Δ. Κουτσούμπας: Ο άμεσος απεγκλωβισμός από τον θανατηφόρο εναγκαλισμό του ΝΑΤΟ θα ταρακουνούσε για τα καλά τα νερά

Ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, σε συνέ­ντευ­ξή του στην εφη­με­ρί­δα “Το Βήμα” χαρα­κτη­ρί­ζει επι­κίν­δυ­νη εξέ­λι­ξη το μνη­μό­νιο Τουρ­κί­ας-Λιβύ­ης και τονί­ζει ότι το ΚΚΕ από την πρώ­τη στιγ­μή είπε ότι “το δίλημ­μα “συμ­βι­βα­σμός και συνεκ­με­τάλ­λευ­ση ή πολε­μι­κή εμπλο­κή” έχει τους ίδιους μεγά­λους κιν­δύ­νους για το παρόν και το μέλ­λον του λαού μας, τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας και την ειρή­νη. Για­τί η συνεκ­με­τάλ­λευ­ση και ο επώ­δυ­νος συμ­βι­βα­σμός δεν απο­τρέ­πουν τη σύγκρου­ση η οποία θα επα­νέλ­θει δρι­μύ­τε­ρη και πιο γενι­κευ­μέ­νη, αφού αφο­ρά συμ­φέ­ρο­ντα ενερ­γεια­κά, οικο­νο­μι­κά, ισχυ­ρών μονο­πω­λια­κών ομί­λων και αντα­γω­νι­στι­κών κρατών”.

Επι­ση­μαί­νο­ντας ότι το ΚΚΕ ήταν η μόνη πολι­τι­κή δύνα­μη που προει­δο­ποιού­σε για τον επι­κίν­δυ­νο εφη­συ­χα­σμό που καλ­λιερ­γού­σαν ο ΣΥΡΙΖΑ πριν και η ΝΔ τώρα βάσει της λογι­κής ότι “η Ελλά­δα θα προ­στα­τεύ­σει τα κυριαρ­χι­κά της δικαιώ­μα­τα, την ειρή­νη και την ασφά­λεια αν είναι το “καλό παι­δί” του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ”, υπο­γραμ­μί­ζει ότι “αυτό που θα άνοι­γε ένα δρό­μο, θα ταρα­κου­νού­σε για τα καλά τα νερά, θα φώτι­ζε μια άλλη διέ­ξο­δο που είναι ο άμε­σος απε­γκλω­βι­σμός από τον θανα­τη­φό­ρο ενα­γκα­λι­σμό του ΝΑΤΟ για το ξήλω­μα όλων των βάσε­ων, για να ανοί­ξει ο δρό­μος για άλλες εναλ­λα­κτι­κές σε συντο­νι­σμό με τα λαϊ­κά κινή­μα­τα της περιο­χής και του υπό­λοι­που κόσμου, για ριζι­κές αλλαγές”.

Εκτι­μά ότι αυτή την στιγ­μή “δεν θα βοη­θή­σει μια σύσκε­ψη των πολι­τι­κών αρχη­γών υπό τον ΠτΔ”, προ­σθέ­το­ντας ότι η ενη­μέ­ρω­ση και ανταλ­λα­γή από­ψε­ων μπο­ρεί να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί μέσω των προ­βλε­πό­με­νων δια­δι­κα­σιών του κοι­νο­βου­λευ­τι­κού ελέγχου.

Ανα­φέ­ρει ότι η από­φα­ση έγκρι­σης του ΝΑΤΟ και με την επι­δο­κι­μα­σία της Τουρ­κί­ας αμυ­ντι­κών σχε­δί­ων για τις Βαλ­τι­κές χώρες και την Πολω­νία, “δυνα­μι­τί­ζουν την κατά­στα­ση περισ­σό­τε­ρο”, ενώ χαρα­κτη­ρί­ζει τα απο­τε­λέ­σμα­τα της Συνό­δου του ΝΑΤΟ ως ομο­λο­γία “πολε­μι­κής προ­ε­τοι­μα­σί­ας του ΝΑΤΟ απέ­να­ντι στη Ρωσία” αφε­νός και ως “εκδή­λω­ση των ισχυ­ρών αντι­θέ­σε­ων εντός του ΝΑΤΟ” αφετέρου.

