Δ. Κουτσούμπας: Η Τέχνη της εποχής μας χρειάζεται να αποκαλύπτει τη σύγχρονη σκλαβιά των ανθρώπων

«Στο πλαί­σιο του εορ­τα­σμού των εκα­το­στών γενε­θλί­ων του Κόμ­μα­τος επι­διώ­κου­με να συνα­ντη­θού­με με ανθρώ­πους, σε όλη τη χώρα, που ενδια­φέ­ρο­νται όχι μόνο για τη λαμπρή ιστο­ρία του Κόμ­μα­τός μας, αλλά πολύ περισ­σό­τε­ρο για τους αγώ­νες που δίνου­με. Και σε αυτή την υπό­θε­ση είναι δια­χρο­νι­κά ξεχω­ρι­στή η συμ­βο­λή της Τέχνης και των ανθρώ­πων της» τόνι­σε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, στον χαι­ρε­τι­σμό του στα εγκαί­νια της έκθε­σης εικα­στι­κών έργων, για πρώ­τη φορά, στο Ηρά­κλειο Κρή­της στο χώρο της Βασι­λι­κής του Αγί­ου Μάρ­κου με την συμ­με­το­χή 52 εικα­στι­κών έργων από 40 καλ­λι­τέ­χνες, που προ­έρ­χο­νται από την Κρή­τη και από άλλα μέρη της Ελλάδας.

«Ταυ­τό­χρο­να, η συγκε­κρι­μέ­νη έκθε­ση δίνει το έναυ­σμα για κάλε­σμα συμπό­ρευ­σης με τους δημιουρ­γούς που εκτι­μούν το ρόλο του ΚΚΕ στην υπε­ρά­σπι­ση των λαϊ­κών συμ­φε­ρό­ντων, καθώς και την προ­σφο­ρά του στην ανά­πτυ­ξη των τεχνών και του προ­ο­δευ­τι­κού καλ­λι­τε­χνι­κού έργου» πρόσθεσε.

Υπο­γράμ­μι­σε ότι το ΚΚΕ από την γέν­νη­σή του είχε «στα­θε­ρό προ­σα­να­το­λι­σμό στη μορ­φω­τι­κή, πολι­τι­στι­κή, αισθη­τι­κή καλ­λιέρ­γεια της εργα­τι­κής τάξης και των κατα­πιε­σμέ­νων λαϊ­κών στρω­μά­των, ακό­μη και σε συν­θή­κες βαθιάς παρα­νο­μί­ας, στις εξο­ρί­ες και τις φυλα­κές» διό­τι «η πνευ­μα­τι­κή καλ­λιέρ­γεια δεν απο­τε­λεί πολυ­τέ­λεια, αλλά πολύ­τι­μο και ανα­ντι­κα­τά­στα­το εφό­διο για να αντα­πο­κρι­θεί και να ηγη­θεί η κοι­νω­νι­κή πρω­το­πο­ρία στην πάλη με την αστι­κή τάξη, τόσο σήμε­ρα, όσο και αύριο».

Ο Δ. Κου­τσού­μπας ανα­φέρ­θη­κε στους εικα­στι­κούς δημιουρ­γούς που συντά­χθη­καν με το ΚΚΕ από τα πρώ­τα χρό­νια της ίδρυ­σής του, και συμπο­ρεύ­θη­καν ή αγω­νί­στη­καν μέσα από τις γραμ­μές του, κάτω από όλες τις συν­θή­κες ακό­μα και τις πιο σκλη­ρές, και σε όλους τους μεγά­λους ταξι­κούς αγώ­νες στη διάρ­κεια του 20ου αιώνα.

Σημεί­ω­σε ακό­μα ότι «μια μερί­δα συνει­δη­τών καλ­λι­τε­χνών σήκω­σε το μεγά­λο βάρος του όγκου της εικα­στι­κής δου­λειάς, που απαι­τού­σε ο πρω­το­πο­ρια­κός θεσμός των Φεστι­βάλ της ΚΝΕ-Οδη­γη­τή» στα χρό­νια μετά την μεταπολίτευση.

«Χρειά­ζε­ται πάλη ανα­τρε­πτι­κή, πάλη με στό­χο την κατάρ­γη­ση του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος και την οικο­δό­μη­ση μιας νέας κοι­νω­νί­ας που θα αφα­νί­σει την πηγή του κακού: Τις εκμε­ταλ­λευ­τι­κές σχέ­σεις ιδιο­κτη­σί­ας και το κέρ­δος. Αυτό το δύσκο­λο έργο δεν μπο­ρεί να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί χωρίς τη συμ­με­το­χή και της τέχνης. Μιας τέχνης, όμως, που δεν θα τρέ­χει πίσω από το κοι­νό της, αλλά θα το καθο­δη­γεί. Χρειά­ζε­ται, δηλα­δή, να δυνα­μώ­σει το αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κό περιε­χό­με­νο της τέχνης» υπο­γράμ­μι­σε ο Δ. Κουτσούμπας.

«Η τέχνη της επο­χής μας χρειά­ζε­ται να απο­κα­λύ­πτει τη σύγ­χρο­νη σκλα­βιά των ανθρώ­πων ‑την καπι­τα­λι­στι­κή εκμε­τάλ­λευ­ση- και το δρό­μο τους προς την ανα­τρο­πή του καπι­τα­λι­σμού. Να λοι­πόν για­τί εγκαι­νιά­ζου­με με ιδιαί­τε­ρη χαρά την έκθε­ση της «φιλο­κομ­μα­τι­κής» εικα­στι­κής τέχνης: Για­τί ανοί­γει ένα δρό­μο για να περά­σει η εικα­στι­κή δημιουρ­γία στην αντε­πί­θε­ση, να γίνουν το πινέ­λο, το καλέ­μι, το κοπί­δι και πάλι όπλα θανα­τη­φό­ρα, ενά­ντια στη σύγ­χρο­νη σκλα­βιά. Τα σπου­δαία έργα τέχνης σε όλες τις ιστο­ρι­κές επο­χές κρί­νο­νται από τις κοι­νω­νι­κά σημα­ντι­κές ιδέ­ες που αντι­προ­σω­πεύ­ουν και τον και­νούρ­γιο τρό­πο που τις εκφρά­ζουν» υπο­γράμ­μι­σε, τέλος, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.