Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Δ. Κουτσούμπας: «Η γλώσσα της αλήθειας ποτέ δεν ήταν, ούτε ποτέ θα γίνει ξύλινη»

Συνέ­ντευ­ξη στην εφη­με­ρί­δα «ΤΑ ΝΕΑ» και τον δημο­σιο­γρά­φο Δημή­τρη Μανιά­τη παρα­χώ­ρη­σε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κουτσούμπας.

Η συνέ­ντευ­ξη έχει ως εξής:

Ας ξεκι­νή­σου­με κάπως ανορ­θό­δο­ξα. Είχε ενδια­φέ­ρον και έγι­νε viral το βίντεο για την επέ­τειο των 10 ετών για το luben.tv που παρου­σιά­σα­τε. Ήταν ομο­λο­γου­μέ­νως κάτι που δεν μας έχε­τε συνη­θί­σει. Θεω­ρεί­τε πως το Κόμ­μα χρειά­ζε­ται και τέτοιες πιο λοξές οδούς για την έκφρα­σή του;

Δεν θεω­ρώ καθό­λου «λοξό» τις ευχές σε ένα νεα­νι­κό μέσο που αξιο­ποιεί τη σάτι­ρα και το χιού­μορ, τα οποία απο­τε­λούν με μία έννοια πρά­ξη πολι­τι­κή, πρά­ξη αντί­στα­σης στη σημε­ρι­νή βάρ­βα­ρη πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Ούτε είναι «λοξή οδός» να λες στη Βου­λή «αυτοί είστε» για τα κόμ­μα­τα του κατε­στη­μέ­νου, που μας έχουν χορ­τά­σει στις ψεύ­τι­κες υπο­σχέ­σεις και να εκφρά­ζεις με δυο λέξεις αυτό που σκέ­φτο­νται οι περισ­σό­τε­ροι και που απο­τυ­πώ­νε­ται και σε δημο­σκο­πή­σεις. Ούτε βέβαια «λοξή οδός» είναι να μάχε­σαι τον αντι­κομ­μου­νι­σμό, την αντί­δρα­ση, τους υπη­ρέ­τες του συστή­μα­τος, δηλα­δή τους κάθε λογής «Παπα­ρα­τσέν­κο».

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ πάντα αξιο­ποιού­σαν και πάντα θα αξιο­ποιούν σύγ­χρο­να μέσα και μορ­φές επι­κοι­νω­νί­ας που γεν­νά η τεχνο­λο­γι­κή και κοι­νω­νι­κή εξέ­λι­ξη, πάντα δίπλα στη συλ­λο­γι­κό­τη­τα και την οργά­νω­ση, τη ζωντα­νή αγω­νι­στι­κή επι­κοι­νω­νία και δράση.

Συνε­χί­ζω λίγο πάνω σε αυτό κύριε Γενι­κέ Γραμ­μα­τέα, με το γνω­στό επι­χεί­ρη­μα πως έχει «παλιώ­σει» ο λόγος του ΚΚΕ, πως είναι αρκε­τά ξύλι­νος, πως δεν διεισ­δύ­ει στην νέα γενιά των Ζ και της τραπ, είναι έτσι; Πώς απαντάτε;

Η γλώσ­σα της αλή­θειας ποτέ δεν ήταν ούτε ποτέ θα γίνει ξύλι­νη. Η γλώσ­σα του δίκιου πάντα θα διεισ­δύ­ει στις καρ­διές της νέας γενιάς. Απλά η γλώσ­σα της ουσια­στι­κής αμφι­σβή­τη­σης και της εξέ­γερ­σης ενά­ντια στο σύστη­μα, θέλει χρό­νο για να εκφρα­στεί στην πρά­ξη, να γίνει μόνι­μη, να απο­κτή­σει βάθος και κατεύ­θυν­ση συγκε­κρι­μέ­νη. Ανε­ξάρ­τη­τα, λοι­πόν, ποια ονό­μα­τα, ποια χαρα­κτη­ρι­στι­κά θα απο­δί­δουν κάθε φορά στη νέα γενιά, ποια καλού­πια ή ακό­μη κι αντι­δρα­στι­κά πρό­τυ­πα, όπως η τραπ, θα προ­σπα­θούν να της επι­βά­λουν, η αμφι­σβή­τη­ση του «παλιού» είναι που κου­βα­λά­ει μέσα της το «νέο» και αυτή πάντα θα τη συγκι­νεί, θα την εμπνέ­ει και θα την συνεπαίρνει.