Ο Δ. Κου­τσού­μπας είπε ότι “ο εκβια­σμός της ΝΔ για διπλές εκλο­γές απο­τε­λεί την καλύ­τε­ρη πάσα στον ΣΥΡΙΖΑ ώστε να υψώ­σει ξανά τις παρω­χη­με­νες πλα­στές δια­χω­ρι­στι­κές γραμ­μές μέσα στην ελλη­νι­κή κοι­νω­νία” προ­σθέ­το­ντας ότι σε περί­πτω­ση δυσκο­λιών σχη­μα­τι­σμού κυβέρ­νη­σης “το πλέ­ον ρεα­λι­στι­κό σενά­ριο είναι η δυνα­τό­τη­τα συγκυ­βέρ­νη­σης ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, ή του­λά­χι­στον να ανοί­ξει ο δρό­μος για μια τέτοια συγκυ­βέρ­νη­ση αργότερα”.

Όπως εξή­γη­σε και τα άλλα κόμ­μα­τα, πλην ΚΚΕ, συμ­φω­νούν στα μεγά­λα ζητή­μα­τα που καθο­ρί­ζουν τις εξε­λί­ξεις, ΝΑΤΟ, ΕΕ και δρό­μο ανά­πτυ­ξης που πρέ­πει να ακο­λου­θή­σει η ελλη­νι­κή οικονομία.

Ανα­φο­ρι­κά με την απο­στρο­φή του Αλ. Τσί­πρα για την δυνα­τό­τη­τα κυβέρ­νη­σης συνερ­γα­σί­ας “όλων των δημο­κρα­τι­κών και προ­ο­δευ­τι­κών δυνά­με­ων”, είπε ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ ως το μετα­μο­ντέρ­νο ΠΑΣΟΚ θυμή­θη­κε ξανά τα αλή­στου μνή­μης” περί “κυβέρ­νη­σης δημο­κρα­τι­κών και προ­ο­δευ­τι­κών δυνά­με­ων”, υπο­γραμ­μί­ζο­ντας οτι “η πεί­ρα της συγκυ­βέρ­νη­σης των “αντι­μνη­μο­νια­κών δυνά­με­ων” που έγι­νε η “μνη­μο­νια­κό­τε­ρη” όλων είναι και πολύ νωπή και πολύ πικρή».

Ο Δ. Κου­τσού­μπας πρό­σθε­σε ότι “μιλά­νε τα έργα του ΣΥΡΙΖΑ τόσο ως κυβέρ­νη­σης όσο και ως αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης πριν και τώρα. Και μη μας πού­νε ότι αυτά τα έκα­ναν για­τί ήμα­σταν μέσα στην κρί­ση. Μα και όταν περά­σα­με τον τελευ­ταίο χρό­νο σε ανά­καμ­ψη με κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ και τώρα που είναι αξιω­μα­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση ίδιας κοπής νομο­σχέ­δια περνάνε”.

“Προ­ο­δευ­τι­κή φιλο­λαϊ­κή κατεύ­θυν­ση μπο­ρεί να χαρα­χτεί μόνο όσο δια­μορ­φώ­νε­ται και δυνα­μώ­νει μια πλα­τιά αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή-αντι­μο­νο­πω­λια­κή συμ­μα­χία όσων πλήτ­το­νται από τη σημε­ρι­νή αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή, όσο κερ­δί­ζει έδα­φος η πρό­τα­ση πάλης και εξου­σί­ας που κατα­θέ­τει το ΚΚΕ στον λαό, μέσα στο κίνη­μά τους και στις αγω­νι­στι­κές διερ­γα­σί­ες που αυξά­νο­νται καθημερινά”.

