μέ­ρι ξεσπά­ει πυρ­κα­γιά στα Γερά­νεια όρη, πάνω από την Κινέ­τα, η οποία γρή­γο­ρα λαμ­βά­νει μεγά­λες δια­στά­σεις, περ­νά­ει την Εθνι­κή Οδό και φτά­νει να απει­λεί τις εγκα­τα­στά­σεις του διυ­λι­στη­ρί­ου της «Motor Oil». Κι ενώ ρίχνο­νται όλα τα μέσα της Πυρο­σβε­στι­κής στην αντι­με­τώ­πι­ση αυτής της πυρ­κα­γιάς, ξεσπά­ει το άλλο μέτω­πο, στην περιο­χή του Ντα­ού Πεντέ­λης. Τα δύο ταυ­τό­χρο­να μέτω­πα ήταν αρκε­τά για να απο­κα­λύ­ψουν τη γύμνια της Πυρο­σβε­στι­κής Υπη­ρε­σί­ας σε προ­σω­πι­κό και μέσα, της άνι­σης μάχης που δίνουν με τις μεγά­λες ελλεί­ψεις οι πυρο­σβέ­στες. Η χρό­νια υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση για να πιά­νο­νται τα ματω­μέ­να πλε­ο­νά­σμα­τα, η λογι­κή ότι η λήψη όλων των απα­ραί­τη­των μέτρων προ­στα­σί­ας απο­τε­λεί «κόστος» χωρίς το προσ­δο­κώ­με­νο «όφε­λος», σύμ­φω­να με το κυνι­κό αυτό ζύγι της ΕΕ, απο­δει­κνύ­ουν τους λόγους που ο λαός έγι­νε μάρ­τυ­ρας ενός προ­με­λε­τη­μέ­νου εγκλήματος.

Γολγοθάς για τους πληγέντες

Σήμε­ρα, δύο χρό­νια μετά, οι πλη­γές παρα­μέ­νουν ανοι­χτές, απο­τε­λώ­ντας την άλλη όψη ενός εχθρι­κού κρά­τους απέ­να­ντι στο λαό που υπο­φέ­ρει. Έτσι, συμπλη­ρώ­νο­νται δύο χρό­νια εξαγ­γε­λιών και υπο­σχέ­σε­ων, τόσο από την προη­γού­με­νη κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη σημε­ρι­νή της ΝΔ.

Δεί­τε το βίντεο του 902.gr που βρέ­θη­κε στην πολύ­πα­θη περιο­χή και συνο­μί­λη­σε με κατοί­κους και φορείς για την κατά­στα­ση που επικρατεί.

Οι πλη­γέ­ντες εξα­κο­λου­θούν να κυκλο­φο­ρούν από υπη­ρε­σία σε υπη­ρε­σία με ένα φάκε­λο στο χέρι, να βγά­ζουν φωτο­τυ­πί­ες, να κυνη­γούν προ­θε­σμί­ες, εγκλω­βι­σμέ­νοι σε έναν λαβύ­ριν­θο με δαι­δα­λώ­δεις δια­δι­κα­σί­ες για να απο­κα­τα­στή­σουν τα σπί­τια τους. Σκό­πι­μα οι κυβερ­νή­σεις καλούν τους πλη­γέ­ντες να τα βγά­λουν πέρα μόνοι, κάνο­ντας «ατο­μι­κή τους ευθύ­νη» ακό­μα και το κυνή­γι των απο­ζη­μιώ­σε­ων. Οι χαρα­κτη­ρι­σμοί για τα σπί­τια από «κατε­δα­φι­στέο» σε «επι­σκευά­σι­μο» δίνουν και παίρ­νουν, ώστε να εξοι­κο­νο­μη­θούν χρή­μα­τα, αφή­νο­ντας λαϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά να κυνη­γούν ασύμ­φο­ρες επι­σκευ­ές. Οι κατη­γο­ριο­ποι­ή­σεις των πυρο­πλή­κτων τελι­κά οδη­γούν σε πολύ χρο­νο­βό­ρες δια­δι­κα­σί­ες, και τελι­κά πολ­λοί από αυτούς ακό­μα και δύο χρό­νια μετά μένουν στο νοίκι.