Ας πάμε στα πολι­τι­κά. Και επει­δή δια­νύ­ου­με τις πρώ­τες ημέ­ρες ενός νέου έτους και επει­δή γεμί­ζει ο Τύπος με προ­βλέ­ψεις και εκτι­μή­σεις ειδι­κών για το τι έτος θα είναι. Εσείς τι εκτι­μά­τε στο γεω­πο­λι­τι­κό πεδίο καταρ­χάς; Θεω­ρεί­τε για παρά­δειγ­μα πως ο Καπι­τα­λι­σμός δια­νύ­ει νέο κύκλο κρί­σης ή σταθερότητας;

Οι διε­θνείς οικο­νο­μι­κές και γεω­πο­λι­τι­κές εξε­λί­ξεις σημα­το­δο­τούν ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρη βαρυ­χει­μω­νιά για τους λαούς: Από την κλι­μά­κω­ση του πολέ­μου ανά­με­σα σε ΝΑΤΟ και Ρωσία στην Ουκρα­νία, από την σύγκρου­ση ΗΠΑ – Κίνας για την παγκό­σμια πρω­το­κα­θε­δρία, μέχρι τον κίν­δυ­νο μιας νέας καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μι­κής κρί­σης, που φυσι­κά δεν θα αφή­σει ανε­πη­ρέ­α­στη τη χώρα μας. Όλα τα παρα­πά­νω δεν είναι μια κακή παρέν­θε­ση που θα κλεί­σει κάποια στιγ­μή. Είναι απο­δεί­ξεις ότι μεγα­λώ­νουν τα αδιέ­ξο­δα του συστή­μα­τος που τελι­κά τα πλη­ρώ­νουν οι λαοί. Ταυ­τό­χρο­να, όμως, δημιουρ­γούν και νέες δυνα­τό­τη­τες για τη λαϊ­κή παρέμ­βα­ση. Ανα­δει­κνύ­ουν ότι η άρχου­σα τάξη δεν είναι παντο­δύ­να­μη, η εξου­σία της μπο­ρεί να δοκι­μα­στεί από κλο­νι­σμούς. Αυτό το γνω­ρί­ζουν πολύ καλά και τα επι­τε­λεία του συστή­μα­τος. Όλη αυτή η συζή­τη­ση για «κοι­νω­νι­κές εκρή­ξεις», μαρ­τυ­ρά το φόβο για την άνο­δο της ταξι­κής πάλης, του ριζο­σπα­στι­σμού. Στο ίδιο πλαί­σιο εντάσ­σε­ται και ο στό­χος για «στα­θε­ρές» κυβερ­νή­σεις. Εκεί, λοι­πόν, που το σύστη­μα βλέ­πει φόβο κι ανη­συ­χία, οι λαοί πρέ­πει να δουν την ελπί­δα και την προοπτική.

Το 2023 είναι έτος εκλο­γών και για την Ελλά­δα. Εθνι­κές και Αυτο­διοι­κη­τι­κές. Ως κόμ­μα τι πιστεύ­ε­τε πως δια­κυ­βεύ­ε­ται στις εθνι­κές κάλ­πες; Για­τί κάποιος 25άρης να ψηφί­σει ΚΚΕ;

Ένας 25άρης που έχει ζήσει σε συν­θή­κες «διαρ­κούς κρί­σης» ‑πριν με τα μνη­μό­νια, μετά µε την παν­δη­μία, τώρα µε την ακρί­βεια, τον πόλε­μο, την ανα­σφά­λεια για το αύριο- έχει και απο­δεί­ξεις και ονό­μα­τα για το ποιος ήταν δίπλα του, και ποιος ήταν απέναντι.