Ερω­τη­θείς αν το ΚΚΕ θα ψηφί­σει το νομο­σχέ­διο για την ψήφο των Ελλή­νων του εξω­τε­ρι­κού, αφού ανα­φέρ­θη­κε στην ολο­κλη­ρω­μέ­νη πρό­τα­ση που είχε κατα­θέ­σει το κόμ­μα, πρό­σθε­σε ότι “το νομο­σχέ­διο καλύ­πτει βασι­κά τα κρι­τή­ρια που έχου­με θέσει, χωρίς να σημαί­νει ότι δεν πρέ­πει να υπάρ­ξουν βελ­τιώ­σεις σε ορι­σμέ­να σημεία, όπως στον δια­κομ­μα­τι­κό έλεγ­χο της διαδικασίας”.

Ως προς τον Πρό­ε­δρο της Δημο­κρα­τί­ας επι­σή­μα­νε ότι “το βασι­κό του χαρα­κτη­ρι­στι­κό είναι οτι απο­τε­λεί τον θεμα­το­φύ­λα­κα της κυρί­αρ­χης πολι­τι­κής και των αντι­λαϊ­κών απο­φά­σε­ων της εκά­στο­τε κυβερ­νη­τι­κής πλειο­ψη­φί­ας” και γι’ αυτό το ΚΚΕ “δεν μπαί­νει στη συζή­τη­ση περί προ­σώ­πων” αφού η δια­φω­νία του αφο­ρά “το τι υπη­ρε­τεί και τι υπο­γρά­φει ο εκά­στο­τε ΠτΔ” και όχι πρόσωπα.

Τονί­ζει ότι όσο υπάρ­χουν πόλε­μοι στις χώρες των ξερι­ζω­μέ­νων και όσο εξα­κο­λου­θεί η εφαρ­μο­γή της συμ­φω­νί­ας ΕΕ-Τουρ­κί­ας και της Συν­θή­κης του Δου­βλί­νου το προ­σφυ­γι­κό πρό­βλη­μα θα επιδεινώνεται.

Προ­σθέ­τει ότι όσο δεν παίρ­νο­νται μέτρα ουσια­στι­κής λύσης, “που σημαί­νει ανοι­χτές δομές φιλο­ξε­νί­ας με ευπρε­πείς όρους δια­βί­ω­σης για όσο και­ρο οι πρό­σφυ­γες βρί­σκο­νται στη χώρα μας, ώστε να γίνο­νται σύντο­μα οι δια­δι­κα­σί­ες χορή­γη­σης ασύ­λου και για να πάνε στις χώρες προ­ο­ρι­σμού τους, τόσο θα υπο­φέ­ρουν οι ξερι­ζω­μέ­νοι αυτοί άνθρω­ποι αλλά και ο ελλη­νι­κός λαός”.

Καλεί επί­σης τους εργα­ζό­με­νους και τον λαό να απο­μο­νώ­σουν τις φωνές ρατσι­σμού και μισαλλοδοξίας.

Ανα­φο­ρι­κά με την Ευρω­παϊ­κή Κομ­μου­νι­στι­κή Συνά­ντη­ση, αύριο στις Βρυ­ξέλ­λες, ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ τονί­ζει πως “η επί­θε­ση σε βάρος των εργα­τι­κών και λαϊ­κών δικαιω­μά­των στην Ευρώ­πη κου­βα­λά­ει, όπως η χελώ­να το καβού­κι της, τον αντι­κομ­μου­νι­σμό”, κατα­λή­γο­ντας ότι “τα κομ­μου­νι­στι­κά και εργα­τι­κά κόμ­μα­τα της Ευρώ­πης καλού­νται να συντο­νί­σουν τη δρά­ση τους μέσα από την ανα­συ­γκρό­τη­ση και αντε­πί­θε­ση του εργα­τι­κού κινή­μα­τος της Ευρώ­πης, απα­ντώ­ντας και στην ανι­στό­ρη­τη θεω­ρία των “δύο άκρων” που επι­διώ­κει να κρύ­ψει την οργα­νι­κή σχέ­ση του καπι­τα­λι­σμού με τον φασισμό”.