Στον αντί­πο­δα των αργό­συρ­των δια­δι­κα­σιών που δοκι­μά­ζουν την υπο­μο­νή των πλη­γέ­ντων βρί­σκε­ται η βια­σύ­νη των κυβερ­νή­σε­ων, χτες του ΣΥΡΙΖΑ, σήμε­ρα της ΝΔ, για να προ­χω­ρή­σουν τα σχέ­δια ανά­πλα­σης, με κρι­τή­ριο την εξυ­πη­ρέ­τη­ση των επι­χει­ρη­μα­τι­κών συμ­φε­ρό­ντων, που δεί­χνουν το «ενδια­φέ­ρον» τους για την περιο­χή. Ενδει­κτι­κό είναι το ειδι­κό πολε­ο­δο­μι­κό σχέ­διο που παρου­σί­α­σε η κυβέρ­νη­ση στις αρχές του μήνα. Ενα σχέ­διο ενταγ­μέ­νο στη λογι­κή της προ­σέλ­κυ­σης επεν­δύ­σε­ων, δίνο­ντας αβά­ντα στους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους, προ­σφέ­ρο­ντας έδα­φος κερ­δο­φο­ρί­ας αξιο­ποιώ­ντας τα «φιλέ­τα» γης. Μονα­δι­κό μέλη­μα της κυβέρ­νη­σης είναι η πολε­ο­δο­μι­κή συγκρό­τη­ση του νέου οικι­σμού, που εντάσ­σε­ται στον γενι­κό­τε­ρο σχε­δια­σμό για τη δημιουρ­γία ενός του­ρι­στι­κού πόλου στην ευρύ­τε­ρη περιο­χή με γνώ­μο­να τις ανά­γκες των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Άλλω­στε, κάτι τέτοιο περι­λαμ­βά­νε­ται και στο Ρυθ­μι­στι­κό Σχέ­διο της Αττι­κής, αλλά και στα λεγό­με­να «ανα­πτυ­ξια­κά» σχέ­δια για την Ανα­το­λι­κή Αττι­κή. Στη συγκε­κρι­μέ­νη δε περιο­χή, σημείο ανα­φο­ράς είναι το λιμά­νι της Ραφήνας.

Το ΚΚΕ στην πρώτη γραμμή για την αλληλεγγύη και τη διεκδίκηση

Από την πρώ­τη στιγ­μή που ξέσπα­σαν οι κατα­στρο­φι­κές πυρ­κα­γιές στην Αττι­κή, οι δυνά­μεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ βρέ­θη­καν στην πρώ­τη γραμ­μή. Συμ­με­τεί­χαν στην κατά­σβε­ση, έδω­σαν τον καλύ­τε­ρό τους εαυ­τό για να βοη­θή­σουν πλη­γέ­ντες, για να προ­στα­τεύ­σουν λαϊ­κές περιου­σί­ες. Και από την επό­με­νη μέρα πρω­το­στά­τη­σαν στην οργά­νω­ση της πάλης και της διεκ­δί­κη­σης, τόσο για μέτρα ανα­κού­φι­σης όσο και για να ενι­σχυ­θεί η αλλη­λεγ­γύη, να διεκ­δι­κή­σει ο λαός μέτρα για να μην ξανα­ζή­σει τέτοια κατα­στρο­φή. Κλι­μά­κια του Κόμ­μα­τος ήταν μόνι­μα στις πλη­γεί­σες περιο­χές. Περιο­δεία πραγ­μα­το­ποί­η­σε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, ενώ κορύ­φω­ση των παρεμ­βά­σε­ων του Κόμ­μα­τος ήταν η μεγά­λη συγκέ­ντρω­ση με ομι­λη­τή τον ΓΓ στη Νέα Μάκρη στις 17 Αυγού­στου. Το Κόμ­μα συνε­χί­ζει ατα­λά­ντευ­τα να στη­ρί­ζει τα δίκαια αιτή­μα­τα των κατοί­κων για απο­ζη­μί­ω­ση στο σύνο­λο του απαι­τού­με­νου ποσού και ανα­κα­τα­σκευή και επι­διόρ­θω­ση των κατοι­κιών, προ­στα­σία από πρά­ξεις ανα­γκα­στι­κής εκτέ­λε­σης, επέ­κτα­ση του επι­δό­μα­τος ενοι­κί­ου για όλες τις πυρό­πλη­κτες οικο­γέ­νειες που έχα­σαν την κατοι­κία τους, κατα­βο­λή της επι­χο­ρή­γη­σης μηνιαία και όχι ανά τρί­μη­νο, παρα­μο­νή των πυρό­πλη­κτων στους μέχρι τώρα χώρους φιλο­ξε­νί­ας τους, απο­μά­κρυν­ση επι­κίν­δυ­νων υλι­κών, ενο­ποί­η­ση των δύο ερα­νι­κών λογα­ρια­σμών και την αξιο­ποί­η­ση των ποσών που έχουν συγκε­ντρω­θεί απο­κλει­στι­κά και μόνο για τις ανά­γκες των πυρό­πλη­κτων οικογενειών.

902.gr