Η απο­γο­ή­τευ­σή του για το πολι­τι­κό σύστη­μα, τις δια­χρο­νι­κές ψεύ­τι­κες υπο­σχέ­σεις, τη δια­φθο­ρά, την υπο­κρι­σία, είναι απο­λύ­τως δικαιο­λο­γη­μέ­νη. Αυτό που πρέ­πει να δει είναι ότι υπάρ­χουν εκεί­νοι που υπη­ρε­τούν αυτό το σάπιο και διε­φθαρ­μέ­νο αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα και αυτοί που παλεύ­ουν καθη­με­ρι­νά να δια­μορ­φω­θούν προ­ϋ­πο­θέ­σεις αλλα­γής κι ανα­τρο­πής του. Το ΚΚΕ ανή­κει στη δεύ­τε­ρη κατη­γο­ρία, συνε­πώς έχει κάθε λόγο, όχι μόνο να ψηφί­σει το ΚΚΕ, αλλά να συμπο­ρευ­τεί μαζί του στον καθη­με­ρι­νό αγώ­να. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα αυτό δια­κυ­βεύ­ε­ται σήμε­ρα. Όλοι οι υπό­λοι­ποι του λένε «κάτσε στον κανα­πέ και ψήφι­ζε». Εμείς του λέμε «δρά­σε, οργα­νώ­σου, πάλε­ψε. Με κάθε τρό­πο και με την ψήφο σου». Η δια­φο­ρά είναι χαώδης…

Γίνε­ται και πυκνώ­νει η κου­βέ­ντα για την προ­ο­δευ­τι­κή δια­κυ­βέρ­νη­ση, κυρί­ως ως στρα­τη­γι­κή του ΣΥΡΙΖΑ. Αν χρεια­στεί θα μπεί­τε σε μια τέτοια κουβέντα;

Δεν θα μας συγ­χω­ρού­σε ποτέ η εργα­τι­κή τάξη, ο ελλη­νι­κός λαός μια επι­λο­γή συμ­με­το­χής ή ανο­χής σε μια τέτοια «προ­ο­δευ­τι­κή» κυβέρ­νη­ση μού­φα. Στην πολι­τι­κή και γενι­κά στη ζωή δεν ισχύ­ει «είμαι ό,τι δηλώ­νω». Την τελευ­ταία φορά η στρα­τη­γι­κή του ΣΥΡΙΖΑ καλού­σε για μια αντι­μνη­μο­νια­κή κυβέρ­νη­ση. Η κατά­λη­ξη γνω­στή, αφού γνω­ρί­σα­με την πιο μνη­μο­νια­κή κυβέρ­νη­ση που πέρα­σε. Τι σχέ­ση έχουν με την «πρό­ο­δο» οι δεσμεύ­σεις προς την ΕΕ του κεφα­λαί­ου και της δια­φθο­ράς, που υπη­ρε­τεί ο ΣΥΡΙΖΑ; Τι σχέ­ση έχουν με την «πρό­ο­δο» τα νομο­σχέ­δια του Μητσο­τά­κη που ψήφι­σε ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, από το Ταμείο Ανά­καμ­ψης και τους εξο­πλι­σμούς, μέχρι το Ελλη­νι­κό και τις ειδι­κές οικο­νο­μι­κές ζώνες στα Ναυ­πη­γεία; Τι σχέ­ση έχει με την «πρό­ο­δο» η στρα­τη­γι­κή στον τομέα της ενέρ­γειας, όπως τα χρη­μα­τι­στή­ρια ενέρ­γειας, η απο­λι­γνι­το­ποί­η­ση, η λεγό­με­νη απε­λευ­θέ­ρω­ση κλπ, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ υπήρ­ξε πρω­τερ­γά­της; Ήδη σας περιέ­γρα­ψα σε ποιες ράγες θα κινη­θεί η καρι­κα­τού­ρα «προ­ο­δευ­τι­κή κυβέρ­νη­ση», γι’ αυτό και το ΚΚΕ θα είναι ατα­λά­ντευ­τα και μαχη­τι­κά απέ­να­ντι. Το κόλ­πο βέβαια είναι γνω­στό από τη επο­χή του αλή­στου μνή­μης ΠΑΣΟΚ. Παίρ­νουν την «πρό­ο­δο», μια έννοια ταυ­τι­σμέ­νη με τα συμ­φέ­ρο­ντα και τους δίκαιους αγώ­νες του λαού, και την κάνουν «δώρο» με τις πολι­τι­κές επι­λο­γές τους στο μεγά­λο κεφά­λαιο και το διε­φθαρ­μέ­νο σύστη­μά του.

Από την άλλη γίνε­ται και κου­βέ­ντα για την Στα­θε­ρό­τη­τα από τον Κυριά­κο Μητσο­τά­κη. Αυτή θα θέσει ως δίλημ­μα στις κάλ­πες και ξορ­κί­ζο­ντας τον ΣΥΡΙΖΑ του 2015. Εδώ αλή­θεια πώς απαντάτε;

Η «στα­θε­ρό­τη­τα» της ΝΔ και του Κυριά­κου Μητσο­τά­κη είναι η στα­θε­ρό­τη­τα της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής, που την έχει ανά­γκη το μεγά­λο κεφά­λαιο για να προ­ω­θεί χωρίς εμπό­δια τα συμ­φέ­ρο­ντά του. Βεβαί­ως το στό­χο της ιερής «κυβερ­νη­τι­κής στα­θε­ρό­τη­τας», που για το λαό σημαί­νει αστά­θεια κι ανα­σφά­λεια, επι­διώ­κουν και τα άλλα αστι­κά κόμ­μα­τα. Αλλά­ζει ο τρό­πος, αλλά όχι ο επι­διω­κό­με­νος στό­χος. Η απά­ντη­ση του λαού πρέ­πει να είναι μία: Όσο περισ­σό­τε­ρο και όσο γρη­γο­ρό­τε­ρα ο ίδιος ο λαός «κάψει» τα διά­φο­ρα αντι­λαϊ­κά κυβερ­νη­τι­κά «σενά­ρια», τόσο θα δια­μορ­φώ­νο­νται καλύ­τε­ρες προ­ϋ­πο­θέ­σεις παρε­μπό­δι­σης αντι­λαϊ­κών μέτρων κι από­σπα­σης κατα­κτή­σε­ων, θα ανοί­γο­νται νέες δυνα­τό­τη­τες στο δρό­μο της ριζι­κής ανα­τρο­πής. Η στα­θε­ρό­τη­τα για το λαό προ­ϋ­πο­θέ­τει δυνα­τό εργα­τι­κό-λαϊ­κό κίνη­μα, δυνα­τό ΚΚΕ και ταυ­τό­χρο­να αδύ­να­μες τις όποιες αντι­λαϊ­κές κυβερνήσεις.

Μια συζή­τη­ση επί­σης που γίνε­ται είναι αν θα είστε ικα­νο­ποι­η­μέ­νοι με ένα κλα­σι­κό ποσο­στό του 5 ή του 7 ή του 8 και με ποιο απο­τέ­λε­σμα θα κάνε­τε θετι­κή απο­τί­μη­ση για εσάς;

Η θετι­κή απο­τί­μη­ση ενός υψη­λού ποσο­στού του ΚΚΕ στις εκλο­γές πιστώ­νε­ται κατευ­θεί­αν στη συνε­πή πάλη, μέσα κι έξω από τη βου­λή, για την ικα­νο­ποί­η­ση των σύγ­χρο­νων λαϊ­κών ανα­γκών, για να ανοί­ξει ο δρό­μος για μια συνο­λι­κή αλλα­γή της κατά­στα­σης. Σε μια σει­ρά ποιο­τι­κούς δεί­κτες των δημο­σκο­πή­σε­ων πάρα πολ­λοί ‑1 στους 4 περί­που- ανα­γνω­ρί­ζουν ότι το ΚΚΕ είναι αξιό­πι­στη, συνε­πής και μαχη­τι­κή πολι­τι­κή δύνα­μη και ότι δυνη­τι­κά θα μπο­ρού­σαν να ψηφί­σουν ΚΚΕ. Σε όλους αυτούς λέμε, λοι­πόν, πως η σκέ­ψη τους πρέ­πει να γίνει από­φα­ση και επι­λο­γή που θα φτά­σει μέχρι την κάλ­πη με το ψηφο­δέλ­τιο του ΚΚΕ.

Επει­δή στον δρό­μο για τις κάλ­πες, αλλά και τις ημέ­ρες που δια­νύ­ου­με, μεγά­λη αγω­νία του απλού κόσμου είναι οι τιμές, η ενέρ­γεια, ο πλη­θω­ρι­σμός, εσείς ως Κόμ­μα τι ακρι­βώς προ­τεί­νε­τε και αλή­θεια η κυβέρ­νη­ση δεν κάνει ό,τι μπορεί;

Μόνο το τελευ­ταίο διά­στη­μα το ΚΚΕ κατέ­θε­σε δυο φορές στη βου­λή τρο­πο­λο­γί­ες για κατάρ­γη­ση του ΦΠΑ και άλλων φόρων σε είδη λαϊ­κής κατα­νά­λω­σης και στην ενέρ­γεια. Τις απέρ­ρι­ψε ασυ­ζη­τη­τί και η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Ο λόγος είναι προ­φα­νής. Κάθε κυβέρ­νη­ση και κάθε πολι­τι­κή δύνα­μη, που έχει ως «ευαγ­γέ­λιο» τις δεσμεύ­σεις της ΕΕ, τα Χρη­μα­τι­στή­ρια και την «απε­λευ­θέ­ρω­ση» ενέρ­γειας, τις «δημο­σιο­νο­μι­κές αντο­χές» με κρι­τή­ριο την καπι­τα­λι­στι­κή κερ­δο­φο­ρία, ούτε θέλει ούτε μπο­ρεί να αντι­με­τω­πί­σει τις αιτί­ες της ακρί­βειας και τον πλη­θω­ρι­σμό. Το μόνο που θα κάνει είναι τα διά­φο­ρα pass της κοροϊ­δί­ας και ανα­κύ­κλω­ση της φτώ­χειας. Και φυσι­κά να ανα­πα­ρά­γει τη φαι­δρή θεω­ρία περί «εισα­γό­με­νης ακρί­βειας», ενώ η Ελλά­δα είναι πλή­ρως ενταγ­μέ­νη στην ενιαία ευρω­ε­νω­σια­κή αγο­ρά, στις αντί­στοι­χες δομές και μηχα­νι­σμούς που απο­τε­λούν τους «εμπρη­στές» της εκτί­να­ξης των τιμών.

Παράλ­λη­λα, είναι και έτος εκλο­γών για την Τουρ­κία. Πώς αλή­θεια σχο­λιά­ζε­τε την ρητο­ρι­κή του Ερντο­γάν σε σχέ­ση με την χώρα μας; Υπά­γε­ται σε μια ξεχω­ρι­στή στρα­τη­γι­κή «μικρού ιμπε­ρια­λι­στή», «περι­φε­ρεια­κής δύνα­μης», «ηγέ­τη σε κρίση»;

Η Τουρ­κία είναι μέσα στους G20, είναι μέλος του ΝΑΤΟ, δια­τη­ρεί στρα­τιω­τι­κές βάσεις σε άλλα κρά­τη, βρί­σκε­ται σε μια περιο­χή στρα­τη­γι­κή για τις υπό­λοι­πες μου­σουλ­μα­νι­κές χώρες. Η επι­θε­τι­κή ρητο­ρι­κή δεν είναι μονο­πώ­λιο του Ερντο­γάν. Αφο­ρά και τις άλλες αστι­κές πολι­τι­κές δυνά­μεις της Τουρ­κί­ας, ενα­ντί­ον των οποί­ων μάχε­ται μόνο το Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα Τουρ­κί­ας, με το οποίο το ΚΚΕ δια­τη­ρεί συντρο­φι­κές και διε­θνι­στι­κές σχέ­σεις. Αυτό το λέμε για να απα­ντή­σου­με και σε έναν εφη­συ­χα­σμό που καλ­λιερ­γεί­ται στη χώρα μας, ότι δήθεν είναι πανά­κεια η αλλα­γή του Ερντο­γάν. Το πρό­βλη­μα είναι πιο βαθύ. Αφο­ρά την ίδια την τουρ­κι­κή αστι­κή τάξη, τον αντα­γω­νι­σμό της με την ελλη­νι­κή, αλλά και το πολύ­πλευ­ρο παζά­ρι, κυρί­ως με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, το οποίο όλοι πλέ­ον κατα­λα­βαί­νουν ότι ακου­μπά­ει και τα ελλη­νι­κά κυριαρ­χι­κά δικαιώματα.

Το 2023 θα έχου­με και ένα έτος πολέ­μου στην Ουκρα­νία. Ποια θεω­ρεί­τε είναι η στό­χευ­ση της Ρωσί­ας και τι αλή­θεια θα πρέ­πει να γίνει;

Η Ουκρα­νία και πιο συγκε­κρι­μέ­να ο λαός της, έχει γίνει ο σάκος του μποξ ανά­με­σα στη Ρωσία, τις ΗΠΑ, την Κίνα, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, με ευθύ­νη της άρχου­σας τάξης της και της κυβέρ­νη­σης Ζελέν­σκι, που παί­ζει τα δικά του παι­χνί­δια επι­λέ­γο­ντας ως σύμ­μα­χο τις ΗΠΑ, μετά τα πρα­ξι­κο­πή­μα­τα ανα­τρο­πής των «φιλο­ρώ­σων» Ουκρα­νών από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. Οι στο­χεύ­σεις της Ρωσί­ας, αλλά και των ΗΠΑ, στην ευρύ­τε­ρη περιο­χή είναι αυτές που μεγα­λώ­νουν τον κίν­δυ­νο το 2023 να γίνει έτος γενί­κευ­σης του πολέ­μου, με ό,τι αυτό σημαί­νει και για τον ελλη­νι­κό λαό, ο οποί­ος είναι εκτε­θει­μέ­νος λόγω και της ελλη­νι­κής εμπλο­κής με ευθύ­νη της κυβέρ­νη­σης και των άλλων κομ­μά­των του ευρω­α­τλα­ντι­κού τόξου. Τι πρέ­πει να γίνει; Οι λαοί να αντι­τα­χθούν στις πολι­τι­κές επι­λο­γές των αστι­κών τάξε­ων των χωρών τους και να ζήσουν ειρη­νι­κά με τη δική τους εξου­σία, να φτιά­ξουν τη δική τους κοι­νω­νία, χωρίς φτώ­χεια και πολέ­μους. Το έχουν κάνει στην ιστο­ρία, έζη­σαν σε αυτήν τη νέα κοι­νω­νία στο πλαί­σιο της πρώ­ην ΕΣΣΔ. Μπο­ρούν να το ξανακάνουν.

Τελευ­ταίο: Τι μήνυ­μα στέλ­νε­τε στον ελλη­νι­κό λαό; Πιστεύ­ε­τε στην έννοια των αγώ­νων, μήπως και αυτοί θέλουν νέες εκφράσεις;

Νέα έκφρα­ση των αγώ­νων είναι πράγ­μα­τι η μαζι­κή συμ­με­το­χή στις απερ­γί­ες, στις δια­δη­λώ­σεις, στις συνε­λεύ­σεις, στις αρχαι­ρε­σί­ες των φορέ­ων, η αλλα­γή των συσχε­τι­σμών υπέρ των αγω­νι­στι­κών ταξι­κών δυνάμεων.

Σε καμία περί­πτω­ση δεν θεω­ρώ «νέα έκφρα­ση των αγώ­νων» το κάλε­σμα να βγού­με στα μπαλ­κό­νια και να χει­ρο­κρο­τά­με δήθεν τους «ήρω­ες για­τρούς», την ώρα που η κυβερ­νη­τι­κή πολι­τι­κή τους εξο­ντώ­νει. Ούτε να ανα­βο­σβή­νου­με τα φώτα ως ένδει­ξη δια­μαρ­τυ­ρί­ας για τον πόλε­μο ή για την κατα­στρο­φή του περι­βάλ­λο­ντος για «να… μας δουν οι δορυ­φό­ροι από τον Άρη και τους άλλους πλανήτες»!

Το νέο βρί­σκε­ται στο περιε­χό­με­νο των αγώ­νων, το οποίο μπο­ρεί να διευ­ρυν­θεί από τα εργα­τι­κά σωμα­τεία για να συνα­ντη­θεί με τις διεκ­δι­κή­σεις της κατα­πιε­ζό­με­νης αγρο­τιάς, των αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων ΕΒΕ, περιε­χό­με­νο που θα συμπε­ρι­λά­βει την πάλη ενά­ντια στην ανι­σο­τι­μία της γυναί­κας, ενά­ντια στην κρα­τι­κή βία και κατα­στο­λή της δικτα­το­ρί­ας του κεφα­λαί­ου, στις παρα­κο­λου­θή­σεις των «ζωών των άλλων», στη δια­φθο­ρά και τα εκκο­λα­πτή­ριά της, όπως με τις Καϊ­λή στην Ευρω­βου­λή, τους Πάτση­δες των πλει­στη­ρια­σμών και τα κορά­κια των τρα­πε­ζών… Αλλά και τη διεκ­δί­κη­ση για μέτρα και υπο­δο­μές για τους ηλι­κιω­μέ­νους, τα ΑμεΑ, τους χρό­νια πάσχο­ντες, τα απρο­στά­τευ­τα παι­διά, τις κακο­ποι­η­μέ­νες γυναί­κες. Στον 21ο αιώ­να πλέ­ον βρι­σκό­μα­στε. Και σε όλα αυτά, όπως και σε πολ­λά άλλα, υπάρ­χει πισω­γύ­ρι­σμα. Κι αυτό είναι που πρέ­πει να αντιστραφεί.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο